Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

Το σχολείο δεν αποτελεί οικονομικό μοντέλο

Το σχολείο δεν αποτελεί οικονομικό μοντέλο
Πέρασαν ήδη τρεις εβδομάδες από τη στιγμή που τυπικά άνοιξε το σχολείο. Ένα σχολείο πλήρως απαξιωμένο, ένα σχολείο υποχρηματοδοτούμενο, που ελέγχεται όχι για το εκπαιδευτικό του έργο και το κατά πόσο ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας, αλλά για τις οικονομικές του επιδόσεις.
Αξίζει όμως να σημειώσουμε ότι οι αντιλήψεις που υποτάσσουν την εκπαίδευση σε οικονομικά μοντέλα, δεν είναι και τόσο πρόσφατες. Ήδη από δεκαετίες πριν το σχολείο αντιμετωπίζεται ως μία οικονομική μονάδα. Όχι ως επένδυση, αλλά ως μονάδα που οφείλει να παράγει άμεσα οικονομικό κέρδος. Βέβαια, όλες αυτές οι οικονομικές (και πολιτικές κατά συνέπεια) θεωρήσεις δεν εξετάζουν την παιδεία ως μια συνεχή διαδικασία κοινωνικοποίησης και μεταφοράς γνώσης σε ανηλίκους. Αδιαφορούν για τις ψυχοπαιδαγωγικές ανάγκες των παιδιών και τούτες αντικαθίστανται από μαθηματικούς τύπους εξόδων κι εσόδων.
Έτσι, σε μία στενά πρισματική οικονομική διάθλαση, τα σχολεία στα χωριά συγχωνεύονται (κλείνουν). Κι ενώ στις μικρότερες σχολικές μονάδες, οι εκπαιδευτικές ανάγκες είναι μεγαλύτερες, τούτες στην πραγματικότητα μειώνονται φορτώνοντας το -οικονομικό και ψυχικό- βάρος μεταφοράς στους γονείς και τους μαθητές. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σε μαθητές που υποχρεώνονται σε μεγάλες χρονικά μετακινήσεις προκειμένου να φτάσουν στο σχολείο, οι βαθμοί επίδοσης παρουσιάζουν κατακόρυφη πτώση (τούτο αποδεικνύεται πρωτίστως και από μαθητές ιδιωτικών σχολείων και στην ύπαιθρο).
Η παιδευτική διαδικασία μαζί με τις προωθούμενες αλλαγές και τον νέο εκπαιδευτικό νόμο αποκαλύπτουν μια αδιανόητα ρηχή και διαχειριστική πρόσληψη του εκπαιδευτικού αγαθού, η οποία οδηγεί σε ανούσιες εξετασιοκεντρικές πρακτικές, σε πλήρη περιφρόνηση των εκπαιδευτικών αναγκών, των διδακτικών μηχανισμών και των παιδαγωγικών μεθόδων.
Μα ένα εκπαιδευτικό σύστημα που λειτουργεί αντιπαιδαγωγικά κι ενάντια στην παιδική και εφηβική ψυχολογία, μαθηματικά, ενισχύει το μίσος του μαθητή για το σχολείο, που το βιώνει ως εργασία και καταναγκαστικό έργο. Εμφανές αποτέλεσμα θα είναι η ένταση της σχολικής εγκατάλειψης και μάλιστα αποκλειστικά σχεδόν σε βάρος των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων. Και όσα παιδιά τελικά κατορθώσουν να ολοκληρώσουν το 12χρονο σχολείο, θα οδηγηθούν αναπόδραστα ίσως, στην ιδιωτική, επαγγελματική εκπαίδευση προκειμένου να καταφέρουν να αποκτήσουν ένα πιστοποιητικό αποσπασματικής κατάρτισης προσωρινής απασχόλησης.
Και το ΥΠΑΙΘ οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια το σύνολο της εκπαιδευτικής πολιτικής στα χέρια ιδιωτών. Αν και ο νεοφιλελευθερισμός (στην κλασική του μορφή, της Σχολής του Σικάγο), έβλεπε την παιδεία ως υποχρέωση του κράτους στα ελάχιστα (κτιριακή υποδομή, βασική εκπαίδευση, κλπ.), και ως βάρος για τον ιδιώτη στο σύνολό της, από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Σήμερα πια η αρχή γίνεται με τα διάφορα κολέγια/ιδιωτικά πανεπιστήμια που συχνά συνεργάζονται με ξένα ιδρύματα χαμηλότερης ταξινόμησης από πολλά ελληνικά δημόσια ιδρύματα. Η συνέχεια δόθηκε με την κατάργηση δημοφιλών τεχνικών κι επαγγελματικών κατευθύνσεων σε ΚΕΚ και Τεχνικά/Επαγγελματικά Λύκεια και την υποχρεωτική φοίτηση σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια (σημειώνουμε ότι τα δημόσια ΙΕΚ έχουν δίδακτρα).
Ταυτόχρονα, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι από καιρό αναπτύσσεται ο ιδιωτικός δάκτυλος στις κτιριακές υποδομές των σχολείων. Τα λιγοστά κονδύλια προς τους ΟΤΑ για τις επιδιορθώσεις των σχολικών συγκροτημάτων καθιστούν τα σχολεία κέντρα αυξημένης επικινδυνότητας. Παρατηρούμε εδώ και λίγα χρόνια την υλοποίηση ενός σχεδιασμού –αργός μεν, αλλά σταθερού βηματισμού- ώστε ιδιώτες να αναλάβουν τις επισκευές σχολείων (άμεσα) ή οι δήμοι να επιβάλουν ειδικούς φόρους, ώστε να έχουν επαρκή χρηματοδότηση για να γίνουν εργασίες συντήρησης. Η ανάγκη των δήμων να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τις κτιριακές υποδομές, θα "υποχρεώσει" τους πρόθυμους Δημάρχους στην επιβολή τελών με διάφορα ονόματα (δίδακτρα, συμβολικό τέλος, ειδικό τέλος ανά σχολείο, κλπ.). Και φυσικά οι πλουσιότερες συνοικίες θα έχουν καλύτερα σχολεία (μέσα από υψηλότερα δίδακτρα ή τέλη) και τα σχολεία των υποβαθμισμένων συνοικιών, αδύνατων οικονομικά πολιτών, θα εγκαταλείπονται. Προς το παρόν απολαμβάνουμε μόνο χορηγίες...
Σύντομα θα δούμε και την ιδιωτική επέμβαση στα προγράμματα σπουδών των δημόσιων σχολείων, ανάλογα με τις ανάγκες των τοπικών επιχειρήσεων σε ειδικό προσωπικό. Με το πρόσχημα της άμεσης απασχόλησης των ικανότερων/καλύτερων, ακόμα και οι τοπικές κοινωνίες θα δέχονται τέτοιες παρεμβάσεις μπροστά στον τρόμο της ανεργίας. Βέβαια μόνο λίγοι θα προσλαμβάνονται (όπως βλέπουμε, για παράδειγμα, στη δημοσιογραφική σχολή του ΑΝΤ1). Οι πολλοί θα ζουν με το όνειρο μιας σίγουρης εργασίας έστω και λίγων ετών, μέχρι να λήξει η κατάρτισή τους και να βγουν νέες ανάγκες της επιχείρησης για αναζήτηση νέων μαθητών. Ήδη ένα πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση γίνεται με την εισαγωγή της μαθητείας στην Τεχνική Εκπαίδευση.
Το σχολείο ωστόσο, δεν είναι οικονομικό μοντέλο. Αποτελεί επένδυση της κοινωνίας στο μέλλον. Η επένδυση όμως τούτη δεν αποδίδει άμεσα. Όποιος επιμένει σε μετρήσιμα αποτελέσματα, παραβλέπει εσκεμμένα και τις ψυχοπαιδαγωγικές ανάγκες των μαθητών και τις ιδιαίτερες εθνικές και τοπικές συνθήκες που περιβάλλουν τη μαθητική κοινότητα. Αψηφά ότι η Παιδεία στόχο έχει, όχι απλά τη μετάδοση γνώσης και δεξιοτήτων, αλλά την ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού ως αυριανού πολίτη καθώς και της κριτικής του ικανότητας. Ξεχνά ότι το σχολείο είναι χώρος κοινωνικοποίησης. Έτσι, ουσιαστικά η Παιδεία αποτελεί επένδυση στον Άνθρωπο, στο ανθρώπινο κεφάλαιο.
Η επιμονή μόνο στη γνώση και η υπαγωγή της παιδευτικής διαδικασίας σε μαθηματικά μοντέλα, από μόνη της καταδεικνύει τους στόχους και τα αποτελέσματα. Τη δημιουργία μιας ελεγχόμενης κοινωνίας με άτομα που αδυνατούν να κρίνουν και θα λειτουργούν ως καταναλωτές συνθημάτων και επιφανειακών προσεγγίσεων μακριά από την επιστημονική τεκμηρίωση και πάντα υπό τη σκιά του λαϊκισμού. Τη δημιουργία μιας κοινωνίας αποσπασματικά καταρτισμένων μόνο για τις ανάγκες της αγοράς, κωφεύοντας στις ανάγκες του Ανθρώπου ως κοινωνικού όντος.

Κολμάρ: Μια πόλη της Γαλλίας που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι..!

