Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Αρκάς, ο μεγάλος διάσημος-αφανής σκιτσογράφος Τέσσερα πρόσωπα και ένα… σκίτσο μιλούν για τον άνθρωπο που έχουν δει ελάχιστοι

ΑΡΚΑΣ

ΑΡΚΑΣ
9
προσθήκη στα αγαπημένα

Μα ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο Αρκάς; Είναι κοντός, ψηλός, πληρώνει ΕΝΦΙΑ, πάει διακοπές στη Μύκονο, στην Αντίπαρο, στην Κέρκυρα, στην Αλόννησο; Του αρέσει ο κινηματογράφος; Τρώει τα σπαράγγια; Τα όσπρια πώς τα βρίσκει; Αδιάφορα, νόστιμα, υγιεινά; Γιατί δεν εμφανίζεται; Γιατί μας αποφεύγει και προτιμάει να κινείται μακριά από τις -ενίοτε- ανθρωποφάγες μασέλες της δημοσιότητας;
Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης
Μία πιθανή απάντηση σε όλα τα παραπάνω θα μπορούσε να είναι: «Ο Αρκάς ανήκει στις ελάχιστες εξαιρέσεις ανθρώπων που, επί δύο δεκαετίες, προκαλούν το γενικό θαυμασμό με το έργο τους, ενώ, ως πρόσωπα, παραμένουν απολύτως ανεπιφανή», σχολιάζει σε κείμενό του με τίτλο «Από το αβγό στον παράδεισο», ο προσωπικός φίλος και συγγραφέας, Πέτρος Μαρτινίδης.
«Κυρίες και κύριοι το όνομά μου είναι Αντώνης Ευδαίμων. Κάποιοι άλλοι πάλι αρέσκονται να με αποκαλούν Γεράσιμο Σπανοδημήτρη. Ή… Άρη Καστρινό (ΑΡ-ΚΑΣ)», θα μπορούσε ίσως να πει σοβαρολογώντας… αστειευόμενος αν μας συστηνόταν ο ίδιος.
Eπιλέγει στα 30 και κάτι χρόνια -από τη στιγμή που ο διάσημος «Κόκκορας», δημοσιευόταν στο περιοδικό Βαβέλ- να παραμένει αφανής. Το όνομα Αντώνης Ευδαίμων είναι ένα από τα ονόματα που του αποδόθηκαν κατά καιρούς. Το πιθανότερο όμως είναι ότι κανείς από όλους αυτούς που του αποδίδουν ονοματεπώνυμα και στοιχεία ληξιαρχικών πράξεων δεν έχει ανατρέξει επισήμως στα ληξιαρχικά κατάστιχα για να διασταυρώσει κατά πόσο αληθεύουν οι πληροφορίες του. Ο Αρκάς δεν προτιμάει ούτε να δηλώνει ούτε και να εμφανίζεται δημοσίως. Βρίσκεται ανάμεσά μας, και κατά κάποιον άγραφο κανόνα όσοι τον γνωρίζουν, σέβονται την επιθυμία του να μην γίνουν ποτέ γνωστές λεπτομέρειες για το βιογραφικό του.
Δύο πράγματα είναι βέβαια: Ο Αρκάς είναι άρρεν, έλληνας πολίτης, και δεν επιθυμεί να κυκλοφορεί ανάμεσά μας, δοξαζόμενος ή αποδοκιμαζόμενος από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Στέκεται σε κάποια γωνιά, παρατηρεί, αφορίζει και αφορίζεται, σαρκάζει και σαρκάζεται μέσα από το χιούμορ του.
Τέσσερα πρόσωπα που είτε τον γνωρίζουν προσωπικά, είτε συνεργάστηκαν πρόσφατα μαζί του μιλούν για εκείνον...
Αύγουστος Κορτώ, συγγραφέας
magz6
Ο Αύγουστος Κορτώ - όπως υπογράφει τα βιβλία του απευθυνόμενα σε ενήλικες - ή Πέτρος Χατζόπουλος -το πραγματικό του όνομα, με το οποίο υπογράφει τα παιδικά του βιβλία- συνεργάστηκε πρόσφατα με τον Αρκά. Για την ακρίβεια, όντας ένας από τους πιο φανατικούς θαυμαστές του σκιτσογράφου, ο Κορτώ τον προσέγγισε, ζητώντας από εκείνον να του παραχωρήσει ένα σκίτσο του. Το σκίτσο αυτό θα κοσμούσε το εξώφυλλο του καινούργιου του βιβλίου με τίτλο «Έρως Ανίκατε Μάσαν».
«Ο Αρκάς ήταν και παραμένει ένας από τους πολύ αγαπημένους μου συγγραφείς και ευθυμογράφους. Όταν αποφάσισα να εκδώσω τη συγκεκριμένη συλλογή, επικοινώνησα μαζί του, Παρότι δεν σχεδιάζει για έργα τρίτων, με τρομερή γενναιοδωρία μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω κάποιο από τα υπάρχοντα σχέδιά του. Με δεδομένο ότι ο «Κόκκορας» ήταν από τα πρώτα βιβλία του που διάβασα, είχα ως ίνδαλμα το γουρούνι.
Το βιβλίο μου περιλαμβάνει ως επί το πλείστον αυτοβιογραφικές ιστορίες με έντονο το στοιχείο του αυτοσαρκασμού και παραληρηματικό τόνο.
Υπήρξα πάρα πολύ παχύς στα νιάτα μου. Κάποια στιγμή μάλιστα είχα φτάσει να ζυγίζω ακόμα και 150 κιλά, ενώ θυμάμαι αρκετές τραγελαφικές στιγμές από αυτό το διάστημα της ζωής μου. Ήμουν ένα ανεξάντλητο πεδίο καθημερινής κωμωδίας κυρίως στα μαθητικά μου χρόνια. Τα πολλά κιλά τα έχασα γύρω στα 22 μου, ήδη όμως είχα προλάβει να περάσω αρκετά "στραπάτσα"».
magz11
Πώς προσέγγισα τον Αρκά
«Η προσέγγιση του Αρκά έγινε μέσω της εκδότριάς μου, Άννας Πατάκη. Ήταν πολύ φιλικός και προσηνής. Ο ίδιος απέχει από την προσωπική έκθεση και μάλλον πολύ καλά κάνει. Άλλωστε είναι και αυτό ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της γοητείας του», λέει ο Αύγουστος Κορτώ.
Πέτρος Μαρτινίδης. Διδάσκει θεωρία και κριτική της αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ
magz7
Ίσως είναι από εκείνους που έχουν ασχοληθεί περισσότερο από κάθε άλλον μαζί του, προσεγγίζοντας και αναλύοντας τον Αρκά. Ο Πέτρος Μαρτινίδης τον γνώρισε πολλά χρόνια πριν, όταν είχε αρχίσει να σχολιάζει για πρώτη φορά τα σκίτσα του.
«Για το χιούμορ του έχω ήδη γράψει αρκετά σε ένα παλαιότερο βιβλίο μου με τίτλο "Η υψηλή τέχνη της απελπισίας". Αργότερα ξαναδούλεψα πάνω στο βιβλίο και προσέθεσα μία νέα εισαγωγή, εκδίδοντας το βιβλίο: "Πώς πάνε στον παράδεισο του Αρκά" μέσω της ιστορίας του χιούμορ. Αν θέλετε να σας πω τώρα για το τι νούμερο παπούτσι φοράει ή ποιες ταινίες προτιμάει και ποιο είναι το βιογραφικό του, από τη στιγμή που ο ίδιος δεν θέλει να το κοινοποιήσει για ποιο λόγο να το κάνω;
Αυτό που μπορώ να σχολιάσω είναι ότι ο Αρκάς διαθέτει αυτόν τον ιδιότυπο σαρκασμό που αυτοκατεδαφίζει τους σαρκάζοντες. Αυτή είναι και η ουσία του χιούμορ απέναντι στην ειρωνεία, η οποία συνηθίζει να μιλάει με αυστηρό ή σπουδαιοφανές ύφος για τα πράγματα. Ας πούμε, όλος ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό κάνει. Χιούμορ όμως σημαίνει, μιλάω για σοβαρά πράγματα αστειευόμενος».
«Ο Αρκάς είναι Έλληνας»
Σύμφωνα με τον Πέτρο Μαρτινίδη, ο διάσημος σκιτσογράφος «είναι Έλληνας κι όχι ξένος όπως νόμιζα κι εγώ κάποτε όταν είχε πρωτοεμφανιστεί ο "Κόκκορας" . Τότε είχα θεωρήσει ότι τα σκίτσα του μπορεί να ήταν μετάφραση από κάποια ιταλικά κόμιξ. Σε ό,τι αφορά την ηλικία του Αρκά, εάν υπολογίσουμε τα χρόνια που σχεδιάζει, πρέπει σήμερα να είναι 55, το πολύ 60 ετών.
Επίσης, εάν θέλετε να σας βεβαιώσω, σας βεβαιώνω: Ο Αρκάς είναι άνδρας, κάτι που μπορεί να τεκμαίρει κανείς και από ύφος του χιούμορ του.
Ανάλογα παραδείγματα "ανωνυμίας" υπάρχουν και στο εξωτερικό. Πολλοί συγγραφείς έχουν εμφανιστεί με ψευδώνυμα κατά καιρούς με δεδομένο ότι είναι γνωστοί στους ακαδημαϊκούς κύκλους. Στην "Ιστορία της Ο" ένα ελαφρώς πορνογραφικό μυθιστόρημα, το οποίο είχε προκαλέσει εντύπωση στα τέλη της δεκαετίας του ’60 - αρχές του ’70, λεγόταν ότι ήταν ενός διάσημου γάλλου γλωσσολόγου της εποχής, ονόματι Jean Paul Hand, ο οποίος εμφανιζόταν με γυναικείο ψευδώνυμο γιατί δεν ήθελε να φανεί ο ίδιος».
magz4
Γνωρίζεται με τους εκδότες που κλείνει συμφωνίες για την έκδοση ενός βιβλίου;
«Προφανώς! Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι και πολύ φίλος με το Βαγγέλη Τρικεριώτη, ιδιοκτήτη του βιβλιοπωλείου Πρωτοπορία και εκδότη. Απλώς προτιμάει να μην τον αναγνωρίζουν στο δρόμο ή να μην τον αναγνωρίζουν ως ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, όπως κάνει για παράδειγμα ο Στάθης, πολύ καλός σκιτσογράφος μεν, ο οποίος όμως βρίσκεται πολιτικά ακόμη στο 19ο αιώνα με σύνθημα το «προλετάριοι όλοι της γης ενωθείτε». Είναι εντελώς διαφορετικό να καγχάζει κανείς το σύμπαν όπως κάνει ο Αρκάς, και διαφορετικό να χρησιμοποιεί κάποιος ένα είδος στρατευμένου χιούμορ, το οποίο παύει αυτομάτως να είναι χιούμορ καθώς γίνεται στράτευση».
«Πώς γνωριστήκαμε…»
Περιγράφοντας τη γνωριμία μαζί του, ο Πέτρος Μαρτινίδης θυμάται ότι πριν από αρκετά χρόνια -πρέπει να ήταν στη διάρκεια της δεκαετίας του 1980- όταν ο ίδιος ως αναγνώστης του Αρκά έτυχε να τον συναντήσει. «Ήμουν και είμαι φανατικός των κόμιξ. Είχε γράψει ένα βιβλίο γύρω στο 1980 με 1981 με τίτλο "Κόμιξ, τέχνη και τεχνικές της εικονογραφήγησης", όπου μιλούσα για τις διαφορές της γελοιογραφίας με το κόμιξ. Παρεμπιπτόντως σε μία ομιλία μου ανέλυα και μερικά από τα σκίτσα του Αρκά, καθώς είχαν μόλις αρχίσει να κυκλοφορούν τα πρώτα από αυτά. Μετά την ομιλία μου ήρθε ένας κύριος να με χαιρετήσει, λέγοντάς μου "Γεια είμαι ο Αρκάς". Αργότερα γίναμε φίλοι για διάφορους λόγους».
