Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

ΑΚΡΙΒΩΣ...

Τα ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ που σχεδιάστηκαν ποτέ! Μετά από αυτό θα ΒΑΡΕΘΕΙΣ το σαλόνι σου!!!

3

Το τραπέζι σε έναν χώρο μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση για φαγητό ή αντίθετα να σου περιορίσει κάθε πιθανή όρεξη…
Συνεπώς παίζουν σημαντικό ρόλο στην κουζίνα ή την τραπεζαρία σου. Ακόμα και τα coffee tables δίνουν ξεχωριστή αύρα στο χώρο σας.
Δείτε τα πιο όμορφα και πρωτότυπα τραπέζια:
4

Το σπέρμα, ένα θέμα με αρχή μέση και τέλος!

1_27
Ενώ τα ποσοστά υπογονιμότητας έχουν παραμείνει τα ίδια εδώ και έναν αιώνα (το 10-13% των ζευγαριών αντιμετωπίζει πρόβλημα γονιμότητας), οι συζητήσεις πάνω στο θέμα δείχνουν την άγνοιά μας.
Τι μάθανε οι άντρες, από τότε που άρχισε η συζήτηση για τη γονιμότητα;
Σήμερα, η υπογονιμότητα αποτελεί παθολογική κατάσταση. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να αναγνωριστεί ότι και ο άντρας και η γυναίκα θα πρέπει να παρακολουθούν την ικανότητά τους να πετύχουν μία εγκυμοσύνη αλλά και να λάβουν μέτρα, για να βελτιώσουν αυτήν την ικανότητά τους, ώστε ουσιαστικά να βελτιώσουν και τις πιθανότητές τους για σύλληψη.
Η μέχρι σήμερα έρευνα έχει δείξει ξεκάθαρα ότι τελικά… «αντρικοί» παράγοντες εμπλέκονται σε τουλάχιστον 40% όλων των προβλημάτων σύλληψης, και ένας συνδυασμός παραγόντων που αφορούν και στους δύο συντρόφους εξηγούν ακόμη ένα 20% των προβλημάτων, τα οποία αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι που θέλει να πετύχει σύλληψη. Έτσι, είναι σημαντικό να αναγνωρίσει ο κάθε άντρας ότι δεν είναι μόνος ούτε και ο μόνος στην πιθανή ανησυχία του για τη γονιμότητά του! Αρκεί να κάνει το πρώτο βήμα.
Η βασική και αρχική εξέταση που μπορεί να δώσει στοιχεία για κάποιο τυχόν πρόβλημα είναι η εξέταση σπέρματος. Πρόκειται για μία εξέταση απλή για τον άντρα, καθόλου επώδυνη και φυσικά δεν θα γεννούσε προβληματισμούς, αν δεν υπήρχε το άγχος του αποτελέσματος και η φύση της διαδικασίας λήψης σπέρματος κατ” απαίτηση, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις –συχνά– αντιμετωπίζεται αήθως.
Η εξέταση σπέρματος, όπως ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Υπάρχει… φυσιολογικό;
Όπως ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (World Health Organization), που έχει εκδώσει συγκεκριμένες οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνεται η βασική αξιολόγηση του σπέρματος, απαιτείται ο έλεγχος να γίνεται τόσο μακροσκοπικά (δηλαδή χωρίς να απαιτείται η χρήση μικροσκοπίου) όσο και μικροσκοπικά. Επιπλέον, υπάρχουν και πιο ειδικές εξετάσεις, τις οποίες όμως καθορίζει ο ιατρός που παρακολουθεί το ζευγάρι σε αυτήν την προσπάθεια εντοπισμού και διάγνωσης (Ουρολόγος ή ενδοκρινολόγος ή και γυναικολόγος), ώστε να διαπιστώσει την αναμενόμενη λειτουργία των όρχεων αλλά και όλης της εκφορητικής οδού –του δρόμου δηλαδή μέσα στο αντρικό σώμα– που ακολουθούν τα σπερματοζωάρια. Το ενδιαφέρον, ωστόσο, συνήθως εστιάζεται στην αξιολόγηση κυρίως πέντε μικροσκοπικών χαρακτηριστικών που καθορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Αν και ένας μόνο από αυτούς τους παράγοντες είναι ανεπαρκής, μπορεί να επηρεάσει τις πιθανότητες σύλληψης (χωρίς, βέβαια, να υποτιμά κανείς την κλινική σημασία και των υπόλοιπων χαρακτηριστικών του δείγματος). Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί, ωστόσο, πως από το 1999 δεν υπάρχουν «φυσιολογικές τιμές», οι οποίες να καθορίζουν εάν κάποιος είναι γόνιμος ή όχι. Οι έρευνες δείχνουν πως πρέπει όλοι να αντιληφθούμε πως χρησιμοποιούμε «τιμές αναφοράς», όσο πιο κοντά προς τις οποίες είναι οι αντίστοιχες τιμές των παραμέτρων ενός δείγματος, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να επιτύχει σύλληψη.
Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι πέντε παράγοντες, για τους οποίους πολλές φορές θα χρειαστεί κανείς να μιλήσει, όταν συζητά για τη γονιμότητά του;
 Η συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων
– η παράμετρος αυτή αναφέρεται στο πλήθος του σπερματοζωαρίων που μπορούν να μετρηθούν (κάτω από το μικροσκόπιο) σε ένα μόνο χιλιοστό του λίτρου (ml) του υλικού της εκσπερμάτωσης. Για να υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες το σπέρμα να είναι γόνιμο, θα… θέλαμε σε 1 ml δείγματος σπέρματος να περιέχονται περισσότερα από 15 εκατομμύρια σπερματοζωάρια.
Ο ολικός αριθμός των σπερματοζωαρίων
– ο αριθμός αυτός μας δείχνει την ποσότητα των σπερματικών κυττάρων (ή αλλιώς σπερματοζωαρίων) που υπολογίζεται πως υπάρχουν στο δείγμα του σπέρματος. Όσο μεγαλύτερος είναι αυτός ο αριθμός, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες του σπέρματος να προκαλέσει μια σύλληψη. Σύμφωνα με την τιμή αναφοράς που δίνει ο Π.Ο.Υ., το σπέρμα θα έχει περισσότερες πιθανότητες να …προκαλέσει εγκυμοσύνη αν διαπιστωθεί πως περιέχει πάνω από 40 εκατομμύρια σπερματοζωάρια.
Κινητικότητα:
επειδή τα σπερματοζωάρια πρέπει να πραγματοποιήσουν ένα πολύ μεγάλο, ειδικά για το εξαιρετικά μικρό μέγεθός τους, ταξίδι, διαθέτουν καταρχήν μία ουρά (μαστίγιο), ενώ, φυσικά, η ικανότητά τους να κινούνται παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Ακόμη και αν παράγονται από τους όρχεις εκατομμύρια σπερματοζωαρίων, στην περίπτωση όπου δεν μπορούν να κινηθούν ή κινείται ένα πολύ μικρό ποσοστό τους, τελικά δεν θα είναι μεγάλος ο αριθμός τους που θα καταφέρει να «κολυμπήσει» από τον κόλπο, διά μέσου του τραχήλου, μέσα στη μήτρα και προς τις σάλπιγγες (ωαγωγούς), για να συναντήσει το ωάριο που απελευθερώνεται από την ωοθήκη. Για να υπάρχουν συνεπώς περισσότερες πιθανότητες σύλληψης, είναι σκόπιμο σε ένα δείγμα σπέρματος περισσότερα από το 40% των σπερματοζωαρίων να μπορούν να κινούνται!
Ταχύτητα (ή βαθμός της κινητικότητας)
– Επειδή η ικανότητα της κίνησης δεν είναι αρκετή από μόνη της, είναι σημαντικό να μελετηθεί και ο τρόπος με τον οποίο κινούνται τα σπερματοζωάρια. Εάν κινούνται για παράδειγμα επί τόπου ή απλώς διαγράφουν μία τροχιά, π.χ. γύρω από τον εαυτό τους, δεν θα καταφέρουν να φτάσουν εύκολα (ίσως και ποτέ) στη σάλπιγγα της γυναίκας. Αντίθετα, εάν κινείται τουλάχιστον το 25% των σπερματοζωαρίων με γρήγορη και ευθεία κίνηση, υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να τα καταφέρουν και να επιτελέσουν τον στόχο τους. Ο τρόπος αυτός της κίνησης βαθμολογείται με μία τετραβάθμια κλίμακα από 4 (αντιστοιχεί στη γρήγορη προωθητική κίνηση) έως 0 (υπάρχει παντελής έλλειψη κίνησης).
Μορφολογία
– Η παράμετρος αυτή αφορά στην εμφάνιση των σπερματοζωαρίων, δηλαδή το μέγεθος και το σχήμα τους. Όσο πιο καλοσχηματισμένο είναι ένα σπερματοζωάριο, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να είναι υγιές, να μπορεί να κινηθεί εύκολα και γρήγορα μέσα στην αναπαραγωγική οδό της γυναίκας και, τελικά, να καταφέρει να εισχωρήσει μέσα στο ωάριο. Τα τελευταία χρόνια, και επειδή η παρατήρηση απαιτεί ειδική εκπαίδευση, έχουν αρχίσει να θεσπίζονται κριτήρια, βάσει των οποίων αξιολογείται η μορφολογία. Όσο πιο αυστηρά είναι αυτά τα κριτήρια, τόσο πιο πολλά σπερματοζωάρια μπορεί να βρεθεί πως φέρουν ανωμαλίες. Πάντως, το ποσοστό των φυσιολογικών μορφών με αυστηρά κριτήρια φάνηκε να έχει καλύτερη συσχέτιση με τη γονιμοποιητική ικανότητα των σπερματοζωαρίων. Σύμφωνα με τα κριτήρια Kruger (το όνομα του ερευνητή που τα έχει θεσπίσει), αρκεί σε ένα δείγμα σπέρματος και μόνο το 4% των σπερματοζωαρίων να έχει φυσιολογική μορφή!

