Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Επιθέσεις καρχαριών στην Ελλάδα! Δείτε τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί και ελάχιστοι τα γνωρίζουν..

Η Ελλάδα είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο για τις θάλασσες και για τις παραλίες της. Οι καρχαρίες όμως δεν κάνουν συχνά την εμφάνισή τους στις πολλές, ομολογουμένως, παραλίες της χώρας. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι λείπουν από τη θαλάσσια πανίδα όχι μόνο της Μεσογείου αλλά και του Ιόνιου και του Αιγαίου πελάγους. Μία νέα μελέτη φέρνει στο φως ότι η Ελλάδα κρύβει στους βυθούς της ακόμη και λευκούς καρχαρίες.
Οι περισσότεροι θα αναρωτιέστε, ποια είναι η σχέση του λευκού καρχαρία με τις ελληνικές θάλασσες. Ο λευκός καρχαρίας, όσο απίστευτο και αν ακούγεται είναι ένας από τα 35 είδη καρχαρία που βρίσκονται στα ελληνικά ύδατα εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ο λευκός καρχαρίας ζει στις θάλασσες μας από αρχαιοτάτων χρόνων. Το ότι δεν το γνωρίζει πολύς κόσμος αυτό, έχει να κάνει με δύο λόγους. Πρώτος και καλύτερος, είναι ότι σε εθνικό επίπεδο, είμαστε πολλά χρόνια πίσω στις έρευνες που αφορούν θαλάσσια αρπακτικά. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ίσως κάποιοι φοβούνται να παραδεχτούν την ύπαρξη τέτοιων ζώων στις θάλασσες μας, ώστε να μην βλάψουν τον τουρισμό.
Οι αποδείξεις για την ύπαρξη του μεγάλου λευκού στην Ελλάδα, είναι πολλές. Υπάρχουν φωτογραφίες, καταγεγραμμένες επιθέσεις (θανάσιμες και μη), μαρτυρίες ψαράδων, λογοτεχνικά κείμενα κλπ.
Επιστημονική έρευνα για τους λευκούς καρχαρίες στην Μεσόγειο
Σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες, που υπάρχουν και στην Μεσόγειο, αλλά σπάνια εμφανίζονται, έφτασαν για πρώτη φορά στην περιοχή αυτή πριν από περίπου 450.000 χρόνια προερχόμενοι από την Αυστραλία.
Η ανάλυση του γενετικού υλικού δείχνει ότι πιθανότατα επρόκειτο για μια «λάθος στροφή» που πήραν θηλυκοί καρχαρίες που εγκυμονούσαν και χωρίς να το θέλουν, βρέθηκαν στη Μεσόγειο.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Αμπερντίν στη Σκωτία, υπό τον θαλάσσιο βιολόγο Λέσλι Νομπλ εκτιμούν ότι μία κλιματική αλλαγή ανάμεσα σε δύο περιόδους παγετώνων ανάγκασε τους προγόνους των καρχαριών (του είδους Carcharodon carcharias) να αναζητήσουν άλλες θάλασσες.
Κατά την μετανάστευσή τους, κατά λάθος… έστριψαν και μπήκαν στην Μεσόγειο, όπου μάλλον παγιδεύτηκαν και όπου οι απόγονοί τους παραμένουν μέχρι σήμερα, επειδή ενστικτωδώς επιστρέφουν για να αναπαραχθούν εκεί όπου γεννήθηκαν, όπως κάνουν και οι σολομοί. Μέχρι τώρα οι επιστήμονες υπέθεταν ότι οι μεγάλοι λευκοί καρχαρίες της Μεσογείου έχουν στενότερη συγγένεια με τα πιο κοντινά «ξαδέλφια»« τους του Ατλαντικού ή του δυτικού Ινδικού Ωκεανού. Όμως η νέα γενετική ανάλυση του μιτοχονδριακού DNA (γενετικού υλικού που περνά από γενιά σε γενιά μέσω των θηλυκών) αρκετών ομάδων καρχαριών έδειξε ότι οι μεσογειακοί καρχαρίες είναι πολύ διαφορετικοί από αυτούς του Ατλαντικού και πιο συγγενικοί με τους πιο μακρινούς λευκούς καρχαρίες της Αυστραλίας και Ν. Ζηλανδίας.
Οι ερευνητές υποθέτουν ότι κατά την μεσοπαγετωνική περίοδο προ 450.000 ετών, εν μέσω έντονων κλιματικών αλλαγών, τα ισχυρά νέα θερμά θαλάσσια ρεύματα έσπρωξαν τους καρχαρίες προς τα βόρεια στον Ατλαντικό, κατά μήκος της δυτικής ακτής της Αφρικής, αντί να μείνουν στη Νότιο Αφρική που συνήθως κατευθύνονταν. Κάποια στιγμή τα ρεύματα θα τους έβγαλαν εκτός πορείας προς τα ανατολικά, με συνέπεια μερικοί από αυτούς να διασχίσουν τα Στενά του Γιβραλτάρ. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ακόμα κι ένας θηλυκός λευκός καρχαρίας που εγκυμονούσε να βρέθηκε στην Μεσόγειο και να γέννησε εκεί, ήταν αρκετός για να αποτελέσει την αφετηρία της παρουσίας τους στα μέρη μας.
Μέχρι σήμερα ελάχιστα πράγματα είναι γνωστά στους επιστήμονες για τους λευκούς καρχαρίες της Μεσογείου, οι οποίοι παραμένουν δυσθεώρητοι. Οι Βρετανοί επιστήμονες κατάφεραν να πάρουν δείγματα ιστών από τέσσερις λευκούς καρχαρίες που πιάστηκαν σε δίχτυα ψαράδων στην Τουρκία, την Τυνησία και τη Σικελία. Οι εκτιμήσεις είναι ότι το είδος αυτό στη Μεσόγειο χαρακτηρίζεται από μικρή γενετική ποικιλία και πιθανώς απειλείται με μελλοντική εξαφάνιση. Οι θηλυκοί λευκοί καρχαρίες του Ατλαντικού δεν φαίνεται να μεταναστεύουν στη Μεσόγειο κι έτσι δεν ανανεώνουν το γενετικό υλικό των μεσογειακών «συγγενών» τους.
Παλαιότερα οι επιστήμονες θεωρούσαν τους λευκούς καρχαρίες παράκτιο είδος, όμως νεότερες έρευνες έδειξαν ότι μεταναστεύουν σε μεγάλες αποστάσεις στους ανοιχτούς ωκεανούς, αν και οι βιολόγοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα την αιτία.
Καταγεγραμμένες επιθέσεις
Ο κ. Μπαρδάνης, εκπαιδευτής αυτόνομης και ελεύθερης κατάδυσης, εξηγεί σε έρευνά του ότι την πρώτη αναφορά επίθεσης, θαλάσσιου θηρίου σε άνθρωπο, κατέγραψε πρώτος, ο ιστορικός Ηρόδοτος το 492 – 493 π.Χ. Αναφέρει μάλιστα ότι όταν ο περσικός στόλος, συντρίφθηκε στα βράχια της Αθωνικής Χερσονήσου από την κακοκαιρία, τα θαλάσσια θηρία άρπαζαν και κομμάτιαζαν αρκετούς από τους ναυαγούς.
Η περιγραφή ταιριάζει σε καρχαρίες. Κι αυτό γιατί, η ονομασία «θηρία» δικαιολογείται διότι οι καρχαρίες την εποχή εκείνη, δεν είχαν περιγραφεί σαν είδη. Αυτό ξεκίνησε ο Αριστοτέλης (384 – 322 π.Χ), στο «Των περί τα ζώα Ιστοριών» όπου περιέγραψε τον χόνδρινο σκελετό τους, κατατάσσει σελάχια, ράγιες, και καρχαρίες στην ίδια οικογένεια.
Την περιγραφή τους συνέχισε ο Ρωμαίος Πλίνιος ο πρεσβύτερος (23 – 79μ.Χ). Κατέταξε τους καρχαρίες, ανέφερε τους κινδύνους που διατρέχουν οι σφουγγαράδες δύτες από αυτούς και περιέγραψε τους τρόπους αντιμετώπισης από τις επιθέσεις τους. Περίπου κοντά στο 15ο αιώνα εμφανίστηκαν και οι πρώτες σχεδιασμένες εικόνες του ζώου.
Ο Αισχίνης πάντως (389 – 314π.Χ), Αττικός ρήτορας και πολιτικός της αρχαιότητας, πίστευε ή απλά διέδιδε ότι ο θεός Απόλλωνας για να τιμωρήσει όσους πολιτικούς τον αγνοούσαν, έστελνε καρχαρίες να τους φάνε, όταν κολυμπούσαν στην θάλασσα.
Ο αρχαίος Έλληνας ποιητής Λεωνίδας από τον Τάραντα, το 214π.Χ., περιέγραψε την τραγική κατάληξη του δύτη Θαρσή, κάπου στο Ιόνιο. Ο Θαρσής βούτηξε να ξεσκαλώσει την άγκυρα ενώ οι σύντροφοί του έμειναν στο σκάφος. Όταν αναδύθηκε στην επιφάνεια και τη στιγμή που άπλωνε το χέρι του για να τον πιάσουν και να τον τραβήξουν επάνω, ένας καρχαρίας με μια δαγκωνιά τον έκοψε στα δύο.
Την ίδια τύχη, σύμφωνα με τον Πλούταρχο, περίπου στο 110μ.Χ., είχε κι ένας υποψήφιος μύστης, που πήγε σε κάποιο λιμάνι της Αττικής να πλύνει το χοίρο του.
Από το 110μ.Χ., μεσολάβησε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που δεν υπήρξαν αναφορές περιστατικών μέχρι το 1800 περίπου, που ήρθαν στο προσκήνιο οι αφηγηματικές αναφορές, των σπογγαλιέων της Σύμης, της Καλύμνου, της Χάλκης, της Ερμιόνης (Αργοσαρωνικός) και άλλων.
Οι Καλύμνιοι και οι Συμαίοι (ελεύθεροι δύτες χωρίς αναπνευστικό εξοπλισμό) δέχτηκαν επιθέσεις καρχαριών, με τραγικές καταλήξεις κυρίως όμως σε ξένες θάλασσες.
Ο Γιάννης Δετοράκης στο βιβλίο του «Ο κατακτητής του απέραντου γαλάζιου» περιέγραψε ένα συγκλονιστικό περιστατικό που είχε αφηγηθεί ο αείμνηστος Συμαίος, θρύλος της κατάδυσης, Στάθης Χατζής, στον εγγονό του, Στάθη Σύκαλλο και στην κόρη του (μητέρα του Στάθη Σύκαλλου). Ήταν ένα καλοκαίρι (ανάμεσα στο 1896 και το 1913) στην Κυρηναϊκή (ανατολική Λιβύη).
Ο Καλύμνιος έδεσε το σχοινί στον αριστερό του καρπό και βούτηξε στο νερό με την καμπανελλόπετρα. Σε μερικά δευτερόλεπτα έφτασε στο βυθό δίπλα στα σφουγγάρια. Ο άνδρας που κοιτούσε με το γυαλί από τη βάρκα, τινάχθηκε επάνω. Ήταν ήδη αργά. Μια τεράστια μαύρη σιλουέτα διέσχισε τα διάφανα νερά κάτω από τη βάρκα σκιάζοντας και κρύβοντας το νερό. Το σινιάλο του Καλύμνιου ήταν περιττό, τον τραβούσαν γρήγορα επάνω. Μετά από λίγο, θα έφτανε στη βάρκα μονάχα το αριστερό του χέρι, δεμένο ακόμη στην άκρη του σχοινιού.
