ΚΟΜΠΛΕΞ: Τι είναι, πως αντιμετωπίζονται και ποια τα χαρακτηριστικά τους; -

Σήμερα θα βουτήξουμε στο δύσκολο κόσμο των κόμπλεξ. Αυτών που εμείς ενδεχομένως έχουμε ή αυτών που ο περίγυρός μας έχει και γίνονται η αιτία να δυσκολεύει πολύ η καθημερινότητά μας. Η Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Ελπίδα Μ. Παναγιωτουνάκου για άλλη μια φορά μας βοηθάει να κατανοήσουμε... 



Πάνω στα νεύρα σου όλο και κάποιον θα έχεις χαρακτηρίσει "κομπλεξικό" τόσο λόγω της συμπεριφοράς του, όσο και λόγω της στάσης του απέναντι στο σώμα και την εξωτερική του εμφάνιση. 



ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΟ ΚΟΜΠΛΕΞ; 

Στην καθημερινή ζωή συνήθως το "κόμπλεξ" καθρεφτίζει ένα κομμάτι του εαυτού μας το οποίο εκλαμβάνουμε ως ελλειμματικό. Παραδείγματος χάριν: "Είμαι κοντή και γι' αυτό δεν αποχωρίζομαι ποτέ τα ψηλοτάκουνά μου", "Έχω άσχημα πόδια και δεν φοράω ποτέ φούστες", "Η μύτη μου είναι στραβή και γι' αυτό ντρέπομαι να βγαίνω με άτομα που δεν γνωρίζω καλά", "Έχω παραπάνω κιλά και γι' αυτό δεν μπορώ να κάνω σχέση".



Όταν όμως κάποια σωματική ατέλεια ή χαρακτηριστικό σου γίνονται εμμονή, το αποτέλεσμα είναι να τείνεις να υποτιμάς τον εαυτό σου, θεωρώντας πως δεν θα  είσαι ποτέ αρκετή. Συνήθως, αυτό σε κάνει τον πιο σκληρό κριτή του εαυτού σου, ο οποίος όμως καταλήγει σχεδόν πάντα στο ίδιο συμπέρασμα: "Είμαι κατώτερη των άλλων και ανεπαρκής". Αυτό συμβαίνει γιατί σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ εύκολο να αρχίσεις να θέτεις μη ρεαλιστικούς στόχους για τον εαυτό σου, τους οποίους φυσικά κάθε φορά θα αποτυγχάνεις να υλοποιήσεις, επιβεβαιώνοντας την αρχική σου πεποίθηση πως υστερείς έναντι των άλλων. 

Αναπόφευκτα, καλλιεργείται ένα αίσθημα του ανικανοποίητου καθώς προσπαθείς να φτάσεις στο "τέλειο", σε κάτι δηλαδή το οποίο απλά δεν υπάρχει. Προκειμένου να προστατεύσεις τον εαυτό σου, έτσι ώστε να μην αποκαλυφθεί "το αδύνατο σημείο σου", είναι πιθανό να αναπτύξεις συμπεριφορές όπως: η απόσυρση σε μια παρέα, η ευθιξία, η επιθετική στάση όταν προσπαθείς να πεις αυτό που θέλεις. Στην πραγματικότητα, αυτές οι συμπεριφορές είναι που μπορεί να κρατήσουν τους άλλους μακριά σου, στέλνοντάς τους λανθασμένα μηνύματα, και όχι το κομμάτι του εαυτού σου το οποίο εσύ χαρακτηρίζεις ελλειμματικό.

Το "κόμπλεξ" λοιπόν ή πιο σωστά "σύμπλεγμα", όπως αναφέρεται στην ψυχολογία, αποτελεί ένα σύνολο συνειρμών ή παρορμήσεων που συνδέονται ασυνείδητα από το άτομο με ένα συγκεκριμένο θέμα και επηρεάζουν τη συμπεριφορά του. Τα "κόμπλεξ" δυστυχώς κάνουν τη ζωή σου πιο δύσκολη, καθώς δεν ικανοποιείσαι ποτέ από τον εαυτό και τις ικανότητές σου, ενώ ταυτόχρονα επικεντρώνεσαι σε ό,τι "πάει στραβά" στη ζωή σου ή αντίστοιχα σε ότι θεωρείς πως δεν είναι όμορφο πάνω σου!





ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΤΩΝ "ΚΟΜΠΛΕΞ";

Τα "κόμπλεξ" σχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με τον τρόπο με τον οποίο εσύ η ίδια ερμηνεύεις τα πράγματα γύρω σου και αντιλαμβάνεσαι τον εαυτό και τις ικανότητές σου. Ωστόσο, δεν είναι κάτι που γεννιέται μαζί σου, αλλά κάτι που "χτίζεται" κατά την πορεία της ζωής σου. 

Εάν, για παράδειγμα, από μικρή άκουγες από τον στενό σου περίγυρο το πόσο μοιάζεις με αγόρι, πως δεν έχεις χάρη και θηλυκότητα ή πως πρέπει να προσέχεις τη διατροφή σου γιατί έχεις παραπανίσια κιλά, είναι πιθανό μεγαλώνοντας να αναπτύξεις ανασφάλεια σε σχέση με το σώμα και την εμφάνισή σου. Αντίστοιχα, εάν διαρκώς συγκρινόσουν με τα άλλα παιδιά αναφορικά με την άνεση και την κοινωνικότητά σου, υπάρχει περίπτωση σταδιακά να πιστέψεις πως δύσκολα θα γίνεις αποδεκτή από κάποιον που σε γνωρίζει για πρώτη φορά.

Τα παραδείγματα είναι πολλά, αλλά όλα λίγο πολύ σχετίζονται με βιώματα και εμπειρίες που έλαβαν χώρα τόσο κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, όσο και κατά την περίοδο της εφηβείας, οπότε και δομείται η ατομική μας ταυτότητα. Πιο συγκεκριμένα, η τραυματική βίωση ενός γεγονότος, η απορριπτική στάση των γονέων ή των συνομηλίκων, καθώς και η συσσώρευση άγχους και ανασφάλειας στα πλαίσια του σχολείου και της οικογένειας, είναι δυνατόν να πλήξουν την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή του ατόμου, οδηγώντας στην ανάπτυξη ποικίλων "συμπλεγμάτων". Σίγουρα, η "πηγή του κακού" είναι διαφορετική για κάθε άτομο και γι' αυτό η αυτογνωσία και η αναζήτηση του πραγματικού εαυτού κρίνεται ιδιαίτερα βοηθητική στο να καταλάβει το άτομο γιατί αντιμετωπίζει τον εαυτό του τόσο μειονεκτικά. 





ΠΩΣ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΙΑΚΑΤΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ "ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΚΑΤΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ";

-Τα άτομα που νιώθουν υποδεέστερα έναντι των άλλων συνήθως αναπτύσσουν έναν μηχανισμό άμυνας κατά τον οποίο τείνουν να απαξιώνουν τους άλλους γύρω τους. Έτσι θεωρούν πως δεν θα γίνει αντιληπτή η δική τους μειονεξία.



-Συχνά, στην προσπάθεια να μην γίνουν αντιληπτά τα ελλείμματα τα οποία θεωρούν πως έχουν, τα άτομα με "σύμπλεγμα κατωτερότητας" ξεκινούν έναν διαρκή αγώνα με στόχο την τελειότητα. Πιστεύουν πως εάν τα κάνουν όλα από πριν "όπως πρέπει" κανένας δε θα μπει στη διαδικασία να εξετάσει το κατά πόσο είναι ικανά, αποδεκτά κ.λπ ή όχι.



-Όταν τα άτομα που νιώθουν ανεπαρκή δεν καταφέρουν υπερκαλύψουν το "αδύνατο σημείο" τους, προσπαθούν να χτίσουν ένα τείχος ασφαλείας από τους γύρω τους. Έτσι, πολλές φορές νιώθουν άγχος όταν πρέπει να μιλήσουν δημόσια ή να προσεγγίσουν ένα άτομο του αντίθετου φύλου.



-Τα άτομα με "σύμπλεγμα κατωτερότητας" είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην κριτική. Ενώ για κάποιον άλλο, η κριτική μπορεί να λειτουργήσει εποικοδομητικά προκειμένου να βελτιωθεί και να εξελιχθεί, το άτομο που νιώθει ότι μειονεκτεί, συχνά δεν μπορεί να ξεπεράσει τα σχόλια των άλλων, αλλά και ούτε να επεξεργαστεί το κατά πόσο είναι ρεαλιστικά αυτά που του λένε ή όχι.



-Δεν είναι λίγες οι φορές που τα άτομα τα οποία υποτιμούν τον εαυτό τους, υιοθετούν υπερβολικές αντιδράσεις ή προβάλουν έντονα τον εαυτό τους σε μια προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τους γύρω τους, "απομακρύνοντας τα βλέμματα" από το εκάστοτε επίμαχο, αδύνατο σημείο τους. Ωστόσο, τέτοιου είδους συμπεριφορές συνήθως αξιολογούνται ως αλλόκοτες και αρνητικές και έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα





ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΤΑ "ΚΟΜΠΛΕΞ";

Όσο δύσκολο κι αν είναι τα "κόμπλεξ" μπορούν να αντιμετωπιστούν, αρκεί πρώτα από όλα να συνειδητοποιήσεις σε ποια σημεία κατακεραυνώνεις τον εαυτό σου και κατά πόσο αυτό τελικά είναι βοηθητικό. 