Κολμάρ: Μια πόλη της Γαλλίας που μοιάζει να βγήκε από παραμύθι..!
Το Κολμάρ (γαλλ. Colmar, αλσατικά Colmer, γερμανικά Colmar και Kolmar) είναι πόλη του διαμερίσματος του Άνω Ρήνου της περιφέρειας της Αλσατίας στη βορειοανατολική Γαλλία. Αποτελεί την πρωτεύουσα του διαμερίσματος αυτού και έδρα του Ανωτάτου Δικαστηρίου του.
Είναι μία από τις ομορφότερες πόλεις της Γαλλίας και ίσως η ομορφότερη της Ευρώπης. Είναι φημισμένη για την καλά διατηρημένη παλιά πόλη της και τα πολλά αρχιτεκτονικά μνημεία και μουσεία. Η πόλη βρίσκεται στο Δρόμο του Κρασιού (Route de Vin), αποτελώντας την "πρωτεύουσα" των αλσατικών κρασιών (capitale des vins d'Alsace).
 colmar15
Η πόλη ιδρύθηκε τον 9ο μ.Χ. αιώνα. Βασιζόμενη στην αμπελοκαλλιέργεια, αλλά και στην βιομηχανική της ανάπτυξη ευημερεί από τον Πόλεμο έως σήμερα. Σε αυτό συμβάλλει και ο συνεχώς αυξανόμενος τουρισμός της.
 Colmar06
Ο ποταμός Ρήνος περνάει 15 χλμ. ανατολικά της, αλλά η πόλη συνδέεται με αυτόν μέσω ενός καναλιού που συνδέει τον ποταμό Ρήνο με τον ποταμό Λάουχ, που διασχίζει την πόλη. Στα δυτικά της βρίσκεται η οροσειρά των Βοσγίων. Μουσεία, καθεδρικοί ναοί, αρχιτεκτονικά μνημεία, συντριβάνια, αγάλματα κοσμούν την πόλη και την κάνουν μοναδική!
Colmar05
Colmar
Colmar02
Colmar01
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
colmar
 colmar
colmar

Πηγή: kopanakinews

Gallery Ένα σουρεάλ ταξίδι στους πίνακες του Salvador Dalí (360º Video)

Ένα σουρεάλ ταξίδι στους πίνακες του Salvador Dalí (360º Video)
Φαντασμαγορικός ζωγράφος και ενίοτε συγγραφέας, γλύπτης και πειραματιζόμενος κινηματογραφιστής, ο Salvador Dalí (1904-1989) ήταν ίσως ο μεγαλύτερος σουρεαλιστής καλλιτέχνης ο οποίος χρησιμοποίησε  ονειρικές φανταστικές εικόνες για να δημιουργήσει αξέχαστα, σε μας, «τοπία» του εσωτερικού του κόσμου.
pinakes-tou-salvador-dali
Η έκθεση «Disney and Dali: Architects of the Imagination» σας προσφέρει μια βόλτα στους πίνακες του Salvador Dali με ένα βίντεο εικονικής πραγματικότητας  που παρουσιάζεται στο Μουσείο Νταλί στην Φλόριντα. 
Οι επισκέπτες μέσω του βίντεο μπορούν να διυσδείσουν στον κόσμο του υπερρεαλισμού ξεκινώντας το ταξίδι μέσα από τον πίνακα  Archeological Reminiscence of Millet’s “Angelus”, του 1935
Ας ξεκινήσουμε ταξίδι μας λοιπόν με το παρακάτω βίντεο:
 pinakes-tou-salvador-dali
Πηγή: alfavita.gr
Κατηγορία Gallery

