Οι προφητείες του Άρθουρ Κλαρκ που επαληθεύτηκαν

Τι είχε πει ο διάσημος συγγραφέας για τον κόσμο του μέλλοντος

Το μακρινό, πλέον, 1964, ο βρετανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας, Άρθουρ Κλαρκ, εμφανίστηκε στο BBC και περιέγραψε ένα μελλοντικό κόσμο όπου οι επικοινωνίες θα ήταν δυνατές μεταξύ όλου του κόσμου, χάρη στους δορυφόρους. Παράλληλα, μίλησε σύντομα για τα επερχόμενα θαύματα της τηλεϊατρικής και της τηλεργασίας.

Όντας ο ίδιος ειδικός στα ραντάρ και στις επικοινωνίες, δεν προκαλεί εντύπωση ότι οι προβλέψεις του για το μελλοντικό κόσμο αφορούσαν κυρίως στον τομέα των επικοινωνιών. Αυτό που όμως προκαλεί εντύπωση είναι ότι σε αντίθεση με άλλους φουτουριστές που μιλούσαν για αυτοκίνητα που θα πετούσαν και την καθολική επικράτηση των ρομπότ, ο πρωτοπόρος συγγραφέας κατάφερε και διέβλεψε με απίστευτη ακρίβεια το μελλοντικό κόσμο, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις επικοινωνίες, πράγμα που απεδείχθη ακριβές.

Καλύτερη απόδειξη γι’ αυτό δεν είναι άλλο από μια συνέντευξη που έδωσε ο Κλαρκ το 1976 και η εταιρεία AT&T δημοσιοποίησε τον Ιανουάριο. Στη συνομιλία αυτή, ο συγγραφές της «Οδύσσειας του Διαστήματος» προβλέπει σχεδόν τα πάντα γύρω από τις επικοινωνίες στο μελλοντικό κόσμο: από το ίντερνετ μέχρι τα smartphones και τα «έξυπνα» ρολόγια.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τις 8 σημαντικότερες προβλέψεις που ο Κλαρκ έκανε πριν από 39 χρόνια και σήμερα είναι ήδη πραγματικότητα...

Υπολογιστές



Μιλώντας σε συνέδριο της AT&T/MIT, ο Άρθουρ Κλαρκ περιέγραψε το όραμά του για το μέλλον. Ο συγγραφέας της «Οδύσσειας του Διαστήματος» περιέγραψε τη δυνατότητα να επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο χρησιμοποιώντας οθόνες υψηλής ανάλυσης συνδεδεμένες με ένα πληκτρολόγιο.

Με λίγα λόγια, ο Κλαρκ κατάφερε να περιγράψει με ακρίβεια τους οικιακούς υπολογιστές των επόμενων χρόνων!

Βιντεοκλήσεις



Όπως πολλοί φουτουριστές, έτσι και ο Άρθουρ Κλαρκ, εκνευρισμένος από τη χαμηλής ποιότητας τηλεφωνικών κλήσεων που ήταν και το βασικό μέσο άμεσης επικοινωνίας της εποχής, οραματίστηκε τις βιντεοκλήσεις.

Κάμποσες δεκαετίες αργότερα, το Skype διέδωσε τις βιντεοκλήσεις, επιτρέποντας εύκολα να δούμε και να μιλήσουμε με ανθρώπους που βρίσκονται ακόμη και στην άλλη άκρη του κόσμου.

Ίντερνετ



Δεκαετίες πριν το διαδίκτυο γίνει κτήμα όλων, ο Άρθουρ Κλαρκ περιέγραψε πώς συσκευές που θα συνδέονται μεταξύ τους «θα μας επιτρέπουν να στέλνουμε πολύ περισσότερες πληροφορίες στους φίλους μας… να ανταλλάσσουμε εικόνες, γραφικά, δεδομένα, βιβλία και πολλά ακόμη».

Το διαδίκτυο πλέον έχει μπει στις ζωές των περισσότερων, επιτρέποντάς μας να επικοινωνούμε και να ανταλλάσσουμε δεδομένα με εξαιρετική ευκολία.

Email



Πίσω, το μακρινό 1976, οι βασικοί τρόποι επικοινωνίας ήταν το τηλέφωνο και το παραδοσιακό ταχυδρομείο. Ωστόσο, ο Κλαρκ είχε τη διορατικότητα να προβλέψει όχι μόνο την επικοινωνία σε άμεσο χρόνο, αλλά και την άφιξη του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. 

Σήμερα, η επικοινωνία με email θεωρείται τόσο δεδομένη, ώστε η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου να συνοδεύει τα βασικά προσωπικά μας στοιχεία. Από την άλλη, νέες υπηρεσίες άμεσων μηνυμάτων ξεφυτρώνουν συνέχεια, διαγωνιζόμενες για το ποια θα πάρει τη θέση στην αρχική οθόνη των «έξυπνων» συσκευών μας.

Google



Ο Άρθουρ Κλαρκ φαντάστηκε μια «μηχανή» που θα αναζητούσε δεδομένα σε μια «κεντρική βιβλιοθήκη» για να μας φέρει ακριβώς αυτές τις πληροφορίες που αναζητούσαμε, ανεξάρτητα εάν επρόκειτο για ειδήσεις, σκορ αγώνων ή λεπτομέρειες για μια πτήση. Εάν υποθέσουμε ότι το ίντερνετ είναι η βιβλιοθήκη για την οποία μιλούσε ο Κλαρκ, τότε λογικά θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι η μηχανή του, δεν είναι άλλη από τον αλγόριθμο της Google, του Bing ή άλλων μηχανών αναζήτησης.

Κινητά τηλέφωνα



Ο Κλαρκ όχι μόνο προέβλεψε την ύπαρξη των κινητών, κάτι όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακό καθώς η τεχνολογία υπήρχε ήδη στην εποχή του, αλλά επιπλέον είδε πώς οι κινητές συσκευές θα «αναδομούσαν την κοινωνία».

Στο στάδιο αυτής ακριβώς της «αναδόμησης» βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, καθώς οι φορητές συσκευές πληθαίνουν ξεπερνώντας το παραδοσιακό κινητό και φέρνοντας έναν πλήρη υπολογιστή στην τσέπη μας…

Τηλεργασία



Ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας φαντάστηκε ότι στο μέλλον τα ταξίδια θα γίνονταν αποκλειστικά για διασκέδαση, καθώς όλα τα υπόλοιπα θα τα κάναμε μέσω τηλεπικοινωνιών.

Αν και οι τηλεδιασκέψεις δεν έχουν διαδοθεί ευρέως, ας σκεφτούμε μόνο ότι σοβαρές αποφάσεις που αφορούν κράτη μπορούν να αποφασιστούν μέσω τηλεσυσκέψεων (βλέπετε για παράδειγμα αποφάσεις τηλεδιασκέψεων του Eurogroup). Επιπλέον, δεν είναι λίγοι αυτοί που εργάζονται δίχως να βρίσκονται ποτέ στο γραφείο τους.

«Έξυπνα» ρολόγια



Όπως και αρκετοί άλλοι οραματιστές, ο Κλαρκ προέβλεψε ότι οι «έξυπνες» που φορούμε στο χέρι μας θα γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον, παρόλο που την εποχή εκείνη βρίσκονταν μόνο στη φαντασία καλλιτεχνών, όπως του δημιουργού του κόμικ «Ντικ Τρέισι».

Περίπου 40 χρόνια αργότερα, τα smartwatches βρίσκονται μαζί μας και οι κάτοχοί τους μπορούν να καλέσουν ένα ταξί, αγγίζοντας τη συσκευή στον καρπό τους!

Παρακάτω μπορείτε να δείτε τις δύο προαναφερθείσες συνεντεύξεις του Άρθουρ Κλαρκ…

Play Button

Play Button

Διαβάστε όλα τα θέματα της ενότητας Weekend του newsbeast.gr

Προσλήψεις για 1.057 θέσεις

Σε ποιους τομείς θα γίνουν

Σε 1.057 φτάνουν οι θέσεις για συμβασιούχους που εγκρίνει το ΑΣΕΠ και προκηρύσσουν οι φορείς του Δημοσίου αυτή την εβδομάδα. Οι προσλήψεις-εξπρές εποχικού προσωπικού έχουν στόχο να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες, ιδιαίτερα της τουριστικής περιόδου σύμφωνα με το Έθνος.

Στις Εφορείες Αρχαιοτήτων και στα μουσεία «τρέχουν» οι προθεσμίες για 321 θέσεις φυλάκων και καθαριστριών, ενώ άμεσα εγκρίνονται άλλες 300.

Τα ΕΛΤΑ προσλαμβάνουν στην Κρήτη, τη Χαλκιδική, τη Στερεά και τη Λάρισα. Οι δήμοι πήραν έγκριση για πρόσληψη 184 γυμναστών.

Τα πανεπιστήμια ζητούν έκτακτο επιστημονικό προσωπικό, ενώ στη ΔΕΗ συνεχίζεται η κάλυψη αναγκών με συμβασιούχους τεχνίτες.

Έως τις 16 Μαρτίου υποβάλλονται αιτήσεις από ειδικευμένους γιατρούς για την κάλυψη 79 θέσεων στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και Νοσηλείας Νεογνών 33 νοσοκομείων. 