Τελικά, τι πρέπει να προσέξει κανείς;
Η ικανότητα πραγματοποίησης μιας υψηλών προδιαγραφών εξέτασης σπέρματος ποικίλλει, τόσο σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της ζωής ενός άντρα, λόγω πολλών παραγόντων, όσο και μεταξύ των εργαστηρίων. Προκειμένου να αποφευχθεί η ταλαιπωρία συνεχών επαναλήψεων του σπερμοδιαγράμματος, για να υπάρξει τελικά μία αξιόπιστη εκτίμηση, είναι πολύ βασικό για έναν άντρα να εμπιστευτεί επιστήμονες ειδικευμένους στην ανάλυση σπέρματος, που να πραγματοποιούν τις εξετάσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για την Ανθρώπινη Αναπαραγωγή και Εμβρυολογία.
Άρης Τσιγκρής – Μαιευτήρας Γυναικολόγος – Χειρουργός- aristsigris.gr

Ανεύρυσμα εγκεφάλου: Ποια είναι τα ένοχα σημάδια

Ανεύρυσμα εγκεφάλου: Ποια είναι τα ένοχα σημάδια
Το ανεύρυσμα εγκεφάλου είναι το φούσκωμα της αρτηρίας που τροφοδοτεί με αίμα τον εγκέφαλο και σε αντίθεση με το ανεύρυσμα της κοιλιακής και της θωρακικής αορτής προσβάλλει νεότερους ανθρώπους (35 έως 60 ετών).
Υπάρχουν δύο είδη εγκεφαλικών ανευρυσμάτων, το σακοειδές και το ατρακτοειδές. Η συχνότερη μορφή είναι η σακοειδής, σχηματίζεται δηλαδή ένας σάκος με μίσχο που τον ενώνει με την υπόλοιπη αρτηρία και φαίνεται σαν ένα μούρο που προβάλλει από την αρτηρία. Συνήθως αναπτύσσεται στη διακλάδωση των αγγείων.
Εκτιμάται ότι ποσοστό από 3,5 ως 6% του γενικού πληθυσμού έχουν σακοειδές ανεύρυσμα. Στο 15-30% των περιπτώσεων αυτών, υπάρχουν περισσότερα από ένα σακοειδή ανευρύσματα. Το ατρακτοειδές σχηματίζεται κατά μήκος όλων των τοιχωμάτων του αγγείου.
Τα ανευρύσματα στον εγκέφαλο μπορούν να σπάσουν προκαλώντας αιμορραγικό εγκεφαλικό. Η ρήξη ενός ανευρύσματος προκαλεί έξοδο του αίματος στη βάση του εγκεφάλου (λίγο κάτω από το επίπεδο των ματιών). Αυτό αποτελεί έναν επικίνδυνο τύπο εγκεφαλικής αιμορραγίας που ονομάζεται υπαραχνοειδής αιμοραγία (διάχυτη αιμορραγία έξω από τον εγκέφαλο). Μπορεί επίσης να προκληθεί ενδοεγκεφαλικό αιμάτωμα (αιμορραγία μέσα στον εγκέφαλο), ή τέλος ενδοκοιλιακή αιμορραγία (μέσα στο κοιλιακό σύστημα του εγκεφάλου).
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα ενός ανευρύσματος που δεν έχει υποστεί ρήξη εξαρτώνται από το μέγεθος και το ρυθμό ανάπτυξής του. Ένα μικρό ανεύρυσμα μπορεί να μη δώσει κανένα σύμπτωμα, ενώ ένα μεγαλύτερο που αυξάνεται διαρκώς μπορεί να πιέζει τα νεύρα στον εγκέφαλο και να εκδηλωθούν μία σειρά συμπτωμάτων, όπως:
-Ξαφνικός και οξύς πονοκέφαλος
-Πτώση βλεφάρων
-Ναυτία
-Διπλωπία ή μείωση της όρασης
-Πόνος πάνω ή πίσω από το μάτι
-Μούδιασμα ή αδυναμία στη μια πλευρά του προσώπου
-Απώλεια συνείδησης
-Απώλεια αισθήσεων
Εάν ένα ανεύρυσμα αιμορραγήσει, ο ασθενής σχεδόν πάντα έχει έναν ξαφνικό και δυνατό πονοκέφαλο («σαν σφυριά») που παρακινεί τον ασθενή για να επιδιώξει την ιατρική φροντίδα.
Η πρόγνωση για έναν ασθενή που έχει υποστεί ρήξη εγκεφαλικού ανευρύσματος, γενικά, δεν είναι καλή, αλλά εξαρτάται από την έκταση και τη θέση του ανευρύσματος καθώς και την ηλικία του ατόμου. Εκτιμάται ότι περίπου το 40% των ασθενών δεν επιβιώνουν στο πρώτο 24ωρο, το 25% πεθαίνουν στο πρώτο εξάμηνο και το υπόλοιπο 35% μπορεί να αποκτήσει νευρολογικές βλάβες. Τα ανευρύσματα που έχουν ήδη υποστεί ρήξη έχουν πιθανότητα έως και 30% να αιμορραγήσουν ξανά μέσα στις πρώτες 30 ημέρες από το αρχικό επεισόδιο. Η δεύτερη αιμορραγία είναι σχεδόν πάντα σοβαρότερη από την πρώτη και το 70% των ασθενών πεθαίνει.


Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia/item/327482-aneyrysma-egkefalou-poia-einai-ta-enoxa-simadia#ixzz3UoYdifZF

10 συμβουλές προς τις νέες γιαγιάδες

grand-mother-and-grand-daughter
Υπάρχουν καλές γιαγιάδες, απίστευτα καλές γιαγιάδες και γιαγιάδες που, αν και έχουν τις καλύτερες προθέσεις, αντί να διευκολύνουν τους νέους γονείς μάλλον κάνουν τη ζωή τους δυσκολότερη. Aν θέλετε να ανήκετε στα δύο πρώτα είδη, σας συμβουλεύουμε τα εξής:
1. Προθυμοποιηθείτε να κρατήστε τα εγγόνια σας. Ακόμα κι αν η μαμά τους δεν είναι ακόμα έτοιμη να βγει ένα βράδυ με τον άντρα ή τις φίλες της, σίγουρα θα της άρεσε η ιδέα να μείνει κάτω από το ζεστό νερό στο ντους για ώρα, χωρίς να χρειάζεται κάθε τόσο να τσεκάρει το μωρό της.
2. Βοηθήστε στις δουλειές του σπιτιού. Διπλώστε τα ασιδέρωτα, βάλτε τα πιάτα στο πλυντήριο, βγάλτε τα σκουπίδια… Όχι, δεν είστε η οικιακή βοηθός. Αλλά δεν είναι κακό να την υποδυθείτε για μερικές μέρες.
3. Βγάλτε βόλτα το σκύλο. Χαϊδέψτε τον. Πάρτε του ένα καινούριο παιχνιδάκι. Πείτε του «είσαι καλό αγόρι/κορίτσι». Τα ζευγάρια όταν γίνονται γονείς συχνά νιώθουν ενοχές απέναντι στο κατοικίδιό τους για τη νέα ιεραρχία που επικρατεί πλέον στο σπίτι και σίγουρα θα εκτιμήσουν ότι κάποιος δείχνει στοργή και αγάπη στο… άλλο μωρό τους. (Για τις μαμάδες με περισσότερα από ένα παιδιά, το ίδιο ισχύει και για τα μεγαλύτερα αδέρφια του νεογέννητου. Το μωρό δεν θα θυμάται πώς πέρασε τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του, όμως τα μεγαλύτερα αδέρφια του θα θυμούνται αυτές τις μέρες για πάντα).
4. Εάν είστε η μητέρα του μπαμπά, μην επισημαίνετε όλη την ώρα πόσο μοιάζει το μωρό με το γιο σας. Η νύφη σας κυοφόρησε επί μήνες αυτό το πλάσμα και το έφερε με πόνο στον κόσμο και ίσως είναι ήδη αρκετά εκνευρισμένη που το δικό σας DNA θριάμβευσε έναντι του δικού της στο γονιδιακό ανακάτεμα, γι’ αυτό θα ήταν σοφό να μην μιλήσετε καθόλου. Και μιας και το έφερε η κουβέντα…
…5. Μη μιλάτε πολύ. Εάν δεν σας ζητήσουν τη γνώμη σας, μην τη λέτε. Μην αρχίσετε να αναλύετε πώς κάνατε εσείς το καθετί πριν από τόσα χρόνια, μη ζητήσετε από τη νέα μαμά να ακολουθήσει αυτά που έκαναν οι «παλιές» και ποτέ μα ποτέ μην της πείτε ότι κάνει κάτι λάθος. Απλά κλείστε το στόμα και απασχοληθείτε κάνοντας κάποια δουλειά στο σπίτι.
6. Πάρτε τηλέφωνο ότι είστε στο σούπερ μάρκετ. Ρωτήστε μήπως θέλουν να ψωνίσετε κάτι για το φαγητό ή, ακόμα καλύτερα, αγοράστε τα υλικά για να φτιάξετε το αγαπημένο φαγητό της μαμάς.
7. Μη λέτε συνέχεια πόση αδυναμία σάς έχει το μωρό. Καμιά μαμά δεν θέλει να σκέφτεται ότι το μωρό της δένεται με κάποιον άλλο –εκτός από την ίδια. Καμαρώστε για το πόσο σας αγαπάει το εγγόνι σας στις φίλες σας, εάν νιώθετε αυτή την ανάγκη, αλλά ποτέ μπροστά στη μαμά του.
8. Μην ανεβάζετε φωτογραφίες χωρίς να πάρετε άδεια. Όταν εσείς ήσασταν νέα μητέρα δεν χρειαζόταν να ανησυχείτε μήπως φωτογραφίες σας που σας δείχνουν με το νεογέννητο παιδί σας (ενώ μοιάζετε ακόμα πέντε μηνών έγκυος) κυκλοφορήσουν στο ίντερνετ (και μείνουν εκεί για πάντα)… Πόσο τυχερή είστε!!!
9. Εκφράστε ελεύθερα το θαυμασμό σας για όσα κάνει το μωρό. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στους οποίους μια νέα μαμά μπορεί να μιλάει συνέχεια για το πόσο τέλειο είναι το μωρό της. Όμως εσείς είστε ένας από αυτούς.
10. Επιβραβεύστε τη για το ρόλο της ως μαμά. Γιατί κάνει καλή δουλειά. Κι αν της το πείτε, το ίδιο κάνετε κι εσείς.
Από το blog της Τζιλ Σμόκλερ, Scarry Mommy.- imommy.gr