Γιατί δεν εμφανίζεται δημοσίως
«Αν θέλετε ένα σχόλιο πιο προσωπικό σε ότι αφορά την επιλογή του να μην εμφανίζεται -φαντάζομαι ότι αν το διαβάσει δεν θα μου κακιώσει- θα έλεγα ότι υπάρχει μία διάθεση να μην ανακατεύεται πολύ με τον κόσμο. Φαντάζομαι ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν θα στριμωχνόταν σε ένα λεωφορείο, δεν θα "πατιόταν" σε μία ουρά για να βγάλει εισιτήρια για μια καλή παράσταση ή κάτι τέτοιο. Είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος προτιμάει να κρατάει μία απόσταση από τον κόσμο και ιδίως αυτή την περίοδο δεν είναι και ό,τι το θελκτικότερο υπάρχει. Πρόκειται για μία πιο φιλοσοφική στάση ζωής ή όπως αλλιώς θέλετε να την χαρακτηρίσετε…».
magz3
Γράφει ο ίδιος τα οπισθόφυλλα των βιβλίων του;
«Αν δείτε και τα οπισθόφυλλα των βιβλίων του, τα οποία είναι επίσης σε τρίτο πρόσωπο -παρά το γεγονός ότι δεν τον έχω ρωτήσει-, έχω την εντύπωση ότι πρέπει να τα γράφει ο ίδιος. Κι εγώ άλλωστε το ίδιο κάνω. Τα οπισθόφυλλα των μυθιστορημάτων ή άλλων βιβλίων μου τα γράφω ο ίδιος, δεν ζητάω να τα γράφει κάποιος άλλος. Και φαντάζομαι ότι εφόσον στα οπισθόφυλλά του γράφει σε τρίτο πρόσωπο για τον εαυτό του, δεν το κάνει μέσα σε κάποιο παραλήρημα μεγαλείου. Το κάνει όμως για να εκφράσει την κατάσταση, στην οποία εδώ και πολύ καιρό διατελεί, χωρίς να διατηρεί μία δημόσια προσωπική εικόνα μολονότι διαθέτει δημόσια εικόνα εξαιτίας των έργων του.
Δεν αγαπάει τη δημοσιότητα και κατά συνέπεια, μοιραία, και τους δημοσιογράφους. Μην ξεχνάτε ότι διάφορα ποιήματα του Πεσόα κυκλοφορούσαν όσο ζούσε με ψευδώνυμο και ο κόσμος θαύμαζε το συγκεκριμένο ποιητή χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι. Αφού πέθανε, τον έψαξαν, τον προέβαλαν, βγήκαν φωτογραφίες του στη δημοσιότητα. Ο ίδιος υπέγραφε με ψευδώνυμο όχι επειδή μισούσε τον κόσμο, αλλά γιατί δεν ήθελε να έρχεται αντιμέτωπος με ερωτήματα όπως: "γιατί έγραψες αυτό και γιατί το έγραψες έτσι;". Εξάλλου, από τη στιγμή που δημοσιεύονται βιβλία ή κόμιξ είναι έκθετα σε οποιαδήποτε ανάγνωση ή κριτική. Ο αναγνώστης μπορεί να τα βρει θεϊκά, σιχαμένα ή οτιδήποτε άλλο», εξηγεί ο Πέτρος Μαρτινίδης.
fr
Η σχέση του Αρκά με τη ζωή και το θάνατο
«Η επιθανάτια αγωνία είναι ένα στοιχεία που συναντάει κανείς στα βιβλία του Αρκά. Στην προσωπική του ζωή πάντως είναι μια χαρά. Πηγαίνει διακοπές, σινεμά, θέατρο. Βρίσκεται ανάμεσά μας. Ένας κανονικός άνθρωπος. Δεν ξέρω πάντως εάν έχει και κάποια οπισθόβουλη διάθεση, η οποία υπαγορεύει ότι αυτή η διάθεση μυστηρίου του Αρκά κάνει πιο θελκτικό το έργο του. Δεν νομίζω όμως. Παραείναι γενναιόδωρος άνθρωπος στην προσωπική του ζωή για να κάνει τέτοιες μικρότητες. Έτσι κι αλλιώς όταν διαβάζει κανείς τα βιβλία του, τα χαίρεται, επομένως τι σημασία μπορεί να έχει ποιος είναι ο Αρκάς;», λέει ο Πέτρος Μαρτινίδης.
Γιώργος Μπαζίνας, εκδότης ΒΑΒΕΛ ιδιοκτήτης εκδοτικού οίκου Παρά Πέντε
magz8
Η γνωριμία του εκδότη του ιστορικού περιοδικού «ΒΑΒΕΛ» και μετέπειτα του περιοδικού «Παρά Πέντε» μετράει πάνω 30 χρόνια. Ο Αρκάς μφανίζεται για πρώτη φορά στη «ΒΑΒΕΛ» με τον… ανασφαλή «Κόκκορα» το 1981. Ο Γιώργος Μπαζίνας συνεργάστηκε με τον Αρκά και αργότερα στα περιοδικά που διαδέχθηκαν τη «ΒΑΒΕΛ»: στο «Παρα Πέντε» και στο «Μικρό Παραπέντε». Για τον ίδιο, ακόμα και στα πρώτα του βήματα, ο Αρκάς ήταν ένας από τους πιο ολοκληρωμένους καλλιτέχνες της εποχής του.
«Μεγάλο περιοδικό της εποχής τον είχε απορρίψει»
arkasvavel
«Αυτό που ενδεχομένως θα μπορούσε να σας βοηθήσει στη γενικότερη εικόνα του Αρκά, είναι πως όταν έφερε τα σκίτσα του για πρώτη φορά στη ΒΑΒΕΛ, είχε ήδη διαμορφώσει την καλλιτεχνική του αντίληψη. Είχε μελετήσει και είχε αναπτύξει την τεχνική που εμπεριέχει το comic-strip, τα σκιτσάκια του όπως εμφανίζονται στον Κόκκορα. Η δουλειά που συνήθως μας έφερναν οι νέοι καλλιτέχνες, ήταν τις περισσότερες φορές ατελής, πρωτόλεια και χρειαζόταν επεξεργασία για να λάβει δημοσιεύσιμη μορφή. Ο Αρκάς αντιθέτως ήταν ολοκληρωμένος δημιουργός. Όχι μόνο στην τεχνική, αλλά και στο διαβρωτικό του χιούμορ. Διέθετε εξαρχής πρωτότυπο και εφευρετικό υλικό, γι' αυτό άλλωστε κι έγινε αμέσως δημοφιλής ανάμεσα στους αναγνώστες μας, τους οποίους είχαμε συνηθίσει στα πιο προωθημένα ευρωπαϊκά κόμικς και τους μεγαλύτερους χιουμορίστες της εποχής. Ο ίδιος ήταν ιδιαίτερα σεμνός, δεν εμφανίστηκε ποτέ ο ίδιος, παρά έστειλε τη δουλειά του με μια φίλη του να μας τη δείξει. Τον γνώρισα όταν εξέφρασα την εκτίμησή μου για τη δουλειά του και ζήτησα την άμεση δημοσίευση των έργων του. Αυτό που είναι σημαντικό να ειπωθεί επίσης, είναι ότι η δουλειά του ήταν εκτός αποδεκτών πλαισίων της εποχής, ελευθερόστομη και αλογόκριτη στην έμπνευσή της. Γνωρίζω μάλιστα ότι πριν έρθει σε εμάς, είχε κάνει μια απόπειρα επαφής με μεγάλο εβδομαδιαίο περιοδικό της εποχής κι εκείνη τον απέρριψαν πανηγυρικώς ως μη συμβατό με τα χρηστά ήθη και τη σεμνοτυφία των αναγνωστών τους».
Άννα Πατάκη, εκδότρια - εκδόσεις Πατάκη
magz9
Η Άννα Πατάκη, γνώρισε πρόσφατα τον Αρκά μέσω τηλεφώνου με αφορμή το βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, «Έρως Ανίκατε Μάσαν», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη. Η γνωριμία της μαζί του περιορίστηκε στις τηλεφωνικές διαπραγματεύσεις που αφορούσαν στο εξώφυλλο του καινούργιου βιβλίου.
«Ο Πέτρος Χατζόπουλος, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Αύγουστου Κορτώ, μου είπε κάποια στιγμή συζητώντας για το εξώφυλλο, ότι θα ήθελε πάρα πολύ να έχει ένα έργο του Αρκά. Έτσι, βρήκα το τηλέφωνό του και τον κάλεσα. Δεν σας κρύβω βέβαια ότι ήταν μία καλή αφορμή για να τον γνωρίσω κι εγώ, καθότι είμαι θαυμάστριά του. Μιλήσαμε στο τηλέφωνο και τον ρώτησα αν θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιο από τα σκίτσα του. Ήταν πολύ ευγενικός, γνώριζε το έργο του Κορτώ και μου ζήτησε να του μεταφέρω ότι είναι θαυμαστής του. Στη συνέχεια με κάλεσε να διαλέξω μία εικόνα του με την προϋπόθεση να μην κοπεί, αλλά να τυπωθεί ολόκληρη στο εξώφυλλο. Διαλέξαμε τη συγκεκριμένη εικόνα, η οποία είναι εμβληματική για τον ίδιο τον Αρκά, και ταίριαζε απόλυτα στο συγκεκριμένο βιβλίο.
Αρχικά είχα σκεφτεί να του ζητήσω να σχεδιάσει κάτι ειδικά για το βιβλίο. Εκείνος όμως μου απάντησε ότι δεν σχεδιάζει για τρίτους. Άφησε όμως το ελεύθερο στην περίπτωση κατά την οποία μου άρεσε κάποιο από τα ήδη υπάρχοντα σκίτσα του, να επιλέξω ένα από αυτά».
Ως επιμύθιο στο αφιέρωμα που ποτέ εκείνος δεν θα ζητούσε, επιλέγοντας να εμφανίζεται μέσα από τα σκίτσα του και όχι μέσω της αδηφάγου δημοσιογραφικής διάθεσης για έκθεση προσώπων και πραγμάτων, αφήσαμε ένα σκίτσο.
Το σκίτσο αυτό ήρθε στη δημοσιότητα το 1982, μετά από επιθυμία των αναγνωστών του περιοδικού «ΒΑΒΕΛ» να δουν μία φωτογραφία του. Σε απάντησή τους, ακολούθησε δημοσίευση στο περιοδικό με ένα σκίτσο του Αρκά, στο οποίο εικάζεται ότι ο γενειοφόρος άνδρας που εικονίζεται είναι ο ίδιος. Το σχόλιο που συνόδευε τη φωτογραφία ανέφερε: «Πολλοί αναγνώστες μας ζήτησαν επίμονα μια παρουσίαση του Αρκά, πιστεύοντας πως μετά από ένα χρόνο και ένα μήνα ζωής στις σελίδες της βαβέλ είναι καιρός να γίνουν οι συστάσεις. Εμείς πιστεύουμε πως το αίτημα είναι λογικό και δίκαιο. Όμως ο Αρκάς είναι τύπος εξαιρετικά συνεσταλμένος για να δεχτεί οποιαδήποτε προβολή του. Χρειάστηκε ιδιαίτερη επιμονή για να υπερνικήσουμε αυτή την έμφυτη σεμνότητά του και ιδού το αποτέλεσμα:
magz10magz1
Ο επίσημος ιστότοπος του Αρκά: www.arkas.gr