Υπάρχουν και κάποιοι όμως που ξέφυγαν από τα δόντια τους. Απίστευτη αλλά αληθινή παραμένει η ιστορία για τον Καλύμνιο, γυμνό δύτη, Γεώργιο Τριαντάφυλλο ή Λατάρι, που το 1888 στη θαλάσσια περιοχή ανοιχτά της Τρίπολης στη Λιβύη, βουτώντας με την σκανταλόπετρα, αισθάνθηκε ξαφνικά να χάνει το φως του και την ίδια στιγμή, μια δύναμη να τον στροβιλίζει.
Ήταν το «Ψάρι» που τον μισοκατάπιε αλλά το βάρος της σκανταλόπετρας σε συνδυασμό με την ταχύτητα κατάδυσης, το έκαναν να πονέσει, καθώς η πέτρα, του χτύπησε το φάρυγγα και το ανάγκασε αμέσως να τον «φτύσει», μέσα από το στόμα του. Ο Λατάρης επέζησε με τραυματισμούς στο αριστερό τμήμα του θώρακα και τα χέρια. Η ιστορία του αμφισβητήθηκε από διάφορους, όπως ο Κώστας Κόμπης, όπου σε άρθρο του στην εφημερίδα «Εμπρός» (2/11/1948) αν και ανέφερε ότι ο Λατάρης έμεινε τρεις μήνες σε νοσοκομείο, με γιατρό τον Α. Πελικάνο, εντέλει αμφισβήτησε το γεγονός, θεωρώντας ότι τόσο μεγάλος καρχαρίας που να χωρά στο στόμα του άνθρωπος είναι εξαιρετικά σπάνιος στη Μεσόγειο.
Άλλη μία ιστορία Συμαίου γυμνού δύτη, που ξέφυγε από τα δόντια καρχαρία, τον Ιούνιο του 1902, περιγράφεται σε χειρόγραφα του Συμαίου γυμνασιάρχη και λόγιου, Νικήτα Χαβιαρά, που διασώθηκαν και δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «Συμαϊκά» με τίτλο «Συμαίων γυμνών σπογγαλιέων φρικτά επεισόδια»…
Επιθέσεις στην Ελλάδα
Τον Ιανουάριο του 1847 από το Gosport της Αγγλίας επιβιβάστηκε σε πλοία και απέπλευσε το 36ο τάγμα του Worcestershire της Αγγλίας, με προορισμό την Κέρκυρα. Το τάγμα εγκαταστάθηκε στο παλαιό Φρούριο του νησιού.
Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ανάμεσα σε μια παρέα στρατιωτών του τάγματος, που κολυμπούν στο βορινό τμήμα του Φρουρίου, βρέθηκε και ο 19χρονος στρατιώτης, William Mills. Τα γεγονότα που ακολούθησαν, δημοσιεύθηκαν στις 24 Ιουλίου 1847, από την κερκυραϊκή εφημερίδα «Εφημερίς των Ιονίων Νήσων». Λέγεται πάντως ότι την επόμενη μέρα στην παραλία του Φρουρίου, εκβράστηκε τμήμα του σώματος του στρατιώτη.
Ο εθνικός ποιητής, Διονύσιος Σολωμός, που από το 1829 ήταν μόνιμος κάτοικος Κέρκυρας και το σπίτι του απείχε λίγα μόλις λεπτά με τα πόδια, από το Μανδράκι, εμπνεύστηκε από το γεγονός και το 1849 δημιούργησε τον «Πόρφυρα».
Το καλοκαίρι του 1903 στην Κρήτη συνέβησαν δύο θανατηφόρα περιστατικά σε σφουγγαράδες γυμνούς δύτες. Στο χειρόγραφο του Γιάννη Γεράκη αναφέρονται δύο περιστατικά επιθέσεων με τραγική κατάληξη που συνέβησαν στην Κρήτη και πιθανόν πρόκειται για τα ίδια.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου δεν υπήρξαν δημοσιεύσεις και καταγραφές. Μεταπολεμικά το πρώτο περιστατικό συγκλόνισε τους Πειραιώτες.
Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 1948. Τέσσερις νεαροί ξεκίνησαν στις 15:00 από τον συνοικισμό Ευγενίας του Πειραιά να πάνε για ψάρεμα στη «σπηλιά του Κουλού» πίσω από το τότε εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στο Κερατσίνι.
Στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ» της επόμενης ημέρας περιγράφτηκε το γεγονός. «…ο Δημ. Παρασάκης εξεδήλωσε την επιθυμίαν να κολυμβήση, ριφθείς εις την θάλασσαν. Μετ’ ολίγα λεπτά και εις απόστασιν 5 μέτρων από της ακτής ο ατυχής νέος υπέστη επίθεσιν γιγαντιαίου σκυλόψαρου…». Αυτό το περιστατικό επηρέασε την τοπική κοινωνία με αποτέλεσμα να βλέπουν όλοι παντού καρχαρίες.
Οι εξορμήσεις του Λιμενικού ήταν πάμπολλες και το πετρελαιοκίνητο αλιευτικό Ιάσων, στις 26 Οκτωβρίου 1948, αλίευσε κοντά στην Αίγινα, έναν καρχαρία μήκους 4,5 μέτρων. Του άνοιξαν την κοιλιά αλλά μέσα βρήκαν κάμποσες οκάδες φαγκριά, παλαμίδες και σαλάχια. Παρ’ όλα αυτά κάποιοι τον θεώρησαν ως υπαίτιο για το θάνατο του Παρασάκη.
Ο καρχαρίας έφαγε την Βάντα
Το Μον Ρεπό της Κέρκυρας ήταν ο επόμενος τόπος που ένα ακόμη δραματικό περιστατικό οδήγησε στο χαμό της νεαρής γαλανομάτας, Βάντας Πιέρρη, κόρης του διευθυντή του υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας της Κέρκυρας.
Παρασκευή 17 Αυγούστου 1951. Τότε ο 17χρονος, Γιώργος Αθανάσαινας με τη 16χρονη, Βάντα Πιέρρη, κολυμπούν στην περιοχή Μον Ρεπό. Σε βάθος που δεν ξεπερνά τα 6 – 7 μέτρα, δέχθηκαν επίθεση από λευκό καρχαρία που κομμάτιασε τη Βάντα και τραυμάτισε το Γιώργο.
Το γεγονός συντάραξε το νησί αλλά πέρασε στα «ψιλά» των αθηναϊκών εφημερίδων.
Η Αυστριακή συγγραφέας
Στον Παγασητικό κόλπο στη βραχονησίδα Πυθούς ή Μικρά κοντά στη νησίδα Παλαιά Τρίκερι εξελίχθηκε μια ακόμη τρομακτική επίθεση.
Το Σάββατο, 1η Ιουνίου του 1963, η αυστριακή συγγραφέας και φιλόλογος, από τη Βιέννη, Χέλγκα Πόγκλ, κατασπαράχθηκε ενώ κολυμπούσε σε απόσταση τριών μόλις μέτρων από την ακτή, μπροστά στα μάτια της φίλης της, Βίλκεν.
Η κοινωνία του Βόλου τρομοκρατήθηκε και όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι οι παραθεριστές ήταν επιφυλακτικοί. Τον επόμενο μήνα (6/7/1963) οι κάτοικοι της Κασσάνδρας στην Χαλκιδική είδαν έντρομοι μια φώκια να βγαίνει τρομοκρατημένη στην ακτή και αρκετούς τόνους να πηδούν για να ξεφύγουν από το θηρευτή τους, έναν πεντάμετρο καρχαρία. Οι αλιείς της περιοχής παράτησαν όλα τα αλιευτικά εργαλεία τους στη θάλασσα και έλεγαν ότι επρόκειτο για τον ίδιο καρχαρία που κατασπάραξε τη Χέλγκα στον Παγασητικό.
epitheseis-karxarion-stin-ellada-deite-peristatika-exoun-katagrafei-elaxistoi-gnorizoun-1
Το καλοκαίρι του 1981 μια ακόμη επίθεση καρχαρία, πάλι στην περιοχή του Παγασητικού και ξανά σε τουρίστα από την Αυστρία έγινε.
Πολλοί ισχυρίζονταν ότι από τις 14 Αυγούστου 1977, που το πλοίο «Φάλτσερ» εκτέλεσε το πρώτο δρομολόγιο στην πορθμειακή γραμμή Βόλος – Συρία και μετέπειτα που το λιμάνι του Βόλου καθιερώθηκε ως κομβικό στην ανάπτυξη της βιομηχανίας, αρκετοί καρχαρίες ακολουθώντας τα φορτηγά πλοία, για να τρώνε τα σκουπίδια που πετούσαν, εμφανίστηκαν στον Παγασητικό.
Με την ανάπτυξη της αυτόνομης κατάδυσης στην Ελλάδα, υπήρξαν και ορισμένοι, που έκριναν ωφέλιμο να την συνδυάσουν με την υποβρύχια αλιεία. Στις 30 Δεκεμβρίου του 1983, ο 36χρονος Ιωάννης Δ. Χρυσάφης, ήταν ένας από αυτούς που θα πλήρωναν με τη ζωή τους για αυτή τους την επιλογή. Στο πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» της επόμενης ημέρας, δίπλα σε μια φωτογραφία νέου που κρατάει από τα μάτια ένα ροφό, έγραφε: «Τον σκότωσε καρχαρίας ενώ ψάρευε».
Παρά τις μαρτυρίες, η ιατροδικαστική εξέταση έδινε τελείως διαφορετική εξήγηση για τα αίτια του θανάτου του. «Τον Ιωάννη Χρυσάφη,… δεν τον έφαγε καρχαρίας. Δεν έλειπε κανένα κομμάτι. Ήταν κομμένο το πόδι σαν σαλάμι. Είναι χτύπημα από προπέλα. Είμαι απόλυτα βέβαιος γι’ αυτό. Η περίδεση (του τραύματος) έγινε μετά θάνατον».
Στην Κάτω Αχαΐα, στις 4 Ιουνίου 1962, σε απόσταση 500 μέτρων από την ακτή, αλιεύθηκε ένας από τους δύο καρχαρίες που είχαν θεαθεί. Η περίμετρος του στόματός του ήταν 2 μέτρα.
epitheseis-karxarion-stin-ellada-deite-peristatika-exoun-katagrafei-elaxistoi-gnorizoun-2
Επιβεβαιωμένη λοιπόν η παρουσία των λευκών καρχαριών στην Ελλάδα. Αντί να φοβόμαστε να το παραδεχτούμε, θα ήταν προτιμότερο να μάθουμε περισσότερα για αυτά τα ζώα, ώστε να μη τα οδηγήσουμε στην εξόντωση και τελικά στην εξαφάνιση τους. Γιατί όχι, αν και εφόσον είναι εφικτό, να δούμε κάποτε και οργανωμένες καταδύσεις, ή τάισμα καρχαριών στα συγκεκριμένα μέρη στα ελληνικά νερά.
Μιλάμε για τον κύριο θηρευτή των θαλασσών και ένα από τα πιο δυνατά και όμορφα ζώα που γνώρισε ο πλανήτης.
Πηγή