Ο κανόνας «3-6-9-12» για τα παιδιά και την οθόνη

Ο κανόνας «3-6-9-12» για τα παιδιά και την οθόνη
Ο Serge Tisseron είναι γάλλος ψυχαναλυτής-ψυχίατρος, από τους πιο γνωστούς στη χώρα του. Δίνει κατευθύνσεις έρευνας στο πανεπιστήμιο University Paris 7 Denis Diderot. Μελετά τις σχέσεις των νέων με τις νέες τεχνολογίες, τις παρανοήσεις ανάμεσα στους ενήλικες και την επόμενη γενιά, και τις επιπτώσεις της τεχνολογίας της πληροφορίας στους νέους ανθρώπους. 
Το 2008 ανέπτυξε τον κανόνα «3-6-9-12», που σημαίνει, «όχι τηλεόραση πριν από τα τρία χρόνια, όχι παιχνίδια σε κονσόλα πριν από τα έξι, καθόλου internet πριν από τα εννέα χρόνια, και καθόλου κοινωνικά μέσα πριν από τα 12″.
Το 2011 η Γαλλική Ένωση Παιδιάτρων αποδέχτηκε την πρόταση.
Ο ίδιος λέει ότι ανέπτυξε τον κανόνα με σκοπό να ανοίξει τη δημόσια συζήτηση για τις οθόνες. 
Επικοινωνήσαμε με τον Serge Tisseron για να μας εξηγήσει την άποψή του για μια σχέση που γεμίζει ερωτήματα τους γονείς: τη σχέση παιδιού-οθόνης.
-Ο κανόνας σας του «3-6-9-12», λέει, «καθόλου τηλεόραση πριν την ηλικία των τριών». Γιατί αυτό;
Όλες οι έρευνες που έχουν γίνει για τα μικρά παιδιά  και την τηλεόραση έχουν δείξει ότι η τηλεόραση δεν ωφελεί τα παιδιά πριν από την ηλικία των τριών. Φυσικά, ένας γονιός μπορεί να παρακολουθεί ένα πρόγραμμα για δέκα λεπτά μαζί με ένα μικρό παιδί, αν αυτή είναι μια ευκαιρία να περάσουν κάποιο ποιοτικό χρόνο μαζί.
Όμως, πριν από από την ηλικία των τριών, είναι η σχέση που έχει σημασία, όχι η οθόνη.  Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως η τηλεόραση μένει ανοιχτή μόνιμα, και τα μικρά παιδιά ζουν με αυτή. 
Αλλά η έρευνα έχει δείξει ότι αυτό βλάπτει την ανάπτυξή τους. Τα μωρά έχουν πράγματι την ανάγκη να διαμορφώσουν τις ικανότητες προσοχής και συγκέντρωσης, και δε μπορούν να το κάνουν σε ένα περιβάλλον θορυβώδες όπως αυτό που δημιουργεί η τηλεόραση. Το ραδιόφωνο είναι λιγότερο ενοχλητικό για αυτά, επειδή εναλλάσσει συζητήσεις και αρμονικές μουσικές. 
Η τηλεόραση, όμως, είναι γεμάτη από βίαιους θορύβους τους οποίους τα μωρά δε μπορούν να καταλάβουν, και οι οποίοι τα εμποδίζουν να μάθουν να συγκεντρώνονται. 
Οι γονείς έχουν την τάση να υποτιμούν το πόσο σοβαρές είναι οι συνέπειες  των ψηφιακών εργαλείων στο μικρό παιδί, και να υπερεκτιμούν τη βαρύτητα των προβλημάτων που προκαλούνται από τη χρήση των ίδιων ψηφιακών εργαλείων στην εφηβεία, ενώ πρόκειται γενικά  για την περίοδο κατά την οποία αποκτώνται αυτόματα αντανακλαστικά που είναι απαραίτητα για τη χρήση τους.
-Στις μέρες μας, με τους γονείς να δουλεύουν σκληρά -και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες χωρίς υποστηρικτικές κοινωνικές δομές –  πόσο εύκολο είναι για αυτούς να βρουν εναλλακτικές που θα κρατήσουν τα παιδιά μακριά από το να παίζουν βιντεοπαιχνίδια πριν από τα έξι τους, όπως προτείνετε;
Ο κανόνας «3-6-9-12»
Όχι τηλεόραση πριν από τα 3 χρόνια.
Όχι παιχνίδια σε κονσόλα πριν από τα 6.
Όχι internet πριν από τα 9.
Όχι social media πριν από τα 12.
Ο κανόνας 3-6-9-12 που έχω προτείνει για να ορίσω τις ηλικίες των τριών, έξι, εννιά και δώδεκα, προτείνει στους γονείς να μη δίνουν στο παιδί ένα προσωπικό tablet ή μία προσωπική κονσόλα παιχνιδιού πριν από τα έξι χρόνια του. Μπορεί να παίζει με αυτές τις συσκευές, αλλά είναι προτιμότερο να χρησιμοποιούνται ως οικογενειακές συσκευές.
Η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι μόλις το παιδί γίνει ιδιοκτήτης των συσκευών αυτών, η χρήση τους γίνεται ανεξέλεγκτη. Επιπλέον, είναι καλύτερα να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε αυτές τις συσκευές για να ηρεμήσουμε το παιδί, ή το βράδυ πριν κοιμηθεί, επειδή οι φωτεινές πηγές οι οποίες χρησιμοποιούνται διαταράσσουν τους ρυθμούς του ύπνου.
-Λέτε, επίσης, «όχι internet χωρίς επίβλεψη πριν από τα εννιά χρόνια». Αυτό σημαίνει ούτε παιχνίδια στο διαδίκτυο;
Από την ηλικία των εννιά και μετά, η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι ένα δικαίωμα. Αλλά είναι προτιμότερο τα παιδιά να παίρνουν συμβουλές και υποστήριξη. Κανείς δεν ξέρει ποτέ τι μπορεί να βρουν πληκτρολογώντας μια λέξη κλειδί. Ούτε τα κινούμενα σχέδια που βρίσκουμε στο internet είναι πάντα ασφαλή. Κάποια έχουν δεχτεί  hacking. Ξεκινούν σαν ένα κινούμενο σχέδιο, αλλά συνεχίζουν προωθώντας ναρκωτικά, ή δείχνουν πορνογραφικές εικόνες, και τελειώνουν σαν κινούμενο σχέδιο. Και οι πλατφόρμες των δωρεάν παιχνιδιών στο διαδίκτυο είναι πιθανό να περιέχουν πολλές διαφημίσεις για τα παιχνίδια τα οποία ξεκινούν δωρεάν, αλλά στη συνέχεια πρέπει γρήγορα να πληρώσεις αν θέλεις να γίνει το παιχνίδι ενδιαφέρον.
-Όταν λέτε «internet με επίβλεψη», τι ακριβώς εννοείτε; Ο γονιός πρέπει να μένει με το παιδί όλη την ώρα, ή απλώς να τσεκάρει τι γίνεται ανά διαστήματα;
«Internet με συνοδεία» δε σημαίνει να στεκόμαστε πίσω από το παιδί κάθε φορά που μπαίνει στο ίντερνετ, ούτε να παρακολουθούμε καθετί που κάνει, κοιτάζοντας το ιστορικό. Διαδίκτυο με επίβλεψη, σημαίνει δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να προετοιμάσουμε το παιδί. 
Μεταξύ 6 και 9 χρόνων, πρέπει να του εξηγήσουμε τους τρεις βασικούς κανόνες του internet.
«-Ό, τι τοποθετείς εκεί μπορεί να γίνει «δημόσιο»
-Ό, τι τοποθετείς εκεί θα μείνει για πάντα
-Δεν πρέπει να πιστεύεις όλα όσα βρίσκεις»
Είναι σημαντικό μετά τα εννιά χρόνια να του μιλάμε για τη λογοκλοπή, για τη διαδικτυακή πορνογραφία και την διαδικτυακή παρενόχληση. Αλλά αυτό δεν αρκεί. Είναι εξίσου σημαντικό να οργανώνουμε την οικογενειακή ζωή με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουμε χρόνο για ανταλλαγές. Και το πιο απλό για να το κάνουμε αυτό, είναι να απαγορεύσουμε την τηλεόραση, τα smartphones, τα tablets και τις εφημερίδες στο δείπνο, ώστε να δημιουργήσουμε ένα ανοιχτό περιβάλλον επικοινωνίας.
Δε χρειάζεται να μιλάμε εκεί για αυτά που είδαμε στο διαδίκτυο, αλλά αν αυτός ο ανοιχτός χώρος υπάρχει, τα παιδιά θα βρουν την ευκαιρία να τον χρησιμοποιήσουν και να μιλήσουν αν έχουν συναντήσει κάποια προβληματικά πράγματα στο internet.
-Πόσες ώρες την ημέρα συμβουλεύετε τους γονείς να αφήνουν παιδιά προσχολικής ηλικίας να βλέπουν τηλεόραση; Πόσες ώρες την ημέρα λέτε σε γονείς μεγαλύτερων παιδιών να τα αφήνουν να «σερφάρουν» στο ίντερνετ, ή να παίζουν βιντεοπαιχνίδια; Πώς μπορεί ένας γονιός να «ελέγξει» την οθόνη;
Ένας «περιορισμός του χρόνου της οθόνης» είναι σημαντικός, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ενδιαφερόμαστε για το τι κάνουν τα παιδιά με τις οθόνες. Οι γονείς που είναι επικριτικοί απέναντι στις οθόνες, αγνοούν τις δημιουργικές χρήσεις και τις δυνατότητες κοινωνικοποίησης που προσφέρουν οι ψηφιακές συσκευές. Δυστυχώς, οι γονείς που δε βάζουν καθόλου όρια, έχουν ανάλογη άγνοια. 
Είναι προτιμότερο να σχεδιάζουμε σε εβδομαδιαία βάση παρά σε καθημερινή. Για παιδιά από 3 μέχρι 6 χρόνων, οι γονείς μπορούν να περάσουν προοδευτικά από τη μια ώρα στις δύο ώρες την εβδομάδα, με στόχο να φτάσουν στη συνέχεια προοδευτικά στις έξι ώρες την εβδομάδα μέχρι την ηλικία των 12 χρόνων. 
Ο στόχος είναι ο χρόνος ψυχαγωγίας μέσω της οθόνης να μην ξεπερνάει ποτέ τις δύο ώρες την ημέρα, όποια κι αν είναι η ηλικία. Λέω «ψυχαγωγική οθόνη», επειδή σε αυτή δε συμπεριλαμβάνω τον χρόνο που αφιερώνεται στις σχολικές δραστηριότητες. Αλλά και εκεί ακόμη, είναι διαφορετικό πράγμα να χρησιμοποιείς μια οθόνη μη διαδραστική και μη συνδεδεμένη όπως η τηλεόραση, είναι άλλο να χρησιμοποιείς μια συσκευή διαδραστική αλλά μη συνδεδεμένη όπως βιντεοπαιχνίδια off-line, και είναι διαφορετικό να χρησιμοποιείς ένα εργαλείο διαδραστικό και συνδεδεμένο, όπως τα παιχνίδια στο διαδίκτυο.
Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν αυτές τις δραστηριότητες που συνδέονται με την οθόνη, οι οποίες είναι δημιουργικές και κοινωνικοποιούν. Και υπάρχει μια δραστηριότητα που συνδέεται με την οθόνη και πρέπει να ενθαρρύνεται σε κάθε ηλικία, χωρίς κανέναν περιορισμό: η ψηφιακή φωτογραφία και η επεξεργασία εικόνας.
-Γιατί στα παιδιά αρέσουν τόσο πολύ τα βιντεοπαιχνίδια;
Τα βιντεοπαιχνίδια είναι πραγματικά «ψηφιακά γλυκά» για τον εγκέφαλο. Ξέρετε ότι μας αρέσουν τα γλυκά επειδή είναι λιπαρά και ζαχαρώδη. Λοιπόν, αγαπάμε τα βιντεοπαιχνίδια επειδή κινητοποιούν τις απλές διανοητικές ικανότητες , επειδή προοδεύουμε μέσα από τη δοκιμή και το λάθος, επειδή τονώνουν την προσοχή μας κάθε στιγμή, επειδή ανταμειβόμαστε γενναιόδωρα όταν πετυχαίνουμε και ποτέ δεν τιμωρούμαστε όταν αποτυγχάνουμε. Όπως ακριβώς τα γλυκά δεν είναι αληθινό φαγητό, αλλά ευχαρίστηση, πολλά βιντεοπαιχνίδια δε συμβάλλουν στη νοητική ανάπτυξη, αλλά στην καθαρή ευχαρίστηση.
-Συμφωνείτε με την πρακτική πολλών γονιών να «χρησιμοποιούν» τον χρόνο σε βιντεοπαιχνίδια ή στην τηλεόραση ως «εργαλείο» για να τιμωρούν ή να επιβραβεύουν τα παιδιά; Το να λένε, για παράδειγμα, «αφού οι βαθμοί σου ήταν κακοί», ή «αφού συμπεριφέρθηκες άσχημα, θα δεις λιγότερη τηλεόραση αυτή την εβδομάδα και θα παίξεις λιγότερο στην κονσόλα σου»;
Ναι, όλοι οι γονείς χρησιμοποιούν αυτό το είδος τιμωρίας. Και πάλι, όμως, κάνουν λάθος, επειδή δε δίνουν σημασία στο τι παρακολουθούν τα παιδιά ή στο τι είδους παιχνίδια παίζουν. Οι γονείς θα έπρεπε να λένε: «Είσαι τιμωρημένος, δε θα δεις τη συγκεκριμένη εκπομπή στην τηλεόραση, αλλά θα κρατήσεις τον χρόνο που έχεις για βιντεοπαιχνίδια», ή το αντίθετο. Ο χρόνος της οθόνης πρέπει πάντα να έχει να κάνει με το τι βλέπει το παιδί σε αυτή, τι κάνει σε αυτή, και ποιον συναντά εκεί.
-Αν δεχτούμε αυτό που έχετε πει, ότι οι έφηβοι «αναζητούν εναλλακτικές ταυτότητες, κρύβοντας την εμφάνισή τους από αυτούς που συναντούν», πώς μπορούν να προστατευτούν; Και τι συμβαίνει με τον διαδικτυακό εκφοβισμό; Πιστεύετε ότι εξαπλώνεται τόσο πολύ όσο λένε τα μέσα ενημέρωσης, ή το φαινόμενο διογκώνεται;
Τα παιδιά πρέπει να είναι ενήμερα για το τι σημαίνει εκφοβισμός από τη νηπιακή ηλικία. Και πρέπει να τους μιλήσουμε για τον διαδικτυακό εκφοβισμό στα 7 τους χρόνια. Τίποτα, όμως, δεν αποδεικνύει ότι η παρενόχληση είναι σήμερα σε χειρότερα επίπεδασε σχέση με παλαιότερα. Το πρόβλημα είναι ότι, με το διαδίκτυο, μπορεί να «βρει» το εκφοβισμένο παιδί παντού, οποιαδήποτε ώρα, μέρα και νύχτα. Αλλά πρέπει, επίσης, να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι το να προωθήσουν μια προσβολή μία φορά, σημαίνει συμμετοχή στην παρενόχληση.
-Δημοσιεύτηκε πρόσφατα μια παγκόσμια μελέτη για τα αποτελέσματα της χρήσης υπολογιστών στα σχολεία, σύμφωνα με την οποία, οι μαθητές που χρησιμοποιούν tablets και υπολογιστές πολύ συχνά, έχουν χειρότερες επιδόσεις από αυτούς που κάνουν μια πιο ήπια χρήση τους. Πιστεύετε ότι η τάση στην εκπαίδευση να επικεντρώνεται σε «ψηφιακές και επαγγελματικές δεξιότητες», είναι σε λάθος κατεύθυνση;
Προσωπικά, λέω πάντα ότι το επείγον είναι να προσαρμόσουμε τις μεθόδους διδασκαλίας στους καινούριους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά υπάρχουν στον κόσμο, σε σύνδεση με την ψηφιακή κουλτούρα στην οποία ζουν, και αυτό ξεκινά από το να δημιουργούμε νέες δυνατότητες μάθησης, με ή χωρίς ψηφιακά εργαλεία. Αυτοί που πιστεύουν ότι το να προσαρμόσουμε τον τρόπο διδασκαλίας στην ψηφιακή εποχή, σημαίνει να εισάγουμε ψηφιακά εργαλεία στο σχολείο, κάνουν λάθος. Όσον αφορά τα αποτελέσματα στα οποία αναφέρεστε,  πρέπει να λάβουμε υπόψη και την εποπτεία. Τα ψηφιακά εργαλεία επιτρέπουν να λάβουμε υπόψη την ιδιαιτερότητα του κάθε μαθητή μέσα σε υπερφορτωμένες τάξεις. Αν υπήρχαν τρεις φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί, αυτή η ερώτηση θα είχε προφανώς απαντηθεί διαφορετικά και σίγουρα με καλύτερο τρόπο.
-Έχω διαβάσει κάτι που έχετε πει -και βρίσκω πραγματικά ενδιαφέρον-, ότι τα παιδιά ωφελούνται περισσότερο όταν μοιράζονται την οθόνη παρά όταν τη χρησιμοποιούν ατομικά. Εννοείτε να μοιράζονται την οθόνη στο σχολείο, όταν παίζουν βιντεοπαιχνίδια, ή σε κάθε δραστηριότητα που περιλαμβάνει μια οθόνη; Γιατί είναι καλύτερα να μοιράζονται;
Για να ανακαλύψουμε τις δικές μας ιδέες, να τις ξεκαθαρίσουμε, να τις προσδιορίσουμε, είναι προτιμότερο να μην είμαστε συνδεδεμένοι. Και για να αποφύγουμε να είμαστε συνδεδεμένοι, τίποτα δεν είναι καλύτερο από το χαρτί και το μολύβι. Από την άλλη, το ίντερνετ είναι αναντικατάστατο για να ξέρουμε αυτά που σκέφτονται οι άλλοι. Θα ήταν καλύτερα να εισάγουμε τα ψηφιακά εργαλεία στο σχολείο μόνο ως εργαλεία ομαδικής, συνεργατικής δουλειάς.
-Και μια εκτίμησή σας. Πώς πιστεύετε ότι θα είναι η γενιά των σημερινών παιδιών όταν μεγαλώσουν;
Τα παιδιά μας δεν είναι όπως ήμασταν εμείς στην ηλικία τους, και δε θα γίνουν ενήλικες σαν εμάς. Αυτό που μπορούμε να ελπίζουμε για αυτά, είναι να αναπτύξουν σήμερα μια τέτοια πλαστικότητα που θα τα βοηθήσει να αντιμετωπίσουν κάθε ανακατάταξη αύριο.
Ο Σερζ Τισερόν είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε την αλήθεια -και το «μυστικό» του δημιουργού του Τεν-Τεν, Ερζέ, απλώς διαβάζοντας τις ιστορίες του διάσημου ήρωα. Έχει γράψει περισσότερα από 40 βιβλία. Τα μυστικά μέσα στην οικογένεια είναι ένα από τα κύρια θέματα που τον απασχολούν. Το βιβλίο του «Οικογενειακά Μυστικά» κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.
Serge Tisseron
της Μάχης Μαργαρίτη
Ευχαριστούμε την Ελένη Θανοπούλου για τη βοήθεια στη μετάφραση.
Πηγή: ert.gr