Με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου θα μπορέσεις να δεις τα πράγματα από μία πιο ρεαλιστική οπτική γωνία, αλλά και να τονώσεις την αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμησή σου. Σίγουρα, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια προκειμένου να σταματήσεις να κρύβεις αυτό που έκρυβες, να πιστέψεις στον εαυτό σου, να τολμάς να εξελίσσεις τις ικανότητές σου και όχι να μειώνεις αυτές των γύρω σου και ουσιαστικά να καταφέρεις να αγαπήσεις και να αποδεχτείς εσύ η ίδια τον εαυτό σου!

- See more at: http://ingossip.gr/?q=post%2F%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5%CE%BE-%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82#sthash.VizGKDBi.dpuf

Πώς ακριβώς ακουγόταν η μουσική των αρχαίων Ελλήνων; Ακούστε μια ανακατασκευή του ήχου που οι μελετητές υποστηρίζουν ότι είναι 100% ακριβής

Ανάμεσα στο 750 π.Χ. και 200 π.Χ., οι αρχαίοι Έλληνες συνέθεταν τραγούδια που συνόδευαν με λύρα, φλογέρες και διάφορα κρουστά. Περισσότερα από 2000 χρόνια αργότερα, οι σύγχρονοι μελετητές έχουν βρει τον τρόπο να ανακατασκευάσουν και να εκτελέσουν τους ήχους ώστε να καταλάβουμε πώς ακούγονταν τα τραγούδια και η μουσική που τα συνόδευε.   Η στήλη του Σείκιλου Στην ιστοσελίδα του BBC ο Armand D'Angour, μουσικός και καθηγητής  στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, σημειώνει: Τα αρχαία ελληνικά όργανα είναι γνωστά από περιγραφές, πίνακες ζωγραφικής και ευρήματα, τα οποία μας επιτρέπουν να καθορίσουμε τα ηχοχρώματα και το εύρος των ήχων που παράγουν.   Στην έρευνα έχουν χρησιμοποιηθεί όλα τα στοιχεία που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα σχετικά με τις μελωδίες, τους ρυθμούς και τα μουσικά όργανα της αρχαίας Ελλάδας.   Σήμερα έχουν προκύψει νέες αποκαλύψεις σχετικά με την αρχαία ελληνική μουσική με μια φωνητική σημειογραφία, που επινοήθηκε γύρω στο 450 π.Χ., και αποτελείται από γράμματα της αλφαβήτου και σημεία που τοποθετούνται πάνω από τα φωνήεντα των ελληνικών λέξεων. Οι Έλληνες είχαν επεξεργαστεί και σήμερα αποκαλύπτονται μαθηματικές αναλογίες των μουσικών διαστημάτων, ώστε μια οκτάβα είναι 2:1, το ένα πέμπτο 3:2, ένα τέταρτο 4:3, και ούτω καθεξής.   Μουσικοί σε θεατρική παράσταση   Η στήλη του Σεικίλου ανακαλύφθηκε το 1883, στις Τράλλεις (κοντά στην Έφεσο) της Μ. Ασίας και ξαναχάθηκε το 1922 κατά τη διάρκεια της μικρασιατικής καταστροφής. Βρέθηκε τυχαία (σπασμένη στη βάση της) στον κήπο μιας γυναίκας που τη χρησιμοποιούσε σαν βάση για μια γλάστρα. Σήμερα εκτίθεται στο εθνικό μουσείο της Δανίας.   Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε τον David Creese, έναν κλασικιστή από το Πανεπιστήμιο του Newcastle, να παίζει «ένα αρχαίο ελληνικό τραγούδι από μια πέτρινη επιγραφή σε ένα όργανο με 8 χορδές που μοιάζει με σαντούρι.   Η μελωδία που ακούγεται πιστώνεται στον Σείκιλο, γράφει το περιοδικό Αρχαιολογία. Ο Σείκιλος έζησε στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας κατά το 200 π.Χ. Είναι γνωστός για το αρχαιότερο παγκοσμίως γνωστό τραγούδι, του οποίου σώζονται πλήρως και οι στίχοι και η μουσική. Ο Σείκιλος έγραψε το τραγούδι του μετά το 200 π.Χ. σε επιτύμβια κυλινδρική στήλη που έχει ύψος 40 εκατοστά και περιέχει στην κοινή ελληνική της ελληνιστικής εποχής ένα επίγραμμα δώδεκα λέξεων και ένα μέλος (τραγούδι) δεκαεφτά λέξεων μαζί με τη μουσική του.    Πηγή: www.lifo.gr

ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ:

https://soundcloud.com/archaeologymag/what-ancient-greek-music

ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΚΙ ΑΥΤΑ!!!!!

Karezza, το νέο είδος σεξ που κάνει θραύση! Μάθε γιατί

Ολοένα και περισσότερα ζευγάρια σήμερα φαίνεται να εντάσσουν στη σεξουαλική τους δραστηριότητα την πρακτική της Karezza, η οποία δίνει έμφαση στην αίσθηση της σωματικής επαφής και τη συναισθηματική εγγύτητα που αναπτύσσεται στο ζευγάρι και δεν έχει ως σκοπό της τον οργασμό. Αντίθετα σε ιδανικές συνθήκες ο οργασμός αποφεύγεται, γιατί διακόπτει απότομα τη σεξουαλική εμπειρία ενώ οι δύο σύντροφοι εστιάζονται στο να προσφέρουν και να λαμβάνουν ευχαρίστηση.

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr

Ο όρος Karezza επινοήθηκε από μια αμερικανίδα γυναικολόγο, τη Dr. Alice Bunker Stockham, η οποία μάλιστα είχε πρώιμη φεμινιστική δράση. Με σημαντική συμβολή στην προαγωγή της αντισύλληψης, την απαγόρευση των κορσέδων, καθώς και στην προάσπιση του δικαιώματος και των δυο φύλλων στη σεξουαλική ικανοποίηση. Το 1896 έγραψε ένα βιβλίο με τον τίτλο Karezza, ο οποίος όπως εξηγεί η ίδια προέρχεται από την ιταλική λέξη carezza που σημαίνει χάδι. Στο βιβλίο αυτό προτείνει στα παντρεμένα ζευγάρια να απέχουν από τον οργασμό και να ενισχύσουν το συναισθηματικό τους δεσμό κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης.

Σήμερα η Karezza είναι και πάλι στο προσκήνιο και αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για τους θεραπευτές σεξουαλικών διαταραχών. Πολλές φορές η πρακτική αυτή μπορεί να έχει ένα θεραπευτικό αποτέλεσμα στο ζευγάρι, γιατί πολύ απλά δεν απαιτεί από τους δυο συντρόφους να κάνουν πράγματα ή να έχουν στόχους. Το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να χαλαρώσουν και να απολαύσουν τη σωματική επαφή, να ζήσουν την εμπειρία, απολαμβάνοντας αυτό που συμβαίνει την κάθε στιγμή, χωρίς να σκέπτονται στόχους κι επιδόσεις.

Οι επιστήμονες μάλιστα υποστηρίζουν ότι η αποτελεσματικότητα της Karezza εξηγείται από τη σύγχρονη νευροεπιστήμη. Η ορμόνη ντοπαμίνη είναι αυτή που αυξάνεται κατά την αναμονή για τη σεξουαλική πράξη και πέφτει απότομα μετά τον οργασμό, δημιουργώντας ένα βιοχημικό σύνδρομο στέρησης. Στους άνδρες η πτώση της ντοπαμίνης συμβαίνει σχεδόν αμέσως μετά την εκσπερμάτιση. Στις γυναίκες μπορεί να χρειαστεί πολύ περισσότερο διάστημα.

Η υπερδιέγερση των υποδοχέων που είναι υπεύθυνοι για το αίσθημα ευχαρίστησης μπορεί να οδηγήσει, είτε στην απευαισθητοποίηση τους σε εγκεφαλικό επίπεδο είτε σε ένα αίσθημα λαχταράς για περισσότερο. Οι άνδρες που είναι εθισμένοι στο πορνό, για παράδειγμα, ή αυτοί που έχουν συχνά οργασμούς, φτάνουν στο σημείο να μην ικανοποιούνται όσο και να διεγείρονται οι υποδοχείς της απόλαυσης. Θέλουν πάντα κάτι νέο να τους διεγείρει. Η πρακτική της Karezza όμως, αφήνει τη σεξουαλική ενέργεια να ρέει χωρίς να τη διακόπτει απότομα με τον οργασμό, έτσι ώστε το άτομο να μπορεί να αντλήσει ικανοποίηση από τη σεξουαλική εμπειρία. Παράλληλα, προάγει τη χαλάρωση και ενεργοποιεί την απελευθέρωση της ωκυτοκίνης, μιας ορμόνης που ενισχύει τη δημιουργία δεσμού.