....

Νύχτα... ευχών η αποψινή

Κάνε μια ευχή (και όχι μόνο)
Εκατό αστέρια την ώρα θα πέφτουν απόψε δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό φαινόμενο που θα είναι ορατό με γυμνό οφθαλμό κυρίως σε σκοτεινές περιοχές με βορειοανατολική κατεύθυνση μεταξύ των ωρών 9μμ - 5 πμ (της Πέμπτης).
Σύμφωνα με την ΝΑΣΑ, αυτή η χρονιά θα είναι μια από τις καλύτερες εδώ και χρόνια για παρατήρηση του φαινομένου των Περσείδων καθώς φέτος η βροχή διαττόντων αστέρων δεν θα επηρεάζεται από το φως της Σελήνης.
Ο αστροφυσικός Χρύσανθος Φάκας δήλωσε στο ΚΥΠΕ ότι οι Περσείδες “θα αναπτύξουν ταχύτητες έως και 59χλμ το δευτερόλεπτο, δηλαδή όπως να διανύουν την απόσταση Λευκωσία –Λάρνακα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο”.
Το φαινόμενο των Περσείδων άρχισε από τις 17 Ιουλίου 2015 και θα διαρκέσει μέχρι και τις 24 Αυγούστου 2015.
Οι Περσείδες παρατηρούνται εδώ και 2,000 χρόνια και σχετίζονται με τον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε  133 χρόνια. Ο κομήτης αυτός θεωρείται τόσο μεγάλος, όσο και εκείνος που προσέκρουσε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια στη Γη και, σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, ήταν υπεύθυνος για τον αφανισμό των δεινοσαύρων.
Κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη περνά από ένα σύννεφο της τροχιάς του κομήτη που αποτελείται από πάγο και σκόνη ηλικίας πέραν των 1,000 ετών. Αυτά τα σωματίδια  που συνήθως έχουν μέγεθος ίσο με τον κόκκο ενός ρυζιού και βάρος μικρότερο από ένα γραμμάριο, ``καίγονται`` στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.
Ονομάζονται ``πεφταστέρια`` γιατί δίνουν την εντύπωση ότι πέφτουν από τον ουρανό. Επίσης, τους δόθηκε η ονομασία Περσείδες γιατί φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!!!!