Τορτελίνια με σάλτσα μπολονέζ Χορταστική μακαρονάδα με τορτελίνια και φρέσκια σάλτσα

sidagesrt5

Υλικά για 2-4 άτομα
- ½ κιλό άπαχο μοσχαρίσιο κιμά, περασμένο από τη μηχανή μία φορά
- 1 κιλό φρέσκια ντομάτα στον τρίφτη ή 2 κουτάκια κονκασέ
- 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 4 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
- 1 πρέζα ζάχαρη (μόνο αν χρησιμοποιήσετε φρέσκια ντομάτα)
- 1 ξυλαράκι κανέλας
- 1 ½ κουταλάκι του γλυκού θυμάρι
- 1 ½ κουταλάκι του γλυκού ρίγανη
- 1 ½ κοφτό κουταλάκι του γλυκού κύμινο
- αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
- 1 συσκευασία ζυμαρικά τορτελίνια γεμιστά με τυρί
Εκτέλεση
  1. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνετε τον κιμά, το κρεμμύδι, το σκόρδο σε μέτρια προς δυνατή φωτιά, ενώ ανακατεύετε συνέχεια να μη σβολιάσει ο κιμάς. Συνεχίζετε το μαγείρεμα μέχρι να βγάλει ο κιμάς όλα του υγρά και αποκτήσει ένα καφετί χρώμα. Στη συνέχεια προσθέστε το ελαιόλαδο και σοτάρετε για ακόμη 3 λεπτά τον κιμά.
  2. Προσθέστε στο μείγμα κιμά τη ντομάτα ψιλοκομμένη μαζί με τη ζάχαρη και μόλις πάρει η σάλτσα μία βράση προσθέστε το αλάτι.
  3. Μισοσκεπάζετε με ένα καπάκι το τηγάνι και σιγοβράζεται τον κιμά για περίπου 45 λεπτά. Στο μέσο του χρόνου προσθέτετε τα μυρωδικά και την κανέλα.
  4. Ταυτόχρονα βράζουμε ξεχωριστά τα τορτελίνια σε αλατισμένο νερό για 10 λεπτά. Σερβίρουμε τα τορτελίνια με τη σάλτσα μπολονέζ.

Παραδοσιακός μουσακάς Η κλασική συνταγή για το διάσημο φαγητό

sidfag2

Υλικά για 6-8 άτομα:
- 6 μελιτζάνες φλάσκες
- 700 γραμμάρια κιμά μοσχαρίσιο
- 1 μεγάλο κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη
- 1 κρασοπότηρο λευκό κρασί
- 1 φλιτζ. του καφέ ελαιόλαδο
- 1 κουτ. σούπας πελτέ ντομάτας
- 1 φύλλο δάφνης
- 1 πρέζα κανέλα
- 4 κόκκοι μπαχάρι
- αλάτι, πιπέρι
Για τη μπεσαμέλ
- 3 κουτ. σούπας φρέσκο βούτυρο
- 4 κουτ. σούπας αλεύρι
- 2 νεροπότηρα γάλα
- 2 αβγά
- 1 πρέζα μοσχοκάρυδο
- 1 φλιτζ. τσαγιού κασέρι ψιλοτριμμένο
- αλάτι, πιπέρι
Εκτέλεση
  1. Βγάζετε τα κοτσάνια από τις μελιτζάνες και τις κόβετε σε χοντρές φέτες πάχους 1 εκατοστού. Τις αλατίζετε και τις τοποθετείτε σε ένα σουρωτήρι για περίπου 30 λεπτά.
  2. Τις ξεπλένεται με αρκετό νερό και τις στύβετε με το χέρι σας να φύγουν τα πολλά νερά. Τις στεγνώνετε και τις τηγανίζετε σε άφθονο λάδι μέχρι να ροδοκοκκινίσουν (αν θέλετε να αποφύγετε τα πολλά λιπαρά, τότε θα αφού τις πλύνετε θα της βάλετε στο φούρνο με λίγο λαδάκι για να μαλακώσουν). Τις ακουμπάτε επάνω σε απορροφητικό χαρτί για να σουρώσουν (προαιρετικά).
  3. Έπειτα ετοιμάζετε τον κιμά σε ένα μεγάλο τηγάνι: Ζεσταίνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το τριμμένο κρεμμύδι μέχρι να ασπρίσει. Ρίχνετε τον κιμά και μαγειρεύετε ανακατεύοντας συνέχεια να ανακατευτεί καλά με το κρεμμυδάκι και σβήνετε με το λευκό κρασί.
  4. Αφήνετε να μαγειρευτεί καλά το μείγμα μέχρι να εξατμιστεί το κρασί. Διαλύετε τον πελτέ σε λίγο νερό και τον ρίχνετε μέσα στον κιμά. Βάζετε το φύλλο δάφνης, την κανέλα, το μπαχάρι, αλατάκι και πιπεράκι. Ανακατεύετε και μαγειρεύετε μέχρι να εξατμιστούν τα υγρά και να στεγνώσει ο κιμάς. Τον αφήνετε να κρυώσει.