Παράλληλα και έως τις 20 Μαρτίου «τρέχει» η προκήρυξη του υπουργείου Υγείας για την κάλυψη 104 θέσεων στις επτά Υγειονομικές Περιφέρειες από επικουρικούς γιατρούς 24 ειδικοτήτων, οι οποίοι θα εργαστούν με σύμβαση διαρκείας έως και τριών χρόνων. Οι δύο διαγωνισμοί προκηρύχθηκαν από το υπουργείο Υγείας.

Παράδειγμα τιμωρίας & λογικής συνέπειας για «Υπεύθυνα» παιδιά ,της Μαρίας Κωνσταντινοπούλου

Πολλοί γονείς χρησιμοποιούν τη μέθοδο αμοιβής-τιμωρίας στα παιδιά τους. Το πιθανότερο είναι πως οι περισσότεροι από εμάς μεγαλώσαμε οι ίδιοι μέσα σε ένα τέτοιο σύστημα πειθαρχίας. Η μέθοδος αυτή έχει πολλά μειονεκτήματα, και αποτελεί ίσως την βασική αιτία γιατί τα παιδιά μας τελικά δεν μας ακούν και δεν μεγαλώνουν με υπευθυνότητα.

Παράδειγμα φυσικών συνεπειών

Το παιδί επιμένει να μην θέλει να φορέσει μπότες παρόλο που βρέχει. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης θα είναι να βραχούν τα πόδια του.
Το παιδί επιμένει να μην θέλει να φάει πρωινό πριν φύγει για το σχολείο. Το αποτέλεσμα θα είναι να πεινάσει στο σχολείο.
Τίποτα από τα παραπάνω επί της ουσίας δεν θέτουν σε κίνδυνο το παιδί, γι’αυτό και επιτρέπουμε να πάρει μόνο του την απόφαση. Στις περιπτώσεις που υπάρχει κίνδυνος για το παιδί, θέτουμε σε εφαρμογή τις  λογικές συνέπειες οι οποίες θα πρέπει να είναι άμεσες, λογικές και να έχουν σχέση με τη συμπεριφορά του παιδιού. Σε αυτή την περίπτωση, η στάση του γονιού είναι φιλική καθώς και ο τόνος της φωνής του.

Παράδειγμα τιμωρίας \ λογικής συνέπειας

1. ΤΙΜΩΡΙΑ
Μαμά: » Μαρία μιλάω στο τηλέφωνο. Σβήσε την τηλεόραση γιατί δεν ακούω τίποτα!»

ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Μαμά: »Μαρία επειδή μιλάω στο τηλέφωνο και δεν ακούω, χαμήλωσε την τηλεόραση ή βγες έξω  λίγο να παίξεις. Αποφάσισε τι από τα δύο θες».
Πρέπει πάντα να δίνουμε στο παιδί επιλογές να διαλέξει, αλλά ταυτόχρονα να σεβόμαστε την προσωπικότητα του παιδιού. Γιατί το πιο πάνω παράδειγμα, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε τιμωρία εάν δεν δώσουμε βάση στην στάση μας και στον τόνο της φωνής μας :
Μαμά: »Μιλάω στο τηλέφωνο και δεν ακούω, χαμήλωσέ την ή βγες έξω!»

2. ΤΙΜΩΡΙΑ
Μαμά: (θυμωμένα) »100 φορές σου έχω πει να βάζεις τα άπλυτά σου στο καλάθι!! Για το λόγο αυτό δεν έχει παγωτό το απόγευμα!»

ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Oι συνέπειες θα πρέπει να έχουν σχέση με την προβληματική συμπεριφορά:
Μαμά: »Σήμερα θα βάλω πληντύριο. Δεν θα μπορέσω να πλύνω τα ρούχα σου εφόσον δεν είναι στο καλάθι. Γι’αυτό θα φοράς τα ίδια ρούχα και αύριο αν αποφασίσεις να μην τα βάλεις στο καλάθι».

3. ΤΙΜΩΡΙΑ
Μαμά: »Άργησες για άλλη μια φορά να επιστρέψεις. Η ώρα έχει πάει 11! Μην περιμένεις να βγεις το επόμενο Σάββατο! Ξέχνα και τον υπολογιστή για μια βδομάδα!»

ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
Αφορά στην τωρινή συμπεριφορά του παιδιού και όχι για ό,τι συνέβη στο παρελθόν. Επίσης θα πρέπει η συνέπεια να έχει σχέση με το γεγονός  και όχι με κάτι που δεν είναι σχετικό με αυτό (υπολογιστής).
Όταν λοιπόν έρθει πάλι η μέρα που το παιδί θα θελήσει να ξαναβγεί:
»Λυπάμαι αλλά επειδή δεν φαίνεται να είσαι υπεύθυνος για την ώρα που επιστρέφεις, μπορείς να το προσπαθήσεις την επόμενη βδομάδα πάλι».

4. ΤΙΜΩΡΙΑ
Τα δύο αδέρφια την ώρα του φαγητού παίζουν στο τραπέζι και ενοχλούν τους υπόλοιπους.
»Σταματήστε τώρα ή πάτε για ύπνο αμέσως»

ΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΠΕΙΑ
»Μπορείτε να ηρεμήσετε, ή να πάτε μέσα και να επιστρέψετε όταν θα είστε έτοιμοι για φαγητό».

Με την μέθοδο αυτή των συνεπειών, μαθαίνουμε στα παιδιά να αποφασίζουν υπεύθυνα και όχι να υποτάσσονται. Επιλέγοντας, παίρνουν ταυτόχρονα και την ευθύνη των επιλογών αυτών και μέσα από τα θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα της εκλογής τους, τελικά μαθαίνουν.

Μαρία Κωσταντινοπούλου

Ψυχολογία BSc, Ειδική Αγωγή BTEC, Παιδοψυχολογία MSc ,Τ: 210-9731928

Κέντρο Μάθησης & Συμβουλευτικής, Τ: 210-9731928

Το δέρμα θέλει… δίαιτα

Δύο μέρες χωρίς μακιγιάζ θα σας χαρίσουν πιο νεανική επιδερμίδα σε λιγότερο από έναν μήνα.

Την δίαιτα 5:2, την θυμάστε; Η συγκεκριμένη δίαιτα κέντρισε το ενδιαφέρον πολλών τη χρονιά που μας πέρασε και απαιτούσε τον περιορισμό της θερμιδικής πρόσληψης στις 500 θερμίδες την ημέρα, για δύο μη συνεχόμενες ημέρες την εβδομάδα, ενώ τις υπόλοιπες ημέρες μπορούσαμε να τρώμε ό,τι θέλουμε.

Τώρα δερματολόγοι προτείνουν να εφαρμόσουμε την ίδια τακτική, δηλαδή την προσέγγιση 5:2 και στην περιποίηση της επιδερμίδας μας, καθώς όπως λένε η πλήρης αποχή από το make-up για δύο (συνεχόμενες ή μη) ημέρες την εβδομάδα μπορεί να κάνει την επιδερμίδα μας πιο νεανική και υγιή σε λιγότερο από ένα μήνα.

Όπως εξηγούν, η υπερβολική χρήση make-up, χωρίς τα απαραίτητα διαλείμματα, μπορεί να επιταχύνει τη διαδικασία γήρανσης. Τα parabens που υπάρχουν σε ορισμένα από τα προϊόντα αυτά συσσωρεύονται μέσα στους πόρους και τα εξωτερικά στρώματα του δέρματος, με αποτέλεσμα να οδηγούν στην πρόκληση προβλημάτων στο κολλαγόνο και την ελαστίνη. Η αποχή από το make-up για δύο ημέρες την εβδομάδα επιτρέπει στα υγιή κύτταρα να αναγεννηθούν και οδηγεί σε μια πιο νεανική, λαμπερή επιδερμίδα.

Επίσης, αρώματα, συντηρητικά και χημικά συστατικά που περιέχονται στα προϊόντα αυτά μπορεί να προκαλέσουν αλλεργικές αντιδράσεις και ερεθισμό του δέρματος, ενώ το ίδιο το make-up μπορεί να φράξει τους σμηγματογόνους αδένες και να κάνει τους πόρους να φαίνονται μεγαλύτεροι. Πάλι στις περιπτώσεις αυτές, τα τακτικά διαλείμματα θα επιτρέψουν στο δέρμα σας να αναρρώσει και θα μπορούσαν να μειώσουν τον ερεθισμό.

Γιατί λέμε ψέματα;

Παραδεχτείτε το. Κάποιες φορές λέτε ψέματα - μπορεί να είναι μικρά, κατά συνθήκην, αλλά σίγουρα λέτε. Όλοι λέμε. Γιατί; Για διάφορους λόγους, αλλά κυρίως επειδή είναι στην ανθρώπινη φύση.