Τρίτη 11 Αυγούστου 2015

Τι είναι ο έρωτας;

Τι είναι ο έρωτας; Φαίνεται ότι όσα χρόνια και αν περάσουν το ερώτημα θα παραμένει αιώνιο. Ψυχολόγοι, ψυχίατροι, ακόμα και βιολόγοι, χημικοί και φιλόσοφοι προσπάθησαν, ανεπιτυχώς, ανά τους αιώνες να δώσουν έναν ακριβή ορισμό.
Τι είναι ο έρωτας τελικά; Μήπως η αδυναμία μας να προσδιορίσουμε την ορμή και την ένταση του συναισθήματος αυτού μας αποδεικνύει ότι ο έρωτας είναι κάτι πραγματικά ανώτερό μας;
Ο έρωτας είναι έκσταση και μαρτύριο, ελευθερία και σκλαβιά μαζί. Είναι ένα συναίσθημα που αν έλειπε οι ποιητές και στιχουργοί αυτού του κόσμου θα έμεναν προφανώς άνεργοι. Ο έρωτας κινεί τον κόσμο μας.

Τα συμπτώματα του έρωτα

Το ερώτημα απλό, αλλά πάντα ζητά απάντηση. Εκατομμύρια ερωτοχτυπημένες καρδιές ανά τον κόσμο αναρωτιούνται τι είναι αυτό που τους βρήκε.
Τα συμπτώματα του έρωτα είναι πάνω κάτω τα ίδια – μια αθεράπευτη μελαγχολία που διαδέχεται τη χαρά και τον ενθουσιασμό, η παράλογη πίστη ότι όλο το σύμπαν περικλείεται στο άτομο που μόλις γνωρίσαμε, η θεώρηση του κόσμου κάτω από ένα νέο πρίσμα και η βεβαιότητα ότι κανείς άλλος δεν έχει αγαπήσει αυτόν τον άνθρωπο όσο εμείς.

Ερωτας και επιστήμη

Η επιστήμη προσπάθησε να τιθασεύσει τον έρωτα. Να τον βάλει σε δοχείο και να τον σύρει στα εργαστήρια προς εξέταση. Ο έρωτας όμως είναι άπιαστος, σαν αφρός. Φλογερός, συντροφικός, κεραυνοβόλος, αμοιβαίος ή χωρίς ανταπόκριση, κατακτητικός, ανυπεράσπιστος, κάθε φορά μοναδικός.
Ο Φρόιντ υποστήριζε ότι ο έρωτας γεννιέται μέσα από την ανάγκη να ικανοποιήσουμε την ερωτική μας ανάγκη. Άλλοι μελετητές είπαν ότι ο έρωτας είναι κάτι που ξυπνά και γεννιέται γρήγορα. Κάποιοι άνθρωποι ερωτεύονται πριν ακόμα γνωρίσουν τον άλλο, ή ζουν έναν έρωτα που γεννιέται, ζει και αναπτύσσεται στο μυαλό τους, ακόμα και χωρίς ανταπόκριση. Ο έρωτας συνήθως χτυπά την πόρτα μας χωρίς να μας ζητήσει την άδεια. Και όχι, δεν έχει να κάνει μόνο με την ερωτική επιθυμία. Είναι κάτι πέρα και πάνω από αυτή.
Ο Έριχ Φρομ υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει καμία δραστηριότητα, καμία ενέργεια που να ξεκινά με τόσες ελπίδες και τόσες προσδοκίες και που αποτυγχάνει τόσο συχνά, όσο ο έρωτας.
Ο Πλάτων, πάλι, θεωρούσε ότι ο έρωτας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θεία τρέλα, από μια ακατανίκητη επιθυμία να συμπορευθούμε με τους Θεούς, όντες σε παραλήρημα. Στο Συμπόσιο του Πλάτωνα, μια γυναίκα, η Διοτίμα εξηγεί ότι ο έρωτας εκφράζει την ανάγκη και την επιθυμία μας να κατακτήσουμε την αιωνιότητα.

Ερωτας, μια μοναδική εμπειρία

Ο έρωτας είναι μια μοναδική εμπειρία, που μας παρασύρει, μας μεταμορφώνει, μας συγκινεί, μας επαναπροσδιορίζει, μας αποπροσανατολίζει, μας καθηλώνει. Είναι μια εμπειρία που μας αιχμαλωτίζει, ένας ιστός που υφαίνεται αργά και βασανιστικά γύρω μας.
Πολλοί υποστηρίζουν ότι ο έρωτας δεν μπορεί παρά να έχει έναν μόνο άνθρωπο ως αντίκρισμα, ενώ άλλοι ερωτεύονται πολλές φορές. Τι είναι ο έρωτας; Μήπως είναι η ερμηνεία που του δίνει ο κάθε ένας από εμάς; Μήπως είναι συνώνυμο της έλξης, του πάθους, της ανάγκης για αγάπη, ή ακόμα και της αυτοκαταστροφής;
Συνειδητά ή ασυνείδητα, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τον έρωτα σαν μια αίσθηση που γεννιέται όταν εμφανιστεί το «Τέλειο». Έστω και αν το τέλειο απέχει πολύ από την τελειότητα, η υποκειμενικότητα του έρωτα το καθιστά μοναδικό και ανυπέρβλητο.
ερωτας είναι να προσφέρεις την καρδιά σου
Ο έρωτας είναι τυφλός. Ο έρωτας δε γνωρίζει τάξεις, οικονομική κατάσταση, φύλο, ηλικία, γεωγραφικούς περιορισμούς.
Οι άνθρωποι ερωτεύονται, λατρεύουν τον ενθουσιασμό της αναζήτησης του άλλου, το πάθος και τη μαγεία, και μισούν την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα και την απομυθοποίηση. Ερωτεύονται για να ζήσουν την αμοιβαιότητα, για να πραγματοποιήσουν το όνειρο τους, για να βιώσουν την αγωνία και το απρόβλεπτο, για να κάνουν τη ζωή τους όμορφα πολύπλοκη. Ξέρει κανείς πως είναι ερωτευμένος, όταν δύο πράγματα τον συντρίβουν. Η παρουσία του (της) και η απουσία του (της).

Ερωτας, η κινητήρια δύναμη της ζωής

Μήπως ο έρωτας είναι η προβολή της επιθυμίας μας σε κάποιον που συναντούμε τυχαία; Η μήπως ο έρωτας είναι απλά η κινητήρια δύναμη της ζωής που μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε;
Μήπως τελικά ο έρωτας δεν είναι τίποτα άλλο παρά η Ιθάκη μας;

Αγαπημένη μου… Τάσος Λειβαδίτης

Το ερωτικό ποίημα «Αγαπημένη μου» που έγραψε ο ποιητής Τάσος Λειβαδίτης από την ποιητική συλλογή «Aυτό το αστέρι είναι για όλους μας».
Ο Τάσος Λειβαδίτης ήταν ένας ποιητής που αποζητούσε την ομορφιά της ζωής, την ευτυχία του κόσμου, άρα δε θα μπορούσε να μη μιλήσει για τον έρωτα. Κι αυτό με όλη τη σημασία της λέξης και μ’ όλο τον πόνο και τη συντριβή που περικλείει ο έρωτας.

Αγαπημένη μου… Ερωτικό Ποίημα Τασος Λειβαδιτης (αποσπασμα)