    Για την μπεσαμέλ
  5. Ζεσταίνετε το φρέσκο βούτυρο μέσα σε μια κατσαρόλα, ρίχνετε το αλεύρι και το σοτάρετε μέχρι να σκουρύνει. Ρίχνετε το γάλα ζεστό, ανακατεύοντας συνέχεια για να μη κάνει γρομπαλάκια.
  6. Μόλις πήξει η μπεσαμέλ την αποσύρετε από τη φωτιά και ρίχνετε μέσα το μοσχοκάρυδο, ελάχιστο αλάτι και μπόλικο πιπέρι. Αδειάζετε το κασέρι, ανακατεύετε και ρίχνετε τα αβγά, ανακατεύετε γρήγορα μέχρι να απορροφηθούν από το μείγμα. Την αφήνετε να περιμένει.
  7. Παίρνετε ένα ταψί του φούρνου και ακουμπάτε στον πάτο του μια στρώση από μελιτζάνες στριμωχτά να μη μείνουν κενά. Αδειάζετε τον κιμά από πάνω και τον ισιώνετε να πάει παντού. Κατόπιν, κάνετε μια δεύτερη στρώση με τις υπόλοιπες μελιτζάνες. Περιχύνετε με τη μπεσαμέλ. Την ισιώνετε με ένα μαχαίρι και φουρνίζετε το ταψί στο φούρνο για περίπου 1 ώρα και μέχρι από πάνω να σχηματιστεί μια χρυσή κρούστα. Πριν κόψετε τον μουσακά σε κομμάτια αφήστε τον να ηρεμήσει για ½ ώρα.

Surface Hub 84 ιντσών από τη Microsoft Ο νέος υπολογιστής θα κοστίζει περίπου 17.800 ευρώ

SURFACE HUB MICROSOFT

Τον επόμενο μήνα η Microsoft σκοπεύει να διαθέσει στην αγορά έναν υπολογιστή Surface Hub 84 ιντσών, η τιμή του οποίου θα φτάνει τα 20.000 δολάρια (περίπου 17.800 ευρώ).
Ο Surface είναι ένας «επιτραπέζιος» υπολογιστής με οθόνη αφής και αισθητήρες, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίζουν τα αντικείμενα που τοποθετούνται πάνω στην επιφάνεια της οθόνης. Όπως ανακοίνωσε η εταιρεία, θα διατεθούν δύο νέα μοντέλα 55 και 84 ιντσών τον Ιανουάριο, ωστόσο οι επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να τα παραγγείλουν από την 1η Ιουλίου.
«Σήμερα είναι μια σημαντική ημέρα για εμάς», αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση που εξέδωσε η Microsoft. «Πριν από 3 χρόνια αρχίσαμε να αναπτύσσουμε ένα εντελώς νέο είδος εμπειρίας, μία συσκευή που σχεδιάστηκε με κύριο γνώμονα την ομαδική παραγωγικότητα. Σήμερα είναι μια σημαίνουσα στιγμή σε αυτό το ταξίδι. Η ανακοίνωση ότι θα ξεκινήσουμε να λαμβάνουμε παραγγελίες για τα μοντέλα Surface Hub από την 1η Ιουλίου, μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στο να εισαγάγουμε ένα νέο τρόπο με τον οποίο θα εργάζονται οι πελάτες μας, ενώ παράλληλα θα εισαγάγουμε ένα εργαλείο το οποίο θα φέρει κοντά τις εκάστοτε ομάδες μια έναν πιο αποδοτικό και αποτελεσματικό τρόπο», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας τεχνολογίας «The Inquirer», στις ΗΠΑ, το μοντέλο των 55 ιντσών θα κοστίζει 7.000 δολάρια (περίπου 6.200 ευρώ), ενώ των 84 ιντσών θα κοστίζει 20.000 (περίπου 17.800 ευρώ). Οι συσκευές θα έχουν ενσωματωμένες ασύρματες τεχνολογίες WiFi, Bluetooth 4.0 και NFC, ενώ θα είναι εξοπλισμένες με «πληθώρα θυρών για εύκολη ενσύρματη και ασύρματη σύνδεση».
Η αποστολή των Hub θα ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο.

Φόρτιση κινητών μέσω Wi-Fi Τεχνολογία χρησιμοποιεί ραδιοκύματα για να «γεμίζουν» οι συσκευές

Πόσες φορές έχει χρειαστεί να περιμένετε να φορτίσει για λίγη ώρα το κινητό σας μέχρι να έχει τη «δύναμη» να στείλει ένα μήνυμα ή να «αντέξει» μια τηλεφωνική κλήση; Πόσες φορές έχετε ανέβει σε… καρέκλες για να πιάσετε σήμα;
Όλα αυτά τα «κόλπα», στα οποία καταφεύγουν πολλοί χρήστες «έξυπνων» συσκευών μπορεί σύντομα να αποτελούν μια αστεία ανάμνηση του παρελθόντος.
Αμερικανοί ερευνητές ανέπτυξαν πρόσφατα μια νέα τεχνολογία, γνωστή ως «ambient backscatter», η οποία χρησιμοποιεί τα ραδιοκύματα από το Wi-Fi και τα μετατρέπει σε… ενέργεια για τη φόρτιση συσκευών.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail, οι ερευνητές έχουν δημιουργήσει και ένα πρωτότυπο ρούτερ (PoWiFi). Στο πλαίσιο πειραμάτων που διεξήγαγαν, τα ρούτερ PoWiFi κατάφεραν να τροφοδοτήσουν με ενέργεια κάμερες χωρίς μπαταρίες από απόσταση 5 μέτρων και μάλιστα, χωρίς να παρεμβληθεί με τις ταχύτητες ιστού του ιδιοκτήτη του σπιτιού.
Η τεχνολογία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από ερευνητές του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον τον περασμένο Αύγουστο, όμως ο επικεφαλής μηχανικός Shyam Gollakota παρουσίασε πρόσφατα τον πρωτότυπο ρούτερ στο συνέδριο EmTech Digital.
Η ομάδα του εγκατέστησε τους PoWiFi ρούτερ σε έξι σπίτια και ζήτησε από τους ιδιοκτήτες των σπιτιών να το χρησιμοποιούν για την πρόσβαση τους στο διαδίκτυο επί 24ωρου βάσης.
Οι ρούτερ που χρησιμοποιήθηκαν στα πειράματα έστειλαν ραδιοκύματα, τα οποία στη συνέχεια μετατράπηκαν σε συνεχές ρεύμα τάσης, χρησιμοποιώντας αυτό που είναι γνωστό ως «rectifier, κάτι παρόμοιο με τον τρόπο με τον οποίο τα ηλιακά πάνελ μετατρέπουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική.
Στην ερευνητική τους εργασία οι επιστήμονες αναφέρουν, ότι «η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε δίκτυα συσκευών και αισθητήρων που αποστέλλουν δεδομένα αντανακλώντας υπάρχοντα σήματα για την ανταλλαγή πληροφοριών, χωρίς την ανάγκη για μπαταρίες».

Νέο πληκτρολόγιο για έλεγχο του PC μέσω τηλεόρασης Το Logitech Wireless Touch K400 Plus φτιαγμένο ειδικά για το living room

Ένα νέο πληκτρολόγιο, σχεδιασμένο για χρήση στο living room, παρουσίασε η Logitech, το Logitech Wireless Touch K400 Plus, για άμεσο και άνετο έλεγχο του υπολογιστή που είναι συνδεδεμένος με την τηλεόρασή μας. Το Κ400 Plus είναι ασύρματο, με ακτίνα δράσης έως 10 μέτρα, και διαθέτει ενσωματωμένο touchpad, οπότε μπορούμε από τον καναπέ μας να απολαμβάνουμε άμεσα στην τηλεόραση ψηφιακό ψυχαγωγικό περιεχόμενο (όπως ταινίες, μουσική, τηλεοπτικά σώου) αποθηκευμένο στον υπολογιστή μας.
«Το living room είναι ο χώρος που χαλαρώνουμε, ψυχαγωγούμαστε και βρισκόμαστε με τους φίλους και την οικογένειά μας», σχολίασε η Charlotte Johs, αντιπρόεδρος της Logitech διεθνώς, για περιφερειακά υπολογιστών, για να συνεχίσει «…το πληκτρολόγιο Logitech Wireless K400 Plus, ακριβώς σε αυτό το χώρο, διευκολύνει τη σύνδεση PC και τηλεόρασης και την αναζήτηση στο διαδίκτυο».
Το Κ400 Plus είναι η εξέλιξη του δημοφιλούς Logitech Wireless Touch K400, και διαθέτει ενσωματωμένο touchpad άμεσης απόκρισης με ρυθμιζόμενο έλεγχο του κέρσορα, οπότε είναι μια συμπαγής ολοκληρωμένη λύση ποντικιού και πληκτρολογίου. Τα πλήκτρα συντομεύσεων μας δίνουν πρόσβαση στη ρύθμιση της έντασης του ήχου και στην πλοήγηση σε μενού, ενώ τα ιδιαίτερα πλήκτρα-βέλη επιτρέπουν τη γρήγορη πρόσβαση στην ψηφιακή μας ψυχαγωγία.
Σχεδιασμένο για το σύγχρονο living room, το Logitech Wireless Touch K400 Plus έχει ένα ουδέτερο γκρι χρώμα, είναι ιδιαίτερα λεπτό ώστε να αποθηκεύεται εύκολα, ενώ έχει στρογγυλεμένες γωνίες για μεγαλύτερη άνεση, οπότε ταιριάζει σε όλους τους χρήστες. Τέλος, οι προ-εγκατεστημένες μπαταρίες έχουν διάρκεια έως 18 μήνες, οπότε θα μας προσφέρει ατελείωτες ώρες ψυχαγωγίας χωρίς διακοπή.
Τιμή και διαθεσιμότητα
Το πληκτρολόγιο Logitech Wireless Touch K400 Plus αναμένεται να είναι διαθέσιμο στις ΗΠΑ από τον Ιούνιο, με προτεινόμενη λιανική τιμή τα 46,99 ευρώ και σε όλο τον κόσμο από τον Ιούλιο. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την εταιρική ιστοσελίδα www.logitech.com/K400Plus ή το blog.