Τα 5 μυστικά των έξυπνων παιδιών

Τα 5 μυστικά των έξυπνων παιδιών

Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι οι μεγαλοφυΐες γεννιούνται, δεν γίνονται, και ότι το ταλέντο είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Ο αμερικανός συγγραφέας και ειδικευμένος στη γενετική επιστήμη Ντέιβιντ Σενκ, στο βιβλίο του «Τhe Genius in all of us» (Η μεγαλοφυΐα μέσα μας), ανατρέπει την άποψη αυτή υποστηρίζοντας ότι οι ειδικές δεξιότητες κρύβονται σε 5 μυστικά.

Ο δόκτωρ Ντέιβιντ Σενκ πιστεύει ότι έχουμε υπερτιμήσει τη γενετική προδιάθεση για τα μεγάλα επιτεύγματα. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εκ γενετής «φτωχός»  στο πνεύμα και η μετριότητα σαφώς και δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη.

Ο δόκτωρ Σενκ μας λέει ότι ελέγχοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση. Και ως παράδειγμα μας δίνει το μουσικό ταλέντο: «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι προικισμένοι με μουσικό αυτί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κλίση στη μουσική. Και αυτό ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Πάρτε ως παράδειγμα, τους Κενυάτες δρομείς, που θεωρούνται ασυναγώνιστοι στον μαραθώνιο. Τους έχει προικίσει η φύση με ειδικά γονίδια; Κάθε άλλο, η ανάγκη τους έκανε να τρέχουν τόσο καλά. Στην Κένυα πολλά παιδιά από την ηλικία των επτά ετών είναι αναγκασμένα να τρέχουν 8 ως 10 χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πάνε στο σχολείο.

Πέρα όμως από τις ειδικές συνθήκες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, υπάρχουν και 5 γενικοί παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνταγή της ευφυΐας», καθώς ενισχύουν τη νοημοσύνη και οξύνουν τον νου.

1. Η μουσική
Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι τα μαθήματα μουσικής είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος για να εξασκήσει σωστά ένα παιδί τον εγκέφαλό του και, όπως φαίνεται, τα οργανωμένα μαθήματα όχι μόνο ενισχύουν τον δείκτη νοημοσύνης, αλλά συμβάλλουν και στη μετέπειτα ακαδημαϊκή απόδοση τού παιδιού. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο έδειξε ότι τα παιδιά που διδάσκονται μουσική έχουν πολύ ψηλότερο ΙQ στην ενήλικη ζωή τους.

2. Ο θηλασμός  
Το μητρικό γάλα αποτελεί βασική τροφή του εγκεφάλου και η σημασία του είναι τεράστια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του μωρού. Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο θηλασμός κάνει τα μωρά όχι υγιέστερα, αλλά και πιο έξυπνα: μωρά που θήλασαν για εννέα μήνες είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης.

3. Η γυμναστικήΈρευνες του Πανεπιστημίου του Ιλινόις (ΗΠΑ) σε παιδιά δημοτικού δείχνουν ισχυρή σχέση ανάμεσα στις αθλητικές επιδόσεις και στην ακαδημαϊκή απόδοση. Διότι η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα ενισχύει την αυτοπεποίθηση, το ομαδικό πνεύμα και τις ηγετικές ικανότητες.

4. Η περιέργεια 
Οι ειδικοί λένε ότι γονείς που δείχνουν την περιέργειά τους για πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις μαθαίνουν στα παιδιά τους να αναζητούν νέες ιδέες, δηλαδή τη γνώση και τη σημασία της. Το διάβασμα, δεν πρέπει να υποβαθμίζεται, και το παιδί πρέπει να εντρυφήσει από νωρίς στη μαγεία του.

5. Το παιχνίδι Αντίθετα από ότι πολλοί γονείς πιστεύουν, έχει διαπιστωθεί ότι ακόμα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να οξύνουν το πνεύμα, όχι βέβαια τα βίαια που κάνουν το παιδί μοναχικό και αφηρημένο, αλλά εκείνα που απαιτούν στρατηγική σκέψη, αναπτύσσουν οργανωτικές ικανότητες και ενισχύουν το ομαδικό πνεύμα και τη δημιουργικότητα. Ομοίως και τα εγκεφαλικά παιχνίδια, όπως το σκάκι, το sudoku, τα σταυρόλεξα, κτλ., αποτελούν μια πολύ καλή γυμναστική του εγκεφάλου, αφού ο παίκτης λύνει προβλήματα και παίρνει αποφάσεις.

Γεννημένοι καλλιτέχνες!

Γεννημένοι καλλιτέχνες!

Όλα τα παιδιά είναι γεννημένα καλλιτέχνες! Το μόνο που εσείς έχετε να κάνετε για τον δικό σας καλλιτέχνη, είναι να το βοηθήσετε να καλλιεργήσει την φαντασία, τη δημιουργικότητά του και να ανακαλύψει την «κλίση» του. 
Η τέχνη, δηλαδή η πράξη της δημιουργίας προσφέρει και στους μεγάλους, πόσο μάλλον στα παιδιά, ένα νέο τρόπο όρασης. Μαθαίνει στο παιδί να συλλαμβάνει τον κόσμο που το περιβάλλει πολυδιάστατα, μέσα από τη μορφή, το σχήμα, το χώρο, την κίνηση. Κάθε παιδί που «δημιουργεί», αισθάνεται τον ενθουσιασμό της ελεύθερης έκφρασης. Η τέχνη  κινητοποιεί τη γονιμοποίηση της φαντασίας του, της γνώσης και των δεξιοτήτων του. Ταυτόχρονα, αναπτύσσει την κοινωνικότητα και ξεπερνά τον ατομικισμό, αφού η τέχνη αποκλείει το στοιχείο της απόρριψης και παροτρύνει την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία.

Καλλιτέχνες από κούνια
Από βρέφος, ακόμα το μωρό παίζει με το φαγητό του, φτιάχνει λακκουβίτσες με την κρέμα του ή διάφορα μικρά γλυπτά με το ψωμί. Αυτό δείχνει την επιθυμία του να γνωρίσει σιγά-σιγά τον κόσμο μέσα από την εξερεύνηση, τον πειραματισμό και την ανακάλυψη. Από τα 2 μέχρι και τα 6 χρόνια τους τα παιδιά αρχίζουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους με χειρονομίες, κινήσεις, ζωγραφιές. Τότε είναι που αρχίζουν να αγαπούν το χορό, τη ζωγραφική, αλλά και την υποκριτική. Χορεύουν μπροστά στην τηλεόραση, ζωγραφίζουν συνεχώς αφηρημένα σχέδια ή υποδύονται ρόλους από την οικογενειακή τους  ζωή. Σε αυτό το διάστημα είναι που αποκτούν τις πρώτες τους δεξιότητες, με οδηγό πάντα τη φαντασία. Όσο πιο πλούσιες είναι, λοιπόν, οι εμπειρίες και τα ερεθίσματα που προσλαμβάνει το παιδί σε αυτή την ηλικία, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να αναπτύξει και να καλλιεργήσει την αντίληψή του, τις κλίσεις του και να κατακτήσει έννοιες.
Πως επηρεάζει η τέχνη τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού  
Ο Eisner, ο πρωτεργάτης θεωρητικός της εκπαίδευσης μέσω της τέχνης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μας αποκαλύπτει τι μαθαίνει στα παιδιά η τέχνη:
Στα παραδοσιακά μαθήματα, τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα προβλήματα έχουν πάντα μόνο μία λύση. Με την τέχνη μαθαίνουν πως οι λύσεις είναι πολλές.
Η τέχνη δείχνει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να ερμηνεύσει κανείς τον κόσμο.
Οι τέχνες εξοικειώνουν τα παιδιά με τη ρευστότητα των πραγμάτων, τους μαθαίνουν να παραδίνονται στις απροσδόκητες πιθανότητες του έργου καθώς αυτό ξεδιπλώνεται.
Η τέχνη βοηθάει τα παιδιά να πουν όλα αυτά που δεν τολμούν.
Τα μαθαίνει να σκέφτονται μέσω των υλικών, για να κάνουν τις εικόνες πραγματικότητα.
Τα βοηθάει να αποκτήσουν μοναδικές εμπειρίες, και μέσα από αυτές να ανακαλύψουν το εύρος των πραγμάτων που είναι ικανά να καταφέρουν.
Τέλος, βοηθά τα παιδιά στην απόκτηση «καλού γούστου» και σωστής αισθητικής, που παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στην καθημερινή ζωή.