"Μαμά, άμα λες ψέματα, θα μεγαλώσει η μύτη σου!». Αυτό μου είπε τις προάλλες ο γιος μου, όταν επέμεινα ότι είχαν τελειώσει τα σοκολατάκια που προφανώς, όπως εκείνος γνώριζε καλύτερα, δεν είχαν τελειώσει. Ευτυχώς η μύτη μου δεν μεγάλωσε, ούτε αυτήν ούτε τις πολλές άλλες φορές που έχω πει ψέματα. Και μπορεί να μην είναι μεγάλα, να μην έχω εξαπατήσει κανέναν σοβαρά, να μην ήταν οι πιο έξυπνες υπεκφυγές ή δικαιολογίες του κόσμου, αλλά έχω πει. Όπως έχουμε πει και λέμε όλοι μας. Φυσικά, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Και όσο κι αν εκτιμούμε την ειλικρίνεια, τη διαφάνεια και την ακεραιότητα, συμβαίνει σε όλους μας να βρεθούμε κάποιες φορές στη θέση του... Πινόκιο. Γιατί όμως λέμε ψέματα και είναι πάντα κακό να καταφεύγουμε σε αυτά, όπως μας μαθαίνανε όταν ήμασταν μικροί;

Κανείς μας δεν είναι τέλειος και το να προσποιούμαστε ότι δεν είναι έτσι είναι πραγματικά εξαντλητικό
Γιατί λέμε ψέματα;
Κατ' αρχάς, θα πρέπει να πούμε ότι όλοι οι άνθρωποι λέμε ψέματα, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο, άλλοι μικρότερα και άλλοι μεγαλύτερα, άλλοι σοβαρότερα και άλλοι αγαθότερα. Είναι ανθρώπινο και δεν μας κάνει κακούς χαρακτήρες. Μάλιστα, σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχει εγγενής προδιάθεση των ανθρώπων στο ψέμα, ως στοιχείο της εξελικτικής μας ανάπτυξης. Γι' αυτό και θεωρείται ότι είναι φυσιολογικό και αναμενόμενο να λέμε κάποια ψέματα. Άλλωστε, και τα κοινωνικά πρότυπα και τα στερεότυπα θεωρούν ότι είναι ανεκτά-αποδεκτά κάποια λίγα -κατά συνθήκη συνήθως- ψέματα. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι τα ψέματα είναι μία συνήθεια που μας συνοδεύει από την παιδική μας ηλικία. Καθώς τα παιδιά στη νηπιακή και την παιδική τους ηλικία ζουν σε έναν δικό τους κόσμο λόγω της φαντασίας τους, η αλήθεια με το ψέμα είναι μπερδεμένα μεταξύ τους. Έτσι, συνηθίζουν σε αυτό.

Κατά συνθήκην ψεύδη
Είναι τα πιο συνηθισμένα. Αυτά στα οποία θα υποπέσει ακόμα και ο πιο ειλικρινής από εμάς. Μπορεί, για παράδειγμα, να καταφύγουμε σε αυτά για να μην αναγκαστούμε να μπούμε σε λεπτομέρειες για ένα ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο (π.χ. για το πόσα χρήματα είναι ο μισθός μας ή για το πόσων χρονών είμαστε), για να μη στενοχωρήσουμε κάποιον (π.χ. αν μας ρωτήσουν τι κάνουμε και πούμε καλά, ενώ έχουμε κάποιο πρόβλημα υγείας), για να ξεφύγουμε από μια δύσκολη θέση (π.χ. όταν το παιδί μας επιμένει να φάει σοκολατάκι και του λέμε ότι έχουν τελειώσει). Το ζήτημα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι ότι λέμε ψέματα, αλλά γιατί τα λέμε. Για παράδειγμα, όταν μας ρωτάνε για τον μισθό μας, λέμε ψέματα επειδή δεν θέλουμε να φανούμε αγενείς και να προσβάλουμε τον άλλον που ρωτάει λέγοντάς του «δεν σε αφορά» ή επειδή θέλουμε να δημιουργήσουμε μία επίπλαστη εικόνα του εαυτού μας (π.χ. λέγοντας ότι παίρνουμε περισσότερα λεφτά για να κάνουμε επίδειξη ή λιγότερα για να μας λυπούνται). Επίσης, μπορεί, για παράδειγμα, να μας ρωτήσει ο σύντροφός μας τι έχουμε και να πούμε τίποτε, ενώ αυτό δεν ισχύει. Ακόμη, μπορεί να λέμε ψέματα επειδή είναι κάτι ασήμαντο και δεν θέλουμε να τον στενοχωρήσουμε, από την άλλη πλευρά όμως μπορεί να μην έχουμε πλήρη συναίσθηση του τι έχουμε, επειδή δεν το έχουμε ψάξει, δεν το έχουμε καταλάβει ή δεν έχουμε μάθει να το ψάχνουμε ή να το συζητάμε.

Το ψέμα κρύβει ανασφάλεια
Συνήθως τα ψέματα δείχνουν ανασφάλεια και συχνά προσφεύγουμε σε αυτά για να καλύψουμε κάποιο αρνητικό αίσθημα για τον εαυτό μας. Για παράδειγμα, κάποιος λέει ότι έχει κάνει σπουδές που δεν έχει κάνει, γιατί νιώθει μειονεκτικά, πιθανώς επειδή δεν είναι τόσο μορφωμένος όσο οι άλλοι. Επίσης, όταν λέμε κάποιο συγκεκριμένο ψέμα συστηματικά, τότε και πάλι έχουμε κάποιους λόγους που το κάνουμε. Έτσι, μια γυναίκα που δεν αποκαλύπτει ποτέ την ηλικία της πιθανότατα είτε δεν την έχει αποδεχτεί η ίδια είτε πιστεύει ότι θα επηρεάσει τις σχέσεις της με τους άλλους (ότι θα τη δουν ή θα την κρίνουν διαφορετικά λόγω αυτού του στοιχείου).

Άνδρες-γυναίκες
Αν ρωτήσεις έναν άνδρα, θα σου πει ότι οι γυναίκες λένε περισσότερα ψέματα. Αυτό δεν ισχύει. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι άνδρες και οι γυναίκες -ειδικά στις σχέσεις τους- λένε ψέματα για διαφορετικά πράγματα. Ας πάρουμε για παράδειγμα το σεξ. Πιθανότατα εξαιτίας των προτύπων και των κοινωνικών στερεοτύπων, που θέλουν τους άνδρες έμπειρους και τις γυναίκες μετρημένες, οι άνδρες λένε συνήθως περισσότερα από όσα κάνουν και κατά κανόνα περηφανεύονται γι' αυτά, ενώ οι γυναίκες λένε λιγότερα και είναι πιο συγκρατημένες. Στις παλαιότερες γενιές, οι γυναίκες μπορεί να έλεγαν ψέματα και για το τι θέλουν και πώς ή πόσο ευχαριστιούνται στο σεξ, αλλά τώρα πια θεωρούμε ότι έχουν απελευθερωθεί και εκφράζουν τις επιθυμίες τους. Επίσης, οι άνδρες και οι γυναίκες λένε διαφορετικά ψέματα σε σχέση με τα οικονομικά ή με τα ψώνια. Οι γυναίκες συχνά το παρακάνουν ή/και έχουν τύψεις ότι υπερβάλλουν σε σχέση με τα ψώνια, γι' αυτό και τείνουν να μειώνουν το πόσα ξοδεύουν. Οι άνδρες από την άλλη, μπορεί να λένε ότι χαλάνε περισσότερα για να εντυπωσιάσουν και να δείξουν ότι έχουν οικονομική άνεση, και πάλι επειδή έτσι απαιτούν τα πρότυπα και τα στερεότυπα.

Και ψεύδεσαι και τρως...
Δεν είναι σπάνιο να λέμε ψέματα σε σχέση με τις «κακές» μας συνήθειες. Μπορεί, δηλαδή, να λέμε ψέματα σχετικά με το πόσο τρώμε, καπνίζουμε, πίνουμε κ.λπ. Σε αυτήν την περίπτωση, είτε δεν θέλουμε να παραδεχτούμε την κατάσταση, επειδή φοβόμαστε τι θα πουν οι άλλοι, είτε επιδιώκουμε να νιώσουμε καλύτερα με τον εαυτό μας και τις συνήθειές μας. Αυτού του είδους τα ψέματα όμως έχουν και την καλή τους πλευρά. Μπορεί να λειτουργήσουν ως κίνητρο για να κάνουμε μία μεγάλη αλλαγή. Για παράδειγμα, το ψέμα «δεν καπνίζω και τόσο πολύ» μπορεί να μας κάνει να προσπαθήσουμε να μπούμε σε αυτόν τον ρόλο του μετριοπαθούς καπνιστή ή αυτού που βρίσκεται στη διαδικασία να το κόψει. Να προσπαθήσουμε, δηλαδή, να κάνουμε την αλλαγή που έχουμε ήδη αναγγείλει.

Είναι κακά τα ψέματα;
Αυτά καθαυτά δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Το αν τα ψέματα είναι κακά κρίνεται κατά περίπτωση και κυρίως από την πρόθεση αυτού που τα λέει, αλλά και από το αποτέλεσμα που αυτά έχουν στους αποδέκτες τους. Δεν είναι δυνατόν να γενικεύσουμε. Δεν μπορούμε επίσης να πούμε -όπως θα φαινόταν ίσως λογικό- ότι είναι κακά τα πολλά ψέματα, γιατί το πόσα ψέματα θα πει κάποιος έχει να κάνει με τις συνθήκες. Αν, φυσικά, χωρίς λόγο κάποιος λέει τακτικά ψέματα, τότε τα πράγματα αλλάζουν και μιλάμε για παθολογική κατάσταση.