Κική Δημουλά: «Ευτυχία... Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της»

Κική Δημουλά: «Ευτυχία... Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της»
Η ποιήτρια Κική Δημουλά εκτός από τις ποιητικές της συλλογές έχει εκδώσει και πεζά κείμενα. Το βιβλίο της «Εκτός σχεδίου» περιλαμβάνει σαράντα τρία μικρά διηγήματα με αυτοβιογραφικό, εξομολογητικό περιεχόμενο, που περιλαμβάνουν μνήμες, χρώματα, μυρωδιές, συναισθήματα μιας ζωής, μικρά καθημερινά συμβάντα που ανασύρονται από τη λήθη, ανασταίνονται και αποκαθίστανται στο χρόνο, με τον δικό της μοναδικό τρόπο γραφής.
Αυτή η «αναρχική των λέξεων» όπως την αποκάλεσε κάποτε ο Νίκος Δήμου, «τρομοκρατημένη από την ύπαρξη, παίρνει εκδίκηση από τη γλώσσα για κάθε απουσία, κάθε μοναξιά, κάθε φόβο ζωής».
Το κείμενο που θα διαβάσετε στη συνέχεια με το γνωστό αυτοσαρκαστικό ύφος της Κικής Δημουλά, τιτλοφορείται «Αντεύχομαι» και περιέχεται στο βιβλίο της «Εκτός σχεδίου».
Αντεύχομαι
Έχω πολλά ράμματα για τη γούνα αυτής της μεγαλοκυρίας που λέγεται ευτυχία.
Μου έχει σπάσει τα νεύρα με όσα ισχυρίζεται απολογούμενη που με έστησε.
Ότι τάχα ήρθε, αλλά εγώ είχα το νου μου σε τούτο και σε κείνο, ενώ εκείνη με περίμενε σε τούτο και σε κείνο, κι όπως μου τα προσδιόρισε, με περίμενε σε πράγματα αδύνατα να συμβούν, εκεί ακριβώς δηλαδή που είχα το νου μου.
Κι αυτός ήτανε, λέει, ο λόγος που την προσπέρασα.
Άλλοτε πάλι, επιμένει πως ήρθε, στάθηκε λέει έξω από κάτι ιστορίες, στις οποίες εγώ είχα ήδη μπεί μέσα, είχε τη διάθεση να πηδήξει από το παράθυρο και να μπεί, αλλά ήταν τόσο υπερυψωμένη η δυσπιστία μου που δεν το τόλμησε.
Άλλη δικαιολογία, τραβηγμένη από τα μαλλιά, πως εγώ χτύπησα πολύ σιγά την πόρτα της και δε με άκουσε ή ότι χτύπησα πολύ δυνατά την πόρτα της, φοβήθηκε και δεν μου άνοιξε, και τι ψεύτρα, Θεέ μου, ότι χτύπησα λάθος τη διπλανή της πόρτα και βλέποντάς με να καθυστερώ, συνεπέρανε ότι το λάθος μου βγήκε σε καλό και δεν ήθελε να το διακόψει.
Μου έχει απαριθμήσει μία μία τις στιγμές με το όνομά τους, που την περιείχαν, λέει, αλλά εγώ θυμάμαι μόνο τι φόβο είχα μην τις χάσω.
Βλέπεις; μου λέει η κουτοπόνηρη, αν δεν ήμουνα εγώ εκεί μέσα, σ” αυτές τις στιγμές, γιατί θα φοβόσουν μην τις χάσεις, τι σ' ένοιαζε; Άρα ήρθα.
Αμέτρητες οι φορές που είπαμε να συναντηθούμε σε κάποιο φωτεινό μέρος, είτε στις κάποιες έξι των απογευμάτων είτε στις κάποιες οκτώ των δειλινών που έχουνε πιο φρόνιμο φως, κι εγώ να περιμένω, να την περιμένω με τις ώρες και πού να φανεί.
Και με τι θράσος να εμφανίζεται μετά στα όνειρά μου, να μου ζητάει συγνώμη που δεν ήρθε, γιατί είχε χάσει κάποιον δικό της κι ήτανε στις μαύρες της, ή και μου επιτίθεται πως ενώ ήρθε, ενώ περίμενε εκεί μέσα με στις ώρες της αναμονής μου, εγώ δεν την αναγνώρισα και δεν φταίει αυτή.
Είδα κι έπαθα να μην έχω την ανάγκη της. Και τώρα που παλεύοντας τα κατάφερα, έρχεται και μου δίνει συγχαρητήρια, πως αυτό ακριβώς, ότι δεν έχω την ανάγκη της, αυτό είναι ευτυχία.
Άπιαστη σου λέω.
eytyxia dimoula kiki
Επιμέλεια: Ελένη Μ. Ματαράγκα
Πηγή: aromalefkadas
CoverPhoto: @Edie Sunday

Μη λέτε αυτές τις φράσεις στα παιδιά σας… Τα επηρεάζουν!

Μη λέτε αυτές τις φράσεις στα παιδιά σας… Τα επηρεάζουν!