logit2logit3logit1PLHTR

Ξύπνησε» επτά μήνες μετά την προσεδάφισή του το Philae Το ρομπότ άρχισε και πάλι να «μιλάει» με την ομάδα του στη Γη

PHILAE


Το ρομπότ Philae, που θεωρούνταν χαμένο, "ξύπνησε" επτά μήνες μετά την προσεδάφισή του σ' έναν κομήτη, ανακοίνωσε σήμερα η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία (ESA).
Η ESA ανακοίνωσε πως αργά την Πέμπτη έλαβε σήματα από το ρομπότ, το οποίο άρχισε να «μιλάει» με την ομάδα του στη Γη για πρώτη φορά αφότου έπεσε σε νάρκη μετά την προβληματική προσεδάφισή του στον κομήτη τον Νοέμβριο.
«Το Philae είναι πολύ καλά», ανέφερε ο διευθυντής του προγράμματος Στέφαν Ουλαμέκ σε δήλωσή του στον ιστότοπο της ESA. «Είναι έτοιμο για επιχειρήσεις».
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως το ρομπότ δέχεται αυξημένες ποσότητες ηλιακού φωτός καθώς ο κομήτης πλησιάζει στον ήλιο, με αποτέλεσμα οι ηλιακοί συλλέκτες του να μπορούν να παράγουν την ενέργεια που χρειάζεται για να στέλνει δεδομένα.
Καθώς βρισκόταν έως τώρα στη σκιά, οι ηλιακοί συλλέκτες του Philae, που επρόκειτο να τροφοδοτούν με ενέργεια το ρομπότ μετά την εξάντληση των μπαταριών του μερικές ημέρες μετά την προσεδάφιση, δέχονταν ηλιακό φως για πολύ λιγότερες από τις έξι με επτά ώρες την ημέρα που χρειαζόταν.
Οι επιστήμονες ελπίζουν πως δείγματα που θα εξορύξει το Philae από τον κομήτη θα αποκαλυψουν λεπτομέρειες για την εξέλιξη των πλανητών και ενδεχομένως και της ζωής. Οι βράχοι και οι πάγοι που αποτελούν τους κομήτες διατηρούν αρχαία οργανικά μόρια σαν μια χρονοκάψουλα.

Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων

Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει έως τώρα…
polytimosxronos1

Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945).

«Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.

Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται… Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.

polytimosxronos2
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.

Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.

Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων…

Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απʼόσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ…»


Πηγή εδώ

Thessaloniki Arts and Culture  http://www.thessalonikiartsandculture.gr/

Χόρχε Μπουκάι: Αν πραγματικά μ’ αγαπάς, νοιάζεσαι για μένα

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι  ” Ο Δρόμος της Συνάντησης” Εκδόσεις OPERA 

Όταν θέλω κάποιον, αντιλαμβάνομαι τη σημασία που έχει για μένα αυτό που κάνει, αυτό που του αρέσει ή αυτό που τον πονάει.
Το σε θέλω σημαίνει, επομένως, νοιάζομαι ΓΙΑ σένα, και το σ΄αγαπώ σημαίνει: νοιάζομαι πάρα πολύ. Τόσο πολύ που καμιά φορά, όταν σ΄αγαπάω, βάζω το να είσαι εσύ καλά πάνω από άλλα πράγματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για μένα.
Αυτός ο ορισμός (ότι νοιάζομαι ΓΙΑ σένα) δεν μετατρέπει την αγάπη σε κάτι πολύ μεγάλο, ούτε όμως μειώνει την αξία της κάνοντάς την να φαίνεται μια ανοησία.
Θα οδηγήσει, για παράδειγμα, στην πλήρη συνειδητοποίηση δύο γεγονότων: δεν είναι αλήθεια ότι σ΄αγαπάνε εκείνοι που δεν νοιάζονται πολύ για τη ζωή σου, και δεν είναι αλήθεια ότι δεν σ΄αγαπάνε εκείνοι που ζουν εξαρτημένοι απ΄ότι σου συμβαίνει.
Επαναλαμβάνω : αν μ΄αγαπάς πραγματικά, νοιάζεσαι για μένα…!!!
Αυτό σημαίνει, επομένως, – όσο κι αν με πονάει να το παραδεχτώ – ότι αν δεν νοιάζεσαι ΓΙΑ μένα, είναι γιατί δεν μ΄αγαπάς. Αυτό δεν είναι κακό, δεν λέει κάτι άσχημο για σένα που δεν μ΄αγαπάς, είναι απλώς η πραγματικότητα, έστω κι αν είναι μια θλιβερή πραγματικότητα (όπως λέει και το τραγούδι του Σερράτ : Ποτέ δεν είναι η αλήθεια θλιβερή, απλώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Πρέπει μάλλον να καταλάβουμε ότι το θλιβερό είναι αυτό ακριβώς : ότι δεν γίνεται αλλιώς).
Η διαφοροποίηση που κάνω – και που είναι μόνο ποσοτική – ανάμεσα στο θέλω και στο αγαπώ είναι η ίδια που γίνεται με τις περισσότερες τρυφερές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε για να ΜΗΝ πούμε Σ΄αγαπώ. Λέμε : μ΄αρέσεις, σε βρίσκω συμπαθητικό, νιώθω για σένα τρυφερότητα, είσαι η έμπνευσή μου, έχω αισθήματα αγάπης για σένα κ.λ.π.
Μπορώ να κάνω ένα σωρό πράγματα για να σου εκφράσω, να σου δείξω, να σου αποδείξω, να επιβεβαιώσω ή να υποστηρίξω ότι σ΄αγαπώ, όμως, μόνο ένα πράγμα μπορώ να κάνω με την αγάπη μου, κι αυτό είναι να Σ΄ΑΓΑΠΩ, να ασχολούμαι μαζί σου, να εκδηλώνω τα συναισθήματά μου όπως τα νιώθω. Και το πως τα αισθάνομαι είναι ο δικός μου τρόπος να σ΄αγαπώ.
Μπορείς να το δεχτείς ή μπορείς να το απορρίψεις, μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει ή μπορείς να το αγνοήσεις παντελώς. Αυτός, όμως, είναι ο τρόπος μου να σ΄αγαπώ, δεν έχω άλλον.
Ο καθένας έχει έναν μόνο τρόπο ν’ αγαπάει : τον δικό του. Αν κάποιος δεν σ΄αγαπάει όπως θα ήθελες να σ΄αγαπήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σ΄αγαπάει με όλη τη δύναμη της ψυχής του…


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2014/11/xorxe-bucay-an-pragmatika-magapas-noiazesai-gia-mena/#ixzz3d6xXROQM

Έρευνα κατέληξε στο πώς είναι τελικά η τέλεια σύντροφος

Εσείς είστε η τέλεια σύντροφος;