Βρείτε την κλίση του
Μουσική
Η μουσική είναι μια μορφή επικοινωνίας που έχει σχέση με το πνεύμα, το συναίσθημα και τη νόηση. Ο Trevarhen το 1995, στο βιβλίο του «Child’s need to learn a culture» αναφέρει ότι τα μωρά 6-12 μηνών αρχίζουν να συνειδητοποιούν -σε υποτυπώδες στάδιο- την εκτέλεση μουσικών κομματιών, ενώ ήδη στα 2 τους χρόνια αρχίζουν να τραγουδούν, και η ακουστική αντίληψή τους μπορεί να συγκριθεί με αυτή των ενηλίκων. Η μουσική καλλιεργεί την προσοχή, τη συγκέντρωση, τα συναισθήματα και το πνεύμα.
Ζωγραφική
Στη ζωγραφική, η πρώτη επαφή του παιδιού με το χρώμα είναι οπτική. Από τον πρώτο κιόλας χρόνο, το παιδί αναγνωρίζει τα χρώματα, ιδιαίτερα τα φωτεινά, όπως το κόκκινο. Γύρω στα 2 του χρόνια, αρχίζει να χρωματίζει επιφάνειες και να αναγνωρίζει τα ονόματα των χρωμάτων. Στα 3 με 4 χρόνια, το παιδί αναμειγνύει τα χρώματα, τα συνδυάζει, ζωγραφίζει με πινέλο. Από τα 4 και μετά, το παιδί χρησιμοποιεί την μπογιά, για να αναπαραστήσει μορφές και σχήματα από τις ρεαλιστικές εικόνες που βλέπει. Στα 5 του πια ζωγραφίζει με ακρίβεια, τοποθετώντας το ένα χρώμα δίπλα στο άλλο. Κοιτώντας τη ζωγραφική των παιδιών, μπορούμε να δούμε τι ξέρουν για τον κόσμο, τι θεωρούν σημαντικό και πώς επιλέγουν να το απεικονίσουν.
Ποίηση
Μία άλλη μορφή τέχνης που καλλιεργεί την αντίληψη και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού είναι η ποίηση. Η ποίηση αναπτύσσει τη δημιουργική φαντασία του και, με τη βοήθειά της, το παιδί κατανοεί τη γλώσσα καλύτερα εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό του. Μεγαλώνοντας, το παιδί έρχεται σε επαφή με τον πλούτο των παραδοσιακών δημοτικών και λαϊκών τραγουδιών. Στην προσχολική ηλικία, προστίθεται και παραμύθι μαζί με το ποίημα. Και τα δύο κεντρίζουν τη φαντασία, καλλιεργούν τη γλώσσα, «ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο».
Χορός
Τα παιδιά από πολύ νωρίς έχουν την τάση και την ανάγκη να εκφράζουν τα συναισθήματά τους μέσω της κίνησης. Ο χορός, ως άσκηση και καλλιτεχνική δραστηριότητα, απαιτεί συγκέντρωση και πειθαρχία, στοιχεία που βοηθούν την ανάπτυξη του παιδιού και τη γενικότερη καλή λειτουργία της ομάδας. Ο χορός τα βοηθάει να αποκτήσουν κινητικές δεξιότητες, να αναπτύξουν την αντίληψη του χώρου, του χρόνου, της κιναίσθησης, και βέβαια να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους. Ο χορός, ως γλώσσα παγκόσμια και ως μη λεκτική επικοινωνία, επιτρέπει βαθιά νοητική και συναισθηματική επικοινωνία με τον άλλον, αλλά και με τον εαυτό μας. Με το χορό, η ευαισθησία, τα όνειρα, οι σκέψεις, οι εμπειρίες του παιδιού γίνονται καλλιτεχνική δημιουργία. Και η δημιουργία που πηγάζει από την ψυχή ενός παιδιού είναι απόλυτα απελευθερωτική!
Βάλτε τα παιδιά σας στον κόσμο της τέχνης
Η αισθητική αγωγή ξεκινάει μέσα από καθημερινές δραστηριότητες, όπως η τακτοποίηση των παιχνιδιών, π.χ. «βοηθάω στο στρώσιμο του τραπεζιού», ή με τη δημιουργία μιας χειροτεχνίας, με την ενασχόληση με ένα παιδαγωγικό παιχνίδι ή το διάβασμα ενός βιβλίου.
Δώστε στο παιδί σας χαρτιά και μπογιές και όταν ζωγραφίσει, ρωτήστε το τι ζωγράφισε, πώς αισθάνεται για αυτό. Συγκεντρώστε υλικά που σας είναι «άχρηστα», όπως υφάσματα, χαρτιά, κουμπιά, κουτιά, και φτιάξτε μια χειροποίητη κατασκευή μαζί με το παιδί σας.
Προγραμματίστε σε τακτά χρονικά διαστήματα επισκέψεις σε μουσεία και εκθέσεις. Σεβαστείτε τις προτιμήσεις του και μην κρίνετε τι του αρέσει και τι όχι. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αναπτύξει πιο ουσιαστικές και συστηματικές κρίσεις για την τέχνη.
Δώστε την ευκαιρία στα παιδιά να έρχονται σε επαφή με ποιοτικά μουσικά ακούσματα -όχι αποκλειστικά παιδικά-, στο σπίτι, το αυτοκίνητο, όπου βρεθείτε. Χορέψτε, τραγουδήστε μαζί με το παιδί σας. Οργανώστε επισκέψεις σε συναυλίες και ζωντανές παραστάσεις. Μιλήστε του για τα μουσικά όργανα.

Με τη συνεργασία της Τατιάνας Γκούσκου (εκπαιδευτική ψυχολόγος-παιδαγωγός).

Τα μαθηματικά μυαλά «γεννιούνται» δε «γίνονται»!

Τα μαθηματικά μυαλά «γεννιούνται» δε «γίνονται»!

Η ιδιαίτερη μαθηματική ικανότητα είναι κάτι με το οποίο εν μέρει γεννιέται κανείς, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί ανέκαθεν υποψιάζονταν: ότι τα μαθηματικά «μυαλά», σε ένα βαθμό τουλάχιστον, είναι έμφυτα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Ελίζαμπεθ Μπράνον του πανεπιστημίου Ντιουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το Science και το Nature, πραγματοποίησαν μαθηματικά και νοητικά τεστ σε 48 νήπια ηλικίας έξι μηνών, τα οποία επανέλαβαν μετά από τρία χρόνια.
Τα νήπια που κατά τον έκτο μήνα της ζωής τους μπορούσαν να διακρίνουν ανάμεσα στις δέκα και στις 20 κουκίδες σε μια οθόνη υπολογιστή, ήταν αυτά επίσης που στην ηλικία των 3,5 ετών είχαν καλύτερες επιδόσεις στις απλές πράξεις της αριθμητικής (πρόσθεση, αφαίρεση, διάκριση μεταξύ μεγαλύτερων και μικρότερων αριθμών κ.α.).
Μάλιστα, η ικανότητα αυτή εμφανίζεται να υπάρχει άσχετα από το δείκτη νοημοσύνης (IQ) του παιδιού και τις επιδόσεις του στα μη αριθμητικά τεστ.
Η Ελίζαμπεθ Μπράνον διευκρίνισε πάντως ότι τα νέα ευρήματα δεν αποδεικνύουν πως η δεξιότητα με τους αριθμούς είναι απολύτως έμφυτη,καθώς, όπως είπε, ήδη στον έκτο μήνα ζωής, έχουν υπάρξει άφθονες ευκαιρίες περιβαλλοντικών επιρροών πάνω στις μαθηματικές ικανότητες ενός παιδιού.
Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι η μαθηματική ικανότητα είναι πολύπλοκη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το πόσο ικανός στα μαθηματικά θα γίνει ένας ενήλικας, εξαρτάται π.χ. από το πόσο καλή είναι η μνήμη του, από το αν έχει καλούς δασκάλους στα μαθηματικά και, φυσικά, από το πόσο εξασκείται σε αυτά.