erotiko poiimaΔος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ’ εύρισκα, αγαπημένη,
στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.
Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου αγαπημένη μου.
Yστερα έρχόταν η βροχή.
Mα έγραφα σ’ όλα μας τα χνωτισμένα τζάμια τ’ όνομα σου
κι έτσι είχε ξαστεριά στη κάμαρά μας.
Kράταγα τα χέρια σου
κι έτσι είχε πάντοτε η ζωή ουρανό κι εμπιστοσύνη.
Tα μαλλιά σου είναι μαύρα όπως μια νύχτα,
στο στόμα σου ανασαίνει ολάκερη η άνοιξη…
Oλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου,
τότε που μου χαμογελούσες.
Στην πιό μικρή στιγμή μαζί σου,
έζησα όλη τη ζωή.
Hξερες να δίνεσαι, αγάπη μου.
Δινόσουνα ολάκερη
και δεν κράταγες για τον εαυτό σου
παρά μόνο την έγνοια αν έχεις ολάκερη δοθεί.
Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα.
Kαι τότε όλα τα βράδια κι όλα τα τραγούδια
θάναι δικά μας.
Θά ’θελα να φωνάξω τ’ όνομά σου,
αγάπη μου, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Nα το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πιά να μήν πεθάνει.
Ναι, αγαπημένη μου, πολύ πριν να σε συναντήσω
εγώ σε περίμενα. Πάντοτε σε περίμενα…
Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά-θυμάσαι;-
μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά
σα να με γνώριζες από χρόνια. Μα και βέβαια
με γνώριζες. Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ ζήσει μέσα στα όνειρά μου,
αγαπημένη μου…
Αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωτα
εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα
και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.
Θάθελα να φωνάξω το όνομά σου, αγάπη, μ’ όλη μου τη δύναμη.
Να τ’ ακούσουν οι χτίστες απ’ τις σκαλωσιές
και να φιλιούνται με τον ήλιο
να το μάθουν στα καράβια οι θερμαστές
και ν’ ανασάνουν όλα τα τριαντάφυλλα
να τ’ ακούσει η άνοιξη και να ‘ρχεται πιο γρήγορα
να το μάθουν τα παιδιά για να μη φοβούνται το σκοτάδι,
να το λένε τα καλάμια στις ακροποταμιές,
τα τρυγόνια στους φράχτες…
Να το φωνάξω τόσο δυνατά
που να μην ξανακοιμηθεί κανένα όνειρο στον κόσμο
καμιά ελπίδα πια να μην πεθάνει.
Να τα’ ακούσει ο χρόνος και να μη σ’ αγγίξει, αγάπη μου, ποτέ.
…Μες στην αγάπη μας είναι ένα δροσερό κλωνάρι
ένα σπουργίτι
μια φυσαρμόνικα…
Καλημέρα γειτόνισσες
να και κει, αγάπη μου, εκεί στη γωνιά,
κοίταξε την άνοιξη που έρχεται
κοίταξε αυτά τα παλικάρια που γνέφουνε με τα δρεπάνια
και τα κορίτσια πίσω τους που δένουν σε δεμάτια τις ακτίνες του ήλιου
κοίταξε μας γνέφουν. Όλα μας γνέφουν. Καλημέρα.
Καλημέρα όλα εσείς κοντινά και μακρινά μου αδέρφια.
Ελάτε να σας γνωρίσω την αγαπημένη μου.
Πέστε μου, δεν είναι όμορφη;
Σαν τη ζωή και το τραγούδι, αδέρφια μου, την αγαπάω.
Και πιο πολύ.
Καλημέρα ουρανέ, καλημέρα ήλιε, καλημέρα άνοιξη.
Ελάτε λοιπόν να σας γνωρίσω την αγαπημένη μου.
Καλημέρα ευτυχία.
Κατηγορία: Ερωτικά ποιήματα

Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

Οδυσσέας Ελύτης - Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο...

Οδυσσέας Ελύτης - Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο...
Γυμνός, Iούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ' ένα στενό κρεβάτι, ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω στο μπράτσο μου που το γλείφω και γεύομαι την αρμύρα του.
Kοιτάζω τον ασβέστη αντικρύ στον τοίχο της μικρής μου κάμαρας.
Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια.
Πιο χαμηλά την κασέλα όπου έχω αποθέσει όλα μου τα υπάρχοντα: δυο παντελόνια, τέσσερα πουκάμισα, κάτι ασπρόρουχα.
Δίπλα, η καρέκλα με την πελώρια ψάθα.
Xάμου, στ” άσπρα και μαύρα πλακάκια, τα δυο μουσάνταλα.
Έχω στο πλάι μου κι ένα βιβλίο.
Γεννήθηκα για να 'χω τόσα.
Δεν μου λέει τίποτε να παραδοξολογώ. 
Aπό το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε.
Mόνο που 'ναι πιο δύσκολο.
Kι από το κορίτσι που αγαπάς επίσης φτάνεις, αλλά θέλει να ξέρεις να τ' αγγίξεις οπόταν η φύση σού υπακούει.
Kι από τη φύση – αλλά θέλει να ξέρεις να της αφαιρέσεις την αγκίδα της...

Οδυσσέας Ελύτης

ΧΑΧΑΧΑ...

ΕΤΣΙ!!!

Τι παθαίνει το σώμα μας 24 ώρες μετά την κατανάλωση μπύρας; Αν δείτε τι συμβαίνει στο σώμα μας κάθε φορά που πίνουμε μπύρα, θα εκπλαγείτε.

ti-pathainei-to-swma-mas-24-wres-meta-tin-katanalwsi-mpuras

Οι περισσότεροι από εμάς ονειρεύονται για τις διακοπές τους μπάνιο στη θάλασσα, φαγητό με καλή παρέα και κρύες μπύρες.
Στην Ελλάδα αλλά όχι μόνο, η κατανάλωση μπύρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις διακοπές και αποτελεί το αγαπημένο ποτό του καλοκαιριού για όλες τις ώρες (εκτός από το πρωινό ελπίζουμε).
Ωστόσο, αν δείτε τι συμβαίνει στο σώμα μας κάθε φορά που πίνουμε μπίρα, θα εκπλαγείτε.
Η ιστοσελίδα alcoholgifts.co.uk διερεύνησαν αυτό ακριβώς: τι συμβαίνει στο σώμα μας αμέσως μετά την κατανάλωσης μπίρας αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι και τόσο καλά.
Σύμφωνα με το infographic που δημοσίευσαν, μόλις πέντε λεπτά αφού πιούμε μια γουλιά μπίρας το αλκοόλ απορροφάται από το αίμα μας και αρχίζει να «ταξιδεύει» σε ολόκληρο το σώμα μας, επηρεάζοντας το μυαλό και τους μυς μας.
Αυτό δεν φαίνεται κακό, αλλά στα 10 λεπτά, το σώμα αναγνωρίζει το αλκοόλ ως «δηλητήριο» και προσπαθεί να το διασπάσει και να το αποβάλει από τον οργανισμό μας το συντομότερο δυνατό.
Και αν νομίζατε ότι η μπίρα είναι το πιο αθώο ποτό επειδή περιέχει μικρό ποσοστό αλκοόλ, δείτε στο διάστημα μεταξύ των 45 και των 90 λεπτών από την κατανάλωση μπίρας: τότε το επίπεδο αλκοόλ στο αίμα μας βρίσκεται στα ύψη.
Δείτε αναλυτικά τι συμβαίνει στο σώμα μας στο παρακάτω infographic.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2015

Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας, Carlo Cipolla

Πνευματώδης, χιουμορίστας και απόλυτα διεισδυτκός στους...ανθρώπινους χαρακτήρες!

Τα ανθρώπινα όντα ανήκουν σε τέσσερις βασικές κατηγορίες (ένας από τους 5 βασικούς νόμους που θα δούμε παρακάτω):

Τους κακοποιούς ή  ληστές (bandit Β)
Τους  ευφυείς (intelligent Ι), 
Τους  ηλίθιους (stupid S)  
Τους ανήμπορους ή φουκαράδες (the helpless Η)

O κακοποιός ζημιώνει τους άλλους για να ωφεληθεί ο ίδιος.
Ο ευφυής με τις ενέργειές του ωφελεί τους άλλους και επίσης ωφελείται ο ίδιος.
Ο ηλίθιος είναι όποιος προκαλεί ζημιά σε άλλον άνθρωπο ή σε ομάδα ανθρώπων χωρίς να ωφεληθεί ο ίδιος ή ακόμα έχοντας και προσωπική  ζημία.
Ο φουκαράς ωφελεί μεν τους άλλους, αλλά ζημιώνεται ο ίδιος γιατί οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται.

Υπάρχουν πέντε βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας:

1. Πάντοτε και αναπόφευκτα όλοι υποτιμούν τον αριθμό των ηλιθίων μέσα σε έναν πληθυσμό.

2. H πιθανότητα κάποιος να είναι ηλίθιος είναι ανεξάρτητη από κάθε άλλο χαρακτηριστικό αυτού του προσώπου.

3. Ο νόμος υποθέτει, αν και δεν το αναφέρει ρητά, ότι τα ανθρώπινα όντα ανήκουν σε τέσσερις βασικές κατηγορίες: τους ανήμπορους ή φουκαράδες (the helpless Η), τους  ευφυείς (intelligent Ι), τους κακοποιούς ή  ληστές (bandit Β)  και τους  ηλίθιους (stupid S) . Ο ηλίθιος είναι όποιος προκαλεί ζημιά σε άλλον άνθρωπο ή σε ομάδα ανθρώπων χωρίς να ωφεληθεί ο ίδιος ή ακόμα έχοντας και προσωπική  ζημία. Ο φουκαράς ωφελεί μεν τους άλλους, αλλά ζημιώνεται ο ίδιος γιατί οι άλλοι τον εκμεταλλεύονται. Ο ευφυής με τις ενέργειές του ωφελεί τους άλλους και επίσης ωφελείται ο ίδιος.O ληστής ζημιώνει τους άλλους για να ωφεληθεί ο ίδιος.