Πολλά από τα ζευγάρια που έχουν υιοθετήσει την Karezza ισχυρίζονται ότι ο μόνος λόγος για να προτιμήσει ένα ζευγάρι την συμβατική σεξουαλική πράξη είναι η επιθυμία τεκνοποίησης. 
Σε κάθε περίπτωση, η εναλλακτική αυτή σεξουαλική πρακτική δείχνει τη δυνατότητα του ανθρώπου να απολαύσει από τη σεξουαλική εμπειρία αφήνοντας στην άκρη οποιαδήποτε ανησυχία σχετικά με τη σεξουαλική επίδοση και την επίτευξη οργασμού. 

25 εύκολοι τρόποι για να κάνετε οικονομία

Πάρε το μπλοκάκι σου και ξεκίνα να σημειώνεις.

Σταμάτα να γκρινιάζεις ότι δεν σου φτάνουν τα χρήματα που βγάζεις. Εντάξει βέβαια, δεν είναι ότι παίρνεις και κανέναν παχυλό μισθό, αλλά αν ακολουθήσεις τα tips που σου προείνουμε, είναι σίγουρο ότι τα έξοδα σου θα μειωθούν αισθητά και θα βάλεις και "δυο δραχμές" στην άκρη.

Αν δε, τα δεις προσεκτικά, κάποια από αυτά θα ωφελήσουν και την υγεία και φυσική σου κατάσταση.

1. Φτιάξε πρωινό στο σπίτι. Έτσι θα αποφύγεις την τυρόπιτα ή το κουλούρι που θα αγόραζες από snack bars.

2. Άσε το αυτοκίνητο και χρησιμοπιήσε τα ΜΜΜ ή (αν η δουλειά σου είναι κοντά) το ποδήλατό σου. Μόνο με αυτή την κίνηση θα σώσεις τουλάχιστον 100€ μηνιαίως.

3. Πάρε το "γνωστό" ταπεράκι αντί να παραγγείλεις απ' έξω.

4. Δες βιτρίνες και μετά σημείωσε να αγοράσεις αυά που πραγματικά χρειάζεσαι.

5. Τα ακριβά κομμάτια που θες στην καρνταρόμπα σου, πάρε τα στις εκπτωσεις.

6. Αφιέρωσε λίγο περισσότερο χρόνο στο super market, προκειμένου να κάνεις πρώτα έρευνα αγοράς.

Διαβάστε εδώ πώς να γεμίσετε οικονομικά (και υγιεινά) το καλάθι του σούπερ μάρκετ!

7. Πήγαινε σε αλυσίδα γυμναστηρίων αντί για το ακριβό συνοικιακό.

8. Ή κάνε την γυμναστική σου έξω. Ακόμα καλύτερα.

9. Επαναπροσδιόρισε με την εταιρία της κινητής σου τηλεφωνίας το πρόγραμμά σου. Σίγουρα υπάρχουν καλύτερες προσφορές από την τωρινή σου.

10. Χρησιμοποίησε free τρόπους επικοινωνίας, με τα αντίστοιχα applications.

11. Μάζεψε τους φίλους σου στο σπίτι αντί για έξω.

12. Και μην παραγγείλετε. Μαγειρέψτε!

Μάθετε πώς να κάνετε οικονομία (και) στο μαγείρεμα.

13. Πλήρωσε τους λογαριασμούς σου , όταν τους λαμβάνεις.

14. Αφού πρώτα ελέγξεις ότι όλες οι χρεώσεις είναι σωστές.

15. Κάνε ένα ακριβές πλάνο των μηνιαίων εξόδων σου, προκειμένου να βάλεις τα χρήματα των πάγιων εξόδων σου στην άκρη.

16. Αγόρασε second hand αντικείμενα αντί για καινούρια. Θα έχουν και "ιστορία".

17. Ανακαίνισε το σπίτι σου μόνη σου ή με παρέα φίλων.

18. Δεν είναι ανάγκη να έχεις διαφορετικό φαγητό κάθε μέρα. Κράτα το έστω δύο μέρες. Και λιγότερα έξοδα στα υλικά και γλιτώνεις σε κατανάλωση ρεύματος.

19. Ακολούθα τα free events της πόλης σου για να διασκεδάσεις. Γίνονται πολλά και ενδιαφέροντα.

20. Διοργάνωσε το ταξίδι σου νωρίς. Θα σώσεις χρήματα σίγουρα από τα αεροπορικά εισιτήρια και την διαμονή.

21. Αντάλλαξε ρούχα με τις φίλες σου. Και ανανεώνεις την ντουλάπα σου και δεν ξοδεύεις ευρώ.

22. Ππηγαινε cinema με 2 for 1. Οι περισσότερες εταιρίες κινητής, κάνουν αυτό το κινηματογραφικό "δωράκι" στους συνδρομητές τους.

23. Σβήνε τα φώτα που δεν χρειάζεται να καίνε και βγάλε από την πρίζα τις συσκευές που δεν χρησιμοποιείς.

Δείτε Ποιες Συσκευές Καίνε το Περισσότερο Ρεύμα.

24. Μην πετάς παλιά έπιπλα ή αντικείμενα. Δώσε τους χρηστική αξία. Οι τρόποι είναι πολλοί.

25. Ρίχνε σε ένα βαζάκι κάθε μέρα τα κέρματα που έχεις στο πορτοφόλι σου κάτω του 1€.

ΑΚΡΙΒΩΣ...

Τα ΠΙΟ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ που σχεδιάστηκαν ποτέ! Μετά από αυτό θα ΒΑΡΕΘΕΙΣ το σαλόνι σου!!!

Το τραπέζι σε έναν χώρο μπορεί να σου φτιάξει τη διάθεση για φαγητό ή αντίθετα να σου περιορίσει κάθε πιθανή όρεξη…

Συνεπώς παίζουν σημαντικό ρόλο στην κουζίνα ή την τραπεζαρία σου. Ακόμα και τα coffee tables δίνουν ξεχωριστή αύρα στο χώρο σας.

Δείτε τα πιο όμορφα και πρωτότυπα τραπέζια:

Το σπέρμα, ένα θέμα με αρχή μέση και τέλος!

Ενώ τα ποσοστά υπογονιμότητας έχουν παραμείνει τα ίδια εδώ και έναν αιώνα (το 10-13% των ζευγαριών αντιμετωπίζει πρόβλημα γονιμότητας), οι συζητήσεις πάνω στο θέμα δείχνουν την άγνοιά μας.

Τι μάθανε οι άντρες, από τότε που άρχισε η συζήτηση για τη γονιμότητα;

Σήμερα, η υπογονιμότητα αποτελεί παθολογική κατάσταση. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να αναγνωριστεί ότι και ο άντρας και η γυναίκα θα πρέπει να παρακολουθούν την ικανότητά τους να πετύχουν μία εγκυμοσύνη αλλά και να λάβουν μέτρα, για να βελτιώσουν αυτήν την ικανότητά τους, ώστε ουσιαστικά να βελτιώσουν και τις πιθανότητές τους για σύλληψη.

Η μέχρι σήμερα έρευνα έχει δείξει ξεκάθαρα ότι τελικά… «αντρικοί» παράγοντες εμπλέκονται σε τουλάχιστον 40% όλων των προβλημάτων σύλληψης, και ένας συνδυασμός παραγόντων που αφορούν και στους δύο συντρόφους εξηγούν ακόμη ένα 20% των προβλημάτων, τα οποία αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι που θέλει να πετύχει σύλληψη. Έτσι, είναι σημαντικό να αναγνωρίσει ο κάθε άντρας ότι δεν είναι μόνος ούτε και ο μόνος στην πιθανή ανησυχία του για τη γονιμότητά του! Αρκεί να κάνει το πρώτο βήμα.

Η βασική και αρχική εξέταση που μπορεί να δώσει στοιχεία για κάποιο τυχόν πρόβλημα είναι η εξέταση σπέρματος. Πρόκειται για μία εξέταση απλή για τον άντρα, καθόλου επώδυνη και φυσικά δεν θα γεννούσε προβληματισμούς, αν δεν υπήρχε το άγχος του αποτελέσματος και η φύση της διαδικασίας λήψης σπέρματος κατ” απαίτηση, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις –συχνά– αντιμετωπίζεται αήθως.