Τι αποκαλύπτουν οι «μουτζούρες» του παιδιού για την «ευφυΐα» του; Μουτζούρες, γραμμούλες, ακαθόριστα σχέδια… Αυτές είναι οι πρώτες ζωγραφιές που μπορεί να κάνει ένα τρίχρονο ή τετράχρονο παιδί μόλις πρωτοπιάσει ένα μολύβι για να «ζωγραφίσει» στο χαρτί. Καθώς εξοικειώνεται με τις μπογιές του, βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο «αληθινά» μια εικόνα. Τι δείχνουν όμως αυτές οι πρώτες ζωγραφιές για το παιδί μας; Ερευνητές από το Βασιλικό Κολέγιο της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζει το παιδί στη νηπιακή ηλικία μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για το ποιος θα είναι ο δείκτης ευφυΐας του όταν φτάσει στην εφηβεία. Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, ζήτησαν από 7.753 ζευγάρια από δίδυμα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα παιδάκι. Στη συνέχεια, τα έργα τους βαθμολογήθηκαν με βάση τον αριθμό των χαρακτηριστικών που διέθεταν (πόδια, χεράκια, κεφάλι κ.α). Τα ίδια παιδιά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ ευφυΐας στην ηλικία των 4 και των 14 ετών. Αυτό που έδειξε η μελέτη είναι, πως όσο καλύτερο «βαθμό» είχαν πάρει οι ζωγραφιές τόσο μεγαλύτερο ήταν η βαθμολογία στο IQ τεστ που έκαναν δέκα χρόνια αργότερα. Όπως σχολίασε η επικεφαλής ψυχίατρος της έρευνας Δρ. Ρόζαλιντ Άρντεν, η δοκιμασία «Ζωγράφισε ένα παιδάκι» είναι μια πειραματική μέθοδος που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του ’20 και οι συσχετισμοί ανάμεσα σ’ αυτήν και την εξυπνάδα του παιδιού έχουν γίνει εδώ και χρόνια. «Η ικανότητα να αναπαράγουμε φιγούρες είναι κάτι που διαθέτει μόνο ο άνθρωπος και αποτελεί έκφραση των γνωστικών δεξιοτήτων μας -ακριβώς όπως η γραφή- που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να αποθηκεύσει πληροφορίες και να χτίσει πολιτισμό», λέει η ίδια. Το ενδιαφέρον σημείο πάντως της συγκεκριμένης έρευνας, σύμφωνα πάντα με την Άρντεν είναι πως αποδείχτηκε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της καλλιτεχνικής δεξιότητας και της ευφυΐας ισχύει ακόμα και δέκα χρόνια μετά. Τα ευρήματα είναι ενδιαφέροντα αλλά σε καμία περίπτωση η ικανότητα αυτή δεν καθορίζει απόλυτα την ευφυΐα του. Η ευφυΐα άλλωστε ως γνωστόν επηρεάζεται από ένα σωρό άλλους παράγοντες όπως γενετικούς ή και περιβαλλοντολογικούς.

Τι αποκαλύπτουν οι «μουτζούρες» του παιδιού για την «ευφυΐα» του;


Μουτζούρες, γραμμούλες, ακαθόριστα σχέδια… Αυτές είναι οι πρώτες ζωγραφιές που μπορεί να κάνει ένα τρίχρονο ή τετράχρονο παιδί μόλις πρωτοπιάσει ένα μολύβι για να «ζωγραφίσει» στο χαρτί. Καθώς εξοικειώνεται με τις μπογιές του, βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο «αληθινά» μια εικόνα. Τι δείχνουν όμως αυτές οι πρώτες ζωγραφιές για το παιδί μας;

Ερευνητές από το Βασιλικό Κολέγιο της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζει το παιδί στη νηπιακή ηλικία μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για το ποιος θα είναι ο δείκτης ευφυΐας του όταν φτάσει στην εφηβεία. Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, ζήτησαν από 7.753 ζευγάρια από δίδυμα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα παιδάκι.

Στη συνέχεια, τα έργα τους βαθμολογήθηκαν με βάση τον αριθμό των χαρακτηριστικών που διέθεταν (πόδια, χεράκια, κεφάλι κ.α). Τα ίδια παιδιά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ ευφυΐας στην ηλικία των 4 και των 14 ετών.

Αυτό που έδειξε η μελέτη είναι, πως όσο καλύτερο «βαθμό» είχαν πάρει οι ζωγραφιές τόσο μεγαλύτερο ήταν η βαθμολογία στο IQ τεστ που έκαναν δέκα χρόνια αργότερα.

Όπως σχολίασε η επικεφαλής ψυχίατρος της έρευνας Δρ. Ρόζαλιντ Άρντεν, η δοκιμασία «Ζωγράφισε ένα παιδάκι» είναι μια πειραματική μέθοδος που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του ’20 και οι συσχετισμοί ανάμεσα σ’ αυτήν και την εξυπνάδα του παιδιού έχουν γίνει εδώ και χρόνια. «Η ικανότητα να αναπαράγουμε φιγούρες είναι κάτι που διαθέτει μόνο ο άνθρωπος και αποτελεί έκφραση των γνωστικών δεξιοτήτων μας -ακριβώς όπως η γραφή- που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να αποθηκεύσει πληροφορίες και να χτίσει πολιτισμό», λέει η ίδια.

Το ενδιαφέρον σημείο πάντως της συγκεκριμένης έρευνας, σύμφωνα πάντα με την Άρντεν είναι πως αποδείχτηκε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της καλλιτεχνικής δεξιότητας και της ευφυΐας ισχύει ακόμα και δέκα χρόνια μετά. Τα ευρήματα είναι ενδιαφέροντα αλλά σε καμία περίπτωση η ικανότητα αυτή δεν καθορίζει απόλυτα την ευφυΐα του. Η ευφυΐα άλλωστε ως γνωστόν επηρεάζεται από ένα σωρό άλλους παράγοντες όπως γενετικούς ή και περιβαλλοντολογικούς.

20 σημάδια ότι το παιδί σας είναι χαρισματικό

20 σημάδια ότι το παιδί σας είναι χαρισματικό

Σίγουρα το παιδί σας είναι έξυπνο, μαθαίνει γρήγορα και αναπτύσσεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Μπορεί όμως είναι κάτι παραπάνω; Μήπως είναι αληθινά χαρισματικό;
Όταν λέμε «χαρισματικό» παιδί μπορεί να εννοούμε πολλά –από το ότι είναι πολύ ταλαντούχο σε κάτι μέχρι ότι είναι πιο «μπροστά» σε σχέση με τα άλλα της ίδια ηλικίας. Σύμφωνα πάντως με την Εθνική Οργάνωση για τα Χαρισματικά Παιδιά (NAGC) των ΗΠΑ ο ορισμός του χαρισματικού ατόμου είναι ο εξής: «εκείνος που επιδεικνύει σημαντική κλίση (που ερμηνεύεται ως η εξαιρετική ικανότητα κρίσης και μάθησης) ή σπάνιαεπίδοση σε έναν ή περισσότερους τομείς. Οι τομείς αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν οποιαδήποτε δομημένη δραστηριότητα που περιλαμβάνει το δικό της συμβολικό σύστημα (π.χ. μαθηματικά, μουσική, γλώσσα) ή/και ιδιαίτερες κινητικές δεξιότητες (π.χ. χορός, σπορ, ζωγραφική κ.λπ.). Για τα παιδιά σχολική ηλικίας, υπάρχουν ειδικά τεστ που μπορούν να διαπιστώσουν εάν κάποιες δεξιότητές του κινούνται σε πλαίσια πάνω από το μέσο όρο. Όμως συχνά τα χαρισματικά παιδιά γίνονται αντιληπτά πολύ νωρίτερα, από κάποια σημάδια στη συμπεριφορά τους που παρατηρούν οι γονείς, οι δάσκαλοι ή οι φίλοι. Τέτοια σημάδια, σύμφωνα πάντα με την NAGC, είναι τα εξής:

1. Μαθαίνει γρήγορα, εύκολα και αποτελεσματικά.

2. Έχει πολύ πλούσιο λεξιλόγιο για την ηλικία του.

3. Επιδεικνύει σπάνια ικανότητα να εκλογικεύει.

4. Έχει ασυνήθιστα ισχυρή μνήμη, αλλά βαριέται την απομνημόνευση.

5. Δεν χρειάζεται ελάχιστο έλεγχο στη συμπεριφορά του γιατί διαθέτει επαρκή αυτοέλεγχο.

6. Του αρέσει η οργάνωση, η σειρά και η σταθερότητα.

7. Έχει ευελιξία στη σκέψη και κάνει ασυνήθιστους συσχετισμούς ανάμεσα σε διαφορετικές ιδέες.

8. Δείχνει μεγάλη περιέργεια για αντικείμενα, καταστάσεις ή περιστατικά και κάνει περίεργες ερωτήσεις.

9. Παίρνει καλούς βαθμούς στα περισσότερα μαθήματα.

10. Μπορεί να συγκεντρώνεται και να δείχνει προσήλωση σε κάτι, αποκλείοντας κάθε άλλο παράγοντα.

11. Δίνει ετοιμόλογες, γρήγορες απαντήσεις στις ερωτήσεις.

12. Μπορεί να λύνει προβλήματα αξιοποιώντας εφευρετικές λύσεις.

13. Δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για την επιστήμη ή τη λογοτεχνία.

14. Μπορεί να εκφράζεται προφορικά και γραπτά με πρωτότυπο τρόπο.

15. Έχει την ικανότητα να κατανοεί αφηρημένες και σύνθετες έννοιες.

16. Είναι συναισθηματικά ασφαλές.

17. Είναι συνήθως ο αρχηγός της παρέας του.

18. Χρησιμοποιεί συνήθως την κοινή λογική.

19. Είναι πρόθυμο να δεχτεί την πολυπλοκότητα των πραγμάτων.

20. Δείχνει ενδιαφέρον στο να κατανοήσει το περιβάλλον του.

 Σημ. Για να θεωρηθεί ένα παιδί χαρισμάτικό, αρκεί να παρουσιάζει κάποια από τα σημάδια αυτά και όχι όλα. 