Είναι η ειλικρίνεια αρετή;
Κατ' αρχάς θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι άλλο πράγμα η ειλικρίνεια στην επικοινωνία μας με τους άλλους και απέναντι στον εαυτό μας (ώστε να αντιλαμβανόμαστε τις ανάγκες μας κ.λπ.) και διαφορετικό το να φτάνουμε στο άλλο άκρο και να μοιραζόμαστε τα πάντα. Η απόλυτη ειλικρίνεια δεν είναι εφικτή και σίγουρα δεν είναι αρετή. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο-μαύρο. Ούτε το ψέμα είναι πάντα κακό ούτε η αλήθεια είναι πάντα καλή. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι είναι αναγκαία τα κατά συνθήκην ψέματα και ότι χρειάζεται λίγη διπλωματία ώστε να προστατέψουμε τόσο τον εαυτό μας όσο και τους άλλους. Έτσι, κατά περίπτωση, το ψέμα μπορεί να είναι βοηθητικό ή και αναγκαίο.

Αλήθεια είναι αυτό που συμφωνείται ανάμεσα σε δύο ανθρώπους.
Πότε να μας ανησυχήσουν τα ψέματα των παιδιών;
Τα παιδιά μέχρι και τα 6 ή 7 τους χρόνια είναι αναμενόμενο να λένε ψέματα, γιατί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την πραγματικότητα από τη φαντασία. Συνεπώς, δεν πρέπει να ανησυχούμε. Το ψέμα του φανταστικού φίλου, για παράδειγμα, θεωρείται πολύ φυσιολογικό, σύμφωνα με τους ειδικούς. Άλλωστε, το παιδί καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Τα πράγματα αλλάζουν αν  παρατηρήσουμε ότι το παιδί υποστηρίζει τα ψέματα έντονα, τα επαναλαμβάνει συστηματικά ή ζει μέσα σε αυτά ακόμη και μετά την ηλικία των 7 ετών. Σε μια τέτοια περίπτωση, είναι σκόπιμο να συμβουλευτούμε κάποιον ειδικό.

Μυθομανείς
Δεν είναι βέβαια πολύ συχνό, αλλά συμβαίνει. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που «κατασκευάζουν» ιστορίες και ζουν μέσα σε αυτές, οι λεγόμενοι μυθομανείς. Πρόκειται για κάτι παθολογικό, κυρίως όταν το άτομο αισθάνεται ότι πράγματι ζει σε αυτήν την κατάσταση που το ίδιο έχει επινοήσει ή ακόμα χειρότερα όταν έχει και ψευδαισθήσεις. Αν έχει επίγνωση ότι λέει ψέματα και παρ' όλα αυτά θέλει να πείσει τους άλλους, τότε πιθανότατα πρόκειται για μια βαθύτατη ανασφάλεια που νιώθει, η οποία το «αναγκάζει» να πει ψέματα, για τα οποία κατά πάσα πιθανότητα μετά θα μετανιώσει, θα νιώσει άσχημα κ.λπ. Σε κάθε περίπτωση, ο παθολογικός ψεύτης χρειάζεται να ζητήσει τη βοήθεια κάποιου ειδικού.

Δεν λέω ψέματα, υπερβάλλω
Η υπερβολή είναι φυσικά μια μορφή ψέματος και έχει να κάνει με τη συνειδητή πρόθεση κάποιου  να παρουσιάσει μια διαφορετική εικόνα της πραγματικότητας. Μπορεί να είναι στοιχείο του χαρακτήρα ενός ανθρώπου που είτε βλέπει τα πράγματα πολύ θεατρικά και άρα υπερβολικά, είτε θέλει να εντυπωσιάσει με τις υπερβολές του, είτε τα παίρνει όλα πολύ «βαριά» και υπερβάλλει, είτε θέλει να γίνει ή να φανεί πιο ενδιαφέρων στους άλλους.

Να λέμε ψέματα στα παιδιά;
Μοιραία θα πούμε κάποια ψέματα στα παιδιά μας. Για παράδειγμα, ότι έχουν τελειώσει τα σοκολατάκια, όταν δεν πρέπει να φάνε άλλα και δεν μπορούμε (ή θεωρούμε ότι δεν μπορούμε) να τα πείσουμε αλλιώς. Δεν είναι βέβαια καλή ιδέα να λέμε συστηματικά ψέματα και ειδικά για πράγματα ουσίας, γιατί τα παιδιά θα νιώσουν κάποια στιγμή ανασφάλεια όταν μάθουν την αλήθεια και καταλάβουν ότι λέγαμε ψέματα. Αυτό που είναι θεμιτό είναι να λέμε ψέματα για να διαχειριστούμε μία δύσκολη κατάσταση (π.χ. που μπορεί να γίνει έκρυθμη). Σίγουρα δεν πρέπει να λέμε ψέματα για τα «δύσκολα» θέματα, π.χ. την ασθένεια ή τον θάνατο, αλλά να τους τα εξηγούμε ανάλογα με την ηλικία τους και το γνωστικό τους επίπεδο.

Πώς αντιμετωπίζουμε τον ψεύτη
Όταν κάποιος μας λέει ψέματα και το αντιλαμβανόμαστε, δεν χρειάζεται να κρατάμε τα προσχήματα, ούτε να ανησυχούμε μήπως τον στενοχωρήσουμε ή έρθουμε σε ρήξη μαζί του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αν αυτό που επιδιώκουμε είναι μία ειλικρινής σχέση με τον άλλον άνθρωπο -ειδικά όταν πρόκειται για κάποιο κοντινό μας πρόσωπο (π.χ. συγγενή, σύντροφο, φίλο)-, δεν πρέπει να διστάζουμε, να φοβόμαστε ή να ντρεπόμαστε· χρειάζεται να μην ανεχόμαστε το ψέμα και αντίθετα να το ξεμπροστιάζουμε. Μάλιστα, οι ψυχολόγοι εξηγούν ότι αυτήν την τακτική θα πρέπει να ακολουθούμε ακόμα κι όταν πρόκειται για το παιδί μας που προσπαθεί να μας ξεγελάσει.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής.

Δεν μεγαλώνω!

«Όλα τα παιδιά μεγαλώνουν, εκτός από ένα». Έτσι ξεκινάει το κλασικό παραμύθι του James Barrie «Οι περιπέτειες του Πίτερ Παν», του πιτσιρικά που πετάει, ζει στη χώρα τού Ποτέ, δεν μεγαλώνει, πάντα παίζει και έχει αναδειχτεί σε σύμβολο νιότης και ανεμελιάς. Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ωραία, αλλά μήπως η πραγματικότητα είναι λίγο διαφορετική;

Το σύνδρομο του Πίτερ Παν
Ζει και κινείται ανάμεσά μας και ας μη φοράει πράσινα ρούχα. Είναι ο τύπος ανθρώπου που ζει μία παρατεταμένη εφηβεία, αρνείται να μεγαλώσει, έχει σώμα ενηλίκου, αλλά συναισθηματικά είναι ανώριμος και δεν θέλει ή δεν ξέρει πώς να είναι ενήλικος. Αν και το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν έχει αναγνωριστεί ως επίσημη ψυχική διαταραχή, ωστόσο ο όρος χρησιμοποιείται στην πράξη από πολλούς ψυχολόγους. Επίσης, αφορά και τα δύο φύλα, αλλά εμφανίζεται συχνότερα στους άνδρες.

Όλα ξεκινούν από την οικογένεια
Και στην περίπτωση αυτή, τη μεγαλύτερη ευθύνη έχει η οικογένεια, που αποτρέπει το παιδί από το να μεγαλώσει. Από τη μία, υπάρχουν οι γονείς, που για να μη νιώθουν τύψεις για τις ώρες που περνούν μακριά από το σπίτι κάνουν στο παιδί τους όλα τα χατίρια, χαρίζοντάς του τα πάντα. Έτσι, όμως, δεν το βοηθούν να διαμορφώσει χαρακτήρα. Από την άλλη, υπάρχουν οι υπερπροστατευτικοί γονείς, που στην προσπάθειά τους να κρατήσουν το παιδί τους μακριά από τις δυσκολίες της ζωής τού στερούν τη δυνατότητα να μάθει και να ωριμάσει μέσα από τις εμπειρίες που προσφέρουν τα λάθη του. Η ασφυκτική αυτή προστασία έχει ως συνέπεια το παιδί να έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και να μην εμπιστεύεται τις ικανότητές του, αδυνατώντας έτσι να αντιμετωπίσει τις απαιτήσεις και τις προκλήσεις της ενήλικης ζωής. Όσον αφορά τον άνδρα, η κοινωνική πίεση και ο φόβος μη επίτευξης των στόχων που καλείται να εκπληρώσει (π.χ. να παρέχει οικονομική ασφάλεια στην οικογένειά του) μπορεί να τον οδηγήσουν στην υιοθέτηση παιδικής συμπεριφοράς. Αλλά και στην περίπτωση της γυναίκας, το παραδοσιακό πρότυπο ρόλου, που τη θέλει υπεύθυνη, λογική και υπομονετική, μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, οδηγώντας τη στο άλλο άκρο.