Η εξέταση σπέρματος, όπως ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Υπάρχει… φυσιολογικό;

Όπως ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (World Health Organization), που έχει εκδώσει συγκεκριμένες οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να γίνεται η βασική αξιολόγηση του σπέρματος, απαιτείται ο έλεγχος να γίνεται τόσο μακροσκοπικά (δηλαδή χωρίς να απαιτείται η χρήση μικροσκοπίου) όσο και μικροσκοπικά. Επιπλέον, υπάρχουν και πιο ειδικές εξετάσεις, τις οποίες όμως καθορίζει ο ιατρός που παρακολουθεί το ζευγάρι σε αυτήν την προσπάθεια εντοπισμού και διάγνωσης (Ουρολόγος ή ενδοκρινολόγος ή και γυναικολόγος), ώστε να διαπιστώσει την αναμενόμενη λειτουργία των όρχεων αλλά και όλης της εκφορητικής οδού –του δρόμου δηλαδή μέσα στο αντρικό σώμα– που ακολουθούν τα σπερματοζωάρια. Το ενδιαφέρον, ωστόσο, συνήθως εστιάζεται στην αξιολόγηση κυρίως πέντε μικροσκοπικών χαρακτηριστικών που καθορίζονται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Αν και ένας μόνο από αυτούς τους παράγοντες είναι ανεπαρκής, μπορεί να επηρεάσει τις πιθανότητες σύλληψης (χωρίς, βέβαια, να υποτιμά κανείς την κλινική σημασία και των υπόλοιπων χαρακτηριστικών του δείγματος). Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί, ωστόσο, πως από το 1999 δεν υπάρχουν «φυσιολογικές τιμές», οι οποίες να καθορίζουν εάν κάποιος είναι γόνιμος ή όχι. Οι έρευνες δείχνουν πως πρέπει όλοι να αντιληφθούμε πως χρησιμοποιούμε «τιμές αναφοράς», όσο πιο κοντά προς τις οποίες είναι οι αντίστοιχες τιμές των παραμέτρων ενός δείγματος, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να επιτύχει σύλληψη.

Ποιοι είναι, λοιπόν, αυτοί οι πέντε παράγοντες, για τους οποίους πολλές φορές θα χρειαστεί κανείς να μιλήσει, όταν συζητά για τη γονιμότητά του;

 Η συγκέντρωση των σπερματοζωαρίων

– η παράμετρος αυτή αναφέρεται στο πλήθος του σπερματοζωαρίων που μπορούν να μετρηθούν (κάτω από το μικροσκόπιο) σε ένα μόνο χιλιοστό του λίτρου (ml) του υλικού της εκσπερμάτωσης. Για να υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες το σπέρμα να είναι γόνιμο, θα… θέλαμε σε 1 ml δείγματος σπέρματος να περιέχονται περισσότερα από 15 εκατομμύρια σπερματοζωάρια.

Ο ολικός αριθμός των σπερματοζωαρίων

– ο αριθμός αυτός μας δείχνει την ποσότητα των σπερματικών κυττάρων (ή αλλιώς σπερματοζωαρίων) που υπολογίζεται πως υπάρχουν στο δείγμα του σπέρματος. Όσο μεγαλύτερος είναι αυτός ο αριθμός, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες του σπέρματος να προκαλέσει μια σύλληψη. Σύμφωνα με την τιμή αναφοράς που δίνει ο Π.Ο.Υ., το σπέρμα θα έχει περισσότερες πιθανότητες να …προκαλέσει εγκυμοσύνη αν διαπιστωθεί πως περιέχει πάνω από 40 εκατομμύρια σπερματοζωάρια.

Κινητικότητα:

επειδή τα σπερματοζωάρια πρέπει να πραγματοποιήσουν ένα πολύ μεγάλο, ειδικά για το εξαιρετικά μικρό μέγεθός τους, ταξίδι, διαθέτουν καταρχήν μία ουρά (μαστίγιο), ενώ, φυσικά, η ικανότητά τους να κινούνται παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Ακόμη και αν παράγονται από τους όρχεις εκατομμύρια σπερματοζωαρίων, στην περίπτωση όπου δεν μπορούν να κινηθούν ή κινείται ένα πολύ μικρό ποσοστό τους, τελικά δεν θα είναι μεγάλος ο αριθμός τους που θα καταφέρει να «κολυμπήσει» από τον κόλπο, διά μέσου του τραχήλου, μέσα στη μήτρα και προς τις σάλπιγγες (ωαγωγούς), για να συναντήσει το ωάριο που απελευθερώνεται από την ωοθήκη. Για να υπάρχουν συνεπώς περισσότερες πιθανότητες σύλληψης, είναι σκόπιμο σε ένα δείγμα σπέρματος περισσότερα από το 40% των σπερματοζωαρίων να μπορούν να κινούνται!

Ταχύτητα (ή βαθμός της κινητικότητας)

– Επειδή η ικανότητα της κίνησης δεν είναι αρκετή από μόνη της, είναι σημαντικό να μελετηθεί και ο τρόπος με τον οποίο κινούνται τα σπερματοζωάρια. Εάν κινούνται για παράδειγμα επί τόπου ή απλώς διαγράφουν μία τροχιά, π.χ. γύρω από τον εαυτό τους, δεν θα καταφέρουν να φτάσουν εύκολα (ίσως και ποτέ) στη σάλπιγγα της γυναίκας. Αντίθετα, εάν κινείται τουλάχιστον το 25% των σπερματοζωαρίων με γρήγορη και ευθεία κίνηση, υπάρχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να τα καταφέρουν και να επιτελέσουν τον στόχο τους. Ο τρόπος αυτός της κίνησης βαθμολογείται με μία τετραβάθμια κλίμακα από 4 (αντιστοιχεί στη γρήγορη προωθητική κίνηση) έως 0 (υπάρχει παντελής έλλειψη κίνησης).

Μορφολογία

– Η παράμετρος αυτή αφορά στην εμφάνιση των σπερματοζωαρίων, δηλαδή το μέγεθος και το σχήμα τους. Όσο πιο καλοσχηματισμένο είναι ένα σπερματοζωάριο, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να είναι υγιές, να μπορεί να κινηθεί εύκολα και γρήγορα μέσα στην αναπαραγωγική οδό της γυναίκας και, τελικά, να καταφέρει να εισχωρήσει μέσα στο ωάριο. Τα τελευταία χρόνια, και επειδή η παρατήρηση απαιτεί ειδική εκπαίδευση, έχουν αρχίσει να θεσπίζονται κριτήρια, βάσει των οποίων αξιολογείται η μορφολογία. Όσο πιο αυστηρά είναι αυτά τα κριτήρια, τόσο πιο πολλά σπερματοζωάρια μπορεί να βρεθεί πως φέρουν ανωμαλίες. Πάντως, το ποσοστό των φυσιολογικών μορφών με αυστηρά κριτήρια φάνηκε να έχει καλύτερη συσχέτιση με τη γονιμοποιητική ικανότητα των σπερματοζωαρίων. Σύμφωνα με τα κριτήρια Kruger (το όνομα του ερευνητή που τα έχει θεσπίσει), αρκεί σε ένα δείγμα σπέρματος και μόνο το 4% των σπερματοζωαρίων να έχει φυσιολογική μορφή!

Τελικά, τι πρέπει να προσέξει κανείς;

Η ικανότητα πραγματοποίησης μιας υψηλών προδιαγραφών εξέτασης σπέρματος ποικίλλει, τόσο σε διαφορετικές χρονικές στιγμές της ζωής ενός άντρα, λόγω πολλών παραγόντων, όσο και μεταξύ των εργαστηρίων. Προκειμένου να αποφευχθεί η ταλαιπωρία συνεχών επαναλήψεων του σπερμοδιαγράμματος, για να υπάρξει τελικά μία αξιόπιστη εκτίμηση, είναι πολύ βασικό για έναν άντρα να εμπιστευτεί επιστήμονες ειδικευμένους στην ανάλυση σπέρματος, που να πραγματοποιούν τις εξετάσεις, ακολουθώντας τις οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για την Ανθρώπινη Αναπαραγωγή και Εμβρυολογία.

Άρης Τσιγκρής – Μαιευτήρας Γυναικολόγος – Χειρουργός- aristsigris.gr

Ανεύρυσμα εγκεφάλου: Ποια είναι τα ένοχα σημάδια

Το ανεύρυσμα εγκεφάλου είναι το φούσκωμα της αρτηρίας που τροφοδοτεί με αίμα τον εγκέφαλο και σε αντίθεση με το ανεύρυσμα της κοιλιακής και της θωρακικής αορτής προσβάλλει νεότερους ανθρώπους (35 έως 60 ετών).

Υπάρχουν δύο είδη εγκεφαλικών ανευρυσμάτων, το σακοειδές και το ατρακτοειδές. Η συχνότερη μορφή είναι η σακοειδής, σχηματίζεται δηλαδή ένας σάκος με μίσχο που τον ενώνει με την υπόλοιπη αρτηρία και φαίνεται σαν ένα μούρο που προβάλλει από την αρτηρία. Συνήθως αναπτύσσεται στη διακλάδωση των αγγείων.

Εκτιμάται ότι ποσοστό από 3,5 ως 6% του γενικού πληθυσμού έχουν σακοειδές ανεύρυσμα. Στο 15-30% των περιπτώσεων αυτών, υπάρχουν περισσότερα από ένα σακοειδή ανευρύσματα. Το ατρακτοειδές σχηματίζεται κατά μήκος όλων των τοιχωμάτων του αγγείου.