4. Τα μη ηλίθια άτομα  πάντοτε υποτιμούν τις ζημιογόνες δυνατότητες των ηλίθιων. Ξεχνούν ότι πάντα και παντού  ο συγχρωτισμός με ηλίθιους αποδεικνύεται ένα ηλίθιο λάθος.

5. Οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι στον κόσμο είναι οι ηλίθιοι. Ένας ηλίθιος είναι πιο επικίνδυνος από ένα ληστή.

Από το εξαιρετικό βιβλίο: Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας, Κάρλο Μ. Τσιπόλα, μετάφραση: Γιάννος Πολυκανδριώτης
Εκδόσεις Κέδρος, 2012, 89 σελ., ISBN 978-960-04-4325-7, Τιμή € 3,5 - 5,50

Πίνακας εξωφύλλου: Rene Magritte

Thessaloniki Arts and Culture,   http://www.thessalonikiartsandculture.gr/

Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

Αυτά τα παγωτά-σάντουιτς χρειάζονται μόνο 4 υλικά για να γίνουν και είναι πεντανόστιμα!

Αυτά τα παγωτά-σάντουιτς χρειάζονται μόνο 4 υλικά για να γίνουν και είναι πεντανόστιμα!


Τι θα έλεγες να έχεις εύκολα και νόστιμα παγωτά-σάντουιτς έτοιμα σε μερικά λεπτά; Δες πώς θα το καταφέρεις..
Θα χρειαστείς..
για το παγωτό: 2 μπανάνες ξεφλουδισμένες, 1/2 κ.γ. βανίλια, 2 κ.σ. γάλα ή νερό
για το σάντουιτς: έτοιμα μπισκοτάκια
Πώς να το κάνεις…
Κόψε τις μπανάνες σε μεγάλα κομμάτια και βάλ’τα στην κατάψυξη να παγώσουν. 
Στο μπολ του μπλέντερ ρίξε την παγωμένη μπανάνα, την βανίλια και το γάλα και χτύπησε το μείγμα καλά. Μετέφερέ το σε ένα τάπερ και βάλ’το στην κατάψυξη και πάλι. 
Αφού το αφήσεις κανένα μισάωρο ξεκίνα να φτιάχνεις τα σάντουτς. 
Παίρνε ένα μισκοτάκι και άπλωνε πάνω του λίγο παγωτό μπανάνα. Σκέπαζέ το και βάζε τα μπισκοτάκια που φτιάχνεις κατευθείαν στην κατάψυξη. Άφησέ τα εκεί για καμιά ώρα και είναι έτοιμα. 

Παστίτσιο σουφλέ του 5λέπτου από την Αργυρώ!

Παστίτσιο σουφλέ του 5λέπτου από την Αργυρώ!


Αυτή είναι η πιο εύκολη συνταγή για παστίτσιο…
Υλικά συνταγής
  • 2 κ.σ. ελαιόλαδο
  • 150 γρ. κιμάς μοσχαρίσιος
  • 1 καρότο
  • 1/2 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
  • 1 σκ. σκόρδο
  • 2 κ.σ. κονιάκ
  • 1 φλ. ψιλοκομμένες ντομάτες
  • λίγος μαϊντανός
  • αλάτι
  • πιπέρι
  • 500 γρ. κοφτό μακαρόνι
  • 250 γρ. φέτα
  • 250 γρ. γραβιέρα
  • 1 κεσές γιαούρτι
  • 6 αβγά
  • 6 φλ. γάλα
  • 2 φλ. νερό
  • λίγο μοσχοκάρυδο
  • αλάτι
  • πιπέρι
  • 1 κ.σ. βούτυρο προαιρετικά
Εκτέλεση
Σε τηγάνι ρίχνουμε ελαιόλαδο και σοτάρουμε τον κιμά. Προσθέτουμε το καρότο, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Ανακατεύουμε και αφήνουμε για 6 λεπτά. Σβήνουμε με κονιάκ. Προσθέτουμε τις ντομάτες. Αλατοπιπερώνουμε και τέλος ρίχνουμε λίγο μαιντανό. Σε ένα ταψάκι βάζουμε τα αβγά, τα χτυπάμε και προσθέτουμε την φέτα τριμμένη, την γραβιέρα, το γιαούρτι, το γάλα, το νερό, μοσχοκάρυδο αλάτι , πιπέρι και λίγο βούτυρο. Ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε το μακαρονάκι και τον κιμά. Ανακατεύουμε και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 για 1 ώρα.

Θεραπεύστε με φυσικο τροπο τους μυκητες και το γυναικειο προβλημα της κολπιτιδας

Ένα από τα πιο κοινά γυναικολογικα προβλήματα υγειας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αυτές τις μέρες είναι η μολυνση από μυκητες. Δυστυχώς, κάθε γυναίκα πρέπει να αντιμετωπίσει την κολπιτιδα σε ένα σημείο στη ζωή της.

Οι μολύνσεις από μυκητες προκαλούνται συνήθως εξαιτίας ενός στελέχους ζυμομύκητα. Ο 
Candidaalbicans είναι το όνομα του μύκητα που προκαλεί αυτό το πρόβλημα.

Η μόλυνση γίνεται στον κόλπο της γυναίκας φυσικά. Ωστόσο, οι μύκητες υπάρχουν σε πολύ μικρές ποσότητες. Ένα φιλικό βακτήριο γνωστό ως 
Lactobacillusacidophilus βοηθά στον έλεγχο της μόλυνσης. Ωστόσο μερικές φορές, λόγω της ανισορροπίας των βακτηρίων και των μυκήτων έχει σαν αποτέλεσμα την μόλυνση. 

Αυτό είναι βασικά η μυκητιαση. 

Σοβαρού βαθμού φαγούρα και κάψιμο είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της λοίμωξης.
Η μυκητίαση μπορεί να είναι πολύ ενοχλητική και ντροπιαστική λόγω του κνησμού και της αίσθησης καψίματος που βιώνει η γυναικα.
 Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να βρεθεί μια θεραπεία για την ασθένεια το συντομότερο δυνατόν. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλές σπιτικές θεραπείες που μπορείτε να δοκιμάσετε για να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματα της μυκητίασης. Αυτά είναι 100 τοις εκατό φυσικά.

Παρακάτω είναι μερικές από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες για την μυκητίαση: 


Φυσικές Θεραπείες για Μυκητιάσεις:

Ξύδι Μηλίτη

Αυτό είναι μια αποτελεσματική μέθοδος για την ανακούφιση από τα συμπτώματα της μόλυνσης.

Απλά τρίψτε λίγο στην πληγείσα περιοχή. Η φαγούρα μπορεί να σταματήσει με την προσθήκη λίγου σκόρδου στο ξύδι. Το ξύδι μπορεί επίσης να αραιωθεί με νερό.
Υπεροξείδιο του ΥδρογόνουΑναμείξτε περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού υπεροξειδίου του υδρογόνου με ένα φλιτζάνι νερό.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το μείγμα αυτό καθημερινά στις μολυσμένες περιοχές. Ο καλύτερος τρόπος είναι να το χρησιμοποιήσετε για κολπικές πλύσεις. Χρησιμοποιήστε αυτό το καθαριστικό κόλπου τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Ακολουθήστε αυτό το πρόγραμμα μέχρι η αίσθηση του καψίματος και ο κνησμός να υποχωρήσουν.
Βουτυρόγαλα Πίνοντας τουλάχιστον 2 ποτήρια βουτυρόγαλα θα σας βοηθήσει να παλέψετε μακριά τη μυκητίαση.
Βεβαιωθείτε ότι συνεχίζετε τη διαδικασία ακόμη και αν έχετε θεραπευθεί. Αυτός είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για να είστε υγιείς και να κρατάτε πάντα μακριά τις μολύνσεις. 


Η Διατροφή του Ξινόγαλου
Το ξινόγαλο είναι πολύ σημαντικό γιατί κρατάει όλα τα είδη των λοιμώξεων μακριά από το σώμα σας.
Βεβαιωθείτε ότι έχετε συμπεριλάβει το ξινόγαλο, ως αναπόσπαστο μέρος της διατροφής σας. Αυτό θα μειώσει τις πιθανότητες ανάπτυξης μυκητίασης.