Οι παιδοψυχολόγοι λένε ότι ο χαρακτήρας ενός παιδιού μοιάζει με τον πηλό. Διαμορφώνεται εντυπωσιακά ανάλογα μ’ αυτά που βλέπει και ακούει από το οικογενειακό του περιβάλλον, ειδικά όταν βρίσκεται σε μικρή ηλικία που δεν έχει άλλα ερεθίσματα (σχολείο, φίλους κτλ.).
Οι φράσεις που λέμε στο παιδί μας, ακόμα και οι πιο αθώες φαινομενικά, μπορεί να το επηρεάσουν με τρόπο που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε…
Το πανεπιστήμιο Σάουθερν Καλιφόρνια έκανε μια σχετική έρευνα και κατέληξε σε δέκα φράσεις-κλισέ, τις οποίες δεν πρέπει επ’ ουδενί να λέμε στα παιδιά μας.
1. «Άσε με ήσυχο»!
Όποιος γονιός δεν έχει πει αυτό ή κάτι παρόμοιο («μη με ενοχλείς» ή ακόμα και το πιο ευγενικό «έχω δουλειά») είναι ήρωας… Ειδικά στην ηλικία που το παιδί ανακαλύπτει τον κόσμο και ρωτάει για το καθετί χρειάζεται πολλή υπομονή. Μην εμφανίζεστε συνεχώς απομονωμένοι, διότι θα θεωρήσει ότι δεν έχει νόημα να σας ρωτάει αν δεν του απαντάτε και θα το βρείτε μπροστά σας στην εφηβεία… Όταν έχετε πράγματι δουλειά εξηγήστε του ότι εκείνη τη στιγμή δεν μπορείτε να του εξηγήσετε, αλλά μην ξεχάσετε ποτέ να επαναφέρετε μόνοι σας την απορία του όταν τελειώσετε την εργασία σας.
2. «Είσαι τόσο…»
Η φράση μπορεί να συμπληρωθεί μ’ ένα επίθετο, θετικό ή αρνητικό (ντροπαλός, έξυπνος, αστείος, τεμπέλης κτλ.). Αποφεύγετε να χαρακτηρίσετε τα παιδιά σας. Ο χαρακτηρισμός αυτός αποτυπώνεται στο μυαλό τους και τον θεωρούν θέσφατο, τις περισσότερες φορές το υιοθετούν και γίνονται υπερόπτες (αν τα παινεύετε συνέχεια) ή χάνουν την αυτοπεποίθησή τους (αν συνεχώς τα κατσαδιάζετε). Μπορείτε να του πείτε «αυτό που έκανες δείχνει τεμπελιά» ή «η άσκηση που έλυσες δείχνει εξυπνάδα», έχει τελείως διαφορετικό νόημα.
3. «Μην κλαις»
Τα παιδιά, όπως και οι ενήλικες, πρέπει να βιώνουν όλα τα συναισθήματα. Μην απαγορεύετε στο παιδί σας να κλαίει, να λυπάται, ακόμα και να φοβάται. Και μην το υποβιβάζετε με φράσεις του τύπου «μην γίνεσαι μωρό» κτλ. Το παιδί σας δεν θα νιώσει καλύτερα αν το διατάξετε «μην κλαις»! Μάθετε την αιτία των δακρύων κι εξηγήστε του αναλυτικά γιατί δεν πρέπει να κλαίει.
4. «Γιατί να μην είσαι σαν τον αδελφό/αδελφή σου»;
Ό,τι χειρότερο ειδικά για αδέλφια που βρίσκονται κοντά στην ηλικία. Μην τα συγκρίνετε, ειδικά σε πράγματα που κάποιο παιδί τα μαθαίνει πιο εύκολα από κάποιο άλλο π.χ. να κλείνει μόνο του το φερμουάρ του τζάκετ του ή να πίνει μόνο του νερό από το ποτήρι. Με το να τα συγκρίνετε αυξάνετε την αντιζηλία μεταξύ τους. Αντιμετωπίστε τα σαν εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες.
5. «Μπορείς και καλύτερα…»
Η αυξανόμενη πίεση στο παιδί μπορεί να μην φέρει μόνο τη βελτίωση που επιθυμείτε, αλλά και άγχος και αγωνία για το… καλύτερα, το οποίο υπάρχει πιθανότητα να μην μπορεί να το πετύχει. Ακόμα και σε πράγματα που αποδεδειγμένα έχει κάνει στο παρελθόν και τώρα δεν θυμάται ή τα κάνει με άλλο τρόπο, μην δείχνετε ότι απογοητεύεστε. Θυμίστε του τι έκανε το ίδιο στο παρελθόν ή πείτε του «θα προτιμούσα να το έκανες έτσι», χωρίς να δείξετε ότι περιμένετε κάτι φοβερό…
6. «Η μαμά/ο μπαμπάς τα ξέρει όλα…»
Είναι λογικό να απαντάτε στις περισσότερες απορίες του παιδιού, όμως μην το παίζετε παντογνώστες και κυρίως μην υπερηφανεύεστε για τις γνώσεις σας, ακόμα κι αν έχετε πολλές. Αν πρόκειται για κάτι εύκολο, προτρέψτε το παιδί σας να βρει μόνο του τη λύση. Στα μάτια του μπορεί να φαίνεστε υπεράνθρωποι για ένα διάστημα, αλλά όταν διαπιστώσει ότι και οι δικές σας γνώσεις έχουν όριο θα απογοητευθεί υπέρ του δέοντος.
7. «Σταμάτα αλλιώς θα σε δείρω»
Αν μιλάμε για γονείς που δεν έχουν σκοπό να δείρουν τα παιδιά τους για να τα σωφρονίσουν, οι κούφιες απειλές είναι ό,τι χειρότερο. Το παιδί πολύ γρήγορα συνειδητοποιεί ότι δεν έχετε σκοπό να το δείρετε, οπότε η χρησιμοποίηση αυτής της απειλής (ή άλλων του τύπου «θα σε κλειδώσω στο δωμάτιο» κτλ.) πέφτει στο κενό. Αν πρέπει να του επιβάλλετε τιμωρία δοκιμάστε κάτι πιο ήπιο (π.χ. δεν θα δει σήμερα το αγαπημένο του κόμικ στην τηλεόραση) και, φυσικά, κάντε το πράξη, όσο κι αν σας πονάει. Έτσι θα αντιληφθεί ότι υπάρχουν κάποια όρια, τα οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει.
8. «Αλοίμονο σου όταν γυρίσει ο πατέρας σου»!
Η χρησιμοποίηση του ενός γονιού (συνήθως του πατέρα) σαν «μπαμπούλα» φέρνει διπλά κακό αποτέλεσμα. Αφ’ ενός το παιδί μαθαίνει να αποξενώνεται από τον «κακό» του ζευγαριού και αφ’ ετέρου δεν δίνει καμία σημασία πια στις απειλές του «καλού», αφού έχει επισημάνει πια την πηγή του κακού.
9. «Βιάσου»
Για οτιδήποτε κάνει το παιδί δεν χρειάζεται βιασύνη. Ειδικά όταν βιαζόμαστε εμείς να κάνουμε κάτι ή να πάμε κάπου, δεν είναι σωστό να το πιέζουμε. Ακόμα κι αν δεν το λέμε, αλλά το προδίδει η γλώσσα του σώματός μας (π.χ. με τα χέρια στη μέση και να χτυπάμε συνεχώς το πόδι μας στο πάτωμα) δημιουργούμε άγχος που μπορεί να επηρεάσει το παιδί μας, ειδικά αν το κάνουμε συνέχεια. Ακόμα χειρότερο είναι να αφήσουμε τη δουλειά του ή το παιχνίδι του μισοτελειωμένο, απλά για να γίνει το δικό μας…
10. «Μπράβο αγάπη μου»!
Τι το κακό έχει ένας έπαινος; Ίσα-ίσα που πρέπει να επαινούμε τα παιδιά μας, αλλά παράλληλα πρέπει να μην το παρακάνουμε. Αν επαναλαμβάνουμε συνεχώς τους ίδιους επαίνους για πράγματα που το παιδί κάνει εύκολα, τι θα κάνουμε αν πετύχει κάτι πραγματικά δύσκολο; Οι έπαινοι πρέπει να έχουν… διαβαθμίσεις, έτσι ώστε το παιδί να μην βρίσκει κάποια στιγμή αδιάφορο να σας δείξει π.χ. μια ζωγραφιά του, επειδή ξέρει ότι θα «εισπράξει» την ίδια φράση.
 

Υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να κάνεις καθημερινά αν θέλεις το παιδί σου να είναι επιτυχημένο

Υπάρχει κάτι που θα έπρεπε να κάνεις καθημερινά αν θέλεις το παιδί σου να είναι επιτυχημένο

Το να καθίσεις πλάι στο παιδάκι σου και να του διαβάσεις ένα παραμύθι δεν σας φέρνει απλά πιο κοντά.
Σύμφωνα με νέες έρευνες που συγκεντρώθηκαν στο Business Insider, το διάβασμα προσφέρει και άλλα οφέλη πέρα από το να βοηθά τα παιδιά να μάθουν και εκείνα να διαβάζουν.
Όταν διαβάζεις στο παιδί σου σε τακτική βάση:

1. Βοηθάς να ενεργοποιηθούν περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την οπτική επεξεργασία

Έρευνα που δημοσιεύτηκε στους New York Times ανακάλυψε αυξημένη δραστηριότητα σε περιοχές του παιδικού εγκεφάλου που σχετίζονται με την επεξεργασία των εικόνων. Αυτό σημαίνει πως ακόμη και όταν τα παιδιά δεν διαβάζουν μόνα τους ένα βιβλίο, φαντάζονται τα όσα εκείνο περιγράφει.

2. Διαφέρει από την απλή κουβέντα

Μία άλλη έρευνα υποστηρίζει πως το να διαβάζεις στο παιδί σου φωναχτά από την περίοδο που αυτό είναι ακόμη νεογέννητο, βοηθά στο να έρθει το παιδί σου σε επαφή με περισσότερες λέξεις από όσες θα άκουγε αν απλά του μιλούσες. Το διάβασμα επίσης τους μαθαίνει πως υπάρχει μία πληθώρα δομών στις προτάσεις και χαρίζει ένα πλούσιο λεξιλόγιο.