Τα ανευρύσματα στον εγκέφαλο μπορούν να σπάσουν προκαλώντας αιμορραγικό εγκεφαλικό. Η ρήξη ενός ανευρύσματος προκαλεί έξοδο του αίματος στη βάση του εγκεφάλου (λίγο κάτω από το επίπεδο των ματιών). Αυτό αποτελεί έναν επικίνδυνο τύπο εγκεφαλικής αιμορραγίας που ονομάζεται υπαραχνοειδής αιμοραγία (διάχυτη αιμορραγία έξω από τον εγκέφαλο). Μπορεί επίσης να προκληθεί ενδοεγκεφαλικό αιμάτωμα (αιμορραγία μέσα στον εγκέφαλο), ή τέλος ενδοκοιλιακή αιμορραγία (μέσα στο κοιλιακό σύστημα του εγκεφάλου).

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα ενός ανευρύσματος που δεν έχει υποστεί ρήξη εξαρτώνται από το μέγεθος και το ρυθμό ανάπτυξής του. Ένα μικρό ανεύρυσμα μπορεί να μη δώσει κανένα σύμπτωμα, ενώ ένα μεγαλύτερο που αυξάνεται διαρκώς μπορεί να πιέζει τα νεύρα στον εγκέφαλο και να εκδηλωθούν μία σειρά συμπτωμάτων, όπως:

-Ξαφνικός και οξύς πονοκέφαλος
-Πτώση βλεφάρων
-Ναυτία
-Διπλωπία ή μείωση της όρασης
-Πόνος πάνω ή πίσω από το μάτι
-Μούδιασμα ή αδυναμία στη μια πλευρά του προσώπου
-Απώλεια συνείδησης
-Απώλεια αισθήσεων

Εάν ένα ανεύρυσμα αιμορραγήσει, ο ασθενής σχεδόν πάντα έχει έναν ξαφνικό και δυνατό πονοκέφαλο («σαν σφυριά») που παρακινεί τον ασθενή για να επιδιώξει την ιατρική φροντίδα.

Η πρόγνωση για έναν ασθενή που έχει υποστεί ρήξη εγκεφαλικού ανευρύσματος, γενικά, δεν είναι καλή, αλλά εξαρτάται από την έκταση και τη θέση του ανευρύσματος καθώς και την ηλικία του ατόμου. Εκτιμάται ότι περίπου το 40% των ασθενών δεν επιβιώνουν στο πρώτο 24ωρο, το 25% πεθαίνουν στο πρώτο εξάμηνο και το υπόλοιπο 35% μπορεί να αποκτήσει νευρολογικές βλάβες. Τα ανευρύσματα που έχουν ήδη υποστεί ρήξη έχουν πιθανότητα έως και 30% να αιμορραγήσουν ξανά μέσα στις πρώτες 30 ημέρες από το αρχικό επεισόδιο. Η δεύτερη αιμορραγία είναι σχεδόν πάντα σοβαρότερη από την πρώτη και το 70% των ασθενών πεθαίνει.

Πηγή: http://www.onmed.gr/ygeia/item/327482-aneyrysma-egkefalou-poia-einai-ta-enoxa-simadia#ixzz3UoYdifZF

10 συμβουλές προς τις νέες γιαγιάδες

Υπάρχουν καλές γιαγιάδες, απίστευτα καλές γιαγιάδες και γιαγιάδες που, αν και έχουν τις καλύτερες προθέσεις, αντί να διευκολύνουν τους νέους γονείς μάλλον κάνουν τη ζωή τους δυσκολότερη. Aν θέλετε να ανήκετε στα δύο πρώτα είδη, σας συμβουλεύουμε τα εξής:

1. Προθυμοποιηθείτε να κρατήστε τα εγγόνια σας. Ακόμα κι αν η μαμά τους δεν είναι ακόμα έτοιμη να βγει ένα βράδυ με τον άντρα ή τις φίλες της, σίγουρα θα της άρεσε η ιδέα να μείνει κάτω από το ζεστό νερό στο ντους για ώρα, χωρίς να χρειάζεται κάθε τόσο να τσεκάρει το μωρό της.

2. Βοηθήστε στις δουλειές του σπιτιού. Διπλώστε τα ασιδέρωτα, βάλτε τα πιάτα στο πλυντήριο, βγάλτε τα σκουπίδια… Όχι, δεν είστε η οικιακή βοηθός. Αλλά δεν είναι κακό να την υποδυθείτε για μερικές μέρες.

3. Βγάλτε βόλτα το σκύλο. Χαϊδέψτε τον. Πάρτε του ένα καινούριο παιχνιδάκι. Πείτε του «είσαι καλό αγόρι/κορίτσι». Τα ζευγάρια όταν γίνονται γονείς συχνά νιώθουν ενοχές απέναντι στο κατοικίδιό τους για τη νέα ιεραρχία που επικρατεί πλέον στο σπίτι και σίγουρα θα εκτιμήσουν ότι κάποιος δείχνει στοργή και αγάπη στο… άλλο μωρό τους. (Για τις μαμάδες με περισσότερα από ένα παιδιά, το ίδιο ισχύει και για τα μεγαλύτερα αδέρφια του νεογέννητου. Το μωρό δεν θα θυμάται πώς πέρασε τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του, όμως τα μεγαλύτερα αδέρφια του θα θυμούνται αυτές τις μέρες για πάντα).

4. Εάν είστε η μητέρα του μπαμπά, μην επισημαίνετε όλη την ώρα πόσο μοιάζει το μωρό με το γιο σας. Η νύφη σας κυοφόρησε επί μήνες αυτό το πλάσμα και το έφερε με πόνο στον κόσμο και ίσως είναι ήδη αρκετά εκνευρισμένη που το δικό σας DNA θριάμβευσε έναντι του δικού της στο γονιδιακό ανακάτεμα, γι’ αυτό θα ήταν σοφό να μην μιλήσετε καθόλου. Και μιας και το έφερε η κουβέντα…

…5. Μη μιλάτε πολύ. Εάν δεν σας ζητήσουν τη γνώμη σας, μην τη λέτε. Μην αρχίσετε να αναλύετε πώς κάνατε εσείς το καθετί πριν από τόσα χρόνια, μη ζητήσετε από τη νέα μαμά να ακολουθήσει αυτά που έκαναν οι «παλιές» και ποτέ μα ποτέ μην της πείτε ότι κάνει κάτι λάθος. Απλά κλείστε το στόμα και απασχοληθείτε κάνοντας κάποια δουλειά στο σπίτι.

6. Πάρτε τηλέφωνο ότι είστε στο σούπερ μάρκετ. Ρωτήστε μήπως θέλουν να ψωνίσετε κάτι για το φαγητό ή, ακόμα καλύτερα, αγοράστε τα υλικά για να φτιάξετε το αγαπημένο φαγητό της μαμάς.

7. Μη λέτε συνέχεια πόση αδυναμία σάς έχει το μωρό. Καμιά μαμά δεν θέλει να σκέφτεται ότι το μωρό της δένεται με κάποιον άλλο –εκτός από την ίδια. Καμαρώστε για το πόσο σας αγαπάει το εγγόνι σας στις φίλες σας, εάν νιώθετε αυτή την ανάγκη, αλλά ποτέ μπροστά στη μαμά του.

8. Μην ανεβάζετε φωτογραφίες χωρίς να πάρετε άδεια. Όταν εσείς ήσασταν νέα μητέρα δεν χρειαζόταν να ανησυχείτε μήπως φωτογραφίες σας που σας δείχνουν με το νεογέννητο παιδί σας (ενώ μοιάζετε ακόμα πέντε μηνών έγκυος) κυκλοφορήσουν στο ίντερνετ (και μείνουν εκεί για πάντα)… Πόσο τυχερή είστε!!!

9. Εκφράστε ελεύθερα το θαυμασμό σας για όσα κάνει το μωρό. Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στους οποίους μια νέα μαμά μπορεί να μιλάει συνέχεια για το πόσο τέλειο είναι το μωρό της. Όμως εσείς είστε ένας από αυτούς.

10. Επιβραβεύστε τη για το ρόλο της ως μαμά. Γιατί κάνει καλή δουλειά. Κι αν της το πείτε, το ίδιο κάνετε κι εσείς.

Από το blog της Τζιλ Σμόκλερ, Scarry Mommy.- imommy.gr

Τα 5 μυστικά των έξυπνων παιδιών

Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι οι μεγαλοφυΐες γεννιούνται, δεν γίνονται, και ότι το ταλέντο είναι κάτι που δεν διδάσκεται. Ο αμερικανός συγγραφέας και ειδικευμένος στη γενετική επιστήμη Ντέιβιντ Σενκ, στο βιβλίο του «Τhe Genius in all of us» (Η μεγαλοφυΐα μέσα μας), ανατρέπει την άποψη αυτή υποστηρίζοντας ότι οι ειδικές δεξιότητες κρύβονται σε 5 μυστικά.