Νερό
Να πίνετε πολύ νερό.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό για να κρατιέστε υγιείς και να διώχνετε τις βλαβερές τοξίνες από το σώμα σας. Αν καταφέρετε να διατηρηθείτε υγιής, θα είστε σε θέση να καταπολεμήσετε την λοίμωξη σε μηδέν χρόνο. Η πρακτική αυτή θα μειώσει επίσης τις πιθανότητες να αναπτύξετε μυκητίαση. Κάντε το νερό αναπόσπαστο κομμάτι της διατροφής σας. Να πίνετε τουλάχιστον 8 ποτήρια νερό. Αυξήστε αυτό το ποσό, αν επιδοθείτε σε κάποιες έντονες δραστηριότητες, όπως η σωματική άσκηση, το τρέξιμο, το υπερβολικό περπάτημα κλπ. 


Θεραπεία με Φύλλα Ελιάς
Τα φύλλα της ελιάς είναι πολύ ευεργετικά για την υγεία.
Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα εκχυλίσματα με σπόρους από γκρέιπφρουτ σε ένα ποτήρι νερό. Αυτό θα χρησιμεύσει ως ένα θαυμάσιο τονωτικό για την μυκητίαση σας. 


Χυμός Αλόε Βέρα

Ο χυμός είναι πολύ αποτελεσματικός όταν πρόκειται για τη μολυσμένη περιοχή.

Αυτό θα εξυπηρετήσει ουσιαστικά την ανακούφιση από τη φαγούρα. 

Κολπίτιδα: Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται!

Κολπίτιδα: Τι είναι και πως αντιμετωπίζεται!

Ένα από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που θα ταλαιπωρήσουν τις περισσότερες γυναίκες σε κάποια φάση της ζωής τους είναι οι κολπίτιδες.
Τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα ενοχλητικά αφού προκαλούν φαγούρα στην ευαίσθητη περιοχή, πόνο ή τσούξιμο κατά την ούρηση, 
Συνήθως εμφανίζονται όταν διαταράσσεται η ισορροπία του Ph στον κόλπο της γυναίκας εξαιτίας της εμμηνόπαυσης, της εγκυμοσύνης, του άγχους, των αρωματικών σαπουνιών, των στενών ρούχων αλλά και ορισμένων φαρμάκων, όπως των αντιβιοτικών.
Ποια είναι τα ύποπτα συμπτώματα που πρέπει να κινητοποιήσουν τις γυναίκες; Ποιοι παράγοντες ενοχοποιούνται; Πως αντιμετωπίζονται;
Απαντήσεις στο επιστημονικό άρθρο, που ακολουθεί.
Του Κυριάκου Μπαρμπαγιάννη- Μητσάκου Μαιευτήρα – Χειρουργού Γυναικολόγου
Προέδρου Δ.Σ. «ΡΕΑ Γυναικολογικής Μαιευτικής Κλινικής»
 
 
Οι περισσότερες γυναίκες θα παρουσιάσουν κατά τη διάρκεια της ζωής τους περισσότερα απο ένα επεισόδιο κολπικής λοίμωξης με κολπική υπερέκκριση και κνησμό.
Συχνά δεν πρόκειται μόνο για κολπίτιδα αλλά και για αιδοιοκολπίτιδα (φλεγμονή του αιδοίου) ή συνοδεύεται από τραχηλίτιδα (φλεγμονή του τραχήλου).
 
Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες λόγω ζέστης και υγρασίας υπάρχει έξαρση, ενώ είναι συχνές και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τα συμπτώματα και να αναζητούμε την κατάλληλη θεραπεία.
 
Τα συμπτώματα της κολπίτιδας περιλαμβάνουν ερεθισμό και κνησμό στον κόλπο και στο αιδοίο, ερυθρότητα στα τοιχώματα του κόλπου και λευκή παχύρευστη έκκριση από τον κόλπο.Έχουν περίεργο χρώμα και οσμή ενώ μερικές φορές υπάρχει και λίγο αίμα.
 
Ο φυσιολογικός κόλπος έχει τη λεγόμενη φυσιολογική χλωρίδα, στην οποία επικρατούν οι γαλακτοβάκιλλοι, οι οποίοι παίζουν προστατευτικό ρόλο και εμποδίζουν τα παθογόνα μικρόβια να εισέλθουν.
 
Αυτά εμφανίζονται όταν διαταράσσεται η ισορροπία του Ph στον κόλπο από παράγοντες όπως η εμμηνόπαυση, η εγκυμοσύνη, το stress, τα αρωματικά σαπούνια, τα στενά ρούχα αλλά και τα φάρμακα, όπως τα αντιβιοτικά ή όταν έχουμε μείωση της άμυνας του οργανισμού ή των οιστρογόνων.
 
Τα αίτια της κολπίτιδας μπορεί να είναι :
 
1. Μύκητες (το πιο συχνό αίτιο)
2. Βακτηρίδια (Gardnerella Vaginalis)
3. Τριχομονάδες (Trichomonas vaginalis)
4. Μυκόπλασμα (ουρεόπλασμα hominis)
5. Χλαμύδια
6. Ιοί, όπως ο HPV και ο έρπης γεννητικών οργάνων
7. Ατροφική κολπίτης (εφηβεία – εμμηνόπαυση)
 
Οι τρεις συχνότερες παθήσεις που σχετίζονται με την κολπική υπερέκκριση είναι η βακτηριδιακή κολπίτιδα, η τριχομοναδική κολπίτιδα και η μυκητίαση (καντιτίαση).
 
Βακτηριδιακή Κολπίτιδα
 
Πρόκειται για ένα μαζικό αποικισμό του κόλπου από διάφορα μικρόβια και την αντικατάσταση της φυσιολογική κολπικής χλωρίδας από υψηλές συγκεντρώσεις αναερόβιων βακτηρίων, gardnerella vaginalis, ουρεόπλασμα, μυκόπλασμα. 
 
Αποτελεί κύρια αιτία κολπικής υπερέκκρισης ή κακοσμίας και μπορεί να είναι είτε περιοδική είτε να διαρκέσει μεγαλύτερο διάστημα.
Σχετίζεται με τη μη χρήση προφυλακτικού και την έλλειψη κολπικών γαλακτοβακίλων.
 
Για τη θεραπεία της υπάρχουν σκευάσματα γα λήψη από το στόμα και από τον κόλπο. Οι πλύσεις με αντισηπτικό πρέπει να αποφεύγεται αφού μπορούν να διαταράξουν την ισορροπία του κόλπου και να προκαλέσουν αντίθετο αποτέλεσμα από το επιθυμητό. Χρησιμοποιήστε για κολπικές πλύσεις το χαμομήλι, το οποίο αντιμετωπίζει άμεσα φλεγμονές και ερεθισμούς του κολπικού βλεννογόνου.
 
Τριχομοναδική Κολπίτιδα
 
Οφείλεται σε ένα αναερόβιο πρωτόζωο, την Trichomonas vaginalis και η κλινική εικόνα χαραχτηρίζεται από μια δύσοσμη λευκοκίτρινη κολπική έκκριση με ερεθισμό του αιδοίου. Κατα τη θεραπεία υπάρχει υψηλή πιθανότητα επαναμόλυνσης  (17%) στους πρώτους τρεις μήνες.
Θεραπεία θα πρέπει να λαμβάνουν και οι σεξουαλικοί σύντροφοι ενώ παράλληλα θα πρέπει να συστήνεται αποχή από τις σεξουαλικές επαφές μέχρι την ολοκλήρωση της θεραπείας.
 
Μυκητιασική Αιδοιοκολπίτιδα
 
Υπολογίζεται ότι περίπου το 75% των γυναικών θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο αυτής της μορφής κολπίτιδας και 40%-45% δύο ή περισσότερα κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
 
Προκαλείται κυρίως από την Candida Albicans. Χαρακτηρίζεται από κολπικό ερεθισμό, έντονο κνησμό και κολπική έκκριση. Εκτός από κνησμό, υπάρχει και πόνος μέσα και γύρω από την είσοδο του κόλπου, καθώς και παχύρευστες υπόλευκες εκκρίσεις που θυμίζουν κομμένο γιαούρτι αλλά δεν έχουν δυσάρεστη οσμή.
 