Αν ναι τότε πρέπει να είστε 1.68, 58 κιλά, μελαχρινή, φαν του Game of Thrones και να έχετε μπούστο νούμερο 34C. Τουλάχιστον σύμφωνα με πρόσφατη βρετανική έρευνα.
Πολύς λόγος γίνεται για την ιδανική γυναίκα, τον ιδανικό άνδρα, τον ιδανικό σύντροφο. Το dating app Lovvoo αποφάσισε να αφήσει τις θεωρίες και αξιοποιώντας την τεχνολογία που του το επιτρέπει να ρωτήσει 2000 βρετανούς πώς είναι για αυτούς το ιδανικό κορίτσι.   
Σύμφωνα λοιπόν με το δείγμα των 2000 βρετανών που απάντησε το κορίτσι που θα ήθελαν για κοπέλα τους πρέπει να έχει 1, 68 ύψος, να είναι 58 κιλά,  να φορά 34C σουτιέν (για να έχετε εικόνα μερικές από τις διάσημες με αυτό το μέγεθος είναι οι Ντρου Μπάριμορ, η Ναόμι Κάμπελ και η Ούμα Θέρμαν) να είναι μελαχρινή, να δουλεύει σαν δασκάλα ή νοσοκόμα, να είναι fan του Game of Thrones και του Friends, οπαδός της Manchester United, να της αρέσει το Dirty Dancing (;), να τα πηγαίνει καλά με την μαμά τους, να τις αρέσουν οι πειραματισμοί στο σεξ (παιχνίδια ρόλων και νέες στάσεις), να προσέχει την διατροφή της, να φορά μίνι και στενά τζιν, να έχει διακριτικό μακιγιάζ και να μην έχει τατουάζ.
Τα περισσότερα από τα αποτελέσματα της έρευνας δεν μας εκπλήσσουν (αν εξαιρέσει κανείς το Dirty Dancing). Τα επαγγέλματα της δασκάλας ή της νοσοκόμας συνδέονται άμεσα με την πιο συνηθισμένη σεξουαλική φαντασίωση και είναι εκ των πραγμάτων καριέρες χαμηλών τόνων (δεν περιμέναμε την έρευνα να μας πει ότι οι άνδρες δεν το βρίσκουν καθόλου ελκυστικό να ξενυχτάς στο γραφείο). Η αλήθεια πάντως είναι ότι σε μια εφηβική ερώτηση όπως το πώς είναι για εσάς το ιδανικό κορίτσι, δεν πρέπει να αναμένει κανείς κάτι παραπάνω παρά εφηβικές απαντήσεις, που σημαίνει μπάλα, μίνι και αρκετά μεγάλο στήθος. 

Τι εύχονται τα παιδιά να γνώριζαν οι γονείς για το διαζύγιο…

o-PARENTING-AFTER-DIVORCE-facebook
Όλοι οι γονείς όταν χωρίζουν λένε στα παιδιά τους κάποιες κοινότυπες φράσεις και συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο.
Όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που  εύχονται όλα τα παιδιά να γνώριζαν οι γονείς τους για το διαζύγιο.
Μην λέτε στα παιδιά σας ότι είναι για το καλό τους.Είναι για το καλό των γονιών και ίσως για τα παιδιά στο μέλλον.Το διαζύγιο σας είναι και δικό τους διαζύγιο. Δεν πήραν αυτά την συγκεκριμμένη απόφαση αλλά εσείς.Αναγωρίστε αυτό που συμβαίνει και συζητήστε το ανοιχτά.
Όταν κλαίνε για κάτι ασήμαντο είναι για κάτι σημαντικό. Μπορεί να λένε ότι κλαίνει για το παιχνίδι τους αλλά μπορεί να κλαίνε για το διαζύγιό σας. Μάθετε λοιπόν να αναγνωρίζετε τα σημάδια.
Τα παιδιά ξέρουν ότι πονάτε και στεναχωριέστε για αυτό μην λέτε ότι δεν έχετε τίποτα.Καταλαβαίνουν πως κάτι δεν πάει καλά και αν θέλετε μπορείτε να το συζητήσετε. Δεν είναι κακό, γιατί αλλιώς θα ανησυχούν για το τι μπορεί να έχετε.
Ξέρουν πως αυτός ο «φίλος» ή «φίλη» σας δεν είναι απλά φίλος.Αναρωτιούνται πως θα πρέπει να του συμπεριφέρονται και αν θα πρέπει να σας μοιράζονται με αυτό το άτομο ή αν θα πρέπει να νοιάζονται  για αυτό. Μιλήστε στα παιδιά σας. Δεν είναι χαζά. Θα καταλάβουν.
Δεν καταστρέφετε τις ζωές τους.Είναι ένα σημαντικό γεγονός αλλά η ζωή συνεχίζεται. Είναι μια καλή ευκαιρία να έρθετε πιο κοντά στα παιδιά σας και να  δεθείτε ακόμη περισσότερο. Να είστε ειλικρινείς με τα παιδιά σας χωρίς να νιώθετε ενοχές και τύψεις για αυτό που έγινε.
babyradio.gr- Γεωργία Τ.

Η φτώχεια του πνεύματος είναι η μόνη πραγματική φτώχεια.



Ένας φτωχός ρώτησε τον σοφό:”Γιατί είμαι τόσο φτωχός;”

Ο σοφός του απάντησε:”Γιατί δεν έχεις μάθει να δίνεις.”

Ο φτωχός είπε:”Αφού δεν έχω τίποτα να δώσω.

Ο σοφός απάντησε:”Και όμως έχεις κάτι να δώσεις:

-το πρόσωπο, μπορείς να δώσεις στους άλλους ένα χαμόγελο.

-το στόμα, μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους.

-την καρδιά, μπορείς να “ανοίξεις” την καρδιά σου στους άλλους.

-τα μάτια, μπορείς να κοιτάξεις με τα μάτια της καλοσύνης.

-το σώμα, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να βοηθήσεις τους άλλους.

Επομένως, στην πραγματικότητα δεν είσαι φτωχός, η “φτώχεια” του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια.

thessalonikiartsandculture.gr / Via

Πηγή: http://www.awakengr.com/2015/06/blog-post_37.html#ixzz3d6opYFtO
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΘΑ ΜΟΥ ΜΑΘΕΙΣ...

...

ΣΧΕΔΟΝ...

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

!!!!!!!!!!

Πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον αυνανισμό!

Πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον αυνανισμό!