Ο δόκτωρ Ντέιβιντ Σενκ πιστεύει ότι έχουμε υπερτιμήσει τη γενετική προδιάθεση για τα μεγάλα επιτεύγματα. Κανένας άνθρωπος δεν είναι εκ γενετής «φτωχός»  στο πνεύμα και η μετριότητα σαφώς και δεν αποτελεί αμετάκλητη καταδίκη.

Ο δόκτωρ Σενκ μας λέει ότι ελέγχοντας τις επιδράσεις του περιβάλλοντος μπορούμε να ξεπεράσουμε τα όρια που πιστεύουμε ότι μας έχει θέσει η φύση. Και ως παράδειγμα μας δίνει το μουσικό ταλέντο: «Πολλοί πιστεύουν ότι δεν είναι προικισμένοι με μουσικό αυτί, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κλίση στη μουσική. Και αυτό ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Πάρτε ως παράδειγμα, τους Κενυάτες δρομείς, που θεωρούνται ασυναγώνιστοι στον μαραθώνιο. Τους έχει προικίσει η φύση με ειδικά γονίδια; Κάθε άλλο, η ανάγκη τους έκανε να τρέχουν τόσο καλά. Στην Κένυα πολλά παιδιά από την ηλικία των επτά ετών είναι αναγκασμένα να τρέχουν 8 ως 10 χιλιόμετρα κάθε μέρα για να πάνε στο σχολείο.

Πέρα όμως από τις ειδικές συνθήκες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, υπάρχουν και 5 γενικοί παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν «συνταγή της ευφυΐας», καθώς ενισχύουν τη νοημοσύνη και οξύνουν τον νου.

1. Η μουσική
Η επιστήμη έχει αποφανθεί ότι τα μαθήματα μουσικής είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος για να εξασκήσει σωστά ένα παιδί τον εγκέφαλό του και, όπως φαίνεται, τα οργανωμένα μαθήματα όχι μόνο ενισχύουν τον δείκτη νοημοσύνης, αλλά συμβάλλουν και στη μετέπειτα ακαδημαϊκή απόδοση τού παιδιού. Έρευνα του Πανεπιστημίου του Τορόντο έδειξε ότι τα παιδιά που διδάσκονται μουσική έχουν πολύ ψηλότερο ΙQ στην ενήλικη ζωή τους.

2. Ο θηλασμός  
Το μητρικό γάλα αποτελεί βασική τροφή του εγκεφάλου και η σημασία του είναι τεράστια σε διάφορες εκφάνσεις της ζωής του μωρού. Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο θηλασμός κάνει τα μωρά όχι υγιέστερα, αλλά και πιο έξυπνα: μωρά που θήλασαν για εννέα μήνες είχαν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης.

3. Η γυμναστικήΈρευνες του Πανεπιστημίου του Ιλινόις (ΗΠΑ) σε παιδιά δημοτικού δείχνουν ισχυρή σχέση ανάμεσα στις αθλητικές επιδόσεις και στην ακαδημαϊκή απόδοση. Διότι η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα ενισχύει την αυτοπεποίθηση, το ομαδικό πνεύμα και τις ηγετικές ικανότητες.

4. Η περιέργεια 
Οι ειδικοί λένε ότι γονείς που δείχνουν την περιέργειά τους για πράγματα, γεγονότα και καταστάσεις μαθαίνουν στα παιδιά τους να αναζητούν νέες ιδέες, δηλαδή τη γνώση και τη σημασία της. Το διάβασμα, δεν πρέπει να υποβαθμίζεται, και το παιδί πρέπει να εντρυφήσει από νωρίς στη μαγεία του.

5. Το παιχνίδι Αντίθετα από ότι πολλοί γονείς πιστεύουν, έχει διαπιστωθεί ότι ακόμα και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μπορούν να οξύνουν το πνεύμα, όχι βέβαια τα βίαια που κάνουν το παιδί μοναχικό και αφηρημένο, αλλά εκείνα που απαιτούν στρατηγική σκέψη, αναπτύσσουν οργανωτικές ικανότητες και ενισχύουν το ομαδικό πνεύμα και τη δημιουργικότητα. Ομοίως και τα εγκεφαλικά παιχνίδια, όπως το σκάκι, το sudoku, τα σταυρόλεξα, κτλ., αποτελούν μια πολύ καλή γυμναστική του εγκεφάλου, αφού ο παίκτης λύνει προβλήματα και παίρνει αποφάσεις.

Γεννημένοι καλλιτέχνες!

Όλα τα παιδιά είναι γεννημένα καλλιτέχνες! Το μόνο που εσείς έχετε να κάνετε για τον δικό σας καλλιτέχνη, είναι να το βοηθήσετε να καλλιεργήσει την φαντασία, τη δημιουργικότητά του και να ανακαλύψει την «κλίση» του. 

Η τέχνη, δηλαδή η πράξη της δημιουργίας προσφέρει και στους μεγάλους, πόσο μάλλον στα παιδιά, ένα νέο τρόπο όρασης. Μαθαίνει στο παιδί να συλλαμβάνει τον κόσμο που το περιβάλλει πολυδιάστατα, μέσα από τη μορφή, το σχήμα, το χώρο, την κίνηση. Κάθε παιδί που «δημιουργεί», αισθάνεται τον ενθουσιασμό της ελεύθερης έκφρασης. Η τέχνη  κινητοποιεί τη γονιμοποίηση της φαντασίας του, της γνώσης και των δεξιοτήτων του. Ταυτόχρονα, αναπτύσσει την κοινωνικότητα και ξεπερνά τον ατομικισμό, αφού η τέχνη αποκλείει το στοιχείο της απόρριψης και παροτρύνει την ενεργή συμμετοχή και συνεργασία.

Καλλιτέχνες από κούνια

Από βρέφος, ακόμα το μωρό παίζει με το φαγητό του, φτιάχνει λακκουβίτσες με την κρέμα του ή διάφορα μικρά γλυπτά με το ψωμί. Αυτό δείχνει την επιθυμία του να γνωρίσει σιγά-σιγά τον κόσμο μέσα από την εξερεύνηση, τον πειραματισμό και την ανακάλυψη. Από τα 2 μέχρι και τα 6 χρόνια τους τα παιδιά αρχίζουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους με χειρονομίες, κινήσεις, ζωγραφιές. Τότε είναι που αρχίζουν να αγαπούν το χορό, τη ζωγραφική, αλλά και την υποκριτική. Χορεύουν μπροστά στην τηλεόραση, ζωγραφίζουν συνεχώς αφηρημένα σχέδια ή υποδύονται ρόλους από την οικογενειακή τους  ζωή. Σε αυτό το διάστημα είναι που αποκτούν τις πρώτες τους δεξιότητες, με οδηγό πάντα τη φαντασία. Όσο πιο πλούσιες είναι, λοιπόν, οι εμπειρίες και τα ερεθίσματα που προσλαμβάνει το παιδί σε αυτή την ηλικία, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να αναπτύξει και να καλλιεργήσει την αντίληψή του, τις κλίσεις του και να κατακτήσει έννοιες.

Πως επηρεάζει η τέχνη τη σωστή ανάπτυξη του παιδιού  

Ο Eisner, ο πρωτεργάτης θεωρητικός της εκπαίδευσης μέσω της τέχνης στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μας αποκαλύπτει τι μαθαίνει στα παιδιά η τέχνη:

Στα παραδοσιακά μαθήματα, τα παιδιά μαθαίνουν ότι τα προβλήματα έχουν πάντα μόνο μία λύση. Με την τέχνη μαθαίνουν πως οι λύσεις είναι πολλές.

Η τέχνη δείχνει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι να ερμηνεύσει κανείς τον κόσμο.

Οι τέχνες εξοικειώνουν τα παιδιά με τη ρευστότητα των πραγμάτων, τους μαθαίνουν να παραδίνονται στις απροσδόκητες πιθανότητες του έργου καθώς αυτό ξεδιπλώνεται.

Η τέχνη βοηθάει τα παιδιά να πουν όλα αυτά που δεν τολμούν.

Τα μαθαίνει να σκέφτονται μέσω των υλικών, για να κάνουν τις εικόνες πραγματικότητα.

Τα βοηθάει να αποκτήσουν μοναδικές εμπειρίες, και μέσα από αυτές να ανακαλύψουν το εύρος των πραγμάτων που είναι ικανά να καταφέρουν.

Τέλος, βοηθά τα παιδιά στην απόκτηση «καλού γούστου» και σωστής αισθητικής, που παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στην καθημερινή ζωή.

Βρείτε την κλίση του

Μουσική

Η μουσική είναι μια μορφή επικοινωνίας που έχει σχέση με το πνεύμα, το συναίσθημα και τη νόηση. Ο Trevarhen το 1995, στο βιβλίο του «Child’s need to learn a culture» αναφέρει ότι τα μωρά 6-12 μηνών αρχίζουν να συνειδητοποιούν -σε υποτυπώδες στάδιο- την εκτέλεση μουσικών κομματιών, ενώ ήδη στα 2 τους χρόνια αρχίζουν να τραγουδούν, και η ακουστική αντίληψή τους μπορεί να συγκριθεί με αυτή των ενηλίκων. Η μουσική καλλιεργεί την προσοχή, τη συγκέντρωση, τα συναισθήματα και το πνεύμα.