Τι κρύβεται στο βάθος 
Τι κρύβεται όμως κάτω από τη ναρκισσιστική συμπεριφορά που χαρακτηρίζει τον ενήλικο Πίτερ Παν; Στην πραγματικότητα κρύβεται θλίψη και θυμός, συναισθήματα που απουσίαζαν κατά την παιδική ηλικία (στην οποία εμφανίστηκε η καθήλωση) και γι’ αυτό δεν μπορεί να τα αναγνωρίσει, να τα επεξεργαστεί και να τα αντιμετωπίσει. Έτσι, αντιδρά με τον μόνο τρόπο που μπορεί: υιοθετώντας ναρκισσιστικές συμπεριφορές.

Πως επηρεάζεται η ζωή του 
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένας ενήλικος Πίτερ Παν είναι ότι δεν μπορεί να αναπτύξει ισχυρές διαπροσωπικές σχέσεις, να δεσμευτεί, να αντιμετωπίσει τον φόβο της ευθύνης. Αυτός είναι και ο λόγος που συχνά επιλέγει φίλους και συντρόφους μικρότερης ηλικίας, οι οποίοι δεν έχουν ανησυχίες, μελλοντικά σχέδια και τις απαιτήσεις μιας ισότιμης σχέσης. Στην περίπτωση δε που η σχέση προχωρήσει, είναι πολύ πιθανό ο ευθυνόφοβος Πίτερ να αποχωρήσει.

Τι γίνεται με τη Γουέντι;
Όπως υπάρχει το σύνδρομο του Πίτερ Παν, υπάρχει και η περίπτωση των ανθρώπων που αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες από όσες πρέπει και πιστεύουν ότι είναι υπεύθυνοι για τους άλλους. Αυτή η συμπεριφορά είναι γνωστή ως «σύνδρομο της Γουέντι». Εμφανίζεται και στα δύο φύλα, αν και είναι συνηθέστερο στις γυναίκες. Συχνά τα δύο αυτά σύνδρομα συμπληρώνουν το ένα το άλλο, αφού ο πρώτος ψάχνει μια Γουέντι να αναλάβει τις ευθύνες του και η Γουέντι ψάχνει κάποιον να φροντίζει. Τα άτομα με σύνδρομο Γουέντι αισθάνονται ότι πρέπει να έχουν πάντα τον έλεγχο και καταρρέουν σε περίπτωση απώλειάς του. Ουσιαστικά, όμως, οι πράξεις τους οδηγούνται από τον φόβο της απόρριψης και της εγκατάλειψης.

Ο Πίτερ Παν μεγάλωσε
Αν και δεν είναι αναγνωρισμένη ψυχολογική διαταραχή, ωστόσο απαιτεί ψυχοθεραπευτική υποστήριξη, προκειμένου ο... Πίτερ Παν να μεγαλώσει. Οι συναισθηματικά ανώριμοι άνθρωποι μπορούν να επωφεληθούν από τις υπηρεσίες του ψυχοθεραπευτή, ο οποίος είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τεχνικές που θα δυναμώσουν τον άνθρωπο και θα τον εκπαιδεύσουν στο πώς να αντιμετωπίζει τις φοβίες του και να αναλαμβάνει ευθύνες. Η θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική όταν ο ίδιος ο άνθρωπος αναγνωρίζει την προβληματική συμπεριφορά και είναι διατεθειμένος να την αλλάξει.

Πώς να τον ξεχωρίσω;
*  Συμπεριφέρεται σαν παιδί, αλλά χωρίς την ευαισθησία ενός παιδιού.
* Ζητά συνέχεια την προσοχή και την αγάπη των άλλων και φοβάται τη μοναξιά.
* Δεν εκφράζει τα συναισθήματά του.
* Ασχολείται μόνο με τις δικές του ανάγκες, θέλει οι άλλοι να ικανοποιούν τα θέλω του, αλλά ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να προσφέρει.
* Χάνει τον έλεγχο των συναισθημάτων του, εκδηλώνοντάς τα με υπερβολή.
* Δεν αναλαμβάνει ευθύνες, δεν μπορεί να δεσμευτεί, ούτε να τηρήσει υποσχέσεις.
* Διακρίνεται από έλλειψη αυτοπεποίθησης, ακόμα και αν δεν φαίνεται.
* Δεν ανέχεται την κριτική.
* Χαρακτηρίζεται από έλλειψη αυτοπειθαρχίας, τεμπελιά και ανευθυνότητα.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΔΗΜΗΤΡΑ ΘΕΟΦΙΛΗ, κοινωνική λειτουργό-ψυχοθεραπεύτρια.

Αντίο τελειότητα

Η σύγχρονη ζωή μάς έχει οδηγήσει στο να θεωρούμε ότι μόνο το τέλειο μετράει. Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να κυνηγάμε την τελειότητα και να αποδεχτούμε το ενδεχόμενο να αποτύχουμε και κάποια φορά;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όλο και περισσότεροι -κυρίως γυναίκες- παθαίνουμε εμμονή με την τελειότητα. Παίζει ρόλο η απαιτητική και ανταγωνιστική αγορά εργασίας, αλλά και ο βομβαρδισμός -από τα μέσα, τη διαφήμιση, το Διαδίκτυο- σχετικά με το πώς θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να τα έχουμε και να τα κάνουμε όλα, στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας, στη δουλειά μας, στην προσωπική και την κοινωνική μας ζωή. Παράλληλα, οι σύγχρονοι άνθρωποι, και κυρίως οι γυναίκες, καλούμαστε να είμαστε καλοί σε περισσότερους από έναν ρόλους, οπότε και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα και απαιτητικά.

Η κατάρα της τελειότητας
Υπάρχει συχνά η εντύπωση ότι ο καλύτερος τρόπος και το δυνατότερο χαρακτηριστικό για να πετύχουμε κάτι είναι η τελειομανία. Αυτή συχνά είναι μία πεποίθηση που έχουμε από παιδιά, που μας την έχουν εμφυσήσει οι γονείς μας. Η προσπάθεια να τα κάνουμε όλα τέλεια είναι πράγματι ο δρόμος για την επιτυχία; Όχι, βέβαια. Μάλιστα, συχνά, σύμφωνα με τους ειδικούς, η τελειομανία είναι ένα δεκανίκι στο οποίο καταφεύγουμε κάθε φορά που προσπαθούμε να φέρουμε σε πέρας κάτι στο οποίο φανταζόμαστε ή θεωρούμε ότι δεν είμαστε τόσο καλοί. Είναι μία αντισταθμιστική τεχνική, όπως την ονομάζουν οι ψυχολόγοι. Όταν, δηλαδή, έχουμε μία βαθιά πεποίθηση ότι δεν είμαστε ικανοί, αλλά ο κανόνας μας είναι ότι πρέπει να τα καταφέρουμε πάση θυσία, χρησιμοποιούμε ως αντισταθμιστική τεχνική την υπερπροσπάθεια και την τελειομανία για να αποδείξουμε -κυρίως στον εαυτό μας, αλλά και στους άλλους- ότι τελικά αξίζουμε. Σκεφτόμαστε: «Αν φαίνομαι τέλεια, ζω την τέλεια ζωή, έχω την τέλεια δουλειά και την τέλεια οικογένεια, μπορώ να αποφύγω την αρνητική κριτική, να συνεχίσω να είμαι αγαπητή από τους άλλους και να καταφέρω να μην πληγωθώ». Προσπαθούμε δηλαδή έτσι, μέσω της τελειομανίας, να ανακτήσουμε τον έλεγχο σε πράγματα όπου δεν τον έχουμε πραγματικά. Φυσικά, χρειάζεται να θυσιάζουμε πολλά γι’ αυτό. Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε συνέχεια πιεσμένοι, γεγονός που έχει ψυχολογικές και σωματικές συνέπειες πάνω μας.

Γιατί να αλλάξω;
Ο πιο σημαντικός λόγος είναι η σχέση μας με τους άλλους, οι οποίοι δυσκολεύονται πολύ να μας ευχαριστήσουν, αλλά και να μας ανεχτούν, και βέβαια το γεγονός ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε και να ευχαριστηθούμε τη ζωή μας, αφού ποτέ τίποτε δεν ολοκληρώνουμε, καθώς όσο και αν προσπαθήσουμε τίποτε δεν είναι αρκετά καλό. Ο τελειομανής είναι ανταγωνιστικός, δύσκαμπτος, επικριτικός, δύσκολος συνεργάτης, έχει εμμονή με τις λεπτομέρειες και τους κανόνες του, βρίσκει όλους τους άλλους ανεπαρκείς, ενώ ο ίδιος είναι αρνητικός σε κάθε είδος κριτικής. Και αντί να γίνεται καλύτερος γονιός, φίλος, σύντροφος, παιδί, συνεργάτης, υπάλληλος ή αφεντικό, τελικά είναι ένας άνθρωπος που οι άλλοι δυσκολεύονται να σχετίζονται μαζί του, που δεν βλέπει τα καλά που έχει στη ζωή του, εστιάζοντας στο 1% που πιθανώς είναι λάθος αντί για το 99% που είναι σωστό. Εκτός όμως από τις σχέσεις μας με τους άλλους, που είναι προβληματικές, όταν είμαστε τελειομανείς, δυσκολεύουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό. Ζοριζόμαστε να φέρουμε σε πέρας τα όσα αναλαμβάνουμε, γιατί το αποτέλεσμα δεν είναι ποτέ αρκετά ικανοποιητικό.