3. Μπορείς να βελτιώσεις την ικανότητά του να επεξεργάζεται πληροφορίες

Μία έρευνα σε παιδιά 4 και 5 ετών στην Αυστραλία ανακάλυψε πως τα παιδιά των οποίων οι γονείς τους διάβαζαν τουλάχιστον έξι φορές την εβδομάδα είχαν καλύτερες επιδόσεις σε εθνικά διαγωνίσματα που σχεδιάστηκαν για να αξιολογούν την κατανόηση σε σχέση με εκείνα των οποίων οι γονείς τους διάβαζαν μόλις μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Το αποτέλεσμα αυτό μάλιστα προέκυψε έχοντας ήδη αποκλείσει παράγοντες όπως το εισόδημα και το επίπεδο της εκπαίδευσης των γονέων. Η διαφορά αυτή μεταξύ τους διατηρούνταν μέχρι και την ηλικία των 10 ετών.

4. Βοηθάς στη διαδικασία της επίλυσης προβλημάτων

Σε μία έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε μωρά 9 μηνών στην Ιρλανδία, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως τα παιδιά των οποίων οι μαμάδες τους διάβαζαν και τους μιλούσαν «συχνά» ή και «συνέχεια» είχαν καλύτερες επιδόσεις σε ένα ειδικό ερωτηματολόγιο που σχεδιάστηκε από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο και το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον, σε σύγκριση με εκείνα των οποίων οι μαμάδες τους διάβαζαν «σπάνια» ή και «ποτέ».
Εμπρός λοιπόν, πάρτε το αγαπημένο σας παραμύθι και αρχίστε το διάβασμα!
Πηγή: eimaimama.gr

Η γραμμή της μοίρας στη χειρομαντεία: τι δείχνει για σένα;


Η γραμμή της μοίρας
Η γραμμή της μοίρας ή γραμμή του πεπρωμένου, εκφράζει την επίδραση που έχει ο κόσμος και η κοινωνία και κάθε γεγονός που πηγάζει από αυτά, πάνω στη δική σου ζωή. Όσο πιο έντονη και βαθιά είναι η γραμμή τόσο πιο ισχυρή είναι η επίδραση της μοίρας πάνω σου και τόσο περισσότερο ελέγχει τη ζωή σου. Αν η γραμμή «σπάει» σε διάφορα σημεία ή αλλάζει η κατεύθυνσή της, αυτό σημαίνει ότι είσαι επιρρεπής σε πολλές αλλαγές στη ζωή σου από καταστάσεις που είναι πέρα από το δικό σου έλεγχο.
H γραμμή της μοίρας ξεκινά στο μέσο της παλάμης, κοντά στον καρπό και διατρέχει την παλάμη προς τη βάση του μέσου δαχτύλου. Η γραμμή μπορεί να διαιρεθεί σε τρία τμήματα, που αντιστοιχούν στη χρονική περίοδο της ζωής κατά την οποία κάποια γεγονότα συνέβησαν ή μπορεί να συμβούν: το (1) εκφράζει τη νεότητα, το (2) την ενήλικη περίοδο της ζωής μας και το (3) τα γηρατειά.
hand1Αν η γραμμή της μοίρας σου στο σημείο που ξεκινά ενώνεται με τη γραμμή της ζωής, αυτό δηλώνει ότι είσαι ένα αυτοδημιούργητο άτομο. Συχνά ξέρεις από πολύ νωρίς στη ζωή σου ποιοι είναι οι στόχοι σου και ο προορισμός σου.






hand2Αν η γραμμή της μοίρας σου ξεκινά ξεκάθαρα από τον καρπό και ενώνεται σε κάποιο σημείο με τη γραμμή της ζωής, αυτό σημαίνει ότι στο σημείο αυτό στη ζωή σου παραβλέπεις τα δικά σου συμφέροντα και ενδιαφέροντα προς όφελος εκείνων άλλων ανθρώπων. Αν μετά διαχωρίζεται και πάλι από τη γραμμή της ζωής, αυτό εκφράζει το ότι έχεις και πάλι τον έλεγχο της ζωής σου.
hand3Αν η γραμμή της μοίρας ξεκινά στη βάση του αντίχειρα, στο εσωτερικό της γραμμής της ζωής, αυτό δηλώνει ότι σε κάποια φάση στη ζωή σου οικογένεια ή στενοί φίλοι θα σε στηρίξουν.
hand4Αν η γραμμή της μοίρας ξεκινά από τη βάση της παλάμης σου, αυτό υποδεικνύει το ότι η ζωή σου κάποια στιγμή μπορεί να γνωρίσει τα φώτα της δημοσιότητας. Μπορεί από απλός και άσημος θνητός να γίνεις ένας πολιτικός ή ένας διάσημος ηθοποιός.
hand5Αν σε κάποιο σημείο διακόπτεται η γραμμή της μοίρας στη γραμμή του κεφαλιού και μετά συνεχίζεται, αυτό σημαίνει ότι έχεις σοβαρές πιθανότητες να αλλάξεις με επιτυχία την καριέρα σου στη μέση ηλικία.hand6

Οι άντρες ερωτεύονται όταν έχεις αυτά τα 6 χαρακτηριστικά!

Γιατί οι άντρες γοητεύονται από μια γυναίκα που βλέπουν στον δρόμο και όχι από την φίλη της που κάθεται δίπλα της; Γιατί τους αρέσει η Kate Upton αλλά δεν τρελαίνονται για την Selena Gomez;
Γιατί θέλουν «εκείνη» και όχι εσένα; Αν δεν έχεις αυτοπεποίθηση, τότε ήδη έχεις «χάσει» συγκριτικά με τα υπόλοιπα κορίτσια που περπατούν λες και τους ανήκει ο κόσμος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είσαι σέξι. Αρκεί να αποκαλύψεις τα 6 πιο σέξι χαρακτηριστικά που κάθε γυναίκα κρύβει:
1.Στιλ: Μπορεί οι άντρες να μην ξέρουν τις τελευταίες τάσεις της μόδας, αλλά πάντα γοητεύονται από μια γυναίκα που έχει αυθεντικό στιλ. Τα μαλλιά σου, το άρωμά σου, το μακιγιάζ και τα ρούχα σου του δείχνουν ποια είσαι, ότι αγαπάς τον εαυτό σου και ότι είσαι ενδιαφέρουσα.
2.Είσαι προσιτή και γλυκιά: Ένα χαμόγελο είναι αρκετό για να σε ερωτευθεί. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνες, οι άντρες μετά από 13 βλέμματά σου βρίσκουν το κουράγιο να κάνουν την πρώτη κίνηση.
3.Είσαι ο εαυτός σου: Δεν αλλάζεις απόψεις ανάλογα με τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, ούτε συμπεριφορά ή look. Είσαι ο εαυτός σου και αυτό του αρέσει.
4.Δεν τον έχεις ανάγκη αλλά τον θέλεις: Έχεις τους φίλους σου, τη δουλειά σου, την οικογένειά σου. Περνάς καλά και δεν έχεις ανάγκη κανέναν. Αυτό που τον κάνει να σε ερωτευθεί, όμως, είναι ότι τον θέλεις για να περνάτε και μαζί καλά.

5.Είσαι χαλαρή:
Τι σημαίνει αυτό; Δεν έχεις ‘ατζέντα’, δεν έχεις προγραμματίσει πότε πρέπει να γνωρίσεις τους γονείς του, πότε πρέπει να παντρευτείτε ή να κάνετε παιδί. Είσαι χαλαρή και του δείχνεις συνέχεια ότι απλά θέλεις να είσαι μαζί του, κι αυτό τον κάνει να σε θέλει περισσότερο.

6.Είσαι μυστηριώδης:
Δεν είσαι απρόσιτη αλλά ούτε αποκαλύπτεις πολλά στο πρώτο ραντεβού. Αυτό κάνει το αγόρι που έχεις απέναντί σου να θέλει να σε γνωρίσει καλύτερα.
via

Μυρίζει όλο το σπίτι τσιγαρίλα; Αυτό είναι το απόλυτο τρικ για να την εξαφανίσεις μια και καλή!