«Ο αυνανισμός μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην αυτοκτονία», υποστήριζαν ιατρικά εγχειρίδια της βικτωριανής εποχής, στα οποία η αυτοϊκανοποίηση περιγραφόταν ως «αυτοκακοποίηση» και «φαύλη συνήθεια», ενώ η νυμφομανία αντιμετωπιζόταν με κλειτοριδεκτομή!
Σε προηγούμενες γενιές, η εξερεύνηση του σώματος τιμωρούνταν με ξυλοδαρμό και επικρατούσε απόλυτη τρομοκρατία για τον αυνανισμό, που θεωρούταν μία από τις βιαιότερες σεξουαλικές πρακτικές και για κάποιους, χειρότερο αδίκημα από την παρενόχληση παιδιών!
Οι Εμπειρογνώμονες της Υγείας, που στηλίτευαν τον αυνανισμό, υποστήριζαν ότι είναι μια πράξη που βεβηλώνει τα όργανα που έδωσε ο Θεός στον άνθρωπο για αναπαραγωγή και απαιτούσαν την αναχαίτησή του με κάθε μέσο, ειδικά στα παιδιά.
Το 1884, ο Joseph William Howe («Excessive Venery, Masturbation and Continence»), περιέγραφε με απίστευτη λεπτομέρεια τις επιπτώσεις του αυνανισμού στα γυναικεία γεννητικά όργανα, τα οποία εν τέλει, παραποιούνταν. Είχε φτιάξει και λίστα με τις ασθένειες που προκαλεί ο αυνανισμός:
- εγκεφαλική αναιμία
- σημαντική απώλεια μνήμης
- τοπική παράλυση
- αιμορραγία στην παρεγκεφαλίδα
- σκλήρυνση των νευρικών ινών της παρεγκεφαλίδας
- διάσειση του νωτιαίου μυελού
- αποδυνάμωση της σπονδυλικής στήλης
- ανικανότητα
Ακόμη χειρότερα, προέβλεπε η Mary Ries Melendy, «Perfect Womanhood for Maidens—Wives—Mothers» (1903). Έγραφε μεταξύ άλλων:
«Η συγκέντρωση αίματος στα γεννητικά όργανα παράγει μια άρρωστη κατάσταση, όχι μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και στα υπόλοιπα μέρη του σώματος, που μένουν χωρίς επαρκή ποσότητα αίματος.
Τα γεννητικά όργανα είναι στενά συνδεδεμένα με τη σπονδυλική στήλη και τον εγκέφαλο μέσω των νεύρων και όταν πιέζονται, μπορεί κάποιος να έχει πόνο στην πλάτη, βαρύ κεφάλι και αδυναμία στο σώμα. Δημιουργούνται προϋποθέσεις για παράλυση και καρδιακές παθήσεις, η μνήμη ασθενεί, τα αγόρια γίνονται απρόσεκτα, αμελή και απαθή, ενώ πολλοί χάνουν ακόμη και το μυαλό τους κι όταν μεγαλώνουν, αυτοκτονούν»!
Φυσικά, η νυμφομανία ήταν η πιο τρομακτική ασθένεια που μπορούσε να προσβάλλει μία γυναίκα. Οι επίφοβες ηλικίες ήταν μεταξύ των 16 και 25 και οι ξανθιές ήταν περισσότερο επιρρεπείς από τις μελαχρινές.
«Θεραπείες είναι μόνο ο γάμος ή ο ακρωτηριασμός της κλειτορίδας», υποστήριζε ο Howe!
Οι «θεραπείες» για τον αυνανισμό:
Αρκετοί γιατροί θεωρούσαν την κλειτοριδεκτομή ως θεμιτό μέσο αντιμετώπισης της γυναικείας αυτοϊκανοποίησης.
Ο δόκτωρ John Harvey Kellogg, αδελφός του «βασιλιά των δημητριακών» και διευθυντής του σανατόριου «Battle Creek» στο Μίσιγκαν, ανέφερε πως, όταν τα υπόλοιπα μέτρα απέτυχαν, «υποχρεώθηκαν» να κάνουν μία χειρουργική επέμβαση σε ένα κορίτσι 8 ή 10 ετών, το οποίο είχε εθιστεί στη μέγγενη σε εξαιρετικό βαθμό (Ladies Guide in Health and Disease).
Η πρόληψη, ωστόσο, ξεκινούσε από τον ύπνο των παιδιών με ελαφρύ σκέπασμα και πάντα… με τα χέρια πάνω από την κουβέρτα.
Στις σοβαρές περιπτώσεις πρότειναν τον περιορισμό του παιδιού, το ράψιμο ειδικών ρούχων και την τοποθέτηση μεταλλικών συσκευών, ακόμη και το δέσιμο των χεριών και των ποδιών στα κομοδίνα, για να μη μπορεί να φτάσει τα γεννητικά όργανα και να μην τρίβονται οι μηροί.
Κακοποίηση και αυνανισμός
Οι γιατροί που πίστευαν ότι ο αυνανισμός ήταν η ρίζα όλων των προβλημάτων κλινικής και ψυχικής υγείας, αδιαφορούσαν για τη διερεύνηση άλλων ασθενειών ή αιτιών.
Ενδεικτικά, ο Kellogg συμβούλευε τους γονείς πως να διακρίνουν τα συμπτώματα της αμαρτίας της αυτοϊκανοποίησης στα κορίτσια. Εφιστούσε την προσοχή σε:
- μια ξαφνική, έντονη αδυναμία
- απότομη μεταστροφή του χαρακτήρα από ένα ειλικρινές παιδί, σε οξύθυμο και ανυπάκουο
- αφύσικη τόλμη ενός μικρού κοριτσιού, που ήταν πάντα συνεσταλμένο
- μια ξαφνική άνεση με τα αγόρια
- μια χαλαρή κατάσταση του κόλπου
- θαμπά και ανέκφραστα μάτια και βλέμμα στο κενό
Είναι συγκλονιστικό, ότι κάποιες από αυτές τις περιγραφές συμπίπτουν με ορισμένα από τα συμπτώματα που αναφέρει το υπουργείο Υγείας των ΗΠΑ, ως σημάδια σεξουαλικής κακοποίησης στα παιδιά:
- πόνος, φαγούρα, μώλωπες, αιμορραγία, ή πληγές στα γεννητικά όργανα, την κολπική ή πρωκτική περιοχή
- ψυχαναγκαστικό ενδιαφέρον για σεξουαλική δραστηριότητα
- εξαιρετική εσωστρέφεια
- έντονο αίσθημα παραίτησης
- ασυνήθιστη σεξουαλική γνώση, ή συμπεριφορά με τους συμμαθητές, που εξελίσσεται σε ακατάλληλη
- αυνανισμός
Κανείς δε μπορεί να πει με βεβαιότητα, αν υπάρχει σήμερα περισσότερη σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών απ΄ ότι στο παρελθόν, ή απλώς τότε οι άνθρωποι μιλούσαν λιγότερο.
Πάντως, η φρικτή ιστορία που περιγράφει στο ίδιο βιβλίο του ο Kellogg, αποτυπώνει μια τρομερή αντίληψη, που φαίνεται πως ήταν κυρίαρχη πριν από περίπου έναν αιώνα:
«Είχαμε πριν από λίγα χρόνια την περίπτωσή ενός μικρού κοριτσιού, ασυνήθιστα ελκυστικού και έξυπνου, που είχε πέσει θύμα αυτής της καταστροφικής συνήθειας για την ψυχή και το σώμα, με σοβαρές επιπτώσεις στο νευρικό της σύστημα, που απειλούσαν να καταστρέψουν το σώμα και το μυαλό της, προτού καν να φτάσει στην ηλικία των 10 ετών. Μυήθηκε σε αυτήν, από έναν γκριζομάλλη δαίμονα με ανθρώπινη μορφή, που την παρέσυρε σε ένα απομονωμένο μέρος και την εισήγαγε εκεί σε όλη την αθλιότητα που μπορούσε να επινοήσει η διεφθαρμένη του φύση».
Είναι τρομακτικό ότι, για τον Kellogg το μεμπτό δεν είναι ότι το παιδί κακοποιήθηκε, αλλά ότι η παρενόχληση εισήγαγε σε «αυτό ψυχή και σώμα, την καταστροφική συνήθεια του αυνανισμού», που ευθύνεται για όλες τις επόμενες ασθένειές του.
Με άλλα λόγια, εκείνο το 10χρονο κορίτσι δεν είχε απλώς να αντιμετωπίσει τα τραύματα της κακοποίησης, αλλά και την ντροπή και την αποδοκιμασία των γονέων του και του θεράποντος ιατρού!

Χόρχε Μπουκάι: Οι τρεις προϋποθέσεις για μια ουσιαστική σχέση

Χόρχε Μπουκάι-”Ο δρόμος της συνάντησης” Εκδόσεις opera
Για να δημιουργηθεί μια στενή σχέση υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να συμβαίνουν.
Είναι οι τρεις πλευρές του ανθρώπινου δεσμού, σαν τα τρία πόδια ενός τραπεζιού πάνω στο οποίο στηρίζονται όλα όσα αποτελούν μια στενή σχέση.