Είναι νόσος κυρίως της αναπαραγωγικής ηλικίας (όταν τα επίπεδα των οιστρογόνων άρα και η έκκριση γλυκογόνου είναι υψηλή), με έξαρση τους θερινούς μήνες. Προδιάθεση για να αναπτυχθεί είναι η λήψη αντιβιοτικών, η εγκυμοσύνη, ο σακχαρώδης διαβήτης, τα αντισυλληπτικά, η παρατεταμένη χρήση κορτιζόνης, η πτώση της άμυνας του οργανισμού, το κάπνισμα, ο υποθυρεοειδισμός και η σιδηροπενική αναιμία.
 
Η μυκητιασική κολπίτιδα μπορεί να μεταδοθεί σεξουαλικά ή μέσω της στοματογεννητικής επαφής, δεν θεωρείται όμως σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, γιατί οι μύκητες βρίσκονται υπο φυσιολογικές συνθήκες στο περιβάλλον του κόλπου και γιατί βρίσκονται και σε γυναίκες που δεν είναι σεξουαλικά ενεργές.
Η θεραπεία γίνεται με τη λήψη σκευασμάτων κυρίως από την κολπική οδό ενώ απαραίτητη είναι και η θεραπεία του συντρόφου.
 
Κολπίτιδα από Χλαμύδια
 
Πρόκειται για σεξουαλικά μεταδιδόμενη μορφή κολπίτιδας. Τα χλαμύδια είναι μια ξεχωριστή ομάδα μικροοργανισμών με ιδιαίτερα χαραχτηριστικά.
Οι περισσότερες γυναίκες δεν εμφανίζουν συμπτώματα, πράγμα που δυσχεραίνει πολύ τη διάγνωση.
 
Συνήθως, παρουσιάζουν ελαφρά ροή αίματος ειδικά μετά τη σεξουαλική επαφή και μπορεί να έχουν πόνο χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση. Προσβάλουν τον τράχηλο της μήτρας, της σάλπιγγας, το ουροποιητικό σύστημα και την πύελο.
 
Ακόμα, προσβάλλονται τα μάτια, ο φάρυγγας και ο πρωκτός. Εάν η μόλυνση δεν αντιμετωπισθεί θεραπευτικά, μπορεί να προκαλέσει πολλές επιπλοκές, κυριότερη των οποίων είναι η στειρότητα.
 
Πρόληψη
 
Σχολαστική τήρηση των κανόνων ατομικής υγιεινής.
Αποφεύγετε εσωτερικές (κολπικές) πλύσεις με αντισηπτικά.
Κατά την αφόδευση σκουπίζεστε ΠΑΝΤΑ με κατεύθυνση από μπροστά προς τα πίσω για να αποφύγετε μόλυνση του κόλπου με μικρόβια από το έντερο.
Χρησιμοποιείτε ταμπόν όσο το δυνατόν λιγότερο.
Περιορίστε τα σερβιετάκια κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Στην παραλία, μετά το μπάνιο, να αλλάζετε τουλάχιστον το κάτω μέρος του μαγιώ, γιατί η υγρασία που αναπτύσσεται είναι ο «καλύτερος φίλος» των μυκήτων.
Χρησιμοποιείτε πάντοτε πετσέτα ή ψάθα όταν ξαπλώνετε στην παραλία.
Προτιμήστε βαμβακερά ρούχα
Εμπλουτίστε το καθημερινό σας διαιτολόγιο με γιαούρτι και γάλα, τα οποία αποτελούν καλές πηγές βιταμίνης Β που προστατεύουν τη φυσιολογική χλωρίδα του οργανισμού.
 
Συμπερασματικά, πρέπει να πούμε κάθε μια γυναίκα, η οποία παρατηρεί κάτι ασυνήθιστο που αφορά το γεννητικό της σύστημα, καλό είναι να απευθύνεται πάντα στο γυναικολόγο της, καθότι με τον τρόπο αυτό τις περισσότερες φορές με πολύ απλές παρεμβάσεις, μπορεί να επιλύσει το πρόβλημά της. Ακολουθούμε λοιπόν τις οδηγίες του Γιατρού μας και τον συμβουλευόμαστε για καθετί νέο παρατηρούμε στον εαυτό μας.
 
 
Μητσάκος-Μπαρμπαγιάννης Κυριάκος
Μαιευτήρας – Χειρουργός Γυναικολόγος
Πρόεδρος Δ.Σ. «ΡΕΑ Γυναικολογικής Μαιευτικής Κλινικής»

Αφιερωμένο στον γιο μου: » Ο άντρας που θέλω να γίνεις…»

son
Είμαστε όλοι κατασκευές που δημιουργηθήκαμε πάνω σε μιά στιγμή πάθους.
Με τη σειρά μας έφτασε η ώρα να δημιουργήσουμε κι εμείς. Και φτιάξαμε. Και νομίζουμε ότι φτιάχνουμε κάτι που μας μοιάζει. Όχι, εγώ δεν θέλω να μου μοιάσεις. Σε θέλω πρωτότυπη κατασκευή, δίχως κατάλοιπα και δίχως δογματισμούς. Ο καμβάς ο δικός σου είναι κατάλευκος κι έχεις στα χέρια σου όλων των ειδών τα χρώματα.
Να ‘ξέρες πόσο σε ζηλεύω και πόσο σε φοβάμαι. Οφείλω να σου πω μόνο πως τα έντονα χρώματα επισκιάζουν πάντα τα πιο απαλά. Γι’αυτό σε συμβουλεύω να χρησιμοποιείς έντονα χρώματα. Σου ζητώ συγνώμη για τον κόσμο που σε έφερα, μιας και δεν είναι ο κόσμος που ονειρευόμουν για σένα. Δεν απέχει πολύ από τα παραμύθια που σου διαβάζω. Είναι γεμάτος μάγισσες, δράκους, νεράιδες, δυνατούς κι αδυνάτους. Αλλά εδώ δεν θριαμβεύει πάντα το καλό.
Οι άνθρωποι τρέχουν με έγνοιες πολλές. Βιάζονται τόσο που δεν γνωρίζουν ούτε τον εαυτό τους, ούτε τον προορισμό τους. Δεν παίζουν, δεν τραγουδάνε, δεν χορεύουν, δεν γελάνε με την καρδιά τους, δεν νιώθουν. Οι άνθρωποι φοβούνται. Κι εγώ προσπαθώ να σου μάθω να μη φοβάσαι. Οι άνθρωποι κουβαλάμε αποσκευές. Μνήμες, εμπειρίες, χρόνια. Θα έπρεπε να εστιάζουμε στη στιγμή, στην αγάπη και στον έρωτα κι εστιάζουμε στον φόβο.
Η δική σου βαλίτσα τώρα αρχίζει να γεμίζει. Θυμήσου να μην την πολυγεμίζεις γιατί το ταξίδι είναι μακρύ και δεν θέλω να κουραστείς. Οφείλω να σου πω όμως, πως κάποια στιγμή θα χρειαστεί να κουβαλήσεις και την βαλίτσα κάποιου άλλου και τότε δεν θα πρέπει να φοβηθείς το βάρος, αλλά περήφανα και δυνατά να το σηκώσεις. Πρέπει να ξέρεις πως τα βάρη όταν μοιράζονται γίνονται ελαφρύτερα. Γι” αυτό υποσχέσου μου να μη φοβηθείς στιγμή την αγάπη. Σου εγγυώμαι πως όσο σε τρομάξει, άλλο τόσο θα σε ανταμοίψει. Θέλω να ρισκάρεις, να τολμάς και να μην ακούς κανέναν πέρα απο τις εσωτερικές σου φωνές.
Να θυμάσαι εκείνο το παιχνίδι που παίζαμε όταν ήσουν μικρός. Κάθε φορά που είσαι σε δίλημμα για το τι πρέπει να κάνεις θα κλείνεις τα μάτια, θα χαλαρώνεις και θα παίρνεις την απάντηση που χρειάζεσαι. Όσο πιο πολύ σε τρομάζει, τόσο πιο σωστή είναι. Μην ακούσεις τους πολλούς που θα σου μιλούν με λογικά επιχειρήματα, σου έχω μάθει καλύτερα από αυτό. Η απάντησεις πάντα στην καρδιά σου θα βρίσκονται. Και κάνε μου μιά χάρη.
Σου έμαθα να περπατάς. Αυτό το συνήθειο που έχεις να περπατάς πάνω στις γραμμές σταμάτα το. Βγές έξω από τις γραμμές παιδί μου. Έξω, εκεί είναι η αλήθεια της ζωής, πέρα από τα όρια που εμείς οι ίδιοι βάζουμε στον εαυτό μας. Σπάσε τα όρια και ζήσε!
Αφιερωμένο στο γιό μου Β.

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...