Είτε καπνίζεις, είτε όχι, ένα είναι το μόνο σίγουρο: όταν μπαίνεις στο σπίτι σου θέλεις να μυρίζει όμορφα! Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η τσιγαρίλα έχει «ποτίσει» παντού; Τότε πρέπει να λάβεις άμεσα τα μέτρα σου.
Ιδού τι μπορείς να κάνεις για να την εξαφανίσεις:
– Πρώτο και βασικότερο μέλημά σου θα πρέπει να είναι ο σωστός αερισμός του σπιτιού. Όταν κάποιος καπνίζει, θα πρέπει να έχεις πάντοτε ανοιχτό ένα παράθυρο για να ανανεώνεται ο αέρας. Επιπλέον, μην ξεχνάς μία με δύο φορές την ημέρα να αερίζεις καλά ΟΛΑ τα δωμάτια του σπιτιού σου.
– Όταν μαζεύονται φίλοι σου στο σπίτι και το καθιστικό γεμίζει σύννεφα καπνού, φρόντιζε τουλάχιστον να έχεις κλειστές τις πόρτες των υπνοδωματίων σου.
– Έχε πάντα αναμμένα κεριά όσο κάποιος καπνίζει, καθώς η φλόγα τους βοηθά στην εξουδετέρωση του καπνού.
– Μην ξεχνάς να αδειάζεις τακτικά τα τασάκια. Οι γόπες μυρίζουν πολύ άσχημα. Επ’ουδενί μην αφήσεις γεμάτο το τασάκι κατά τη διάρκεια της νύχτας.
– Αν θες να εξουδετερώσεις την τσιγαρίλα, τότε πρόσθεσε απλώς μέσα στα τασάκια λίγη βανίλια σε σκόνη.
– Τοποθέτησε ένα φυτό της αρεσκείας σου στο καθιστικό και άφησέ το να κάνει τη… δουλίτσα του. Θα φιλτράρει τον αέρα και θα καθαρίσει την ατμόσφαιρα με τον πλέον φυσικό τρόπο.
– Γέμισε ένα μπολάκι με χλιαρό νερό και πρόσθεσε μέσα σε αυτό μερικές σταγόνες από το αιθέριο έλαιο της αρεσκείας σου. Ρίξε ακόμη μέσα ένα μικρό σφουγγαράκι ή μια μπαλίτσα από βαμβάκι και θα δεις πως πολύ σύντομα ο χώρος θα μυρίζει πιο όμορφα, όπως αναφέρει το diakonima.gr.
– Τέλος, μην ξεχνάς να πλένεις ανά τακτικά διαστήματα τις κουρτίνες, τα ριχτάρια και τις θήκες από τα μαξιλάρια, καθώς «ποτίζουν» πολύ εύκολα τσιγαρίλα.

Η δίαιτα του Σαββατοκύριακου: Χάσε 2-3 κιλά μέσα σε ΔΥΟ μέρες!

Η δίαιτα του Σαββατοκύριακου στηρίζεται ουσιαστικά στο διατροφικό πρόγραμμα της διάσημης διαιτολόγου Madeleine Gesta και απευθύνεται σε όσους θέλουν να αλλάξουν το σωματικό βάρος τους σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Η συγκεκριμένη διατροφή υπόσχεται απώλεια βάρους, όσο και αποτοξίνωση του οργανισμού
Διαρκεί 2 ημέρες και βασίζεται σε τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες, ασβέστιο και βιταμίνες, ώστε να δώσουμε ώθηση στην ενέργεια του οργανισμού μας
Οι 3 απλοί κανόνες της δίαιτας
– 3 γεύματα ημερησίως
– 1 λίτρο νερό, κανένα ποτό ή αναψυκτικό κατά τη διάρκεια του γεύματος, αλλά πάντοτε πριν από αυτό.
– Τροφές που δεν έχουν υποστεί την παραμικρή επεξεργασία. Εννοείται βέβαια ότι αυτές τις δύο μέρες απέχουμε από ζάχαρη και αλάτι και οτιδήποτε μπορεί να «δυναμιτίσει» την προσπάθεια μας για απώλεια βάρους μέσα σ’ αυτές τις δύο μέρες.
*Το μόνο «επιπλέον» αυτής της δίαιτας είναι ο (πολύς) ύπνος
  • Σάββατο
Πρωινό
Αντί για καφέ ή τσάι, όταν ξυπνάμε, πίνουμε μισό λίτρο νερό, προκειμένου να αποβάλλουμε τις τοξίνες. Μπορούμε, επίσης, να στύψουμε μισό λεμόνι, το οποίο είναι γνωστό για τον τρόπο που καθαρίζει το αίμα και βοηθά στην αποβολή τοξινών.
Περίπου μισή ώρα μετά, πίνουμε έναν χυμό γκρέιπφρουτ. Το συγκεκριμένο εσπεριδοειδές έχει την ίδια ποσότητα βιταμίνης C με δύο πορτοκάλια και θωρακίζει τις ανάγκες του οργανισμού σε κάλιο. Μισή με μία ώρα αργότερα τρώμε ένα άπαχο γιαούρτι με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι.
Μεσημεριανό
200 γραμμάρια άπαχο ψάρι, μαγειρευτό ή ψητό, με αρκετό λεμόνι και μία κουταλιά ελαιόλαδο.
1 με 1,5 ώρα αργότερα, τρώμε ένα άπαχο γιαούρτι με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι.
Απογευματινό
Μία φρυγανιά σικάλεως και 1 ποτήρι άπαχο γάλα με ένα κουταλάκι μέλι (προαιρετικό).
Βραδινό
Μια σούπα λαχανικών με καρότο, σέλινο, κολοκύθι. Μπορούμε να καταναλώσουμε όση ποσότητα θέλουμε, με χυμό λεμονιού. Επίσης, αν το αίσθημα πείνας επιμένει, μπορούμε να επιλέξουμε μία μικρή ντοματοσαλάτα με μία κουταλιά άπαχο τυρί, τύπου cottage
*Δεν ξεχνάμε, να καταναλώσουμε την ημερήσια ποσότητα νερού, ενώ επιβάλλονται 8-10 ώρες ύπνου. Στην περίπτωση που οι λιγούρες επιμένουν, συμπληρώνουμε τη διατροφή με 4-5 κουταλιές άπαχου γιαουρτιού.
  • Κυριακή
Πρωινό
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία που ακολουθήσαμε το Σάββατο.
Μεσημεριανό
Σούπα χορταρικών (όση ποσότητα θέλουμε) ή ένα μπολ βραστά κολοκύθια με ξύδι ή με χυμό λεμονιού.
Απογευματινό
Άπαχο γιαούρτι με ένα κουταλάκι μέλι.
Βραδινό
200 γρ. ψάρι (βραστό ή ψητό) και ένα μπολ λαχανικών επιλογής μας (απεριόριστη ποσότητα).
Για καλύτερα αποτελέσματα, καλό θα ήταν τη Δευτέρα να διατηρήσουμε τη «συντήρηση», δηλαδή τα γεύματα αυτής της μέρας, να τροποποιηθούν, ώστε ο οργανισμός μας να προσαρμοστεί σταδιακά στην αλλαγή.
Δηλαδή, το πρωινό της Δευτέρας μπορεί να είναι ένα τοστ και ένα φλιτζάνι άπαχο γάλα, ή δυο φρυγανιές με τυρί τύπου cottage και ένα ποτήρι γκρέιπφρουτ.
To μεσημεριανό, μπορεί να είναι ένα άπαχο γιαούρτι με φρούτα της εποχής και το βραδινό γεύμα να παραμείνει ελαφρό.
Τα μυστικά της επιτυχίας της δίαιτας
Το μυστικό της δίαιτας του Σαββατοκύριακου κρύβεται στηναποτοξίνωση που σε συνδυασμό με ένα ξεκούραστο και ήρεμο διήμερο, βοηθά τον οργανισμό να αποβάλλει σχετικά εύκολα 2 με 3 περιττά κιλά.
Επίσης, λόγω της μικρής διάρκειας αυτής της δίαιτας, μπορούμε να ρυθμίζουμε καλύτερα την αποχή μας από συγκεκριμένα γεύματα. Σε αυτό βοηθούν και τα 8ωρα ύπνου, καθώς και ηκατανάλωση άφθονου νερού, που ενισχύουν την αποτοξινωτική προσπάθεια του σώματος.
Στην περίπτωση που δεν τα πάμε τόσο καλά με το άπαχο γάλα ή το γιαούρτι, μπορούμε να τα αντικαταστήσουμε με ένα αυγό (για το ασβέστιο) ή με ένα φρούτο, που θα μας «κρατήσει» χορτασμένους.
Πόσα Σαββατοκύριακα θα κρατήσω τη δίαιτα;
Η απάντηση εξαρτάται από το πόσο γρήγορα θα λειτουργήσει ο μεταβολισμός μας στις διατροφικές αλλαγές, αλλά και από το πόσα σαββατοκύριακα θα καταφέρουμε να αποφύγουμε «πειρασμούς» όπως αλκοόλ, φαγητό έξω, κ.λπ.
Συνήθως, από το πρώτο Σαββατοκύριακο χάνουμε 1, 1,5, ενδεχομένως και 2 κιλά, ανάλογα με τον μεταβολισμό μας.
Εάν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας που θα μεσολαβήσει μέχρι το επόμενο σαββατοκύριακο προσέξουμε λίγο περισσότερο τη διατροφή μας (αν για παράδειγμα, αφαιρέσουμε 1 κουταλάκι ζάχαρη από τη συνηθισμένη ημερήσια ποσότητα μας ή πούμε όχι σε ένα δεύτερο γλυκό), τότε η απώλεια του τρίτου κιλού είναι εγγυημένη.
Επαναλαμβάνοντας την ίδια «διήμερη δίαιτα» το επόμενο σαββατοκύριακο, η απώλεια επιπλέον κιλών θα συνεχιστεί, ωστόσο, όχι με την ίδια ταχύτητα, αλλά σε βάθος χρόνου.
*Προσοχή : Πριν ακολουθήσετε οποιαδήποτε δίαιτα καλό θα ήταν να συμβουλευτείτε το γιατρό σας

Τι πιο απλό, πιο βαθύ, πιο μεγάλο;

Life & Style Magazine HOME ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΙΔΙ BLOGS ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΠΑΝΤΟΥΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ < Σπίτι 63.4K 12 16 Γιατί πρέπει να βγάζετε πάντα τα παπούτσια όταν μπαίνετε σπίτι!