Αυτά τα τρία πόδια λέγονται:Αγάπη, Έλξη, Εμπιστοσύνη

Μπορεί κανείς να προσπαθήσει και να μάθει να επικοινωνεί καλύτερα, μπορεί να μάθει —αν δεν ξέρει— να σέβεται τον άλλον, μπορεί να μάθει ν’ ανοίγει την καρδιά του… Υπάρχουν όμως κάποια άλλα πράγματα που δεν μαθαίνονται γιατί δεν γίνονται, συμβαίνουν. Και είναι αυτά που πρέπει να συμβούν.
Χωρίς αυτά τα τρία «πόδια» δεν υπάρχει στενή σχέση. Έχουν τόση σημασία, που αν σε μια στενή σχέση λείψει η αγάπη, η έλξη ή η εμπιστοσύνη, η οικειότητα που είχε κατακτήσει το ζευγάρι, χάνεται. Η σχέση μετατρέπεται σε μια καλή διαπροσωπική σχέση που μπορεί να είναι έντονη ή ευχάριστη, χωρίς όμως πια τα χαρακτηριστικά της στενής επαφής.
Για να συνεχιστεί μια στενή σχέση, για να παραμείνει, δηλαδή, το τρίποδο πάνω στο οποίο στηρίζεται, σώο και αβλαβές, πρέπει να μπορώ να συνεχίσω να σ’ αγαπάω, πρέπει να μπορώ να σ’ εμπιστεύομαι, πρέπει να εξακολουθείς να με βρίσκεις ελκυστικό.
Για να έχουμε μια στενή σχέση, είναι απαραίτητο να μ’ αγαπάς, να μ’ εμπιστεύεσαι και να σου αρέσω.
Αυτές οι τρεις προϋποθέσεις δεν θα δημιουργούσαν πρόβλημα αν δεν υπήρχε μια μικρή, πολύ μικρή αλλά φοβερή λεπτομέρεια: Κανένα από αυτά τα τρία πράγματα (αγάπη, εμπιστοσύνη, έλξη) δεν εξαρτάται από τη θέληση μας
Το δραματικά σημαντικό είναι ότι δεν μπορώ να επιλέξω να συμβεί κανένα απ’ αυτά τα τρία πράγματα. Είναι μια διαδικασία που δεν εξαρτάται από τη δική μου απόφαση. Δεν το αποφασίζω εγώ να σ’ αγαπάω, να σ’ εμπιστεύομαι, ή να μου αρέσεις. Όσο και να προσπαθήσω, δεν μπορώ να κάνω τίποτα αν δεν μου συμβαίνει, αν δεν το αισθάνομαι.
Συνεπώς, η στενή σχέση είναι κάτι που προκύπτει όταν, μεταξύ δύο ανθρώπων, συμβαίνουν και στους δύο αυτά τα τρία πράγματα: αγαπάμε τον άλλο, τον εμπιστευόμαστε και νιώθουμε να μας ελκύει. Όλα τ’ άλλα μπορούμε να τα δημιουργήσουμε.
Ακόμη, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για ν’ αγαπήσουμε κάποιον που δεν αγαπάμε, να αρέσουμε σε κάποιον που δεν αρέσουμε, ή να εμπιστευτούμε κάποιον που δεν εμπιστευόμαστε.
Βέβαια, δεν λέω ότι το να αισθάνεται ή να μην αισθάνεται κανείς αυτά τα πράγματα είναι ανεξάρτητο του τι είναι ή κάνει ο άλλος. Λέω πως μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια ότι, ενώ είναι βέβαιο ότι εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να σ’ αγαπήσω, να αισθανθώ έλξη για σένα ή να σ’ εμπιστευτώ, εσύ, αντιθέτως, μπορείς να κάνεις κάτι.
Μπορώ να κάνω πράγματα για να καταλάβεις ότι μπορείς να μ’ εμπιστεύεσαι,μπορώ να κάνω πράγματα για να προσπαθήσω να σου αρέσω και να ξυπνήσω την αγάπη σου για μένα.
Δεν μπορώ, όμως, να κάνω τίποτα για να νιώσω κι εγώ το ίδιο για σένα αν δεν προκύψει από μόνο του.
Αν η αγάπη, η έλξη και η εμπιστοσύνη μου εξαρτώνται από κάποιον, είναι πολύ περισσότερο από σένα παρά από μένα.
Για την αγάπη μιλήσαμε και συνεχίζουμε να μιλάμε, τώρα όμως θέλω ν’ ασχοληθούμε και με τα άλλα δύο πόδια του τραπεζιού.
Για να υπάρχει αληθινά στενή σχέση, πρέπει ο άλλος να με ελκύει. Δεν έχει σημασία αν είναι αγόρι, γυναίκα, φίλος, ή αδελφός… ο άλλος πρέπει να με ελκύει. Πρέπει να μου αρέσει αυτό που βλέπω, αυτό που ακούω, αυτό που είναι ο άλλος. Όχι απόλυτα, αλλά πάντως να μου αρέσει.
Αν ο άλλος δεν μου αρέσει πραγματικά, αν δεν υπάρχει τίποτα που να με ελκύει, μπορούμε να έχουμε μια εγκάρδια επαφή, να δουλεύουμε μαζί, να συναντιόμαστε και να κάνουμε πράγματα οι δυο μας, δεν πρόκειται όμως να δημιουργήσουμε μια στενή σχέση.
Για να φτάσουμε ως εκεί, πρέπει, εκτός από τις εκμυστηρεύσεις, την εμπιστοσύνη, την ικανότητα να εκτίθεμαι, τον συναισθηματικό δεσμό, τις ομοιότητες, την ικανότητα να επικοινωνούμε, την αμοιβαία ανοχή, τις κοινές εμπειρίες, τα σχέδια, την επιθυμία να μεγαλώσουμε μαζί και τόσα άλλα… πρέπει, λες και δεν έφταναν όλα αυτά, εγώ να αρέσω στον άλλον κι ο άλλος να με ελκύει.
Η έλξη που αισθάνομαι γι’ αυτόν δεν είναι υποχρεωτικά φυσική. Μπορεί να μου αρέσει ο τρόπος που εκφράζεται, ο τρόπος που ενεργεί, ο τρόπος που σκέφτεται, ή η ευαισθησία του. Επαναλαμβάνω, όμως: πρέπει να υπάρχει έλξη.
Υπάρχουν ζευγάρια που θα τους άρεσε πολύ να είχαν μια στενή σχέση, βιώνουν όμως μια κατάσταση όπου —αν και είναι βέβαιο πως αγαπιούνται πάρα πολύ και εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον—, έχει συμβεί κάτι με την αμοιβαία έλξη: έχει χαθεί. Πάνε τότε στον ψυχοθεραπευτή, μιλάνε με μια φίλη ή τον πνευματικό τους και λένε: «Δεν ξέρουμε τι μας συμβαίνει, τίποτα δεν είναι πια ίδιο, δεν έχουμε διάθεση να ιδωθούμε, δεν ξέρουμε καν αν αγαπιόμαστε ακόμα». Πολλές φορές, το μόνο που συμβαίνει, είναι ότι έχει χαθεί προ πολλού η μεταξύ τους έλξη.
Δοκιμάστε να κάνετε μια άσκηση.
Διαλέξτε κάποιον με τον οποίον πιστεύετε πως έχετε μια στενή σχέση, και κάνετε ο καθένας χωριστά έναν κατάλογο με όλα εκείνα που νομίζετε ότι σήμερα σας ελκύουν στο άτομο αυτό. Προσέξτε, λέω ΣΗΜΕΡΑ. Όχι αυτό που σας τράβηξε κάποτε, αλλά αυτό που σας αρέσει στον άλλον ΤΩΡΑ. Καθίστε μετά αρκετή ώρα οι δυο σας και διαβάστε όσα γράψατε. Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να το πείτε με λόγια. Είναι τόσο ωραίο ν’ ακούς τον άλλον να λέει: «Αυτό που μου αρέσει σ’ εσένα…»
Από τα τρία πόδια, η έλξη έχει ένα περίεργο χαρακτηριστικό: είναι το μόνο που δεν έχει μνήμη.
Δεν μπορώ να νιώθω να με ελκύει αυτό που ήσουν κάποτε,μόνο αυτό που είσαι τώρα.
Θυμάμαι, φυσικά, εκείνη την ημέρα που σε γνώρισα. Αναπολώ τη στιγμή, και η ψυχή μου αγαλλιάζει στη θύμηση της. Αλήθεια είναι. Αυτό, όμως, δεν είναι έλξη: είναι νοσταλγία.
Μπορώ να σ’ αγαπάω γι’ αυτό που υπήρξες για μένα, για το ρόλο που έπαιξες στη ζωή μου, για την κοινή μας ιστορία. Πράγματι, σ’ εμπιστεύομαι για ό,τι έχει συμβεί μεταξύ μας, γι’ αυτό που έχεις δείξει ότι είσαι. Η έλξη, όμως, λειτουργεί στο παρόν γιατί πάσχει από αμνησία.
Όταν μιλάω για εμπιστοσύνη, με όρους οικειότητας και στενών σχέσεων, αναφέρομαι στη βεβαιότητα ότι δεν μου λες ψέματα. Μπορεί να έχεις αποφασίσει να μη μου πεις κάτι, να μη μοιραστείς κάτι μαζί μου, είναι προνόμιο και δικαίωμα σου, ξέρω όμως ότι δεν πρόκειται να μου πεις ψέματα. Αυτό που αποφασίζεις να μου πεις είναι η αλήθεια, ή τουλάχιστον αυτό που ειλικρινά πιστεύεις ότι είναι αλήθεια. Μπορεί να κάνεις λάθος, όμως, δεν μου λες ψέματα.
Η εμπιστοσύνη σε μια στενή σχέση υποδηλώνει τέτοιο βαθμό ειλικρίνειας με τον άλλο, που ούτε καν διανοούμαι να του πω ψέματα.
Έχει σημασία να συμφωνήσουμε σ’ αυτήν την πρόκληση: ότι η αγάπη, η έλξη και η εμπιστοσύνη είναι πράγματα που είτε συμβαίνουν είτε δεν συμβαίνουν. Κι αν δεν συμβαίνουν, η σχέση μπορεί να είναι σχετικά καλή, δεν θα είναι όμως μια σχέση πραγματικά στενή και σημαντική.
Λέω πάντα πως η ζωή δεν είναι ούτε εμπορική συναλλαγή ούτε μια στεγνή δοσοληψία. Η στενή σχέση έχει να κάνει με το τι δίνω και τι παίρνω, κι αυτό είναι ένα μάθημα που έχει κόστος.
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με την πεποίθηση ότι πρέπει συνεχώς να δίνουν χωρίς να επιτρέπουν να τους δίνει κανείς τίποτα. Έχουν την εντύπωση ότι με τη θυσία τους συμβάλλουν στη διατήρηση της σχέσης. Αν ήξεραν πόσο άσχημο είναι να ζεις δίπλα σε κάποιον που συνεχώς δίνει και δεν θέλει να πάρει, θα τους προξενούσε κατάπληξη.
Νομίζουν ότι είναι καλοί γιατί διαρκώς προσφέρουν τα πάντα «χωρίς κανένα αντάλλαγμα». Είναι πολύ εκνευριστικό να βρίσκεσαι μονίμως δίπλα σε κάποιον που δεν μπορεί να πάρει.
Είναι άλλο πράγμα να μη ζητάω ανταλλάγματα γι’ αυτό που δίνω και άλλο, πολύ διαφορετικό, να αρνούμαι να πάρω κάτι που μου δίνουν, ή να μην το δέχομαι γιατί πιστεύω πως δεν μου αξίζει. Κατά βάθος, το μήνυμα είναι: «αυτό που μου δίνεις είναι άχρηστο», «δεν μετράει η γνώμη σου», «η βοήθεια σου δεν έχει αξία», «δεν ξέρεις εσύ».
Πρέπει να καταλάβουμε πόσο κακό κάνουμε στον άλλον όταν αρνούμαστε να πάρουμε αυτό που μας δίνει με την ψυχή του.
Η δοσοληψία της ζωής επιτρέπει την αμοιβαία αφοσίωση η οποία, ασφαλώς, αποτελεί το διαβατήριο για τη στενή διαπροσωπική σχέση.
Όπως σ’ ένα οποιοδήποτε τραπέζι, έτσι κι εδώ κάθε πόδι είναι απαραίτητο. Σ’ ένα τραπέζι όμως με τρία πόδια, αυτό αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση.
Σ’ ένα τραπέζι με τέσσερα πόδια, μπορώ μέχρι ένα σημείο να ισορροπήσω κάτι που ακούμπησα πάνω του, ακόμη κι αν του λείπει το ένα. Αντίθετα, σ’ ένα τραπέζι με τρία πόδια, αρκεί να λείπει ή να είναι σπασμένο το ένα, και το τραπέζι μαζί με όλα όσα σηκώνει πάνω του θα πέσει κάτω.
Δεν πιστεύω ότι όλες οι σχέσεις πρέπει να γίνουν στενές, υποστηρίζω όμως, αληθινά, ότι μόνο αυτές δίνουν νόημα στον δρόμο της ζωής.


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2014/11/xorxe-bucay-oi-treis-proypotheseis-gia-mia-ousiastiki-sxesi/#ixzz3d3FuHaRr

Νονοι και δωρα (ιδεες)

  Ένα από τα πιο σημαντικά  δώρα  που πρέπει να κάνετε στα βαφτιστήρια σας είναι η πασχαλινή λαμπάδα. Συμβολίζει την Ανάσταση του Κυρίου, τη...