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Δεξιοτέχνες μπαρίστα της Βέροιας, οι επαγγελματίες που μας βλέπουν στα χειρότερά μας

Ο καφές δεν είναι αστεία υπόθεση. Προσπάθησε να ξεκινήσεις τη μέρα σου χωρίς μία δόση από το αγαπημένο σου ρόφημα και γρήγορα θα συνειδητοποιήσεις ότι το χιούμορ σου σε έχει αφήσει μόνο και περιμένει στη σειρά για να παραγγείλει ένα διπλό εσπρέσσο μέτριο, με μία παχιά στρώση αφρού και τρίμμα κανέλας. Μερικές γενναίες αχνιστές γουλιές αργότερα και ο κόσμος θα αρχίσει να βγάζει και πάλι νόημα. Υπεύθυνοι για το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας, τον καφέ, είναι οι μπαρίστα (= ιταλική λέξη για αυτόν που εργάζεται, φτιάχνοντας καφέ). Απρόσβλητοι στο κακό μότζο, τις πολλές ώρες ορθοστασίας και τη φρενιτική δουλειά σε ώρες αιχμής δεν αφήνουν τίποτα να τους εκνευρίσει ή να τους χαλάσει τη διάθεση. Σε μία δουλειά που η επιστήμη συναντά την τέχνη για να φέρει στο φλιτζάνι μας καθημερινά το πιο εύγευστο χαρμάνι καφέ, έχουμε να μάθουμε πολλά από αυτούς.
Café Da manha 
Γιάννης Λέφας, Ετών: 35
Ο μπαρίστας κάνει τον ψυχολόγο και στον ψυχολόγο, επειδή και αυτός κάπου έχει ανάγκη να τα πει. Ένας μπαρίστας βλέπει, ακούει και δεν μιλάει
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Με τον καφέ ασχολούμαστε σχεδόν μία δεκαετία, με διακρίσεις σε πανελλήνια και παγκόσμια πρωταθλήματα και πλέον ως κριτές στα πανελλήνια πρωταθλήματα που διοργανώνονται από όλες τις εταιρείες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Ασχολούμαστε με το καβούρδισμα για να έχουμε μία φρέσκια πρώτη ύλη· ο έλεγχος της πρώτης ύλης σημαίνει ότι ελέγχεις τι εισάγεις και με ποιον τρόπο θα το επεξεργαστείς για να έχεις ένα ποιοτικό προϊόν για τον καταναλωτή. Κάνουμε εισαγωγή πρώτης ύλης από Λατινική Αμερική, χώρες της Αφρικής, Ινδία, Ινδονησία… Η δουλειά μέσα στο μπαρ είναι ίσως από τις πιο ωραίες δουλειές. Είναι πολύ ενδιαφέρον να μπορείς να αποτυπώνεις τις συνήθειες του κόσμου σε ένα ποτήρι για να τις γεύονται και να τους κάνεις προτάσεις για να τις βελτιώσουν. Είναι πολύ ωραίο να γνωρίζεις ανθρώπους, τις συνήθειες, την ιστορία τους και κάποιος άγνωστος, που ποτέ δεν θα έμπαινες στη διαδικασία να μιλήσεις, μπορεί να γίνει ένας σημαντικός άνθρωπος στη ζωή σου που θα σου δώσει και δύο χρήσιμες συμβουλές. Ως Da manha έχουμε δημιουργήσει ένα χώρο σεμιναρίων (Coffee Lovers Editors & Trainers) στην Αθήνα, όπου μπορεί να πάει όποιος μπαρίστα ενδιαφέρεται να εξελίξει τη δουλειά του. Θέλει γνώσεις το αντικείμενο, δεν αρκεί να έχεις ένα ωραίο σώμα ή μία ευχάριστη παρουσία. Ο καφές είναι ένα αντικείμενο που θέλει σεβασμό και σωστές διεργασίες για να βγει όπως πρέπει».
Κοχλίας 
Πέτρος Παλουκίδης, Ετών: 28
Η αίσθηση του να βλέπεις έναν άνθρωπο ικανοποιημένο, να πίνει αυτό που του έφτιαξες εσύ και να χαίρεται ενώ το πίνει, δεν συγκρίνεται με τίποτα
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Ασχολούμαι περίπου πέντε χρόνια συστηματικά με τον καφέ. Αρχικά εμπειρικά και έπειτα με διάφορα σεμινάρια. Συμμετείχα σε ένα διαγωνισμό μπαρίστα στη Θεσσαλονίκη και ήταν μία πολύ καλή εμπειρία. Με βοήθησε να δω το κομμάτι του καφέ από την επαγγελματική του πλευρά. Η δουλειά του μπαρίστα είναι δύσκολη αν θέλεις να είσαι επαγγελματίας. Πρέπει να χειρίζεσαι τις καταστάσεις με ψυχραιμία. Ο κόσμος δεν είναι όπως στο παρελθόν, έχει απαιτήσεις. Οι περισσότεροι το θυμό τους, τα νεύρα τους τα βγάζουν στον περίγυρό τους και ο περίγυρός τους γίνομαι εγώ. Πολύ σημαντική είναι η καθαριότητα μέσα στο χώρο και ιδίως στον καφέ είναι προϋπόθεση για να κάνεις καλό καφέ. Η καθαριότητα στα εξαρτήματά σου, στα εργαλεία σου, στη μηχανή σου θα σου αποφέρει ένα πολύ καλύτερο τελικό προϊόν. Στη δουλειά μου αν έλεγα ότι με κουράζει κάτι είναι αυτό το «βιάζομαι να φύγω» του κόσμου. Ο άλλος σου λέει κάνε γρήγορα, κάνει σαν τρελός για να πληρώσει και μετά τον βλέπεις να κάθεται και να φεύγει μετά από μισή ώρα. Έχει κάτι τέτοια περίεργα. Πανικός χωρίς να υπάρχει λόγος. Ευχαρίστηση μου δίνει να βλέπω έναν άνθρωπο να πίνει έναν καφέ μου και να λέει ‘αυτός είναι καφές’. Είχαν έρθει κάποιοι πελάτες από την Κοζάνη, οι οποίοι ήπιανε τον καφέ τους και ήρθανε να πούνε ότι δεν είμαστε από τη Βέροια και είχαμε καιρό να πιούμε τέτοιον ωραίο καφέ. Με έκανε να νιώσω ωραία· γιατί ήτανε μπροστά και τα αφεντικά μου».
Sugar Lounge 
Γαβριήλ Καραβασίλης, Ετών: 29
Δεν υπάρχει καλός και κακός μπαρίστας. Υπάρχει αυτός που αγαπάει τη δουλειά του και αυτός που το κάνει για άλλους λόγους
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Ξεκίνησα και εγώ, όπως νομίζω ξεκινάνε όλοι, πίσω από μία μπάρα καθαρά για δουλειά, πριν από έξι χρόνια. Πλέον είμαι μέλος της SCAE (ευρωπαϊκός οργανισμός για τον καφέ), μου λείπουν δύο σεμινάρια για το πρώτο Coffee Diploma. Στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ λίγοι οι μπαρίστα που το έχουνε. Πρόκειται για έναν κύκλο σεμιναρίων που ξεκινά από τη στιγμή που φυτεύεις τον καρπό, το καφεόδεντρο, μέχρι να φτάσει στο φλιτζάνι σου. Σιγά σιγά τα πράγματα αλλάζουν. Θα ξεφύγουμε από το να πηγαίνουμε σε ένα μαγαζί και να ζητάμε ένα freddo espresso, όπως ήταν παλιά ο φραπές πριν έρθει ο freddo espresso στην Ελλάδα. Πλέον, θα πηγαίνουμε σε ένα κατάστημα και θα ρωτάμε τι καφέ έχετε, από πού, πώς μπορούμε να τον παρασκευάσουμε για να τον πιούμε. Αυτό είναι το τρίτο κύμα που έρχεται με τον καφέ. Το πρώτο κύμα ήταν όταν διαδόθηκε ο καφές και το δεύτερο οι αλυσίδες καφέ π.χ. Starbucks. Το τρίτο κύμα είναι οι καφέδες γεωγραφικής προέλευσης, μονοποικιλιακοί καφέδες, καφέδες με διάφορους τρόπους παρασκευής. Ο καφές είναι η αγάπη μου. Ψάχνομαι και προσπαθώ να μάθω όλο και πιο πολλά πράγματα. Για εμένα η επικοινωνία με τον κόσμο στη δουλειά μου είναι πολύ σημαντική. Χαλαλίζω και τις πολλές ώρες και την κούραση στο να κερδίσω ανθρώπους, να τους δείξω αυτά που ξέρω, να το ευχαριστηθούν, να τους δω να χαμογελούν, να το ευχαριστιούνται».