«Βγάλε τα παπούτσια σου! Θα μου κάνεις χάλια το σπίτι!» ίσως θυμάστε τη μητέρα και τη γιαγιά σας να λένε και να σας κοιτάνε με τρόμο μέχρι να σιγουρευτούν ότι το δεξί σας πόδι δεν θα πατήσει στο φρεσκοσφουγγαρισμένο πλακάκι ή το φρεσκογυαλισμένο τους πάτωμα. Το πιθανότερο είναι, έστω και αν δεν το παραδεχόμαστε, ότι τώρα λέμε την ίδια φράση στα παιδιά και τον άντρα μας μόλις τους ακούμε ν' ανοίγουν την πόρτα. Τελικά έχουμε δίκιο;
Ναι και η επιστήμη μάς δικαιώνει! Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Αριζόναόταν φοράμε τα παπούτσια μέσα στο σπίτι μεταφέρουμε -κρατηθείτε - 421.000 διαφορετικά είδη μικροβίων στο κατά τ' άλλα αποστειρωμένο «παλατάκι» μας. Ενδεικτικά, σας λέμε ότι το 96% των παπουτσιών που... εξετάστηκαν, είχαν κολοβακτηρίδια, έναν ιό που βρίσκεται στα κόπρανα. Στο 27% των παπουτσιών βρέθηκαν ακόμα επτά ιοί που, σε περίπτωση που έρθουν σ' επαφή με τον ανθρώπινο οργανισμό μπορεί να του προκαλέσουν σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.
Υπάρχει κάτι ακόμα πιο τρομακτικό... Η έρευνα απέδειξε ότι το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό του 90 με 99% των μικροβίων που έχουν τα παπούτσια μας και μεταφέρονται στο πάτωμα του σπιτιού μπορούν άνετα να μας... αρρωστήσουν!
Σύμφωνα με τον μικροβιολόγο Charles Gerba, που συμμετείχε στην έρευνα, «Τα πιο συχνά βακτήρια που βρέθηκαν στα παπούτσια προέρχονται είτε από ακαθαρσίες ζώων ή από δημόσιες τουαλέτες». Προσθέτει, μάλιστα, ότι είναι τόσο ανθεκτικά που, ακόμα και αν έχετε να κάνετε μεγάλη απόσταση μέχρι το σπίτι, η μόλυνσή του είναι δεδομένη.
Επομένως, μαμάδες, το συμπέρασμα είναι ένα: συνεχίστε να είστε... ενοχλητικές και να φωνάζετε στους δικούς σας να βγάζουν τα παπούτσια τους πριν μπουν στο σπίτι. Είναι θέμα υγείας. Εξάλλου, η επιστήμη μίλησε!
Πηγή: themotherish.com
- See more at: http://www.mama365.gr/28864/giati-prepei-na-vgazete-panta-ta-papoytsia-otan-mpainete.html#sthash.wHNKuQGH.dpuf

Μπαμπινιώτης: «Οι νέοι θα πληρώσουν ακριβά τα greeklish»


Ο καθηγητής Γλωσσολογίας, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, σε πρόσφατη ομιλία του, επισήμανε τον κίνδυνο της «αποξένωσης» από την εικόνα των ελληνικών λέξεων, λόγω της αυξανόμενης χρήσης των «greeklish».
 
«Εγώ θα έλεγα στον κόσμο που μας …ακούει: ‘’τη γλώσσα και τα μάτια σας’’. Θα έλεγα ότι σε ημέρες κρίσης θα πρέπει να σκύψουμε σε ό,τι καλύτερο διαθέτει αυτός ο τόπος, που είναι ο πολιτισμός μας, η παράδοση μας και με τον πιο εύγλωττο τρόπο η γλώσσα μας.
Δεν είναι απλό εργαλείο η γλώσσα. Είναι ο πολιτισμός μας, είναι η ιστορία μας, είναι η σκέψη μας, είναι η νοοτροπία μας, είναι η ταυτότητά μας. Πάνω από όλα η γλώσσα είναι αξία».
Αναφερόμενος στην ευρέως διαδεδομένη χρήση των «greeklish» είπε: «Τα greeklish είναι ο καλύτερος δρόμος αποξένωσης από την εικόνα της λέξης. Αυτό… μπορεί οι νέοι άνθρωποι να το πληρώσουν ακριβά. Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το Διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να χρησιμοποιούμε τις ελληνικές γραμματοσειρές που έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα, και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία της λέξης και με τη σημασία της».
- See more at: http://city.sigmalive.com/article/15656/mpampiniotis-oi-neoi-tha-plirosoyn-akriva-ta-greeklish#sthash.EARLQWvn.dpuf

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Κλειτοριδεκτομής-΄Ενα μαρτύριο δίχως τέλος

Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά και συνάμα αποκαρδιωτικά: Τουλάχιστον 200 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες ζουν σήμερα έχοντας υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων τους.  

Σύμφωνα με μια νέα έκθεση που δημοσιεύθηκε με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Μηδενικής Ανοχής στην Κλειτοριδεκτομή, τα κορίτσια από 14 ετών και κάτω, αντιπροσωπεύουν 44 εκατομμύρια από όσους έχουν συνολικά υποστεί κλειτοριδεκτομή, με την υψηλότερη επικράτηση της πρακτικής σε αυτές τις ηλικίες, να είναι στην Γκάμπια (56%), τη Μαυριτανία (54%) και την Ινδονησία, όπου περίπου το ήμισυ των κοριτσιών ηλικίας 11 ετών και κάτω, έχουν υποστεί την πρακτική. Οι χώρες με την υψηλότερη επικράτηση ανάμεσα σε κορίτσια και γυναίκες ηλικίας 15 έως 49 ετών είναι η Σομαλία (98%), η Γουινέα (97%) και το Τζιμπουτί (93%). Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες, η πλειοψηφία των κοριτσιών υπέστη κλειτοριδεκτομή, πριν γιορτάσουν τα πέμπτα γενέθλιά τους.
Η παγκόσμια εικόνα στην έκθεση για τον ακρωτηριασμό των Γυναικείων Γεννητικών Οργάνων, περιλαμβάνει σχεδόν 70 εκατομμύρια περισσότερα κορίτσια και γυναίκες απ’ ότι το 2014. Αυτό προκύπτει από την αύξηση του πληθυσμού σε ορισμένες χώρες και τα εθνικά αντιπροσωπευτικά δεδομένα που συλλέγονται από την κυβέρνηση της Ινδονησίας. Καθώς όλο και περισσότερα στοιχεία για την έκταση της κλειτοριδεκτομής γίνονται διαθέσιμα, η εκτίμηση του συνολικού αριθμού των κοριτσιών και των γυναικών που έχουν υποστεί αυτή την πρακτική, αυξάνεται. Το 2016, 30 χώρες έχουν πλέον εθνικά αντιπροσωπευτικά στοιχεία σχετικά με την πρακτική.
Τα ποσοστά της κλειτοριδεκτομής μεταξύ των κοριτσιών ηλικίας 15-19 ετών έχουν μειωθεί (κατά 41% στη Λιβερία, 31% στη Μπουρκίνα Φάσο, 30% στην Κένυα και 27% στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια των τελευταίων 30 ετών). Από το 2008, πάνω από 15.000 κοινότητες και μικρές περιοχές σε 20 χώρες έχουν δηλώσει δημόσια ότι εγκαταλείπουν της πρακτική του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 2.000 κοινοτήτων την περσινή χρονιά. Πέντε χώρες έχουν θεσπίσει εθνική νομοθεσία που ποινικοποιεί αυτή την πρακτική.
Τα δεδομένα δείχνουν επίσης ευρεία αποδοκιμασία της πρακτικής, καθώς η πλειοψηφία των ανθρώπων σε χώρες όπου υπάρχουν στοιχεία για την κλειτοριδεκτομή, πιστεύουν ότι πρέπει να τελειώσει. Αυτό περιλαμβάνει σχεδόν τα δύο τρίτα των αγοριών και των ανδρών.
Αλλά το συνολικό ποσοστό της προόδου δεν είναι αρκετό για να συμβαδίσει με την αύξηση του πληθυσμού. Αν οι σημερινές τάσεις συνεχιστούν ο αριθμός των κοριτσιών και των γυναικών που υφίστανται ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων θα αυξηθεί σημαντικά κατά τα επόμενα 15 χρόνια.
Μία από τις πρώτες γυναίκες που γνωστοποίησε το φοβερό αυτό μαρτύριο της κλειτοριδεκτομής ήταν η Waris Dirie, μέσα από το βιβλίο της «Το Λουλούδι της Ερήμου», το οποίο μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη το 2011 με τον ίδιο τίτλο.
«Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή, ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα μου κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ’ ένα ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της. Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου.. Άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου. Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα. Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα», γράφει χαρακτηριστικά στο βιβλίο της η Waris Dirie.
Της έραψαν το αιδοίο με τσουκνίδες αφήνοντας τρύπα μεγέθους κεφαλιού καρφίτσας μόνο για τις καθημερινές της ανάγκες. Όπως έχει πει και η ίδια, πολλές φορές ήταν δύσκολο να ουρήσει και ακόμα πιο δύσκολο όταν είχε έμμηνο ρύση.
Η Waris δεν ήταν η μόνη ούτε φυσικά και η τελευταία γυναίκα που έχει υποστεί τον ατιμωτικό αυτόν ακρωτηριασμό και όπως τονίζεται σε έκθεση της UNICEF, «κάθε μέρα υφίστανται τον ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων 6.000 κορίτσια περίπου. Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια μας;»
Πηγή: mothersblog.gr

Γιατί οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αποδεχτούν το διαφορετικό;

  Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν μία έμφυτη τάση να φοβούνται οτιδήποτε διαφορετικό, φοβούνται το άγνωστο, φοβούνται αυτό που δεν ξέρου...