Ζωγραφική

Στη ζωγραφική, η πρώτη επαφή του παιδιού με το χρώμα είναι οπτική. Από τον πρώτο κιόλας χρόνο, το παιδί αναγνωρίζει τα χρώματα, ιδιαίτερα τα φωτεινά, όπως το κόκκινο. Γύρω στα 2 του χρόνια, αρχίζει να χρωματίζει επιφάνειες και να αναγνωρίζει τα ονόματα των χρωμάτων. Στα 3 με 4 χρόνια, το παιδί αναμειγνύει τα χρώματα, τα συνδυάζει, ζωγραφίζει με πινέλο. Από τα 4 και μετά, το παιδί χρησιμοποιεί την μπογιά, για να αναπαραστήσει μορφές και σχήματα από τις ρεαλιστικές εικόνες που βλέπει. Στα 5 του πια ζωγραφίζει με ακρίβεια, τοποθετώντας το ένα χρώμα δίπλα στο άλλο. Κοιτώντας τη ζωγραφική των παιδιών, μπορούμε να δούμε τι ξέρουν για τον κόσμο, τι θεωρούν σημαντικό και πώς επιλέγουν να το απεικονίσουν.

Ποίηση

Μία άλλη μορφή τέχνης που καλλιεργεί την αντίληψη και τον ψυχικό κόσμο του παιδιού είναι η ποίηση. Η ποίηση αναπτύσσει τη δημιουργική φαντασία του και, με τη βοήθειά της, το παιδί κατανοεί τη γλώσσα καλύτερα εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό του. Μεγαλώνοντας, το παιδί έρχεται σε επαφή με τον πλούτο των παραδοσιακών δημοτικών και λαϊκών τραγουδιών. Στην προσχολική ηλικία, προστίθεται και παραμύθι μαζί με το ποίημα. Και τα δύο κεντρίζουν τη φαντασία, καλλιεργούν τη γλώσσα, «ανοίγουν παράθυρα στον κόσμο».

Χορός

Τα παιδιά από πολύ νωρίς έχουν την τάση και την ανάγκη να εκφράζουν τα συναισθήματά τους μέσω της κίνησης. Ο χορός, ως άσκηση και καλλιτεχνική δραστηριότητα, απαιτεί συγκέντρωση και πειθαρχία, στοιχεία που βοηθούν την ανάπτυξη του παιδιού και τη γενικότερη καλή λειτουργία της ομάδας. Ο χορός τα βοηθάει να αποκτήσουν κινητικές δεξιότητες, να αναπτύξουν την αντίληψη του χώρου, του χρόνου, της κιναίσθησης, και βέβαια να ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους. Ο χορός, ως γλώσσα παγκόσμια και ως μη λεκτική επικοινωνία, επιτρέπει βαθιά νοητική και συναισθηματική επικοινωνία με τον άλλον, αλλά και με τον εαυτό μας. Με το χορό, η ευαισθησία, τα όνειρα, οι σκέψεις, οι εμπειρίες του παιδιού γίνονται καλλιτεχνική δημιουργία. Και η δημιουργία που πηγάζει από την ψυχή ενός παιδιού είναι απόλυτα απελευθερωτική!

Βάλτε τα παιδιά σας στον κόσμο της τέχνης

Η αισθητική αγωγή ξεκινάει μέσα από καθημερινές δραστηριότητες, όπως η τακτοποίηση των παιχνιδιών, π.χ. «βοηθάω στο στρώσιμο του τραπεζιού», ή με τη δημιουργία μιας χειροτεχνίας, με την ενασχόληση με ένα παιδαγωγικό παιχνίδι ή το διάβασμα ενός βιβλίου.

Δώστε στο παιδί σας χαρτιά και μπογιές και όταν ζωγραφίσει, ρωτήστε το τι ζωγράφισε, πώς αισθάνεται για αυτό. Συγκεντρώστε υλικά που σας είναι «άχρηστα», όπως υφάσματα, χαρτιά, κουμπιά, κουτιά, και φτιάξτε μια χειροποίητη κατασκευή μαζί με το παιδί σας.

Προγραμματίστε σε τακτά χρονικά διαστήματα επισκέψεις σε μουσεία και εκθέσεις. Σεβαστείτε τις προτιμήσεις του και μην κρίνετε τι του αρέσει και τι όχι. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αναπτύξει πιο ουσιαστικές και συστηματικές κρίσεις για την τέχνη.

Δώστε την ευκαιρία στα παιδιά να έρχονται σε επαφή με ποιοτικά μουσικά ακούσματα -όχι αποκλειστικά παιδικά-, στο σπίτι, το αυτοκίνητο, όπου βρεθείτε. Χορέψτε, τραγουδήστε μαζί με το παιδί σας. Οργανώστε επισκέψεις σε συναυλίες και ζωντανές παραστάσεις. Μιλήστε του για τα μουσικά όργανα.

Με τη συνεργασία της Τατιάνας Γκούσκου (εκπαιδευτική ψυχολόγος-παιδαγωγός).

Τα μαθηματικά μυαλά «γεννιούνται» δε «γίνονται»!

Η ιδιαίτερη μαθηματική ικανότητα είναι κάτι με το οποίο εν μέρει γεννιέται κανείς, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, που επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί ανέκαθεν υποψιάζονταν: ότι τα μαθηματικά «μυαλά», σε ένα βαθμό τουλάχιστον, είναι έμφυτα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη νευροεπιστήμονα Ελίζαμπεθ Μπράνον του πανεπιστημίου Ντιουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), σύμφωνα με το Science και το Nature, πραγματοποίησαν μαθηματικά και νοητικά τεστ σε 48 νήπια ηλικίας έξι μηνών, τα οποία επανέλαβαν μετά από τρία χρόνια.

Τα νήπια που κατά τον έκτο μήνα της ζωής τους μπορούσαν να διακρίνουν ανάμεσα στις δέκα και στις 20 κουκίδες σε μια οθόνη υπολογιστή, ήταν αυτά επίσης που στην ηλικία των 3,5 ετών είχαν καλύτερες επιδόσεις στις απλές πράξεις της αριθμητικής (πρόσθεση, αφαίρεση, διάκριση μεταξύ μεγαλύτερων και μικρότερων αριθμών κ.α.).

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένα νήπια έχουν μια έμφυτη ικανότητα με τους αριθμούς, κάτι που τους συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή τους.

Μάλιστα, η ικανότητα αυτή εμφανίζεται να υπάρχει άσχετα από το δείκτη νοημοσύνης (IQ) του παιδιού και τις επιδόσεις του στα μη αριθμητικά τεστ.

Η Ελίζαμπεθ Μπράνον διευκρίνισε πάντως ότι τα νέα ευρήματα δεν αποδεικνύουν πως η δεξιότητα με τους αριθμούς είναι απολύτως έμφυτη,καθώς, όπως είπε, ήδη στον έκτο μήνα ζωής, έχουν υπάρξει άφθονες ευκαιρίες περιβαλλοντικών επιρροών πάνω στις μαθηματικές ικανότητες ενός παιδιού.

Οι επιστήμονες γενικά συμφωνούν ότι η μαθηματική ικανότητα είναι πολύπλοκη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Το πόσο ικανός στα μαθηματικά θα γίνει ένας ενήλικας, εξαρτάται π.χ. από το πόσο καλή είναι η μνήμη του, από το αν έχει καλούς δασκάλους στα μαθηματικά και, φυσικά, από το πόσο εξασκείται σε αυτά.