Sugar Lounge 
Περικλής Δημογλίδης, Ετών: 28
Συνήθως γελάω με αστείες παραγγελίες που μου φέρνουνε. Μου έχουν ζητήσει για παράδειγμα γάλα με φέτα λεμόνι. Πίσω από το μπαρ βλέπεις τρελές παραγγελίες
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Ασχολούμαι από το 2008 με τον καφέ και έχω ξεκινήσει σεμινάρια με τη SCAE. Στα πρώτα μου βήματα συνάντησα πελάτες που είχαν περισσότερες γνώσεις από εμένα στον καφέ και με έκαναν να σκεφτώ πως δεν γίνεται να ξέρει ο πελάτης περισσότερα πράγματα από εμένα. Ως μπαρίστα έχεις να κάνεις με κόσμο και αυτό το κάνει πιο δύσκολο. Πρέπει να είσαι ευέλικτος και ευχάριστος, ακόμη και όταν δεν έχεις διάθεση. Προσπαθείς και τη βρίσκεις. Ο καφές γίνεται πιο νόστιμος όταν τον κάνεις με μεράκι. Το κακό στη Βέροια, ως επαρχία, είναι ότι οι περισσότεροι επιχειρηματίες δεν δίνουν βάση στο πώς να φτιάξουν ένα μπαρ. Ένα μπαρ για να μπορεί ένας μπαρίστα να βγάζει γρήγορα δουλειά πρέπει να είναι φτιαγμένο ώστε να είναι εργονομικό. Οι περισσότεροι κάνουν πράγματα που θα τους πει ο διακοσμητής, είναι δεν είναι σωστά. Τα μαγαζιά θα μπορούσαν να είναι πιο καλά στημένα. Κάτι πολύ απλό στο μάτι, που ο πελάτης δεν θα το καταλάβει, για αυτόν που βρίσκεται μέσα από το μπαρ θα του κάνει τη δουλειά δύσκολη».
Sugar Lounge 
Πάνος Τσιμτσιρίδης, Ετών: 32
Σε όποιον θέλει να γίνει μπαρίστα θα τον συμβούλευα να ασχοληθεί με το θέμα καφέ, να πάει να κάνει τα σεμινάριά του, να αγαπάει αυτό που κάνει και να το βλέπει επαγγελματικά
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Ασχολούμαι 12 χρόνια με τον καφέ, ξεκίνησα με δάσκαλο τον Φώτη Λέφα, που ήταν πολύ καλό σχολείο. Η δουλειά του μπαρίστα είναι πολύ δημιουργική, έχεις επικοινωνία με τον κόσμο, ακούς τα προβλήματά τους, λες τα δικά σου. Το καλύτερο κομμάτι είναι να έχεις καλούς συναδέλφους, που να γουστάρουν αυτό που κάνουν και να μη σου χαλάνε εσένα το αποτέλεσμα. Υπάρχει αρκετός ανταγωνισμός στα μαγαζιά. Μπορεί να είσαι καλός στη δουλειά σου και οι άλλοι να σου βγάζουν κακό όνομα από ζήλια. Υπάρχουν πάρα πολλά καλά καφέ στην πόλη, τα οποία χρησιμοποιούν καλούς καφέδες, δουλεύουν άτομα που γνωρίζουν τη δουλειά, ξέρουν από καφέ και γίνεται γενικότερα μία προσπάθεια για την αναβάθμιση του καφέ. Ως μπαρίστα προσπαθείς να γίνεσαι συνεχώς καλύτερος για να σε συζητάνε και να σου κάνουν προτάσεις τα μαγαζιά».
Καφέ Βόλτα 
Κώστας Τσαρτσαρής, Ετών: 30
Στα σεμινάρια σου μαθαίνουν να κάνεις το λάτε αρτ (latte art) που στις μέρες μας είναι πολύ διαδεδομένο. Σε ένα μήνα μαθαίνεις να βγάζεις από καρδιά μέχρι και χιονάνθρωπο, μόνο με το γάλα. Θα ήθελα να το μάθω και να γίνω ακόμη καλύτερος
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Για μένα ο καφές δεν είναι τέχνη, είναι ικανότητα, δηλαδή όσο πιο πολύ εξασκηθείς τόσο πιο καλό καφέ θα βγάλεις. Δοκιμάζω και με τα λάθη μου μαθαίνω. Για να βγάλεις έναν καλό καπουτσίνο πρέπει να χαραμίσεις δέκα λίτρα γάλα. Άμα βαριέσαι, πώς θα βγάλεις καλό καφέ; Πρέπει να τον προσέχεις. Πρέπει να έχεις μεράκι και μετά παίζει ρόλο μία καλοσυντηρημένη μηχανή, ο φρέσκος καφές και πολλά άλλα πράγματα. Αν βαριέσαι, άστο. Το να είσαι μπαρίστα σημαίνει να έχεις με τον πελάτη μία σχέση φιλική. Πάνω από όλα πρέπει να είσαι ευγενικός και κοινωνικός με τους πελάτες. Μου είχε τύχει στις αρχές να έρθει κάποιος και να μου πει πως δεν του άρεσε ο καφές μου. Με στεναχώρησε, αλλά το είδα σαν πρόκληση. Στις γυναίκες πελάτισσες αρέσουν πολύ τα σχεδιάκια στον καφέ και μου τα ζητάνε συνεχώς. Μία φορά είχα σερβίρει ελληνικό καφέ σε μία παρέα από ηλικιωμένες κυρίες και τυχαία σχηματίστηκε ένα σχήμα που έμοιαζε με καρδιά. Μία από αυτές το θυμόταν όταν ήρθε την επόμενη φορά στο μαγαζί και όταν παρήγγειλε ελληνικό, μου είπε: γιατί αυτή τη φορά δεν μου έβγαλες σχέδιο;».
Αθηνά Τριγώνη, Ετών: 28
Έχουν έρθει να μου πουν ότι τους άρεσε ο καφές μου και ότι δεν περίμεναν από γυναίκα να βγάλει καλό καφέ. Γενικά ο κόσμος είναι λίγο στενόμυαλος, δύσκολα εμπιστεύονται γυναίκα όταν φτιάχνει τον καφέ, είναι προκατειλημμένοι. Απλά το χειρίζομαι χαμογελώντας και μετά τους βάζω τα γυαλιά
Χωρίς καφέ δεν κάνω ρούπι
«Πριν εφτά χρόνια έψαχνα για δουλειά και ξεκίνησα σε ένα καφέ. Παράλληλα, μου άρεσε η ζωγραφική, δεν μπόρεσα να κάνω κάτι προς τα εκεί, οπότε άρχισα να ζωγραφίζω τους καφέδες. Ο καφές φτιάχνει τη διάθεση του κόσμου και τη δική μου διάθεση. Η δουλειά με συνεπήρε για αυτό και συνεχίζω. Οι ιστορίες που έχει να σου πει ένας μπαρίστα είναι τόσες πολλές που γίνονται ένα στη μνήμη. Μία μέρα ήρθε μία κυρία που ήθελε έναν μονό, γλυκό ελληνικό. Ο ελληνικός γλυκός συνήθως γίνεται ένα ζάχαρη, ένα καφέ. Της φάνηκε σκέτος. Ο επόμενος που της έκανα ήτανε δύο-ένα. Της φάνηκε μέτριος. Τελικά ήθελε τέσσερα κουτάλια ζάχαρη και ένα καφέ. Τόση ζάχαρη δεν μπόρεσε καν να λιώσει. Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το γλυκό και το μέτριο του καθενός είναι όπως το αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Γενικά είμαι κοινωνικός άνθρωπος, μου αρέσει να συναναστρέφομαι με κόσμο, να ανταλλάσσω γνώμες και απόψεις, ιδίως όταν μιλάω για τον καφέ. Στα μαγαζιά υπάρχουν και οι συμπάθειες και οι αντιπάθειες. Με στενοχωρούν οι αντιπάθειες, αλλά το προσπερνάω. Αυτό που θα με χαλάσει είναι όταν πάνω στη δουλειά μου πρέπει να φύγουν οι παραγγελίες, έτσι, χωρίς να προσέξουμε, γιατί έχει πολύ κίνηση και οι πελάτες γίνονται ανυπόμονοι. Προτιμούν να πιουν τον καφέ τους στα δύο λεπτά παρά να πιούνε κάτι ποιοτικά καλύτερο».
κείμενο_συνεντεύξεις | στεφανία_βερροιώτου
φωτογραφίες | στεφανία_βερροιώτου
δημιουργός+φωτογραφία εξωφύλλου | αθηνά_τριγώνη
επιμέλεια | αλέξανδρος_κόγκας+τάσος_θώμογλου