Μαθαίνουμε να αγαπάμε το αρκετά καλό
Πώς μπορούμε να ελευθερωθούμε από αυτήν την κατάρα; Το πρώτο βήμα είναι να συνειδητοποιήσουμε τη διαφορά ανάμεσα στην προσπάθεια και την τελειοθηρία. Όταν προσπαθούμε, σκεφτόμαστε: Πώς θα βελτιωθώ; Όταν είμαστε τελειομανείς, λέμε: Τι θα σκεφτούν οι άλλοι; Η αλήθεια είναι ότι χρειάζεται να κάνουμε μεγάλη προσπάθεια για να ξεφύγουμε από την τελειοθηρία. Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε.

Έτσι, είναι απαραίτητο:
* Να εκτεθούμε σε αυτό που φοβόμαστε, ώστε να μπορέσουμε να δούμε κατά πόσον είναι πράγματι τόσο τρομερό όσο νομίζουμε. Με αυτόν τον τρόπο, σιγά-σιγά αυτό που μας φοβίζει γίνεται πιο οικείο και μετά το ερέθισμα γίνεται λιγότερο κακό, ακόμα και θετικό. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με πράγματα στα οποία ξέρουμε εξ ορισμού ότι δεν είμαστε καλοί, ότι θα αποτύχουμε δηλαδή, και να εξασκηθούμε σε αυτό, να συμφιλιωθούμε με τον φόβο και να τον αντέξουμε.
* Να μάθουμε να αντέχουμε την ιδέα της εποικοδομητικής κριτικής, να πάψουμε να θεωρούμε ότι όταν μας κρίνουν μας επιτίθενται και να ψάξουμε να βρούμε αν υπάρχει αλήθεια στα όσα μας λένε.
* Να κατανοήσουμε τη διαβάθμιση της απόδοσης, ότι δεν υπάρχει μόνο το 0% και το 100%, αλλά και τα ενδιάμεσα ποσοστά, που και αυτά δείχνουν ότι κάτι καταφέραμε. Είναι σημαντικό να κοιτάμε τα πόσα έχουμε καταφέρει και να λέμε: «Μέχρι τώρα καλά τα πήγα…» ή «Λαμβάνοντας υπόψη το πόσο κουρασμένη είμαι, η απόδοσή μου είναι εξαιρετική». Μην ξεχνάμε αυτό που είπε κάποτε ο Γούντι Άλεν: «Το 85% της επιτυχίας είναι απλώς και μόνο το να εμφανιστούμε κάπου».
* Να ζητάμε βοήθεια. Καλό είναι πού και πού να δείχνουμε στους άλλους ότι είμαστε ευάλωτοι και σε δύσκολη κατάσταση. Μπορεί να εκπλαγούμε όταν δούμε ότι θα μας δείξουν συμπαράσταση αντί να μας ειρωνευτούν, όπως πιθανώς πιστεύουμε.
* Να αποδεχόμαστε και να μελετάμε προσεκτικά την αποτυχία. Κάθε αποτυχία μάς μαθαίνει κάτι.
* Να αναλογιστούμε τι μας ωθεί να θέλουμε να είμαστε τέλειοι: Τι πιστεύουμε ότι θα μας καλύψει η τελειότητα; Ποιο είναι το πρόβλημά μας; Είμαστε συγκεντρωτικοί; Θέλουμε να γίνονται όλα τέλεια; Επιζητούμε τον πλήρη έλεγχο; Έχουμε αρνητικά βιώματα από όταν αφήσαμε πρωτοβουλίες σε άλλους; Θέλουμε να αποδείξουμε ότι τα καταφέρνουμε όλα;
* Να βάζουμε ρεαλιστικούς στόχους και να κατεβάσουμε λίγο τον πήχη. Σε αυτό θα μας βοηθήσει επίσης η σύγκριση με το τι κάνουν οι υπόλοιποι, ώστε να δούμε μήπως εμείς υπερβάλλουμε. Έτσι, θα φέρουμε τα πράγματα σε πιο ρεαλιστικές διαστάσεις.
* Να εξασκηθούμε στα λάθη. Να επιτρέψουμε, δηλαδή, στον εαυτό μας να κάνει λάθη επίτηδες, ώστε να δούμε ότι δεν είναι τραγικό κάτι τέτοιο και ότι δεν πρόκειται να συμβεί τίποτε το καταστροφικό αν αποτύχουμε.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΝΑΤΑΛΙΑ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗ, MSc, ψυχολόγο υγείας, με εκπαίδευση στη Γνωσιακή Ψυχοθεραπεία και τη Συμβουλευτική, διευθύντρια στο Κέντρο Εφαρμοσμένης Ψυχοθεραπείας και Συμβουλευτικής.

Λίφτινγκ με βιταμίνες

Για κάθε πρόβλημα ομορφιάς υπάρχει το σωστό κοκτέιλ με βιταμίνες.

Συμβαίνει συχνά να κοιτάζουμε το πρόσωπό μας στον καθρέφτη και αυτό να δείχνει κουρασμένο, σχεδόν θλιμμένο. Να προσπαθούμε με διάφορα τεχνάσματα να το αναζωογονήσουμε και να μην καταφέρνουμε τίποτα. Ακόμα και με λίφτινγκ, το δέρμα θα έδειχνε και πάλι γερασμένο. Στο βιβλίο του «Forget the Knife» («Ξεχάστε το νυστέρι»), ο πλαστικός χειρουργός Alexander Covey εξηγεί ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να τροφοδοτήσουμε το πρόσωπο με τις απαραίτητες δραστικές ουσίες σε επαρκείς ποσότητες είναι τα «ενέσιμα συμπληρώματα». Ακριβώς εκεί που το χρειάζεται, με ενέσεις. «Το δέρμα είναι ο πιο απομακρυσμένος ιστός, πράγμα που σημαίνει ότι τα θρεπτικά στοιχεία από τη διατροφή δεν καταφέρνουν να φτάσουν σε αυτό σε επαρκείς ποσότητες. Με τις ενέσεις, τα δραστικά συστατικά φτάνουν στο δέρμα και καταφέρνουν να ικανοποιήσουν όλες του τις ανάγκες», αναφέρει στο βιβλίο του ο ειδικός.

Μεσοθεραπεία
Οι τεχνικές της μεσοθεραπείας, με άλλα λόγια της μεθόδου των πολλαπλών εγχύσεων στη μεσαία στιβάδα του δέρματος, είναι γνωστές εδώ και χρόνια στους γιατρούς της ομορφιάς. Στα κατάλληλα διαλύματα, οι βιταμίνες αναπτύσσουν την αντιοξειδωτική τους δράση, διεγείρουν τις λειτουργίες των ινοβλαστών, αυξάνουν την παραγωγή του κολλαγόνου, συσφίγγουν τους ιστούς, εξασφαλίζουν ακόμη και ελαστικότητα στο χαλαρωμένο δέρμα. Ανάλογα με την ηλικία, την κατάσταση του δέρματος και τα ιδιαίτερα προβλήματα, ο ειδικός διαλέγει τις σωστές ενέσιμες ουσίες. Μάθετε τι ακριβώς μπορούν να κάνουν για εσάς.

Χαλάρωση
Βιταμίνη ΕΗ ηλιακή ακτινοβολία, η μόλυνση, το στρες προκαλούν τη σύνθεση ελευθέρων ριζών μέσα στο σώμα. Οι ρίζες αυτές επιτίθενται στους ινοβλάστες και τους εμποδίζουν να συνθέσουν κολλαγόνο και ελαστίνη. Το αποτέλεσμα είναι η χαλάρωση. Η βιταμίνη Ε καταφέρνει να δεσμεύσει τις ελεύθερες ρίζες και να δημιουργήσει μόρια τα οποία στη συνέχεια αποβάλλονται από το σώμα. Για τον σκοπό αυτό γίνονται ενέσεις μεσοθεραπείας με ένα διάλυμα που περιέχει την ισχυρή αντιοξειδωτική βιταμίνη Ε, υαλουρονικό οξύ και DMAE. Ο συνδυασμός αυτός ασκεί προστατευτική δράση στις ίνες του δέρματος και αυξάνει τη σύνθεση κολλαγόνου. Περισσότερο κολλαγόνο σημαίνει πιο σφιχτό δέρμα.
ΙΝFO: Για την έναρξη της θεραπείας, χρειάζεται ένα σχήμα «εφόδου» με 3-4 επαναλήψεις, σε απόσταση μίας εβδομάδας μεταξύ τους. Αργότερα γίνεται μία «αναμνηστική» εφαρμογή κάθε 2 μήνες για τη συντήρηση του αποτελέσματος.

Θαμπή επιδερμίδα
Βιταμίνες Β
Για να προσδώσουν λάμψη, οι ειδικοί χρησιμοποιούν κοκτέιλ με βιταμίνες του συμπλέγματος Β, που βελτιώνουν τη μικροκυκλοφορία του αίματος και τονώνουν τη δράση της αντιοξειδωτικής βιταμίνης Ε και της λευκαντικής βιταμίνης C. Συγχρόνως, ιχνοστοιχεία όπως ο χαλκός, το μαγνήσιο και ο ψευδάργυρος ενισχύουν την αναπαραγωγή των κυττάρων και το υαλουρονικό οξύ συγκρατεί την υγρασία στο εσωτερικό του δέρματος και έτσι το κάνει να δείχνει ξεκούραστο και καλά ενυδατωμένο.
INFO: Η θεραπεία ολοκληρώνεται σε 4-8 επαναλήψεις, σε απόσταση 2 εβδομάδων μεταξύ τους.