Τι αποκαλύπτουν οι «μουτζούρες» του παιδιού για την «ευφυΐα» του; Μουτζούρες, γραμμούλες, ακαθόριστα σχέδια… Αυτές είναι οι πρώτες ζωγραφιές που μπορεί να κάνει ένα τρίχρονο ή τετράχρονο παιδί μόλις πρωτοπιάσει ένα μολύβι για να «ζωγραφίσει» στο χαρτί. Καθώς εξοικειώνεται με τις μπογιές του, βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο «αληθινά» μια εικόνα. Τι δείχνουν όμως αυτές οι πρώτες ζωγραφιές για το παιδί μας; Ερευνητές από το Βασιλικό Κολέγιο της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζει το παιδί στη νηπιακή ηλικία μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για το ποιος θα είναι ο δείκτης ευφυΐας του όταν φτάσει στην εφηβεία. Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, ζήτησαν από 7.753 ζευγάρια από δίδυμα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα παιδάκι. Στη συνέχεια, τα έργα τους βαθμολογήθηκαν με βάση τον αριθμό των χαρακτηριστικών που διέθεταν (πόδια, χεράκια, κεφάλι κ.α). Τα ίδια παιδιά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ ευφυΐας στην ηλικία των 4 και των 14 ετών. Αυτό που έδειξε η μελέτη είναι, πως όσο καλύτερο «βαθμό» είχαν πάρει οι ζωγραφιές τόσο μεγαλύτερο ήταν η βαθμολογία στο IQ τεστ που έκαναν δέκα χρόνια αργότερα. Όπως σχολίασε η επικεφαλής ψυχίατρος της έρευνας Δρ. Ρόζαλιντ Άρντεν, η δοκιμασία «Ζωγράφισε ένα παιδάκι» είναι μια πειραματική μέθοδος που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του ’20 και οι συσχετισμοί ανάμεσα σ’ αυτήν και την εξυπνάδα του παιδιού έχουν γίνει εδώ και χρόνια. «Η ικανότητα να αναπαράγουμε φιγούρες είναι κάτι που διαθέτει μόνο ο άνθρωπος και αποτελεί έκφραση των γνωστικών δεξιοτήτων μας -ακριβώς όπως η γραφή- που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να αποθηκεύσει πληροφορίες και να χτίσει πολιτισμό», λέει η ίδια. Το ενδιαφέρον σημείο πάντως της συγκεκριμένης έρευνας, σύμφωνα πάντα με την Άρντεν είναι πως αποδείχτηκε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της καλλιτεχνικής δεξιότητας και της ευφυΐας ισχύει ακόμα και δέκα χρόνια μετά. Τα ευρήματα είναι ενδιαφέροντα αλλά σε καμία περίπτωση η ικανότητα αυτή δεν καθορίζει απόλυτα την ευφυΐα του. Η ευφυΐα άλλωστε ως γνωστόν επηρεάζεται από ένα σωρό άλλους παράγοντες όπως γενετικούς ή και περιβαλλοντολογικούς.

Μουτζούρες, γραμμούλες, ακαθόριστα σχέδια… Αυτές είναι οι πρώτες ζωγραφιές που μπορεί να κάνει ένα τρίχρονο ή τετράχρονο παιδί μόλις πρωτοπιάσει ένα μολύβι για να «ζωγραφίσει» στο χαρτί. Καθώς εξοικειώνεται με τις μπογιές του, βάζει χρώμα και έπειτα αναπαριστά όλο και πιο «αληθινά» μια εικόνα. Τι δείχνουν όμως αυτές οι πρώτες ζωγραφιές για το παιδί μας;

Ερευνητές από το Βασιλικό Κολέγιο της Μ. Βρετανίας διαπίστωσαν ότι ο τρόπος με τον οποίο ζωγραφίζει το παιδί στη νηπιακή ηλικία μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για το ποιος θα είναι ο δείκτης ευφυΐας του όταν φτάσει στην εφηβεία. Για τις ανάγκες της έρευνάς τους, ζήτησαν από 7.753 ζευγάρια από δίδυμα παιδιά να ζωγραφίσουν ένα παιδάκι.

Στη συνέχεια, τα έργα τους βαθμολογήθηκαν με βάση τον αριθμό των χαρακτηριστικών που διέθεταν (πόδια, χεράκια, κεφάλι κ.α). Τα ίδια παιδιά κλήθηκαν να συμπληρώσουν ένα τεστ ευφυΐας στην ηλικία των 4 και των 14 ετών.

Αυτό που έδειξε η μελέτη είναι, πως όσο καλύτερο «βαθμό» είχαν πάρει οι ζωγραφιές τόσο μεγαλύτερο ήταν η βαθμολογία στο IQ τεστ που έκαναν δέκα χρόνια αργότερα.

Όπως σχολίασε η επικεφαλής ψυχίατρος της έρευνας Δρ. Ρόζαλιντ Άρντεν, η δοκιμασία «Ζωγράφισε ένα παιδάκι» είναι μια πειραματική μέθοδος που χρησιμοποιείται από τη δεκαετία του ’20 και οι συσχετισμοί ανάμεσα σ’ αυτήν και την εξυπνάδα του παιδιού έχουν γίνει εδώ και χρόνια. «Η ικανότητα να αναπαράγουμε φιγούρες είναι κάτι που διαθέτει μόνο ο άνθρωπος και αποτελεί έκφραση των γνωστικών δεξιοτήτων μας -ακριβώς όπως η γραφή- που επέτρεψε στο ανθρώπινο είδος να αποθηκεύσει πληροφορίες και να χτίσει πολιτισμό», λέει η ίδια.

Το ενδιαφέρον σημείο πάντως της συγκεκριμένης έρευνας, σύμφωνα πάντα με την Άρντεν είναι πως αποδείχτηκε ότι ο συσχετισμός μεταξύ της καλλιτεχνικής δεξιότητας και της ευφυΐας ισχύει ακόμα και δέκα χρόνια μετά. Τα ευρήματα είναι ενδιαφέροντα αλλά σε καμία περίπτωση η ικανότητα αυτή δεν καθορίζει απόλυτα την ευφυΐα του. Η ευφυΐα άλλωστε ως γνωστόν επηρεάζεται από ένα σωρό άλλους παράγοντες όπως γενετικούς ή και περιβαλλοντολογικούς.

20 σημάδια ότι το παιδί σας είναι χαρισματικό

Σίγουρα το παιδί σας είναι έξυπνο, μαθαίνει γρήγορα και αναπτύσσεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς. Μπορεί όμως είναι κάτι παραπάνω; Μήπως είναι αληθινά χαρισματικό;

Όταν λέμε «χαρισματικό» παιδί μπορεί να εννοούμε πολλά –από το ότι είναι πολύ ταλαντούχο σε κάτι μέχρι ότι είναι πιο «μπροστά» σε σχέση με τα άλλα της ίδια ηλικίας. Σύμφωνα πάντως με την Εθνική Οργάνωση για τα Χαρισματικά Παιδιά (NAGC) των ΗΠΑ ο ορισμός του χαρισματικού ατόμου είναι ο εξής: «εκείνος που επιδεικνύει σημαντική κλίση (που ερμηνεύεται ως η εξαιρετική ικανότητα κρίσης και μάθησης) ή σπάνιαεπίδοση σε έναν ή περισσότερους τομείς. Οι τομείς αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν οποιαδήποτε δομημένη δραστηριότητα που περιλαμβάνει το δικό της συμβολικό σύστημα (π.χ. μαθηματικά, μουσική, γλώσσα) ή/και ιδιαίτερες κινητικές δεξιότητες (π.χ. χορός, σπορ, ζωγραφική κ.λπ.). Για τα παιδιά σχολική ηλικίας, υπάρχουν ειδικά τεστ που μπορούν να διαπιστώσουν εάν κάποιες δεξιότητές του κινούνται σε πλαίσια πάνω από το μέσο όρο. Όμως συχνά τα χαρισματικά παιδιά γίνονται αντιληπτά πολύ νωρίτερα, από κάποια σημάδια στη συμπεριφορά τους που παρατηρούν οι γονείς, οι δάσκαλοι ή οι φίλοι. Τέτοια σημάδια, σύμφωνα πάντα με την NAGC, είναι τα εξής:

1. Μαθαίνει γρήγορα, εύκολα και αποτελεσματικά.

2. Έχει πολύ πλούσιο λεξιλόγιο για την ηλικία του.

3. Επιδεικνύει σπάνια ικανότητα να εκλογικεύει.

4. Έχει ασυνήθιστα ισχυρή μνήμη, αλλά βαριέται την απομνημόνευση.

5. Δεν χρειάζεται ελάχιστο έλεγχο στη συμπεριφορά του γιατί διαθέτει επαρκή αυτοέλεγχο.

6. Του αρέσει η οργάνωση, η σειρά και η σταθερότητα.

7. Έχει ευελιξία στη σκέψη και κάνει ασυνήθιστους συσχετισμούς ανάμεσα σε διαφορετικές ιδέες.

8. Δείχνει μεγάλη περιέργεια για αντικείμενα, καταστάσεις ή περιστατικά και κάνει περίεργες ερωτήσεις.

9. Παίρνει καλούς βαθμούς στα περισσότερα μαθήματα.

10. Μπορεί να συγκεντρώνεται και να δείχνει προσήλωση σε κάτι, αποκλείοντας κάθε άλλο παράγοντα.

11. Δίνει ετοιμόλογες, γρήγορες απαντήσεις στις ερωτήσεις.

12. Μπορεί να λύνει προβλήματα αξιοποιώντας εφευρετικές λύσεις.

13. Δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για την επιστήμη ή τη λογοτεχνία.

14. Μπορεί να εκφράζεται προφορικά και γραπτά με πρωτότυπο τρόπο.

15. Έχει την ικανότητα να κατανοεί αφηρημένες και σύνθετες έννοιες.

16. Είναι συναισθηματικά ασφαλές.

17. Είναι συνήθως ο αρχηγός της παρέας του.

18. Χρησιμοποιεί συνήθως την κοινή λογική.

19. Είναι πρόθυμο να δεχτεί την πολυπλοκότητα των πραγμάτων.

20. Δείχνει ενδιαφέρον στο να κατανοήσει το περιβάλλον του.

 Σημ. Για να θεωρηθεί ένα παιδί χαρισμάτικό, αρκεί να παρουσιάζει κάποια από τα σημάδια αυτά και όχι όλα.