Η ΔΙΑΙΤΑ του 92% θα σε κάνει να χάσεις όλα τα περιττά κιλά! Μάθε πώς!

Δεν το λένε μόνο οι κανόνες του σαβουάρ βιβρ, ότι πάντα πρέπει να τρώμε το φαγητό μας για να μην προσβάλουμε την οικοδέσποινα. Τώρα το λένε και οι έρευνες. Μία μελέτη του Πανεπιστημίου του Κορνέλ, μέτρησε ότι ο μέσος ενήλικος τρώει το 92% από ό,τι βάλει στο πιάτο του. «Αν το βάλετε στο πιάτο σας, θα πάει σίγουρα στο στομάχι σας» λέει ο Δρ. Μπράιαν Γουάνσινκ, διευθυντής του Εργαστηρίου Τροφίμων του Κορνέλ και συγγραφέας του Mindless Eating (με υπότιτλο «γιατί τρώμε περισσότερο απ” όσο νομίζουμε»). Ο επιστήμονας, που θεωρείται ο Σέρλοκ Χολμς της διατροφής, αναζητά τρόπους για να ελέγξουμε τη διατροφική μας συμπεριφορά.
Τα στοιχεία της έρευνάς για το πιάτο προήλθαν από 7 ανεπτυγμένες χώρες (από τις ΗΠΑ μέχρι την Ταϊβάν), το συμπέρασμα όμως είναι το ίδιο: όλοι τρώμε το ίδιο ποσοστό ανεξάρτητα από την εθνικότητα και το φύλλο. «Αυτά είναι και τα κακά νέα» λέει ο Δρ. Γουάνσινκ. «Αν για οποιοδήποτε λόγο σερβίρετε παραπάνω ποσότητα απ” όσο χρειάζεστε ή αν χρησιμοποιήσετε μεγαλύτερο πιάτο ή μπολ, θα φάτε και πάλι το 92%».
Τα καλά νέα είναι ότι αυτό το ποσοστό προσαρμόζεται ανάλογα με το περιεχόμενο του πιάτου. Τείνουμε να τρώμε το 91% όταν το πιάτο περιέχει φρούτα, λαχανικά, άπαχο κρέας και γαλακτοκομικά ενώ πέφτουμε στο 80% για τα γλυκά ή τα αλμυρά φαγητά που είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά (π.χ. πατάτες τηγανητές) και σε ζωικά λιπαρά.
Ωστόσο το ποσοστό αλλάζει ανάλογα με το είδος του φαγητού: τείνουμε να τρώμε περισσότερο όταν το περιεχόμενο του φαγητού είναι συνεχόμενο (π.χ. μακαρόνια) παρά όταν πρόκειται για αυτοτελή κομμάτια (π.χ. μπιφτέκια, φτερούγες κοτόπουλο ή τυροπιτάκια). Πολύ περισσότερο. 93% εναντίον 72%.
Η έρευνα καταρρίπτει έναν μύθο που είχαμε βαρεθεί να ακούμε ξανά και ξανά: ότι εκείνοι που τρώνε μπροστά στην τηλεόραση τείνουν να καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες. Αυτό που βρέθηκε είναι ότι όσοι τρώνε μόνοι και αναπόσπαστοι τείνουν να αδειάζουν το πιάτο τους κατά 97% ενώ εκείνοι που τρώνε με παρέα ή με την τηλεόραση αδειάζουν μόνο 88%. Οπότε μην πολυσυγκεντρώνεστε στο φαγητό, δεν σας κάνει απαραίτητα καλό.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι αν θέλουμε να χάσουμε βάρος τα γεύματα μας πρέπει να αποτελούνται από υγιεινές τροφές καλά χωρισμένες μεταξύ τους, σερβιρισμένες σε μικρά πιάτα μπροστά στην τηλεόραση; Με άλλα λόγια, ένα πιατάκι του καφέ γεμάτο λαχταριστά ραπανάκια για όσο κρατάει ο 3ος κύκλος του Breaking Bad; Ευτυχώς ο Δρ. Γουάνσινκ απαντάει όχι. Μπορεί όμως να χρησιμεύσει σαν πληροφορία ώστε να μας βοηθήσει να κάνουμε πιο σωστές επιλογές. «Μόνο η συνειδητοποίηση ότι μπορεί να καταναλώσουμε όλα όσα βάλουμε στο πιάτο μας, θα μας βοηθήσει να επιλέξουμε το κατάλληλο μέγεθος μερίδας».
Το αποτέλεσμα της έρευνας είναι το Small Plate Movement, μίας εθνικής κίνησης στην Αμερική, στην οποία συμμετέχουν κρατικοί φορείς, επιστήμονες και μέσα μαζικής ενημέρωσης ώστε να μάθουν οι αμερικάνικες οικογένειες ότι μειώνοντας το μέγεθος των πιάτων τους θα τρώνε λιγότερο. Οι αρχές του Δρ. Γουάνσινκ:
∙ Πηγαίνοντας από ένα πιάτο με διάμετρο 30εκ σε ένα των 25εκ, θα τρώμε 22% λιγότερο.
∙ Ο μέσος άνθρωπος σκέφτεται το φαγητό 250 φορές τη μέρα.
∙ Τα προϊόντα με χαμηλά λιπαρά κάνουν τους ανθρώπους να καταναλώνουν 16-23% περισσότερες θερμίδες.
∙ Ο διατροφικός θεματοφύλακας μιας οικογένειας (συνήθως είναι η μητέρα) επηρεάζει το 72% του φαγητού που τρώει κάθε μέλος της.
∙ Τείνουμε να σερβίρουμε 28% περισσότερο σε ένα ποτήρι που είναι κοντό και φαρδύ παρά σε ένα που είναι ψηλό και λεπτό.
∙ Το 50% των σνακ που αγοράζουμε από κιβώτια (π.χ. σε εκπτωτικά σούπερ-μάρκετ) καταναλώνονται μέσα σε 6 μέρες.
∙Η καλύτερη δίαιτα είναι αυτή που την κάνεις χωρίς να το ξέρεις.
Πηγή: marieclaire.gr

5 λάθη που κάνουν κάθε μέρα όλοι οι γονείς

parent child craft photoΌλοι οι γονείς έχουν τις καλύτερες προθέσεις όταν πρόκειται για τα παιδιά τους… Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα κάνουμε πάντα όλα σωστά. Αντιθέτως, υπάρχουν κάποια πράγματα που σχεδόν όλοι μας κάνουμε συστηματικά λάθος!
- Άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε!
Πόσες φορές δεν έχετε ζητήσει ουρλιάζοντας από τα παιδιά σας να σταματήσουν να φωνάζουν;  ή τους εξηγείτε ότι είναι κακό να λέμε ψέματα – για να σας ακούσουν να λέτε μετά από λίγο στο τηλέφωνο ότι θα αργήσετε στο γραφείο επειδή έχετε πέσει σε κίνηση (στην πραγματικότητα, πίνετε ακόμα καφέ στην κουζίνα σας);
Γιατί είναι λάθος: Τα παιδιά μαθαίνουν από όσα μας βλέπουν να κάνουμε κι όχι από ό,τι τους λέμε, οπότε πρέπει να προσέχουμε περισσότερο τη συμπεριφορά μας παρά τις νουθεσίες μας. Επιπλέον, εάν συστηματικά άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε, σύντομα θα αρχίσουν να παίρνουν τα λόγια μας λιγότερο στα σοβαρά.
- Δεν τους λέμε αρκετά «όχι»
Λέτε στο παιδί σας ότι δεν θα μπορέσετε να πάτε στο πάρκο για ποδήλατο το απόγευμα επειδή θα έρθει η γιαγιά του να σας επισκεφτεί και η αντίδρασή του είναι να αρχίσει να κλαίει και να χτυπιέται. Τι να κάνετε; Κανονίζετε με τη γιαγιά να τα πείτε στο πάρκο.
Γιατί είναι λάθος; Όταν τα παιδιά έχουν όλα όσα ζητούν -επειδή πολύ απλά προτιμάμε να γλυτώσουμε τη γκρίνια που θα έχει σαν συνέπεια η άρνησή μας- είναι πιο πιθανό να γίνουν εγωκεντρικά και κακομαθημένα. Όταν δεν ακούνε «όχι» πού και πού αρχίζουν να πιστεύουν ότι όλα τους ανήκουν κι όταν κάθε ανάγκη τους πρέπει να ικανοποιηθεί στη στιγμή.
- Κάνουμε καυγάδες για το φαγητό
«Αν φας το σπανακόρυζο θα σου δώσω σοκολάτα». «Δεν έφαγες το μπρόκολο; Δεν έχει βόλτα στις κούνιες». Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη που κάνουμε στη διατροφή των παιδιών είναι ότι το χρησιμοποιούμε συχνά ως μέσο επιβράβευσης ή τιμωρίας.
Γιατί είναι λάθος; Είναι σημαντικό τα παιδιά να μάθουν από μικρή ηλικία ότι το φαγητό είναι κάτι που τους προσφέρει ενέργεια και οι σωστές επιλογές είναι σημαντικές για την υγεία τους. Εάν συνδέσουν στα μυαλό τους τα γλυκά ως κάτι που παίρνουν για επιβράβευση, θα τα επιζητούν πιο συχνά και θα μάθουν να τρώνε για να φτιάξουν την ψυχολογία τους και όχι για να θρέψουν το σώμα τους, αποκτώντας έτσι από νωρίς μια λίγο προβληματική σχέση με το φαγητό.
- Τους λέμε «μπράβο» χωρίς να το αξίζουν
Ο γιος σας φέρνει από το σχολείο μια ζωγραφιά που μοιάζει περισσότερο με μουτζούρα παρά με στοιχειωμένο πύργο (όπως υποτίθεται ότι είναι) κι εσείς ενθουσιάζεστε λέγοντας πόσο καταπληκτικό, τέλειο και καλύτερο από οτιδήποτε άλλο έχετε δει στη ζωή σας!
Γιατί είναι λάθος: Ναι, θέλετε το παιδί σας να έχει αυτοπεποίθηση, όχι όμως και μια εντελώς στρεβλή εικόνα των ικανοτήτων του. Επιπλέον, δεν θα αργήσει η μέρα που το παιδί θα αντιληφθεί ότι δεν του λέτε την αλήθεια και έτσι είναι πιθανό να χάσει την εμπιστοσύνη του στα λόγια σας.
- Βάζουμε «ταμπέλες»
«Είσαι τόσο ακατάστατη!»  «Μην είσαι τεμπέλης!» » Έχεις γίνει τόσο κουραστικός!» Δεν τα εννοούμε ακριβώς έτσι, αλλά όταν βγαίνουμε εκτός εαυτό είναι εύκολο να αρχίσουμε να εκτοξεύουμε χαρακτηρισμούς. Μόνο που για τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από όση νομίζουμε.
Γιατί είναι λάθος: Τα παιδιά διαμορφώνουν την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους από αυτή που έχουν για εκείνα οι γονείς τους. Από εμάς θα αντιληφθούν ποιες είναι οι δυνατότητες και οι αδυναμίες τους. Όταν χαρακτηρίζουμε το παιδί (αντί για τη συμπεριφορά του) το αναγκάζουμε να αυτοπροσδιορίζεται μέσα στα στενά πλαίσια των χαρακτηριστικών που εμείς του έχουμε προσάψει. Με άλλα λόγια, δεν μπορείτε να λέτε 100 φορές μέσα στη μέρα στο παιδί σας ότι είναι ακατάστατο και να περιμένετε να καθαρίσει τελικά το δωμάτιό του!
Για περισσότερα εδώ!

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...