Ανάπλαση
Βιταμίνη Α 
Οι ρυτίδες, οι ουλές και τα σημάδια από τα σπυράκια είναι από τα πιο δύσκολα στοιχήματα της επιστήμης. Η απάντηση έρχεται από τη βιταμίνη Α, την ουσία με τη μέγιστη αναπλαστική δράση. Τα κύτταρα του δέρματος διαθέτουν ειδικούς υποδοχείς για τη βιταμίνη Α και έτσι επαναπρογραμματίζονται με βάση τις νέες οδηγίες που τους διοχετεύει. Σε όλη την έκταση του δερματικού ιστού, οι λειτουργίες αποκαθίστανται: αποβάλλεται η κεράτινη στιβάδα των νεκρών κυττάρων, που επιβαρύνει την επιφάνεια, τονώνεται η λειτουργία των ινοβλαστών, που παράγουν το κολλαγόνο, περιορίζεται η ελάστωση (μειωμένη δύναμη και ελαστικότητα του δέρματος) που υπάρχει κάτω από τις ουλές. Το δέρμα αναπλάθεται.
INFO: Η θεραπεία χρειάζεται 3 επαναλήψεις σε απόσταση 21 ημερών. Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, συνδυάζεται με κλασματικό λέιζερ, που διεγείρει τους ινοβλάστες.

Γήρανση
Βιταμίνη D
Το καινούργιο μυστικό της αντιγήρανσης είναι η βιταμίνη D. Όπως βοηθάει τα οστά να είναι γερά και ανθεκτικά (θεωρείται χρήσιμη στην πρόληψη της οστεοπόρωσης), το ίδιο κάνει και για το δέρμα. Η παρουσία της είναι απαραίτητη για να λειτουργήσουν σωστά οι ινοβλάστες και να συνθέσουν κολλαγόνο. Χρησιμοποιείται στα κοκτέιλ αντιγήρανσης μαζί με υαλουρονικό οξύ. Μετά από μία τέτοια θεραπεία, η επιδερμίδα είναι τόσο καλά ενυδατωμένη, ώστε δεν «τραβάει» και δεν ζητάει ενυδατική κρέμα.
INFO: Για να κάνουμε εντατική αντιγήρανση, η εφαρμογή επαναλαμβάνεται μία φορά τον μήνα επί 6 μήνες.

Δυσχρωμίες
Βιταμίνη C
H βιταμίνη C είναι το συστατικό που προστατεύει το εσωτερικό των φρούτων από το μαύρισμα. Την ίδια λευκαντική δράση αναπτύσσει και στο δέρμα, κάτι που ήξεραν οι γιαγιάδες μας όταν άπλωναν χυμό λεμονιού στο πρόσωπο για να έχουν λευκή και λαμπερή επιδερμίδα. Σήμερα, οι δερματολόγοι κάνουν ενέσεις μεσοθεραπείας με διαλύματα που περιέχουν βιταμίνη C, έτσι ώστε να διαλύουν τη συγκεντρωμένη μελανίνη και να ρυθμίζουν τη λειτουργία των μελανινοκυττάρων που την εκκρίνουν.
INFO: Χρειάζεται 1-2 επαναλήψεις, μία φορά τον μήνα. Για καλύτερα αποτελέσματα, συνδυάζεται με πίλινγκ που περιέχουν βιταμίνη C.

Μαύροι κύκλοι
Βιταμίνη Κ
Το σκούρο χρώμα των μαύρων κύκλων κάτω από τα μάτια οφείλεται στο αίμα που μένει στάσιμο μέσα στα αγγεία και δεν καταφέρνει να κυκλοφορήσει φυσιολογικά. Για να αποκατασταθεί η λειτουργία των αγγείων, πρέπει να ενισχυθούν τα τοιχώματά τους. Αυτό πετυχαίνει η βιταμίνη Κ σε συνδυασμό με τη C, το φυτικό εκχύλισμα ρούσκου. Έτσι βελτιώνεται η μικροκυκλοφορία γύρω από τα μάτια, παροχετεύονται τα κατακρατημένα υγρά και τονώνεται η ελαστικότητα του δέρματος. Συγχρόνως, το κοκτέιλ περιέχει το εξαπεπτίδιο αργιρελίνη, μια πρωτεΐνη που παρέχει αποτέλεσμα παρόμοιο με αυτό
του μπότοξ. Μειώνει τη σύσπαση των μυών του προσώπου και έτσι εμποδίζει τις λεπτές γραμμές γύρω από τα μάτια.
INFO: Τα αποτελέσματα φαίνονται από τις πρώτες εφαρμογές. Ωστόσο, ο αριθμός των επαναλήψεων εξαρτάται από την ένταση του προβλήματος.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΝ κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΑΜΠΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ, δερματολόγο, και την κ. ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΤΥΜΠΑΝΙΔΟΥ, δερματολόγο.

Σε ποιο παιδί έχουν (τελικά) αδυναμία οι μαμάδες;

Πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το College of Human Ecology (Cornell University) και δημοσιεύθηκε στο Journal of Marriage and Family, μας αποκαλύπτει σε ποιο παιδί έχουν οι μαμάδες! Aν μπορεί φυσικά να ισχύει κάτι τέτοιο!

Σύμφωνα με την Jill Suitor, καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Purdue University η οποία και ερευνά επί 30 χρόνια τις σχέσεις μεταξύ παιδιών και ενηλίκων, οι μαμάδες έχουν αδυναμία στο παιδί με το οποίο έχουν τις περισσότερες ομοιότητες σε χαρακτήρα και πεποιθήσεις και είναι πιο πιθανό να διατηρήσουν στενή σχέση μαζί του και κατά την τρίτη ηλικία.

Επίσης και σύμφωνα πάντα με την ίδια έρευνα, καθώς οι μαμάδες μεγαλώνουν έχουν την τάση να προτιμούν τα παιδιά ίδιου φύλου δηλαδή τα κορίτσια καθώς ο δεσμός μάνας κόρηςφαίνεται να είναι πιο ισχυρός στα τελευταία χρόνια ζωής εν αντιθέσει με την αδυναμία στους γιους που φαίνεται να έχουν πολλές μαμάδες όταν τα παιδιά τους είναι μικρά.

Η έρευνα έγινε για συνεχή επτά χρόνια και τα ευρήματα βασίστηκαν σε δείγμα από 406 μητέρες, ηλικίας 65-75.
Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από National Institute on Aging

3 χαρακτηριστικά που διαθέτουν οι συναισθηματικά δυνατές μαμάδες!

Η συναισθηματική δύναμη είναι το πολυτιμότερο προσόν για μια μαμά που θέλει όσο τίποτε άλλο να απολαύσει το ρόλο της μητρότητας, αλλά και να βοηθήσει τα παιδιά της να αποκτήσουν ψυχική ισορροπία!

1. Οι συναισθηματικά δυνατές μαμάδες κινούνται σύμφωνα τα συναισθήματα των παιδιών τους, αλλά διατηρούν υγιή όρια
Συνήθως η «δύναμή» των μαμάδων κρίνεται από τις στιγμές κρίσης. Για παράδειγμα, πώς θα αντιδράσουμε όταν το παιδί κλαίει ασταμάτητα, ή έχει φοβερές εκρήξεις θυμού; Ας πούμε ότι βρίσκεστε στο σούπερ μάρκετ και το παιδί πάνω σε μια έκρηξη θυμού, κατεβάζει τα πάντα από τα ράφια. Το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε είναι να σηκωθείτε και να φύγετε, να «δραπετεύσετε» δηλαδή, από αυτήν τη δύσκολη κατάσταση. Αν συμβεί αυτό, σημαίνει ότι τα ακραία συναισθήματα σας, σας νίκησαν. Στην πραγματικότητα θα πρέπει να μείνετε και να αντιμετωπίσετε τη δύσκολη κατάσταση. Αν το κάνετε τότε θα νιώσετε αληθινά δυνατή και ελεύθερη. Και αυτή η αναζωογονητική ελευθερία θα σας απελευθερώσει από το θυμό, την απογοήτευση και την αμηχανία. Πώς θα συμβεί αυτό; Θα έχουμε συνειδητοποιήσει ότι η δύναμή μας ως μητέρες δεν καθορίζεται από τη συμπεριφορά των παιδιών μας, η οποία είναι  ρευστή και συνεχώς μεταβαλλόμενη, αλλά από την σχέση μας με τα παιδιά μας, και την ικανότητά μας να καλλιεργήσουμε μαζί τους διάλογο και επικοινωνία. Δουλειά μας ως μαμάδες δεν είναι να διορθώνουμε τα λάθη τους, ή να αλλάζουμε τα συναισθήματά τους, αλλά να τα μαθαίνουμε πώς να λειτουργούν ταυτόχρονα με το μυαλό, την καρδιά και το πνεύμα.

2. Οι συναισθηματικά δυνατές μαμάδες δεν δημιουργούν δράματα 
Μια μητέρα με ισχυρά συναισθήματα φροντίζει να υπάρχει  αρμονία στο σπίτι της, και ξέρει  ότι αυτό αρχίζει με το πώς θα ανταποκριθεί αποτελεσματικά σε «δραματικές καταστάσεις». Μια μητέρα που δημιουργεί δράματα, συνήθως επιδιώκει την προσοχή και την εκπλήρωση από τα παιδιά της. Αυτός όμως ο καταθλιπτικός; Τρόπος να ενεργεί είναι σίγουρο ότι δεν θα τη βοηθήσει ποτέ να νιώσει  ευτυχισμένη ως μητέρα. Πολλές κοινωνικές νόρμες έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια. Αλλά, ακόμα και σήμερα αν ρωτήσεις ένα παιδί: «Ποιος είναι η καρδιά του σπιτιού σας;» θα πει «η μαμά μου». Αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως ένα μοναδικό προνόμιο για εμάς αλλά και ένα βαρύ χρέος. Μια ισχυρή συναισθηματικά μητέρα αντιλαμβάνεται τη σημασία που έχει να είναι το συναισθηματικό σημείο αναφοράς των παιδιών της και πάντα  επιδιώκει να βρει τρόπους για να καλλιεργήσει την ισορροπία και την ειρήνη μέσα στο σπίτι, αλλά κυρίως μέσα της.

3. Οι συναισθηματικά δυνατές μαμάδες λένε «ναι» όταν εννοούν ναι, και «όχι» όταν εννοούν όχι
Έχω ακούσει πολλές φορές ανθρώπους να λένε: «Οι γυναίκες πρέπει να μάθουν πώς να λένε « όχι ».« Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια. Αλλά πρέπει επίσης να μάθουν πώς να λένε «ναι». Δηλαδή, πρέπει να μάθουμε πώς να προσφέρουμε ένα «ναι» χωρίς λύπη και δυσαρέσκεια ήσυχο, ένα « ναι» ειλικρινές από τα βάθη της καρδιάς μας, χωρίς ιδιοτέλεια ή περιμένοντας να ανταμειφθούμε γι’ αυτό. Και συνήθως οι μαμάδες που ξέρουν πότε να λένε ναι και πότε όχι, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν είναι παθητικο- επιθετικές προσωπικότητες. Έχουν μια τίμια και ειλικρινή επικοινωνία με όλους (και με τα παιδιά τους) και δεν φοβούνται να κάνουν ένα λάθος, γιατί ξέρουν ότι τα λάθη διορθώνονται! Καταλαβαίνουν ότι η αληθινή αγάπη και η  αφοσίωση κοινοποιούνται με σαφήνεια και όχι με σύγχυση. Φυσικά, υπάρχουν πολύ περισσότερες από τρεις ομοιότητες μεταξύ συναισθηματικά ισχυρή μητέρες, αλλά αυτές τείνουν να ξεχωρίζουν, και είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν. Εάν είστε μητέρα ψάχνει για την κοινότητα και την καλή παρέα, έχουν ένα μάτι έξω για αυτές τις δυνάμεις. Έχουν μάθει συχνά με το χρόνο, την παρατήρηση και μια ισχυρή επιθυμία να πληρούνται σαν μητέρα.

*Και βέβαια υπάρχουν πολλά ακόμα χαρακτηριστικά κοινά στις συναισθηματικά δυνατές μαμάδες. Είναι πολλά και μπορείτε να τα ανακαλύψετε αν θέλετε. Αρκεί να έχετε υπομονή, παρατηρητικότητα και βέβαια την βαθιά επιθυμία να νιώσετε-επιτέλους- ότι νιώθετε μια επαρκής μαμά!

Από την Tara Sareen σύμβουλος υγείας και ειδική σε θέματα μητρότητας, ICraveCoaching.com

5 Στρατηγικές για να μεγαλώσετε «καλά παιδιά…»

Κανένα παιδί δεν γεννιέται  καλό ή κακό και για αυτό δεν πρέπει να το αφήνουμε στην μοίρα του. Εμείς οι  ενήλικες πρέπει να νοιαζόμαστε  για αυτά να τα σεβόμαστε  και να τα αντιμετωπίζουμε  με υπευθυνότητα.

Υπάρχουν 5 στρατηγικές για να μεγαλώσετε καλά παιδιά.

Να νοιάζονται για τους άλλους.

Γιατί ; Τα παιδιά σας πρέπει να ξέρουν να εξισορροπούν τις ανάγκες τους με τις ανάγκες των άλλων. Πρέπει να το ακούσουν από εσάς ότι οι ανάγκες των άλλων είναι στις άμεσες προτεραιότητές μας και πως αν μας νοιάζουν μόνο οι εαυτοί μας θα είμαστε δυστυχισμένοι.

Δοκιμάστε αυτό:

• Αντί να πείτε στο παιδί σας: «Το πιο σημαντικό είναι να είσαι ευτυχισμένος- η.»  Πείτε του: «Το πιο  σημαντικό είναι να είσαι ευγενικός/η.»
• Φροντίστε τα παιδιά σας να συμπεριφέρονται στους άλλους με σεβασμό, ακόμη και αν είναι κουρασμένα ή θυμωμένα.
• Φυσικά πρέπει να ρωτήσετε και τους δασκάλους του παιδιού σας αν συμπεριφέρονται σωστά στους άλλους.

Δώστε τους ευκαιρίες να φέρονται με φροντίδα και ευγνωμοσύνη.

Γιατί;Τα παιδιά χρειάζονται να συνηθίσουν να νιώθουν ευγνωμοσύνη  απέναντι στους άλλους. Τα παιδιά που την  εκφράζουν έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν γενναιόδωρα,χαρούμενα και υγιή.

Δοκιμάστε αυτό:

• Μην το επιβραβεύετε συνεχώς για κάθε του πράξη (όπως το στρώσιμο του τραπεζιού ή την καλή σχέση με τα αδέρφια του).Αλλά για ασυνήθιστες πράξεις ευγνωμοσύνης και φροντίδας.
• Δείτε ταινίες ή νέα στην τηλεόραση που διδάσκουν πράξεις καλής συμπεριφοράς έτσι ώστε να γίνουν τα ίδια μάρτυρες της καλής συμπεριφοράς.
• Εφαρμόστε την καλή συμπεριφορά καθημερινά: στο αμάξι, στο βραδινό φαγητό και λίγο πριν τον ύπνο. Εκφράστε την φροντίδα, την καλή συμπεριφορά απέναντι στους άλλους και ευχαριστήστε τους με διάφορους τρόπους.

Κάντε τους να  νοιάζονται για κάποιον άλλον εκτός του κύκλου σας.

Γιατί; Σχεδόν όλα τα παιδιά νιώθουν να νοιάζονται για την οικογένειά τους ή τους φίλους τους. Όμως πρέπει να αρχίσουν να ενδιαφέρονται για ανθρώπους που δεν είναι από τον οικογενειακό σας κύκλο για να γνωρίσουν διαφορετικές προσωπικότητες και συμπεριφορές.

Δοκιμάστε αυτό:

• Σιγουρευτείτε πως συμπεριφέρονται σωστά στην καθημερινότητά τους με τους ανθρώπους που συναναστρέφονται.
• Ενθαρρύνετέ τους να νοιάζονται για αυτούς που είναι ευαίσθητοι όπως το να ενδιαφέρονται για έναν συμμαθητή που οι υπόλοιποι τον πειράζουν.
• Χρησιμοποιήστε μια ιστορία από την τηλεόραση ή την εφημερίδα και ενθαρρύνετε το παιδί σας να σκεφτεί τις δυσκολίες που περνάνε τα  παιδιά σε άλλες χώρες.

Να είστε  ένα ισχυρό ηθικό πρότυπο.

Γιατί; Τα παιδιά μαθαίνουν τις ηθικές αξίες μέσα από τις πράξεις των ενηλίκων. Πρέπει να εφαρμόζουμε σαν συνήθεια την ειλικρίνεια, την δικαιοσύνη και την αγάπη στους άλλους και φυσικά να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και τα ελαττώματά μας.

Δοκιμάστε αυτό:

• Γίνετε πρότυπο βοηθώντας τους άλλους δωρίζοντας τρόφιμα και ρούχα και κάντε το μαζί με τα παιδιά σας.
• Δώστε στο παιδί σας την ευκαιρία να σκεφτεί τους άλλους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και να σκεφτεί λύσεις για να τους βοηθήσει.

Καθοδηγήστε τα παιδιά σας προκειμένου να ελέγχουν τα καταστροφικά τους συναισθήματα.

Γιατί; Συχνά όταν νοιαζόμαστε για τους άλλους κατακλυζόμαστε από αλλά συναισθήματα θυμού, μίσους ή αρνητικά συναισθήματα. Πρέπει να τους μάθετε να τα αντιμετωπίζουν τα αρνητικά τους συναισθήματα με παραγωγικούς τρόπους.

Δοκιμάστε αυτό:

• Υπάρχει ένας τρόπος  να διδάξετε στα παιδιά σας να ηρεμήσουν: Πείτε στα παιδί σας να σταματήσει, να πάρει μια βαθιά ανάσα και να μετρήσει μέχρι το πέντε. Εφαρμόστε το κάθε φορά που βλέπετε το παιδί σας να αναστατώνεται.

Έτσι μεγαλώνουμε «καλά παιδιά»….

babyradio.gr- Κατερίνα Π.